แชร์

บทที่ 8 ปล่อยจอย

ผู้เขียน: กานต์ทอง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-09 22:25:33

@the crystal Club พับหรูย่านทองหล่อ

“วู้ๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ของเรามาแล้วว โหหหห เจ๊เราวันนี้อย่างสุด แซ่บมากจนจำแทบไม่ได้เลยนะเนี่ย” เมื่อชัญญ่าเดินมาถึงโต๊ะที่จองไว้เธอก็โดนน้องๆในออฟฟิศโห่แซว เธอส่ายศีรษะเบาๆ อย่างเขินอาย

    ถึงแม้ว่าชีวิตส่วนใหญ่เธอจะเที่ยวแต่ป่าเขาลำเนาไพร แต่อายุขนาดนี้เธอก็ผ่านการเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนฝูงอยู่หลายครั้ง วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีเงินเมทัลลิค เนื้อผ้าซาตินแนบตัวจนเผยให้เห็นแทบทุกสัดส่วน เธอมัดผมห้างม้าสูงเผยให้เห็นช่วงไหล่และเนินอกอวบ ที่มีกลิสเตอร์ระยิบระยับสีทองขับกับผิวสวยของเธอดูแล้วเซ็กซี่ไปทางสายฝ. วันนี้เธอแต่งหน้าจัดทาปากด้วยลิปสติกสีแดงกระเป๋าถือสีดำที่แมตซ์เข้ากันกับร้องเท้าส้นสูงสีดำยี่ห้อแพง

“อ๊ะ...วันนี้ก็ให้เจ๊นิดนึงโน๊ะ....นี่ใครเจ๊เอง เจ้าภาพก็ต้องเลิศสุดสิ วันนี้เต็มที่เลยนะทุกคน งบบริษัทจ้า เดี๋ยวมินนี่ช่วยจัดการค่าใช้จ่ายวันนี้ให้ด้วยนะ”

“รับทราบค่ะบอสส” มินนี่ผู้เป็นทุกอย่างของออฟฟิศรับนโยบายทันที

   เวลาล่วงเลยผ่านไปทุกคนต่างกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลง EDM อย่างสนุกสนาน ชัชชญาเองก็เริ่มมึนกับแอลกอฮอล์แล้วบ้าง แต่ก็กำลังสนุกอยู่เลย เธอกำลังปล่อยจอยเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว

“อ้าวชัญญ่า ชัญญ่าจริงๆด้วย นี้พี่ไทม์เองจำได้มั้ยครับ” ไทม์รุ่นพี่นักเรียนนอกเอ่ยทักเธอด้วยความดีใจเขาไม่คิดว่าจะเจอชัญญ่าในสถานที่แบบนี้ ตัวเขาเองก็กำลังเป็นเสือหิวหวังว่าจะมาหาเหยื่อที่นี้เหมือนกันแต่ดันมาเจอชัญญ่าเสียก่อน ยอมรับเลยว่าเธอในวันนี้ถูกใจเขามาก

“อ้อววว พี่ไทม์ ชัญญ่าจำด้ายแล้วว” เธอเองก็เริ่มเมาแต่ก็ยังพอมีสติจำหน้ารุ่นพี่ที่ไปเรียนอังกฤษ ไม่ได้คุยกันนานมากกกน่าจะเกือบสามสี่ปีเห็นจะได้

“แล้วนี่แฟนไม่มา?” หนุ่มเจ้าเล่ห์กำลังโยนหินถามทาง

“หื้ม แฟน??” ชัญญ่าชี้นิ้วหาตัวเองแฟนเธอเหรอ เธอยังไม่มีแฟนนะตอนนี้

“เจ๊เรายังไม่มีแฟนหรอกค่ะ วันนี้เจ๊พามาเลี้ยง” มินนี่บอกชายหนุ่มให้ทราบเพราะดูจากรูปร่างและการแต่งตัวแล้วผู้ชายคนนี้มินนี่ให้ผ่าน สูงยาวเข่าดี หุ่นแซ่บมากกก แต่เธอก็ไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไหร่เลยเริ่มปรามๆชัญญ่า

“เจ๊ ดื่มเยอะแล้ว พอก่อนมั้ย เดี๋ยวเมามากไปเรากลับกันไม่ไหวนะ”

“อะไรกันมินนี่ เจ๊กำลังสนุกอยู่เลย นานทีๆมาปลดปล่อยให้เจ๊เต็มที่เถอะ เอาเหล้ามาอีกวู้ๆๆๆ”

   ไทม์เห็นแล้วยกยิ้มอย่างมีจุดมุ่งหมาย ยอมรับว่าตั้งแต่เขากลับมาถึงไทยผู้หญิงยังไม่ตกถึงท้องเลย

“ชัญญ่า...พี่ไทม์ขอเบอร์ส่วนตัวไว้หน่อยสิเผื่อมีเรื่องงานปรึกษากัน” ไทม์อ้างเรื่องงานเข้ามาเพื่อแลกเบอร์กับเธอ

“084-XXX-XXXX”

“อะไรนะครับ พี่ไม่ได้ยิน” ไทม์ตะโกนคุยกับชัญญ่าเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงจนต้องเอาหน้ามากระซิบใกล้ๆเธอ

“มาเดี๋ยวชัญญ่า กดเบอร์ให้” หลังจากนั้นก็แลกเบอร์ส่วนตัวของกันและกัน

“พี่ขอดื่มกับทุกคนได้ไหมครับ ไม่ได้เจอชัญญ่านาน ถือโอกาสเลี้ยงน้องๆทุกคนด้วยเลยละกัน นะครับ” น้องๆในออฟฟิศต่างโห่ร้องดีใจ วันนี้มีสายเปย์เพิ่มมาอีกหนึ่งคน วันนี้สนุกสุดๆไปเลย

   รอไม่นานเครื่องดื่มมากมายก็มาเสิร์ฟที่โต๊ะของชัญญ่า ไทม์สั่งเหล้านอกราคาแพงหูฉี่มาสองสามขวดหวังจะเอาใจทีมงานของชัญญ่าเพื่อทำคะแนน

“โต๊ะเพื่อนพี่อยู่มุมนู้น เดี๋ยวพี่ขอกลับไปบอกเพื่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่เดินมาใหม่” ชายหนุ่มหัวนอกดูทันสมัยก็เดินกลับไปที่โต๊ะเพื่อบอกกับเพื่อนว่าจะไปต่อกับรุ่นน้อง

“เห้ย ไทม์กุมีของดี รับรองมึงจะต้องขอบคุณกุ” เพื่อนในกลุ่มของไทม์ยัดขวดยาเล็กๆใส่มือของเขาเขาพยักหน้ายิ้มรับ แล้วเทยานั้นใส่แก้วของตัวเองหวังจะไปให้ชัญญ่าดื่มกินหลังจากนั้นเขาจะอาสาไปส่งเธอเองแล้วก็จะพาเธอไปทัวร์สวรรค์ทุกชั้นจนถึงเช้าเลย เมื่อไทม์เดินมาถึงโต๊ะของชัญญ่าเขาก็จัดการชงเหล้าใส่แก้วตัวเองแกล้งยกดื่ม จากนั้นก็ยื่นแก้วไปให้ชัญญ่า

“ยินดีที่ได้พบกันอีกนะญ่า แก้วนี้สำหรับการเจอกันในรอบสี่ปีของเรา” ชัญญ่ายิ้มพยักหน้าขอบคุณไทม์แล้วยกแก้วนั้นขึ้นมาดื่มด้วยความสนิทใจ

“พี่ไทม์ยังดูหล่อเหมือนเดิมนะคะ ม่ายสิๆ ญ่าว่าพี่ไทม์โคตรหล่อกว่าเดิมเลย” คนเมาเริ่มพูดไม่คิด

“แล้วชอบคนหล่อแบบพี่มั้ยล่ะ” ไทม์กระซิบข้างหูของชัญญ่าพร้อมกับโอบเอวบางกระชับเข้าหาตัวของเขาอย่างแนบชิดโดยที่มือหนาลูบไล้ทั่วแผ่นหลังบางของหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ

“ญ่าขอคิดดูก่อนนะ อึก! มินนี่ มินนี่ เจ๊ปวดฉี่ พาเจ๊ไปห้องน้ำที”คนเมาเริ่มรั่วไปเรื่อยไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคมกริบดุจพญาเหยี่ยวเฝ้ามองอยู่จากห้องกระจกชั้นสองของผับ

“ป่ะเจ๊หนูก็ปวดเหมือนกัน เดี๋ยวหนูพาไป อ่ะเจ๊ กระเป๋ากับโทรศัพท์ เผื่อฉุกเฉิน” สองสาวพยุงร่างของกันและกันมาเข้าห้องน้ำอย่างลำบากเพราะบรรยากาศภายในผับเต็มไปด้วยผู้คนเมามากมาย ภายในนั้นมืดมีแต่แสงไฟที่ชวนเมาอยู่ตลอดเวลาสาดส่องไปทั่วพื้นที่

“เจ๊เข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว รอหนูหน้าห้องน้ำนะ ห้ามเดินไปไหนคนเดียวเด็ดขาด”

“โอเคคับ” ชัญญ่าทำท่าตะเบะรับทราบคำสั่งของรุ่นน้องสาว

     มินนี่ที่เพิ่งเข้าห้องน้ำเสร็จก่อนก็ออกมารอชัญญ่าที่หน้าห้องน้ำ แต่แล้วก็มีโทรศัพท์เข้าเนื่องจากในผับเสียงดังเธอจึงเดินหลบไปคุยตรงบริเวณหลังร้าน

     ชัญญ่าที่เดินออกมาแล้วไม่เจอมินนี่ก็คิดว่ามินนี่คงเดินกลับโต๊ะไปก่อนแล้วเธอจึงหาทางเดินกลับโต๊ะ เธอเองก็เมามากสติไม่ค่อยเต็มร้อยเท่าไหร่พยายามเดินหาทางกลับโต๊ะ แต่ทันใดนั้นก็มีมือผู้ชายคนหนึ่งกระชากเธออย่างแรงจนเธอเซถลาชนเข้ากับแผงอกแกร่งนั้น   ทันทีที่เธอสัมผัสกับร่างกายชายหนุ่มเธอก็เกิดมีอารมณ์ร้อนวูบวาบจนอยากจะกระโดดแช่ถังน้ำแข็ง

“ปล่อยยนะ คุณเป็นใคร มาจับมือฉันทำไม ฉันจะกลับโต๊ะ ปล่อยยยช้านนนนนะ อึก” ชัญญ่าพยายามสะบัดมือของเธอออกจากมือหนาของชายหนุ่ม แต่ยิ่งพยายามแกะเท่าไหร่ก็เหมือนจะยิ่งแน่นจนเธอเริ่มเจ็บที่ข้อมือเล็ก

“โอ้ย!! ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ ฉันบอกว่าฉันเจ็บไง..อึก”

“ต้องเป็นไอ้นั่นใช่มั้ยคุณถึงจะไม่ให้ปล่อย” กันต์นทีพูดตวาดเสียงดังใส่เธอ เขาโกรธมาก โกรธที่เธอไม่ดูแลตัวเองจนโดนไอ้ผู้ชายหน้าอ่อนนั่นวางยาปลุกเซ็กส์  ใช่แล้ว เขาเห็นเธอผ่านกระจกใสบนห้องVIP เขาจำเธอได้แม่น เขาเห็นตั้งแต่ไอ้ผู้ชายนั้นรับยาปลุกเซ็กจากเพื่อนของมันเพื่อที่จะมาใช้กับเธอแถมยังบังอาจมาลูบแตะที่แผ่นหลังบางของเธอผู้หญิงที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดอะไรที่สกปรกด้วย  ถ้าเป็นคนอื่นในห้องที่โรงแรมเดอะชีวาวันนั้น เขาจะแทะกินไม่ให้เหลือซาก แต่สำหรับเธอผู้หญิงที่เฝ้ารอถนอม วันนี้กลับเที่ยวเมาจนไม่ได้สติ ยิ่งคิดกันต์นทียิ่งโกรธกร้าวในใจ

     เขาย่อตัวลงแล้วอุ้มชัญญ่าตัวลอย เอาตัวของเธอพาดไหล่กว้างแล้วเดินขึ้นไปชั้นสองเพื่อขึ้นลิฟท์ส่วนตัว ที่เชื่อมตัวกับห้องวีไอพีของโรงแรมที่เขาเป็นเจ้าของโดยตรง

“นี่คุณปล่อยฉัน ฉันร้อนนน ฉันจะไปอาบน้ำ”

“ร้อนแบบนี้แช่ถังน้ำแข็งก็ไม่หายหรอก ” ยัยเด็กโง่โดนดีเข้าให้แล้วยังไม่รู้ตัว มันน่าลงโทษหนักๆเสียจริงถ้าเขาไม่บังเอิญเห็นป่านนี้เสียตัวให้ไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั้นไปแล้ว กันต์นทีนึกหมั่นไส้เอามือใหญ่ฟาดที่ก้นหนักๆไปหนึ่งที

“โอ้ยย!!!นี่คุณ ฉันเจ็บนะ ตีก้นชั้นทำไม ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้” เมื่อมาถึงหน้าลิฟท์รอไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดขึ้นเนื่องจากนี้คือลิฟท์ส่วนตัวของเขาที่ใช้เวลามาดูงานพี่ผับ เมื่อเข้าไปในลิฟท์เขาก็ปล่อยเธอลงอย่างแรงจนหญิงทรงตัวไม่อยู่เอามือคล้องคอเขาเอาไว้จึงทำให้เธอเห็นหน้าผู้ชายที่อุ้มเธอมานั้นก็คือ

“คุณ...คือใครอ่ะ ทำไมหล่อจัง อึก..” คนเมาไม่ได้สติจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคนตรงหน้าคือใคร มือเล็กค่อยๆกรีดไล่ไปตามกรอบหน้าคมที่ตอนนี้มีหนวดเครารุงรังแต่ไม่ได้ทำให้ความหล่อและมีเสน่ห์ของเขาลดลงเลยซักนิด

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 11 ถูกใจให้ฟรี

    เช้าวันจันทร์ที่แสนวุ่นวายในเมืองหลวง วันนี้ทีมงานของชัญญ่าไลฟ์ก็กำลังวุ่นวายเตรียมตัวพรีเซนต์เสนอแผนสตอรี่บอร์ดและไทม์ไลน์ในการโปรโมทโรงแรมในเครืออัศวนันท์ที่เหลืออีกห้าแห่ง เมธัสหัวหน้าการตลาดของโรงแรมนัดหมายสถานที่เป็น โรงแรมธารธารา โรงแรมสุดหรูระดับห้าดาว โลเคชั่นติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ออกแบบสะท้อนถึงความเรียบง่ายแต่หรูหราตกแต่งสไตล์ไทยร่วมสมัยดูแล้วเหมือนหลุดเข้ามาอยู่ในยุครัตนโกสินธุ์ตอนปลายเลยก็ว่าได้ ซึ่งโรงแรมนี้คือหนึ่งในสองของโรงแรมในเครือบริษัทที่มีในกรุงเทพ อีกที่จะเป็นโลเคชั่นใจกลางทองหล่อที่เจ้านายหนุ่มสุดหล่อใช้เปิดผับข้างล่างไปด้วย“สวัสดีครับคุณชัญญ่า นี้คงเป็นคุณมินนี่ใช่มั้ยครับ คุยงานผ่านโทรศัพท์มาตลอดวันนี้เพิ่งได้เห็นตัวจริง ยินดีที่ได้พบกันนะครับ” เมธัสกล่าวตอนรับทีมงานชัญญ่าไลฟ์อย่างเป็นกันเอง“สวัสดีค่ะคุณเมธัส ยินดีที่ได้พบเช่นกันค่ะ” มินนี่เอ่ยทักทายกลับอย่างเป็นทางการเพราะดูแล้วเขาน่าจะมีอายุมากกว่าเธอราวห้าหกปีเห็นจะได้“เรียกผมว่า เมธ เฉยๆก็ได้ครับมินนี่” เมธัสยิ้มส่งให้หญิงสาวตัวเล็กข้างหน้า“เดี๋ยวเชิญทีมงานคุณชัญญ่าขึ้นไปเตรียมตัวที่ห้องประชุม

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 10 เสียสิ่งมีค่า

    ความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบลงสู่ผิวบอบบางจนทำให้เธอรู้สึกตัว“อื้อ...หนาวจัง”เธอหลับตาพริ้มขณะที่มือเล็กพยายามควานคว้าหาผ้าห่มอย่างที่เธอชอบทำเป็นประจำ มือเล็กสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากวัตถุประหลาดที่พาดผ่านกลางลำตัว“อ๊ะ!!!..” เปลือกตาที่ปิดสนิทไปก่อนหน้าไม่กี่ชั่วโมงก่อน ค่อยๆเปิดขึ้นช้าๆ ภาพตรงหน้าที่ได้เห็นมันเป็นหลักฐานชั้นดีตอกย้ำว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช่แค่ฝันแต่มันดันเป็นความจริง......“คุณที......ทำไมถึง...” เธอถามตัวเองในใจไม่กล้าแม้จะปริปากมือเล็กยกขึ้นมาปิดเสียงกลั้น ก่อนจะย้อนนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา เมื่อเธอดันเผลอไปมีสัมพันธ์สวาทกับผู้ชายที่เธอบังเอิญเจอที่สนามบินวันนั้นและเมื่อคืนก็...บังเอิญมีอะไรกับเขา เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆแกะแขนของเขาที่กอดรัดเธอไว้แน่นทั้งคืน ร่างเล็กค่อยๆลุกออกจากเตียงนอนแล้วค่อยๆย่องเบาๆ ไล่เก็บเสื้อผ้าของเธอที่ตกกระจายตามพื้นขึ้นทีละชิ้นๆ ก่อนจะวิ่งหายไปในห้องน้ำเพื่อรีบจัดการตัวเองทันที ไม่นานเธอก็ออกมาในสภาพพร้อมเดินทาง ก่อนไปเธอหยิบเอาเสื้อสูทที่เขาสวมใส่เมื่อวานมาคลุมทับเพื่อปกปิดร

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 9 จำไม่ได้(NC20+++)

    “คุณว่าไงนะ นี่ผิดหวังมากขนาดแกล้งจำกันไม่ได้เลยเหรอชัญญ่า” กันต์นทีตอบเธอเสียงเรียบต่ำ เขาจ้องมองใบหน้าสวยแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตากลมโตสีดำหยาดเยิ้ม ริมฝีบางอวบอิ่มสีแดงสั่นระเรื่อ มันทำให้เขาอดทนต่อไปอีกไม่ไหว เขาเอียงใบหน้าหล่อเหลาปรับองศาแล้วก้มลงประกบปากหยักได้รูปของเขาบนริมฝีปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มที่สั่นระริกของเธอทันที ริมฝีปากหนาบดเบียดเคล้าคลึงกลีบปากอวบของเธออย่างเชื่องช้าเนิบนาบ จนคนตัวบางเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำรุนแรงจนอีกฝ่ายสัมผัสได้ กันต์นทียกยิ้มสายตาเฉียบมองสาวน้อยที่ตัวกำลังสั่นเทาอย่างผู้ชนะ ลิ้นสากไล้เลียริมฝีปากอวบอิ่มก่อนจะค่อยๆสอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากของเธอ เขาค่อยๆไล้เลียลิ้นน้อยๆของเธอจนมันค่อยๆแลบออกมาทีละน้อยให้เขาได้เกี่ยวกระหวัดดูดดึงอย่างเอาแต่ใจ“อื้อ คุณ พะ พอ ก่อน ฉันร้อน ช่วยฉัน..” หญิงสาวเผลอส่งเสียงครางหวานหูก่อนจะเอ่ยห้ามชายหนุ่ยเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นร้อนลุ่มดังไฟแผดเผาแบบที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน เขาค่อยๆถอนริมฝีปากออกมามามองใบหน้าหวานที่แดงซ่านของเธออย่างเสียดาย เขารู้ดีว่าต้องจัดการกับเธออย่างไรเพื่อท

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 8 ปล่อยจอย

    @the crystal Club พับหรูย่านทองหล่อ“วู้ๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ของเรามาแล้วว โหหหห เจ๊เราวันนี้อย่างสุด แซ่บมากจนจำแทบไม่ได้เลยนะเนี่ย” เมื่อชัญญ่าเดินมาถึงโต๊ะที่จองไว้เธอก็โดนน้องๆในออฟฟิศโห่แซว เธอส่ายศีรษะเบาๆ อย่างเขินอาย ถึงแม้ว่าชีวิตส่วนใหญ่เธอจะเที่ยวแต่ป่าเขาลำเนาไพร แต่อายุขนาดนี้เธอก็ผ่านการเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนฝูงอยู่หลายครั้ง วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวสั้นสีเงินเมทัลลิค เนื้อผ้าซาตินแนบตัวจนเผยให้เห็นแทบทุกสัดส่วน เธอมัดผมห้างม้าสูงเผยให้เห็นช่วงไหล่และเนินอกอวบ ที่มีกลิสเตอร์ระยิบระยับสีทองขับกับผิวสวยของเธอดูแล้วเซ็กซี่ไปทางสายฝ. วันนี้เธอแต่งหน้าจัดทาปากด้วยลิปสติกสีแดงกระเป๋าถือสีดำที่แมตซ์เข้ากันกับร้องเท้าส้นสูงสีดำยี่ห้อแพง“อ๊ะ...วันนี้ก็ให้เจ๊นิดนึงโน๊ะ....นี่ใครเจ๊เอง เจ้าภาพก็ต้องเลิศสุดสิ วันนี้เต็มที่เลยนะทุกคน งบบริษัทจ้า เดี๋ยวมินนี่ช่วยจัดการค่าใช้จ่ายวันนี้ให้ด้วยนะ”“รับทราบค่ะบอสส” มินนี่ผู้เป็นทุกอย่างของออฟฟิศรับนโยบายทันที เวลาล่วงเลยผ่านไปทุกคนต่างกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลง EDM อย่างสนุกสนาน ชัชชญาเองก็เริ่มมึนกับแอลกอฮอล์แล้วบ้าง แต่ก็ก

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 7 ทำไมต้องสนใจ(mini NC)

    เมื่อใกล้ถึงเวลานัด ชัชชญาก็ตรวจเช็คสิ่งของให้เรียบร้อยเพื่อรอเดินทางไปสนามบินอุดรโดยที่มีกันต์นทีอาสาไปส่ง เธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจจากเขา แต่กลับกลายเป็นอุ่นใจมากด้วยซ้ำที่มีคนรู้จักเดินทางไปด้วย แต่แล้วเมื่อเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลานัด ก็มีเสียงข้อความทักเข้ามาKNT : วันนี้ผมไปส่งคุณไม่ได้แล้วนะ พอดีมีธุระด่วน แต่ผมโทรนัดรถของโรงแรมให้คุณแล้วสบายใจได้ ค่าใช้จ่ายผมจัดการไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เดินทางปลอดภัยครับ ไว้ผมจะติดต่อกลับไป...Chanya : ขอบคุณค่ะ เธอตอบกลับชายหนุ่มสั้นๆและไม่ได้มีคำถามต่อว่าเขาติดธุระอะไรจึงมาส่งเธอไม่ได้ ในเมื่อทั้งเธอและเขาเป็นเพียงแค่คนบังเอิญรู้จักเธอก็ไม่จำเป็นต้องเร้าหรือเขา เธอรู้สึกขอบคุณเขาอย่างใจจริง จากนั้นเธอก็เตรียมตัวเดินทางกลับกรุงเทพ แต่พอเมื่อนึกถึงคำว่า ไว้ผมจะติดต่อกลับไป ทำไมจู่ๆเธอก็รู้สึกกำลังชาวาบที่ใบหน้าอย่างบอกไม่ถูก หรือเธอเองกำลังหวังอะไรจากเขากันแน่ แต่ช่างมันเถอะ เธอได้แต่บอกตัวเองว่าให้คิดถึงงานที่รออยู่ข้างหน้า เธอก็บอกกับตัวเองให้ฮึดสู้ในใจ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการให้สำเร็จเพราะเรื่องปากท้องสำคัญกว่าหัวใจ @ชัญญ

  • ชญามณี...รักพี่รออยู่   บทที่ 6 เที่ยวกันและกินโหย่ย

    เช้าวันรุ่งขึ้นกันต์นทีก็รีบตื่นนอนเพื่อที่จะไปรับหญิงสาวที่หน้าโรงแรมKNT : ตื่นยังคุณ อีกยี่สิบนาทีถึงนะChanya : ………..ไม่ตอบ..................ตื้ดดด ตื้ดดดด ตื้ดดดดดดดด“ฮัลโหล!!! ตื่นรึยัง นี้มันเก้าโมงกว่าแล้วนะคุณ”ชัญญ่าสะดุ้งตื่นจากเสียงโทรศัพท์ เธอลืมตั้งนาฬิกาปลุก แย่แล้วววว“ตะ ตะ ตื่นแล้วค่ะ ขอเวลาสิบนาทีนะคะ คุณนั่งรอข้างล่างเลยนะ แค่นี้นะคะฉันรีบ” ชัญญ่ารีบกระโดดออกจากเตียงถอดเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าไปอาบน้ำไวอย่างกะเดอะฟาสก๊อก ก๊อก ก๊อก“นี้มันเลย สิบนาทีมานานมากแล้วนะคุณ เปิดประตูหน่อย” ไม่รู้ว่าเขารีบอยากจะเห็นใบหน้าสวยๆของเธอหรือนึกอะไรอยู่กันแน่ถึงได้ขึ้นมาเคาะประตูห้องของเธออย่างวิสาสะ“โอ้ยคุณ! จะรีบไปไหนฉันแต่งตัวอยู่ยังไม่เรียบร้อย” เสียงหวานตะโกนตอบโต้เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูอยู่หลายทีจนนึกรำคาญ“คนอะไร...ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่นเอาซะเลย” ถึงปากจะบ่นแต่ก็รีบเปิดประตูห้องน้ำออกมาปัง ปัง ปัง กันต์นทีเคาะประตูเสียงดัง“จะเปิดประตูให้ผมเข้าไปดีๆมั้ยครับ”“ไม่เปิด ถ้าคุณอยากเข้ามา ก็ไปหาคีย์การ์ดเข้ามาเองแล้วกัน ฉันแต่งตัวอยู่ แล้วก็จะไม่รีบด้วย ไม่ต้องมาเร่ง!!!!”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status