บทที่ 1251    

เดิมทีจิตใจของกู้เจาย่วนย่ำแย่จนถึงที่สุดแล้ว

ที่จริงตลอดเวลาที่ผ่านมา จิตใจของนางล้วนย่ำแย่มาตลอด

จากจิตใจที่เปี่ยมด้วยความยินดีเฝ้ารอให้เจียงเย่กลับมา จนแม่นางถงบอกนางว่า ระหว่างพวกเขามีสัมพันธ์ฉันผัวเมียกันมาเนิ่นนานแล้ว

เจียงเย่เป็นคนที่นางเก็บไว้ในใจมาตลอดหลายปีเช่นนี้ ไม่เคยคิดเลยว่า จะมีวันที่เขาทรยศนาง ก่อนแต่งงานก็เลี้ยงอนุไว้ ถึงขั้นยังคิดจะปิดบังนาง ปิดบังทั้งตระกูลกู้มาตลอด

นางหลั่งน้ำตาอย่างเงียบงันเพราะเหตุนี้ เดิมทีอยากจะไปคุยกับฮวนเอ๋อร์ ทว่าเห็นค่ายทหารเกิดเรื่อง ฮวนเอ๋อร์เป็นห่วงอวิ๋นอ๋องอยู่ทั้งวัน นางจึงมิอาจเอ่ยปากได้ ทำได้เพียงครุ่นคิดเงียบ ๆ อยู่ผู้เดียว

เพียงแต่ นางยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด ความปรารถนาทั้งหมดล้วนกลายเป็นภาพลวงตา นางถึงขั้นอยากจะหลบไป ไม่ต้องเผชิญหน้ากับทุกอย่างอีก

บังเอิญที่ในเวลาเช่นนี้ นางได้พบกับฉวีเซินในความฝันพอดี

เขาสุภาพอ่อนโยน ทำให้รู้สึกราวกับได้อาบสายลมฤดูใบไม้ผลิ ยิ่งไปกว่านั้นยังมีความอดทนในการรับฟังความทุกข์และความกลัดกลุ้มของนาง

นางค่อย ๆ ถลำลึกลงไปในความอ่อนโยนเช่นนี้ รู้สึกราวกับว่าบุรุษผู