ตอนที่ 10

ตอนที่ 10

“นายกำลังรอสายจากใครรึเปล่าครับ” เห็นเจ้านายเหลือบไปมองที่โทรศัพท์มือถือบ่อยๆ ครามที่นั่งทำงานอยู่ข้างๆ ก็อดสงสัยไม่ได้

“เปล่า ไม่ได้รอ” เจ้านายปฏิเสธเสียงสูง

“แต่นายดูว้าวุ่นนะครับ หรือว่ารอคุณญาณิน” ชื่อเธอทำให้คนเป็นเจ้านายหันขวับ ทันใดนั้นความอัดอั้นที่มีก็ไม่สามารถกักเก็บได้อีกต่อไป

“ทั้งที่บอกว่าจะโทร แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่โทร มันหมายความว่ายังไงวะไอ้คราม”

“มันก็หมายความได้หลายอย่างครับ ติดงาน ติดสาย ติดต่อไม่ได้ หรือไม่ก็ลืม”

“ลืม?” เขาแทบตะโกนพร้อมกับลุกพรวดขึ้นมา พลอยทำให้คนที่ทำตัวเป็นกูรูผงะด้วยความตกใจ ยังไม่ทันหายตกใจ พ่อคุณก็โพล่งขึ้นมาอีก

“ลืมได้ไงวะ หรือว่าเขาไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา” ไม่พูดเปล่า แต่เขายังเดินดุ่มๆ มาที่คราม

“อะเอ่อ...ใจเย็นครับนาย บางทีเขาอาจจะไม่ได้ลืม แต่...แต่ติดต่อนายไม่ได้ ใช่ๆๆ ต้องเป็นเหตุผลนี้แน่ๆ บางทีนายอาจจะเผลอไปตั้งค่าอะไรในโทรศัพท์ เลยทำให้เขาโทรหาไม่ได้ มาครับเดี๋ยวผมช่วยดูให้” เห็นใบหน้าถมึงทึงของเจ้านายแล้ว ครามจึงพยายามพูดเอาใจ พร้อมก