ตอนที่89 ล่อเสือออกจากถ้ำ

“หมายความว่า! นี่เสด็จอาใช้พวกนางเป็นเหยื่อล่ออย่างนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

เว่ยหลิงเฮ่อกับเผิงเจียวเจี๋ยเบิกตาโตเมื่อรู้ว่าสตรีทั้งสามกำลังอยู่ในอันตราย

“เสด็จอาท่านบ้าไปแล้วใช่หรือไม่ พวกนางเป็นเพียงสตรีบอบบางหากเกิดอันตรายอันใดขึ้น ท่านจะทำเยี่ยงไร” เว่ยหลิงเฮ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว

เพียงเอ่ยจบองค์รัชทายาทหลิงเฮ่อก็ลุกขึ้นทันทีพร้อมหมุนตัวก้าวเท้าเดินหมายตรงไปยังอาชาเหงื่อโลหิตคู่วรกาย ส่วนคุณชายรองเผิงก็รีบลุกขึ้นเดินตามเจ้าของตำหนักบูรพาไปติด ๆ

“พวกเจ้าหยุดเดี๋ยวนี้” น้ำเสียงทุ้มทรงอำนาจตรัสเสียงดัง

เพียงสิ้นเสียงของเว่ยชินอ๋อง บุรุษหนุ่มทั้งสองก็หยุดก้าวเท้าทันทีแต่ว่ามิใช่เป็นเพราะคำพูดของบุรุษอายุมากกว่า แต่เป็นเพราะองครักษ์ของเว่ยชินอ๋องก้าวเท้าเข้ามาขวางทางบุรุษหนุ่มทั้งสองเอาไว้

คุณชายรองเผิงหันกลับมามองหน้าพระพักตร์ของอ๋องหนุ่มก่อนเอ่ยด้วยเสียงแข็งกร้าวบ่งบอกความไม่พอใจ

“ท่านอ๋องจะให้กระหม่อมใจเย็นอยู่ได้เช่นไรพ่ะย่ะค่ะ ในเมื่อน้องสาวของกระหม่อมก็อยู่ในรถม้าด้วยเช่นกัน”