แชร์

ตอนที่ 3 ราคะอำมหิต 1.3

ผู้เขียน: จ้าวฮุ่ยอิง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-19 15:52:58

ดวงตาของสตรีนางนั่นเบิกกว้างจ้องหน้าจอมปีศาจด้วยอาการตื่นตระหนกอย่างยิ่งยวด ด้วยเพราะเห็นดวงตาสีเลือดปรากฏอยู่ตรงหน้า ซึ่งกำลังเกิดขึ้นกับหลี่เหวินฉางอยู่ในเวลานี้ภายหลังจากเสพสังวาสกับนางเสร็จสิ้นเมื่อครู่ที่ผ่านมา

ภายใต้ความสุขอันแสนหฤหรรษ์ที่ได้รับจนสุขล้นจบลงพร้อมพลังชีวิตถูกสูบชีพออกกจากกายอย่างรวดเร็ว ร่างที่กำลังเปลือยเปล่าซึ่งเต็มไปด้วยความอวบอิ่มของสตรีสาวตรงหน้าค่อยๆ ซูบซีดลงทีละน้อย ทีละน้อย จนเหลือแต่โครงกระดูกแห้งกรัง

  พรึบ!!! ซากแห้งกรังค่อยๆ สลายกลายเป็นเถ้าธุลีไปในชั่วพริบตา

  บนฟูกนอนอันหนานุ่มในเวลานี้คงเหลือแต่เพียงกายเปลือยเปล่าของหลี่เหวินฉางแต่เพียงผู้เดียว ร่างอันใหญ่โตกำลังสั่นสะท้านเมื่อได้สูบพลังชีวิตเข้าไป ดวงตาสีเลือดฉาบอยู่เมื่อครู่ที่ผ่านมาค่อยๆ เลือนหายไปทีละน้อย ทีละน้อย จนกระทั่งความเป็นตัวตนของมนุษย์แต่ดั้งเดิมพร้อมสติหวนกลับคืนมาอีกครั้ง ดวงตากวาดมองไปโดยรอบ เห็นเสื้อผ้าของสตรีถูกเหวี่ยงกระจายอยู่ที่พื้น พร้อมเสื้อผ้าของตน

  ตุบ!!!! หลี่เหวินฉางกระแทกร่างเปลือยลงบนฟูกนอนอย่างแรง ดวงตาสีดำจับจ้องอยู่แต่บนเพดานของกระโจม

  กรอดดดด!!! เสียงฟันกรามขบเข้าหากันจนแน่นด้วยความรู้สึกหลากหลายที่กำลังประเดประดังเข้ามาอยู่ในเวลานี้

  “เมื่อไรข้าจึงจะหลุดพ้นจากสิ่งชั่วร้ายที่เจ้าเฉียนซ่งกระทำต่อข้าเช่นนี้เสียที เพื่อสนองความต้องการให้ได้มาซึ่งทุกสิ่งที่ปรารถนา เจ้าเดรัจฉานผู้นั้นนำสิ่งที่สวรรค์เบื้องบนกักขังนานนับหมื่นปี นำมาแฝงเร้นในร่างของข้าจนต้องกลายเป็นแบบนี้ ข้าต้องกลายเป็นทาสของคนผู้นั้นไปตลอดกาลไม่มีวิธีอะไรสามารถทำให้กลับไปเป็นคนปกติได้เลยเหรอ ชีวิตของผู้คนมากมายเท่าไร และจะต้องมีสตรีอีกกี่ชีวิตกันเล่าที่จะต้องถูกสังเวยเพื่อให้ข้ากลับมาเป็นปกติ....สวรรค์! เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้...ทำไม!!!!”หลี่เหวินฉางพูดลอดไรฟันพลางขบกรามเข้าหากันอยู่ตลอดเวลา

  ฉายาจอมปีศาจแห่งเฉียนฉินที่ทั่วหล้าต่างโจษขานมานั้น ก็เพราะเกิดมาจากพฤติกรรมในการเสพสังวาท ของแม่ทัพหนุ่มผู้กล้า เมื่อเสร็จสิ้นบรรลุถึงฝั่งฝันไอปีศาจที่ครอบคลุมจนทำให้มีจิตใจแปรปรวน เต็มไปด้วยจิตอำมหิต โหดร้ายและเลือดเย็น กระหายเลือดและต้องการเข่นฆ่าผู้คนด้วยวิธีสังหารสุดแสนจะทรมานและน่าสะพรึงกลัวของจอมปีศาจจะมลายหายไปสิ้น เมื่อได้เสพสังวาทกับสตรีและได้สูบพลังชีวิตเข้าสู่กาย แต่ก็เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น

หากไม่ต้องการให้จิตอำมหิตออกมาก็จะต้องเสพสังวาทกับสตรีเพื่อสูบพลังชีวิตเข้าไปทดแทน และต้องเสพสังวาทกับสตรีทุกสามวัน ซึ่งเหวินฉางล่วงรู้วิธีนี้ด้วยความบังเอิญเพราะกายและจิตอำมหิตนำทางให้ลงมือกระทำ

 สืบเนื่องมาจากแม่ทัพผู้กล้าได้หลงกลองค์ชายเฉียนซ่งพระยศในเวลานั้น ดื่มสุราเมาหมื่นปีเข้าไปซึ่งเป็นสุราหมักทำมาจากดอกไม้ปีศาจ ซึ่งเกิดมาจากจิตมารของจอมปีศาจทำให้บังเกิดขึ้นมา

องค์ชายเฉียนซ่ง ผู้ฝักใฝ่ในอำนาจมืดกับสิ่งชั่วร้าย พยายามดิ้นรนและทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อำนาจของจอมปีศาจไว้ในกาย สิ่งที่ต้องการไม่เพียงแต่ได้ครอบครองแคว้นเฉียนฉินเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงแคว้นทั่วหล้าทั้งหมดก็ต้องการให้ตกอยู่ในการปกครองของเฉียนฉินซึ่งเป็นรัชสมัยที่เฉียนซ่งปกครอง

สิ่งเดียวที่จะสามารถทำให้ความต้องการสำเร็จทุกอย่าง ก็ต้องมีอำนาจและจะต้องเป็นอำนาจที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำลายลงได้ จึงทำให้พยายามเสาะแสวงหาจิตมารของจอมปีศาจว่าสถิตยอยู่ที่ใด

และก็ได้ล่วงรู้มาว่า จิตมารของจอมปีศาจจะสถิตยอยู่ในดอกไม้ปีศาจซึ่งอยู่แห่งหนใดสักแห่งในผืนแผ่นดินนี้

และดอกไม้ปีศาจก็ไม่เคยมีใครเคยพบเห็น เป็นเพียงสิ่งที่พูดถึงและเล่ากันมาปากต่อปากเท่านั้น ว่าดอกไม้ปีศาจจะอยู่ใต้ก้นเหวลึกที่ใดสักแห่งของแผ่นดิน และดอกไม้ปีศาจก็ได้เกิดขึ้นจริงภายในถ้ำลึกลับซึ่งฝังรวมกับสุราเข้าไว้ด้วยกัน

ด้วยเหตุนี้สถานที่ซ่อนเร้นดีที่สุดไม่ให้ถูกทำลายจึงอยู่ในไหสุราที่ถูกฝังลงดินมานาน และถูกพบเข้าด้วยความบังเอิญที่เมืองหู่ในแคว้นเฉียนฉินจนกลายเป็นที่กล่าวขานต่อๆ มาว่าสุราที่ถูกพบจากถ้ำลึกลับที่ก้นเหวลึก ซึ่งมีจำนวนมากมายนั้นไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าอายุของสุรายาวนานเท่าไร คาดเดาไปเองว่าเป็นทรัพย์สินของแผ่นดินจึงได้ถวายรายงานให้แก่องค์ชายเฉียนซ่ง

สาเหตุที่สุราเมาหมื่นปีสามารถนำมาถวายให้แก่องค์ชายเฉียนซ่งได้ นั่นก็เพราะมีผู้คนมากมายลิ้มลองรสชาติแล้วสิ้นชีพลงทันทีที่ดื่ม ทั้งที่ไม่มียาพิษแต่ตายสนิททุกคนไม่เคยมีผู้ใดรอด ซึ่งกลุ่มคนที่เข้าไปพบถ้ำลึกลับนี้เป็นพรานป่าได้รับคำสั่งจากองค์ชายเฉียนซ่งให้ค้นหาดอกไม้ปีศาจเพื่อต้องการใช้อำนาจของจอมปีศาจมาเป็นเครื่องมือในการชิงแผ่นดิน

แต่ดอกไม้ปีศาจที่กำลังสืบค้นหากลับไม่มี แต่ไปได้สุราปีศาจมาแทน จึงทำให้เฉียนซ่งในเวลานั้นซึ่งยังไม่ล่วงรู้ว่าได้รับมอบสุราปีศาจนี้เข้ามาเก็บไว้เป็นจำนวนมากมายและมีเพียงไหเดียวเท่านั้นที่มีดอกไม้ปีศาจแอบแฝง จึงตั้งชื่อให้ว่าสุราเมาหมื่นปีและก่อนหน้าที่จะนำมามอบให้กับหลี่เหวินฉาง

องค์ชายเฉียนซ่งก็ได้ล่วงรู้มาจากโหรหลวงด้วยความบังเอิญมาว่า สิ่งที่ได้รับมาจากถ้ำลึกลับให้รีบนำไปทำลายเพราะมีจิตมารของจอมปีศาจแอบแฝงอยู่จะนำความหายนะมาถึงตัว จิตมารของจอมปีศาจแฝงอยู่ในดอกไม้

และดอกไม้ของจอมปีศาจก็อยู่ในสุราหมักบ่มซึ่งมีเพียงไหด้วย นอกนั้นที่อยู่ในขวดดินเผาล้วนเป็นสุราชั้นเลิศผ่านกาลเวลามายาวนานเท่าไรก็ไม่มีใครรู้

หากลิ้มลองดอกไม้ปีศาจเข้าไปจะเกิดจิตวิปลาส โหดเหี้ยมอำมหิตผิดมนุษย์แต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกคน มีเพียงผู้ที่เกิดในช่วงเวลาของดาวแห่งความตายปรากฏเท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ และองค์ชายเฉียนซ่งก็ล่วงรู้มาว่าเหวินฉางก็เป็นผู้ที่เกิดช่วงวันเวลานั้นซึ่งทั่วทั้งแคว้นเฉียนฉินมีเพียงหลี่เหวินฉางที่เกิดตอนดาวแห่งความตายปรากฏ ซึ่งดาวแห่งความตายก็คือดาวปีศาจ ผู้ที่เกิดช่วงเวลานั้นจะมีไอปีศาจและจิตมารติดตัวมาตั้งแต่ถือกำเนิด

องค์ชายเฉียนซ่งจึงใช้สุราเมาหมื่นปีหาประโยชน์จากตัวตนที่ถูกซ่อนเร้นของเหวินฉาง สานความต้องการที่อยากครอบครองแผ่นดินทั่วหล้าโดยใช้แม่ทัพผู้กล้าออกล่าดินแดนนำมาให้

สุราเมาหมื่นปี ยังมีอีกชื่อก็คือหนึ่งจอกปลิดวิญญาณ เพียงแค่ลิ้มลองสิ้นชีพทันที วิญญาณหลุดลอยออกจากร่างไปโดยไม่รู้ตัว เฉียนซ่งจึงแบ่งสุราเมาหมื่นปีนั้นออกมาจากไหนำมาเก็บไว้กับตัวบางส่วน และนำส่วนที่เหลือเกือบเต็มไหมอบให้หลี่เหวินฉาง

องค์ชายเฉียนซ่งได้นำสุราเมาหมื่นปีนี้ถวายฮ่องเต้เฉียนหยวน และผลที่ตามมานั่นก็คือเสด็จสวรรคตลงทันทีที่เสวยหนึ่งจอกปลิดวิญญาณเข้าไป ตามความต้องการของพระโอรสผู้ไม่อยากรอให้พ่อตัวเองตายเสียก่อน จึงจะได้ขึ้นครองแคว้น มิสู้ทำให้ตายไปเสียโดยเร็วจะทำให้นั่งปกครองแคว้นตั้งแต่พระชนมายุเพียงแค่ 23 พระชันษา ซึ่งยังหนุ่มแน่นอยู่มาก และองค์ชายเฉียนซ่งกับหลี่เหวินฉางก็มีอายุห่างกันเพียงแค่สองปีซึ่งแม่ทัพเฉียนฉินอายุ 21 ปีเท่านั้น

แต่ฮ่องเต้เฉียนซ่งไม่ล่วงรู้เลยว่าการกระทำของพระองค์ที่ต้องการหาประโยชน์จากแม่ทัพเฉียนฉินนั้น หลี่เหวินฉางล่วงรู้จนหมดสิ้น

เพราะจิตมารของจอมปีศาจทำให้สามารถรับรู้ได้ ทางแก้ไขนั้นมีใช่ว่าจะไม่มีหนทางเสียทีเดียว แต่การหลุดพ้นจากจิตอำมหิตของจอมปีศาจที่ถูกปลดผนึกออกมาได้แล้วนั้น ช่างยากเย็นเสียเหลือเกินจะหาผู้ที่เกิดช่วงเวลาของดาวแห่งความตายมาได้อย่างไร

ในเมื่อดาวแห่งความตายนั้นจะเกิดขึ้นทุกหนึ่งพันปี เท่ากับว่าในรอบพันปีนี้มีเพียงแค่หลี่เหวินฉางเท่านั้น ทั่วหล้านี้จะมีผู้ใดถือกำเนิดขึ้นมาเหมือนกับเขา เพราะนอกจากดาวแห่งความตายจะปรากฏทุกหนึ่งพันปีแล้ว ผู้ที่เกิดในช่วงเวลานั้นก็จะมีแค่เพียงหนึ่งคนเท่านั้น

หลี่เหวินฉางจะต้องทุกข์ทรมานเช่นนี้ไปอีกนานเท่าไรกว่าจะมีผู้มาปิดผนึกจิตมารนี้ลงได้ เท่ากับว่ามีชีวิตอยู่เพื่อสังหารผู้คนไปจนกว่าวาระสุดท้ายของชีวิจจะมาถึง แต่ถ้าหากเลือกได้แม่ทัพเฉียนฉินยอมให้ผู้อื่นสังหารเสียดีกว่าที่จะต้องกลายเป็นเช่นนี้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 15 ฉีฉีของข้า 1.3

    บริเวณลำธาร ว่านฉีฉีวิ่งหนีเตลิดออกมาจากนอกกระโจมอย่างไม่คิดชีวิต ก่อนจะมาหยุดยืนมองสายน้ำตรงหน้าที่ใสราวกระจก บริเวณลำธารมีหินน้อยใหญ่เกิดขึ้นตามธรรมชาติมากมาย น้ำตกไหลตรงหน้ามีสายธารามาจากที่สูงลงมาเบื้องล่างท่ามกลางต้นไม้สูงใหญ่มากมายที่เกิดขึ้นล้อมรอบ ซึ่งบริเวณดังกล่าวที่หญิงสาวเห็นในยุคปัจจุบันก็คือพื้นที่หลังสถาบันที่มีเจดีย์โบราณเกิดขึ้น แต่ในยุคอดีตยังเป็นป่าดงดิบที่อุดมสมบูรณ์ แวดล้อมไปด้วยธรรมชาติปกคลุมไปทั่ว “โอโห่สวยจังแฮะ! มีน้ำตกด้วย น้ำใสแจ๋วเลย”หญิงสาวพูดออกมาอย่างลืมตัวก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ากำลังหนีผู้ชายหน้าตาหล่อโคตรๆ แต่กลับแต่งกายประหลาดเหมือนกำลังถ่ายละครย้อนยุค “แย่แล้วฉีฉี...ต้องรีบหนีอีตาผู้ชายหื่นกามคนนั้นให้พ้น คนอะไรก็ไม่รู้มองอย่างกับจะกลืนกินเราเข้าไปได้ทั้งตัวเลย”หญิงสาวบ่น ว่านฉีฉีรีบถลกผ้าห่มเดินลุยสายน้ำในลำธารมุ่งหน้าไปทางขอบน้ำตกที่เธอเห็นโพรงคล้ายถ้ำอยู่ภายใน หญิงสาวแทบอยากจะทิ้งผ้าห่มที่กำลังคลุมร่างเธอลงเสียให้ได้เพราะพอมันถูกน้ำแล้ว ทำให้เธอต้องแบกน้ำหนักของผ้าห่มไปกับตัวเองด้ว

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 14 ฉีฉีของข้า 1.2

    ยามอู่ว่านฉีฉีลูกสาวเจ้าพ่อจากเมืองเซี่ยงไฮ้ในยุคอนาคต ยังคงนอนหลับใหลอยู่บนฟูกนอนอันหนานุ่ม กายงามยังคงนอนเปลือยเปล่าไร้สิ้นอาภรณ์ห่อหุ้ม ผมสีดำยาวสยายเต็มหมอนหนุน หลังจากร่างกายได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่แล้ว ความรู้สึกและสติของว่านฉีฉีก็เริ่มเกิดขึ้นมาอย่างช้าๆร่างเริ่มเคลื่อนไหวไปมา ใบหน้าเหยแกด้วยรู้สึกเจ็บระบมไปหมดทั่วทั้งร่างกายอย่างไม่เคยรู้สึกเป็นเช่นนี้มาก่อน เปลือกตาค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างช้าๆ ดวงตาสีดำกลมโตจับจ้องอยู่แต่เพดานที่ทำจากผ้าเนื้อหยาบอยู่ชั่วขณะ“นี่เรามาออกเที่ยวเดินป่าอีกแล้วเหรอ จำได้ว่าไม่ได้มีแผนเดินป่าที่ไหนเลยนะ แล้วมานอนอยู่ในเต๊นท์ผ้าของใครกันละเนี่ย”หญิงสาวพึมพำอย่างสงสัยพร้อมหยัดกายลุกขึ้นมานั่งบนฟูกนอนแปลบบบ!!! อาการเจ็บเสียวปลาบเกิดขึ้นบริเวณท้องน้อยและตรงหว่างขาซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของลูกผู้หญิงโอ้ยยยย!!! ว่านฉีฉีส่งเสียงร้องออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดแปลบไปทั่วกายซึ่งกำลังส่งผลอยู่ในเวลานี้หญิงสาวจดจำอะไรไม่ได้เลยว่าได้ผ่านการเสพสังวาสกับแม่ทัพเฉียนฉินเมื่อคืนที่ผ่านมาอย่างสาหัสสากรรจ์เลยทีเดี

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 13 ฉีฉีของข้า 1.1

    ยามเหม่า กระโจมแม่ทัพ ภายในกระโจมของหลี่เหวินฉางเวลานี้ร่างเปลือยของว่านฉีฉีนอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ภายในอ้อมกอดของแม่ทัพปีศาจ ร่างใหญ่โตบดบังร่างงามเอาไว้จนมิด ท่อนแขนกำยำอัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อกอดร่างของฉีฉีเอาไว้กับอกกว้างใหญ่ของเขาอย่างหวงแหน แม่ทัพเฉียนฉินร่วมรักเสพสวาทกับว่านฉีฉีอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย กลืนกินอย่างหื่นกระหาย ชำเรารักนางอย่างบ้าคลั่งแต่นางกลับตอบโต้และรับมือเขาได้อย่างเผ็ดร้อนถึงพริกถึงขิง สตรีพรหมจรรย์ไม่เคยมีประสบการณ์แต่สามารถรับมือแม่ทัพปีศาจผู้เจนสงครามราคะในระดับปรมาจารย์นี้ได้อย่างชะงักงัน และนางยังสามารถทำให้แม่ทัพปีศาจกลืนกินนางแทนที่จะสูบพลังชีวิตเข้าไป เป็นสตรีคนแรกที่ยังคงมีชีวิตอยู่จนรุ่งอรุณของเช้าวันใหม่มาเยือนพร้อมกับเสียงเรียกของมู่เฉิน “ท่านแม่ทัพขอรับ! ท่านแม่ทัพ!”มู่เฉินส่งเสียงร้องเรียกดังอยู่ด้านนอกกระโจม เหวินฉางที่เพิ่งจะหลับใหลไปด้วยความอ่อนแรงได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ และพบว่าแสงสีทองของดวงอาทิตย์กำลังโผล่พ้นจากขอบฟ้าขึ้นมาบ้างแล้ว &

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 12 บำเรอรัก บำเรอสวาท 1.2

    “โอวว….ซี้ดดด..โอยยย…อูวววว” หญิงสาวแอ่นอกชูชันขันรับความเสียวซ่านจนขนทั่วกายลุกเกรียว แม่ทัพหนุ่มใช้ลิ้นสากโลมเลียมาถึงเนินสวรรค์ ก่อนจะใช้นิ้วแหวกกลีบดอกไม้งามออกกว้าง ร่องสวรรค์ของแม่สาวน้อยสีแดงแจ๋ เม็ดบัวยื่นออกมาน่าดูดน่าเม้มเสียเหลือเกิน แม่ทัพปีศาจซุกใบหน้าใช้ลิ้นสากของเขาเลียร่องสวรรค์อย่างหิวกระหาย ลากขึ้นลากลง คว้านซ้ายและขวาและห้อลิ้นแทงเข้าร่องสวรรค์อย่างเมามัน จนร่างงามบิดเร้าไปมาเส้นผมยาวสลวยกระจายไปมาอย่างไร้ทิศทาง ว่านฉีฉีเสียวซ่านจนกายงามสั่นระริกเพราะยังไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน ในเวลานี้ไอปีศาจที่อยู่ในกายเริ่มอ่อนกำลังลง มือเรียวกำเส้นผมของตัวเองเอาไว้จนแน่นเลยทีเดียว ยิ่งโดนลิ้นสากโลมเลียเข้าไปแม่สาวน้อยก็เกร็งเด้งเอวส่ายร่อนไปมาตอบโต้ตามสัญชาติญาณทางธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว “ซี้ด…ทนไม่ไหวแล้ว…อูววววว”หญิงสาวครางเสียงกระเส่า “โอววว…ซี้ดดดด...โอวว..อย่า…ซี้ดดด..อย่า....อูยยยย..” เธอเปล่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านเมื่อโดนนิ้วแทงร่องสวรรค์ซอยเข้าซอยออกอย่างถี่ยิบ จนเกร็งตัวสุดๆ แล้วค่อยๆ ผ่อนคลายออกมาเป็นสายธาราไหลเนืองนอง ก่อนจะถู

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 11 บทรัก บำเรอสวาท 1.1

    กระโจมแม่ทัพเฉียนฉิน ตุบ!!! ร่างของว่านฉีฉีถูกนำมาวางไว้บนฟูกนอนที่ยัดด้วยขนห่านอันหนานุ่ม หญิงสาวยังคงนอนไม่ได้สติอยู่เหมือนเดิมโดยมีสายตาของหลี่เหวินฉางยืนมองร่างของเธออย่างสงสัย “ปีศาจสาวตนนี้เหตุใดสวมอาภรณ์ประหลาดชอบกลนัก แดนปีศาจนิยมสวมใส่กันแบบนี้เหรอ”หลี่เหวินฉางพูดพึมพำพลางปลดชุดเกราะที่สวมใส่อยู่ในเวลานั้นออกจากกาย ชุดเกราะและเสื้อผ้าที่สวมออกไปทำศึกถูกปลดออกจากร่างสูงทะมึนกำยำจนเหลือแต่เพียงกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน หลี่เหวินฉางเดินกายเปลือยตรงไปยังประตูที่ใช้ผ้าผืนใหญ่ปิดอยู่ในเวลานั้นใช้มาทำเป็นประตู เปิดออกสู่ด้านนอกซึ่งมีลำธารไหลผ่าน กระโจมสำหรับใช้เป็นที่พักของแม่ทัพเฉียนฉินจะตั้งแยกออกห่างจากกระโจมของเหล่าทหาร นายกอง มาตั้งอยู่ในพื้นที่เป็นส่วนตัว ทั้งนี้เพื่อสะดวกในการเสพสังวาสกับสตรีที่ถูกนำมาบำเรอแม่ทัพปีศาจดั่งเช่นทุกครั้ง จนเป็นเรื่องปกติและกลายเป็นความเคยชินที่เหล่าทหารในกองทัพจะพบเห็นสตรีถูกมู่เฉินนำมาส่งให้แม่ทัพเฉียนฉินถึงที่พำนัก แต่ครั้งนี้แตกต่างไปจากทุกครั้งที่ผ่านมา นั่นก็เพราะว่าแม่ทัพเฉียนฉินเป็นผู้

  • บำเรอรัก แม่ทัพปีศาจ   ตอนที่ 10 สตรีบำเรอของแม่ทัพปีศาจ 1.3

    ทางด้านว่านฉีฉีว่านฉีฉีในเวลานี้ถูกกองทหารเฉียนฉินล้อมเอาไว้ไม่ให้หลบหนีไปจากที่นี่ได้ ตามคำสั่งของรองแม่ทัพมู่หรือมู่เฉิน ที่สั่งให้ทหารรีบกลับไปส่งข่าวให้เหวินฉางล่วงรู้การมาของปีศาจสาวตนนี้ ในขณะที่ว่านฉีฉีตอนนี้เธอไม่รู้ตัวและยังไม่รู้ด้วยว่าไม่ได้อยู่บนดาดฟ้าของอาคารแต่กลับมาอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งในยุคอดีตที่เรียกว่าเมืองจี้ อันเป็นเมืองหลวงของต้าเยียนเมื่อหลายพันปีก่อนสถาบันศึกษาที่เธอเข้าเรียนล่าสุดตั้งอยู่ในพื้นที่ซึ่งเคยเป็นเมืองหลวงเก่าในสมัยโบราณ และที่สำคัญกองทัพเฉียนฉินตั้งทัพอยู่นอกเมืองและบุกเข้าโจมตีจนเมืองหลวงพินาศย่อยยับ ต้าเยียนล่มสลายลงภายในเวลาอันรวดเร็ว กองทัพของทั้งสองฝ่ายสู้รบกันไม่ถึงหนึ่งเดือนต้าเยียนก็แตกไม่มีชิ้นดี ทุกเมืองถูกฆ่าล้างบางจนกลายเป็นเมืองร้างในขณะที่ทุกสายตากำลังจับจ้องอยู่ที่ร่างของว่านฉีฉีท้องฟ้าที่ถูกเมฆหนาดำทะมึนบดบัง เริ่มเคลื่อนผ่านไปเผยให้เห็นพระจันทร์เต็มดวงกลมโต ที่ลอยอยู่เหนือเมืองหลวงจี้มองขึ้นไปราวกับว่าพระจันทร์อยู่ใกล้มือแค่นี้เอง แต่แล้วทุกสายตาก็ต้องพากันเบิกกว้างด้วยความตกใจ“แม่ทัพมู่บนท้อง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status