บทที่ 15 พิสูจน์ความเป็นชายา

ชินอ๋องชักรูดลำกายแกร่งสองสามครั้งจากนั้นสอดลำกายใหญ่นั้นเข้าไปที่ร่องอวบ ค่อยผลักดันมันเข้าไปจนสุด “อ๊าย อ๊าย อ๊ะ”

สะโพกอวบสั่นกระตุกอีกครั้ง จากนั้นเขาค่อยๆขยับโยกลำกายแกร่งเข้าสุดออกสุดช้าๆ ค่อยเร่งความเร็วขึ้น ควงบั้นเอวเป็นวงกลมกดกระแทกตอกเข้าไปแรงขึ้นเรื่อยๆ ตับ ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง  ชินอ๋องขย่มคนใต้ร่างจนเตียงสั่นไหว หัวเตียงกระทบผนังดังกึกๆ ทั้งสองร้องครวญครางประสานกันดังลั่นจนออกไปหน้าเรือนนอน เหม่ยเอ๋อที่นั่งอยู่หน้าเรือน ค่อยๆถอยออกไปจากบริเวณนี้ ใบหน้าแดงก่ำ  

“อ๊าย อ๊ะ อ๊ะ ท่านอ๋องแรงขึ้นอีกเพคะ อ๊าย อ๊าก อ๊าก”  ร่างหนาขย่มโยกร่างอวบอย่างรุนแรง ส่วนคนใต้ร่างก็ไม่ยอมแพ้ร่อนสะโพกผายรับกายแกร่งเป็นจังหวะเดียวกัน  สองแขนเรียวยกโอบลำคอหนา  สองขาเรียวงามก็เกี่ยวรัดบั้นเอวหนาไว้แน่น ตับ ตับตับ ตับ ชินอ่องกระแทกลำกายแกร่งเข้าออกสุดแรงจนนางแทบจะจมไปกับเตียง

อ๋องหนุ่มปลดปล่อยสายธารรักเข้าไปในร่องรักของชายาจนหมดทุกหยาดหยด ชินอ๋องหมดแรงลงนอนกอดชายารักแน่น หอมแก้มนวลดังฟอดใหญ่

“ เมียจ๋า เมียรักของพี่ พี่ไม่ยอมให้เจ้าเป็นของผู้อื่นง่ายๆหรอก พี่จะไม่ยอมหย่าให้เจ้าไปอยู่กับเจ้าหมอนั่นเด็ดขาด ”

ชินอ๋องมองใบหน้าหวานที่มีเหงื่อหยดพราวลงมา  เขายกศีรษะขึ้นประกบจูบนางอย่างดูดดื่ม ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร จูบนั้นยาวนานแทบสูบวิญญาณ เมื่อถอนจูบ

ร่างหนากอดร่่างอวบไว้เต็มอ้อมแขน แล้วผล็อยหลับลงไปด้วยกัน  กลางดึกคืนนั้นนซิ่วอิงรู้สึกเสียวซ่านแปลกที่บริเวณหน้าอกทั้งสองข้างนางตกใจตื่นขึ้นมาพบศีรษะที่มีผมยาวสีดำ ก้มดูดดึงผลอิงเถาของนางจนแข็งเป็นไต “อ๊าย อ๊ะ ท่านอ๋อง อย่านะ พอแล้ว ”

นางร้องประท้วงแต่มีหรือร่างหนาจะยอม  เขาดูดดึงจนแก้มสองข้างตอบ ไล้เลียจนร่างอวบสั่นระริก  จากนั้นสอดลำกายแกร่งเข้าไปยังร่องรักของชายาอย่างไม่รอช้า  ขยับกายเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาง และจากนั้นก็ค่อยๆ เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ บั้นเอวสอบโยกไหวรัวเร็ว  จนเตียงเริ่มสั่นกราว เพราะแรงกระแทกกระทั้นที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  หัวเตียงลั่นเป็นจังหวะกึก กึก  “อ๊าย อ๊ะ อ๊ะ ท่านอ๋อง อ๊าย ”

ร่างหนาเร่งความเร็วขึ้นอีกจนสะโพกผ่ายของนางกระตุกเกร็งเสร็จสมไปอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นร่างหนาก็เร่งกระแทกกายเข้าออกจนสะโพกหนากระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักอุ่นออกมาเต็มร่องอวบอีกครั้ง  

จากนั้นเสียงครวญคราง สลับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องเป็นระยะ   ออกไปถึงหน้าเรือนทั้งคืนจนกระทั่งเช้าวันใหม่ จึงเงียบสงบไป  

ช่วงบ่ายๆ  ใบหน้าหวานของซิ่วอิงค่อยขยับๆ  นางกระพริบตาขึ้น  ค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นช้าๆ มองไปยังคนที่นอนข้างๆ มาตลอดทั้งคืน  พบว่าพื้นที่นอนข้างๆว่างเปล่า และเย็นชืด  ท่านอ๋องคงจะลุกออกไปนานแล้ว  นางจึงเรียกเหม่ยเอ๋อขึ้นเบาๆ  ประตูด้านหน้าห้องเปิดออก เหม่ยเอ๋อเดินเข้ามา

“ท่านอ๋องออกไปได้สักชั่วยามแล้วเจ้าค่ะ  สั่งไม่ให้ปลุกพระชายา  จนกว่าจะตื่นขึ้นมาเอง พระชายาหิวหรือไม่เจ้าคะ เหม่ยเอ๋อเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว  ลุกไปอาบน้ำก่อนเจ้าค่ะดีกว่าเจ้าค่ะ   บ่าวเครื่องแต่งกายก็เตรียมไว้ให้แล้ว ”

ซิ่วอิงฉวยผ้าผวยห่อตัวลุกขึ้นไปที่หลังฉากกั้นค่อยก้าวลงไปในถังอาบน้ำใบใหญ่ที่น้ำอุ่นกำลังดีอยู่ นางนอนหงายแช่ตัวพิงถังอาบน้ำใบใหญ่เอาไว้  ต้องการให้กล้ามเนื้อที่เคร่งครัดได้ผ่อนคลายลง  นางเจ็บแสบที่กลางกายมาก  และปวดระบมไปทั่วทั้งตัว  เหม่ยเอ๋อนี่รู้ใจจริงๆเตรียมน้ำอุ่นจัดไว้ให้แช่ทำให้รู้สึกสบายตัวขึ้นมาก  อาการเจ็บแสบรู้สึกดีขึ้นมาก