แชร์

บทที่ 0111

ผู้เขียน: อี้เสี่ยวเหวิน
หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายตรงหน้า

ก็เห็นเพียงเขายกมือสองข้างขึ้นดึงคอเสื้อด้านหลังแล้วดึงไปข้างหน้า เสื้อถูกถอดออกมาทันที เผยให้เห็นร่างกายอันเต่งตึงที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้า

เพราะยกแขนทั้งสองข้างขึ้น กล้ามเนื้อที่เอวและท้องก็ขยับตามไปด้วย แต่กลับเห็นกล้ามเนื้อที่ชัดเจน ไม่มีไขมันส่วนเกินเลยแม้แต่นิดเดียว

หลินจืออี๋อึ้งไปเล็กน้อย ทันใดนั้นเสื้อไหมพรมตัวหนึ่งก็ปาใส่หน้าเธอ

กงเฉินเอนกายพิงโต๊ะ กวาดตามองหลินจืออี้ด้วยสายตากรุ้มกริ่ม “คืนนั้นยังดูไม่พอหรือ? ไม่อยากป่วยก็ไปเปลี่ยนข้างในซะ”

ใบหน้าของหลินจืออี้ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เธอคว้าเสื้อไหมพรมแล้ววิ่งเข้าไปในห้องเล็กก่อนจะวางผ้าม่านลง

หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรกัน ในอากาศมีเพียงเสียงหลินจืออี้ที่กำลังถอดเสื้อผ้า

กงเฉินหยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งมวน เมื่อเขากําลังจะจุดไฟ สายตาก็ถูกเงาบนผ้าม่านแย่งไป

หลินจืออี้ที่กําลังถอดเสื้อคอเต่าออก เมื่อยกแขนขึ้น ก็เผยให้เห็นรูปร่างที่มีส่วนโค้งส่วนเว้าออกมา

มันช่างดูเย้ายวนภายใต้บรรยากาศสลัวๆ แบบนี้

เธอเป็นสาวสวยจัดอยู่แล้ว ไม่จําเป็นต้องเปลืองแรงเลย ก็สามารถกระตุ้นทุกอณูเซลล์ของผู้ชาย ม
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0373

    พร้อมกับเสียงขอโทษของเฉินจิ่น แผ่นกั้นในรถก็ถูกยกขึ้นหลินจืออี้เบิกตากว้าง สองแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีกงเฉินมองหน้าขาวอมแดงของเธอ ราวกับลูกท้อที่เพิ่งปอกเปลือกภายใต้แสงแดด ชุ่มฉ่ำและอ่อนโยนแค่เห็นก็รู้สึกเหมือนโดนเกี่ยวหัวใจไปแล้วหลินจืออี้กําลังจะยันตัวขึ้น แต่กดฝ่ามือของชายคนนั้นก็หลังศีรษะของเธอ ทำให้จูบนี้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเธอดันหน้าอกของเขาอย่างแรง แต่กลับถูกเขากอดและพลิกตัวไปกดที่เบาะหลังโดยตรงยิ่งเธอขยับมากเท่าไหร่ร่างกายของทั้งสองก็ยิ่งแน่นขึ้นเท่านั้นไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่า จูบของเขาทำตามอำเภอใจมากขาดความยับยั้งชั่งใจเหมือนเมื่อก่อน ยิ่งจูบยิ่งรุนแรงมากขึ้นการดิ้นรนของหลินจืออี้อ่อนแรงลงเรื่อยๆ สุดท้ายจึงกดแผลของเขาอย่างแรงเขาส่งเสียงซี้ดออกมา หรี่ตามองเธอ"หลินจืออี้ เมื่อไรนิสัยของเธอจะเปลี่ยนได้สักที? ไม่ใช่ดื้อก็คือลงมือ”“ฉันสู้ซ่งหว่านชิวที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นไม่ได้อยู่แล้วนี่ ทั้งอ่อนโยนและน่าเอ็นดู” หลินจืออีหายใจหอบกงเฉินหัวเราะเสียงต่ำ หลุบตามองเธอ “พูดจาประชดประชัน”หลินจืออี้เหมือนถูกพูดแทงใจดำ หลบสายตาเขาอย่างอึดอัดใจมือของกงเฉินบีบติ่ง

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0372

    หลินจืออี้เดินออกจากห้องพักผ่อนด้วยจิตใจที่หนักอึ้งทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น เธอก็ได้ยินกงสือเหยียนตำหนิกงเฉินอย่างไม่พอใจ"เจ้าสาม แกเสี่ยงเกินไปแล้ว พ่อรักศักดิ์ศรีมาก แกทำแบบนี้ไม่เท่ากับตบหน้าท่านต่อหน้าทุกคนหรอกเหรอ?”“เพื่อตระกูลในอนาคตแล้ว เสียสละหน้าเล็กน้อย ท่านน่าจะเข้าใจ” กงเฉินพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“แก...... งั้นแกเองก็ไม่ต้องการชื่อเสียงของตัวเองแล้วงั้นเหรอ?”กงสือเหยียนนั้นแก่กว่ากงเฉินมาก ดั่งคำกล่าวที่ว่าพี่ชายก็เหมือนพ่อ น้ำเสียงของเขาจึงค่อนข้างหนักหลินจืออี้ยืนอยู่ข้างๆ หลุบตามองปลายรองเท้าเธอเป็นเหมือนคนนอก แต่หูของเธอรอคําตอบของเขาอย่างเงียบๆ เธอไม่เข้าใจว่าทําไมกงเฉินถึงสร้างเรื่องใหญ่แบบนี้เสียงของเขาเย็นชาเสมอ "ผมก็เหมือนกัน"หลินจืออี้จมดิ่งลงไปทันที ที่แท้เขาก็ไม่สนใจใครทั้งนั้น ผลประโยชน์ของตระกูลเป็นที่หนึ่งเสมอไม่แปลกใจเลย แต่สมองของเธอยังคงว่างเปล่าไปชั่วขณะแม้แต่กงสือเหยียนก็หายใจเข้าลึกๆ ไม่น่าแปลกใจที่กงเฉินจะนั่งอยู่ในตําแหน่งสูงสุด เขาไร้ความรู้สึกและเย็นชาต่อตัวเองแบบนี้ จะมีใครสู้เขาได้เขาเห็นหน้าผากของกงเฉินมีเลือดซึมออกมาเล็ก

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0371

    หลินจืออี้!เป็นมันอีกแล้ว!เธอยิ้มเยาะและพูดด้วยเสียงที่มีเพียงเอและกงเฉินเท่านั้นที่สามารถได้ยิน "ถ้าฉันไม่ได้ ใครก็อย่างหวังจะได้เลย ส่วนมัน คุณก็อย่าหวังจะได้ไปเหมือนกัน”พูดจบ ห้องจัดเลี้ยงก็ถูกรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ที่แล่นมาอย่างรวดเร็วพุ่งเข้าใส่นั่นทําให้แขกตกใจจนหลบไปหลบมาหัวรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์หยุดตรงหน้าซ่งหว่านชิวโดยตรง และยื่นมือไปหาเธอ “หว่านชิว ผมจะพาคุณไปเอง”ซ่งหว่านชิวจับมืออีกฝ่ายแล้วกระโดดขึ้นรถ ออกจากสถานที่จัดงานแต่งงานอย่างรวดเร็วเงาของพวกเขาวิ่งผ่านหน้าหลินจืออี้ไปซ่งหว่านชิวมองเธออย่างเคียดแค้น ทําให้เธอรู้สึกว่าทุกอย่างยังไม่จบตอนนี้นี่เอง บนเวทีก็มีเสียงเย็นชาดังลอยมา“เจ้าสาวหนีไป งานแต่งงานจบลงแล้ว ทุกคนกินข้าวกันก่อนค่อยไปนะครับ”ฟังเหมือนงานแต่งงานครั้งนี้ไม่เกี่ยวกับเขาเลยพนักงานในสถานที่ตอบสนองอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนเพลงงานแต่งงานทั้งหมดเป็นเพลงผ่อนคลายสําหรับงานเลี้ยงทั่วไปหลินจืออี้ได้ยินเสียงเพลงจึงตั้งสติได้ โทรศัพท์สั่นอยู่ในกระเป๋าหลายครั้งเป็นข้อความที่หลิ่วเหอส่งมา[มาที่ห้องพัก][อืม]เธอเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง กงเฉินและค

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0370

    สิ่งที่เข้ามาแทนคือเสียงครวญครางเบาๆ ของชายหญิงหลินจืออี้นิ่งอึ้งไป ยังนึกว่าตัวเองหูแว่วไป หันหลังกลับจึงพบว่าบนจอฉายเรื่องชายหญิงจริงๆ ตัวเอกไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นซ่งหว่านชิวและ...... นักศึกษากีฬาผิวสีดําคนหนึ่งพระเอกไม่ใช่หลี่เฮ่อ!หรือต้องบอกว่าไม่ใช่แค่หลี่เฮ่อเพราะคลิปต่อมาผู้ชายกลายเป็นนายแบบผมบลอนด์อีกคนในคลิปสั้นๆ หนึ่งนาที มีผู้ชายเปลี่ยนไปกี่คนกันแน่ หลินจืออี้ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยในหางตา ซ่งหว่านชิวนั่งเป็นอัมพาตอยู่บนพื้นในชุดผ้าโปร่งสีขาวเธอตะโกนด้วยเสียงสั่น "ปิด! ปิดมันซะ คลิปพวกนี้เป็นคลิปปลอมทั้งนั้น!”น่าเสียดายที่หน้าจอขนาดใหญ่ไม่ฟังคําสั่งของเธอเลย และยังคงเล่นความลับที่น่าตกใจต่อไปเดิมทีซ่งหว่านชิวเป็นคนขี้ขโมย ผลงานการออกแบบที่ชนะใจแฟนๆ มากมายบนเน็ตก่อนหน้านี้ ล้วนถูกขโมยมาจากคนอื่นตระกูลซ่งยิ่งใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวกับกงเฉิน กินเงินปันผลไปพลาง ทรยศกงเฉินไปลงทุนกับตระกูลอื่นไปพลาง แม้กระทั่งยังมีประวัติการรับสินบนต่างๆ หลายสิ่งหลายอย่างในนั้น ทําให้ตระกูลซ่งถูกทุบจนเละเทะฉินซวงที่เดิมทียังสูงส่งอยู่ กลอกตาและสลบไปทันทีบนพรมแดงที่เป็นสัญล

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0369

    ผู้จัดการพยักหน้า “ทําตามที่คุณสั่งแล้วครับ”ชายคนนั้นไม่ได้ตอบ เขาก้มหน้าลงจุดบุหรี่หนึ่งมวน และกระซิบผ่านหมอกบางๆ ว่า “จริงๆ แล้วเธอใส่ชุดสีแดงสวยที่สุด”……สองวันต่อมาหลินจืออี้เปลี่ยนเป็นชุดเพื่อนเจ้าสาวสีแชมเปญอ่อน เพื่อไม่ให้ซ่งหว่านชิวหาเรื่อง เธอแค่ทารองพื้นกับลิปสติกนิดหน่อยก็ออกจากบ้านแล้วแม้แต่กระจกแต่งตัวก็ยังไม่ได้ส่องเลยหลินจืออี้เรียกแท็กซี่ไปยังโรงแรมที่หรูหราและแพงที่สุดในเมืองหลวงในเวลานี้ นอกจากนักข่าวทั้งภายในและภายนอกโรงแรมแล้ว ก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงที่สามารถพบได้เฉพาะบนเน็ตเท่านั้นแสดงให้เห็นถึงความครึกโครมของงานแต่งงานของกงเฉินแม้ว่าหลินจืออี้จะเป็นเพื่อนเจ้าสาว แต่ซ่งหว่านชิวไม่ได้จัดให้เธอเข้าร่วมรายละเอียดงานแต่งงานใดๆ เลยจุดประสงค์ของซ่งหว่านชิวคือเพื่อแกล้งเธอเท่านั้นเมื่อพิธีใกล้จะเริ่มต้น หลินจืออี้จึงเดินเข้าไปในห้องเตรียมการอย่างไม่เต็มใจถึงยังไงคุณท่านกงก็ได้กําชับให้เธอทํางานภายในให้ดีเมื่อพวกสไตลิสต์เห็นหลินจืออี้ ดวงตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจชุดเพื่อนเจ้าสาวที่ดูธรรมดาๆ กลับทำให้หลินจืออี้ดูมีเสน่ห์และมีชีวิตชีว

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0368

    หลินจืออี้จัดชายกระโปรงแล้วหันตัวไปเผขิญหน้าสีหน้าตกใจของซ่งหว่านชิว"คุณซ่ง คุณเปิดม่านโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉันได้ยังไง? แล้วถ้าฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ล่ะ?”ซ่งหว่านชิวมองหลินจืออี้ที่สวมชุดกระโปรงยาวสีขาวตรงหน้า อิจฉาจนพูดอะไรไม่ออกเห็นได้ชัดว่ารูปแบบนั้นเรียบง่าย แต่ยิ่งขับให้เธอดูสดใสและน่าประทับใจมากขึ้นแม้แต่พนักงานในร้านเวดดิ้งที่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆต่างๆยังแสดงความประหลาดใจออกมาเธอดึงม่านให้แน่น อยากจะรักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้ แต่กลับเห็นรอยมือบนกระจกด้านหลังของหลินจืออี้ซ่งหว่านชิวหัวเราะไม่ออกโดยสิ้นเชิง กวาดตามองหลินจืออี้อย่างคับแค้นใจ พูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆว่า “ชุดเพื่อนเจ้าสาวที่จืออี้เลือกนั้นยาวขนาดนี้ คนที่ไม่รู้ยังนึกว่าเป็นชุดแต่งงานที่เรียบง่ายเสียอีก”หลินจืออี้ยิ้มเบาๆยังไงซะเธอใส่อะไร ซ่งหว่านชิวก็มีข้ออ้างอยู่แล้วเมื่อเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของคุณท่าน เธอก็ชิงพูดก่อน “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเป็นเพื่อนเจ้าสาวเหมือนกัน คิดว่าแต่งตัวธรรมดาๆหน่อยก็ได้แล้ว ในเมื่อคุณคิดว่านี่เหมือนชุดแต่งงาน งั้นคุณก็เลือกเถอะ คุณเป็นตัวเอก ฉันใส่ชุดอะไรไม่สําคัญหรอก”เพิ่งสิ้น

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status