หน้าหลัก / รักโบราณ / ยาจกยอดมารดา / ตอนที่153 ทำความสะอาด

แชร์

ตอนที่153 ทำความสะอาด

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-25 16:48:51

“ข้าน้อยคือคนของหยินกวง ตายก็จะเป็นผีของหยินกวง ความภักดีนี้มิใช่ภาพที่สร้างขอรับ แต่ทุกความรู้สึกของข้าน้อย มาจากใจทั้งสิ้นขอรับ”

ชายชราเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น บ้านเมืองใดบ้างไม่มีระรอกคลื่น คอยกระทบจากคำว่าอำนาจ แต่สกุลอวี๋ที่ยังคงครอบครองที่นี่มายาวนาน เพราะความดีที่มิเคยเสื่อมคลายของทายาทในทุกๆ รุ่น

“เนี่ยวเนี่ยว ต่อไปที่นี่คือบ้านที่เจ้าต้องช่วยข้าดูแล รวมถึงว่าที่ท่านประมุขคนใหม่ เจ้าต้องเคียงข้างเขา มิว่าจะอย่างไรอย่าได้คิดคดต่อเขาแม้เพียงน้อยนิด”

หญิงสาวในชุดสีหวาน ทว่าใบหน้าของนางกลับปกปิดเอาไว้ด้วยหน้ากาก ทำให้ไม่รู้ว่าใบหน้าแท้จริงขี้ริ้วหรืองดงาม หญิงสาวก้าวมายืนเคียงข้างชายชรา ก่อนจะย่อกายลงอย่างนอบน้อม

นางคือบุตรสาวของหนึ่งในห้าสกุลอาวุโส ที่ถูกส่งออกไปอยู่นอกหุบเขา เพื่อฝึกฝนสำหรับการเป็นสตรี ที่จะเคียงข้างประมุขคนต่อไป

“ข้าจะไม่มีวันให้หลานชายของข้า ก้าวพลาดเยี่ยงพี่หญิง เขาจะพอใจหรือคัดค้าน ก็ปฏิเสธการมีเนี่ยวเนี่ยวเคียงข้างไม่ได้”

คำพูดที่เด็ดขาดนี้ เขาไม่ได้อยากที่จะใช้มันกับหลานชาย แต่เขาก็ไม่อาจทนให้เกิดเรื่องซ้ำรอบเดิมได้ ตอนนี้สวี่เทียนคงต้องชดใช้ให้แก่ทายาท
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่155

    “ข้าไม่เคยอายที่จะบอกว่าเคยเป็นลูกขอทาน และตัวข้าก็เป็นขอทานเช่นกัน เพราะท่านแม่ก็ไม่เคยอาย ที่จะบอกว่านางเป็นเช่นกัน”หญิงสาวพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ มิใช่การขอผู้อื่นกินทำให้นางรู้สึกดี แต่นางอยากสื่อให้เห็น ว่ายาจกผู้นี้ เป็นยอดมารดา ยอดสตรีที่ไม่เคยย่อท้อต่อชะตา เพราะสุดท้ายท่านแม่ก็พาลูกๆ ก้าวผ่านทุกภัยอันตราย มาพบแสงสว่างจนได้ “พวกเจ้าคงลำบากมากใช่หรือไม่” “ปางตายเชียวล่ะ แต่ท่านแม่หรือจะยอมแพ้ต่อชะตา เมื่อพวกข้าสามพี่น้องถูกรังแก ท่านแม่ก็เลิกที่ยอมอีกต่อไป” “สามพี่น้องหรือ” “ใช่! แฝดสาม ก็คนที่พวกเรามารอข่าวเขาอย่างไรเล่า พี่ชายฝาแฝดทั้งสองของข้า ส่วนอี้หยางนั้นเป็นบุตรชายที่กำเนิดจากบิดาเลี้ยงของข้า” “แฝดหรือ! พวกเจ้าหน้าตาเหมือนกันไหม แล้วบิดาเลี้ยงดีกับพวกเจ้าหรือไม่”อวี๋มู่หลง ถามด้วยความตื่นเต้น พร้อมทำตาโตประหนึ่งไข่ไก่เลยก็ว่าได้ นั่นทำให้เจียงอี้หลิงอดขำขันไม่ได้ “ดีกว่าบิดาแท้ๆ ของข้าเสียอีก”เจียงอี้หลิงพูดตามที่เป็นจริง ท่านพ่อคนนี้ของนาง ดีเลิศเป็นที่หนึ่งในเรื่องรักลูกๆ อย่างเท่าเทียม “ชีวิตของเจ้าเริ่ม

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่154 คู่หมั้น

    “ข้าขอโจ๊กเป่าฮื้อ ใส่เห็ดหอมด้วยนะ ชาดอกเหมยกุ้ยหนึ่งกา เกี้ยวดอกหลันฮวาไส้ปลาหิมะ นอกนั้นก็มื้อเช้าเมนูหลัก” หญิงสาวสั่งเมนูที่น้อยคนจะสั่ง แต่ที่โรงเตี๊ยมมีในรายการอาหารอยู่แล้ว เพราะนางเองเป็นคนร้องขอ ให้นายน้อยจ้านเกอ ช่วยเพิ่มเข้าไป เพื่อรำลึกความหลัง ที่นางกับท่านประมุขน้อย เคยมีต่อกันในวัยเด็ก “คุณหนูโปรดรอสักครู่นะขอรับ” รายการอาหารของสตรีแปลกหน้า ทำให้อวี๋มู่หลงถึงกับยกตะเกียบที่กำลังจะยื่นไปคีบอาหาร นิ่งค้างราวถูกสาป รายการอาหารนี้คงมีเพียงเขา ที่ชอบกินในมื้อเช้าอยู่บ่อยครั้ง และจะเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง นำมาให้เขาอยู่บ่อยครั้งเช่นกัน ทว่าเมื่อบิดาและอนุฉินเริ่มแคลงใจ เรื่องที่เหล่าผู้อาวุโสกำลังคิดทำ มื้อสุดท้ายที่เด็กน้อยนำอาหารเช้ามาส่งให้ พร้อมกับรอยยิ้มสดใส ทว่านั้นคือมื้อสุดท้ายสำหรับเขาและนาง เด็กน้อยช่างเจรจา ถูกส่งออกไปจากหุบเขา เพื่อกลับมาเคียงข้างเขาในภายหน้า คงมีเพียงจดหมายลับ ที่นานครั้งเขาจะได้รับมา แต่ทุกฉบับที่ได้รับเขาไม่อาจเก็บไว้ได้ เพราะถ้าบิดารู้ว่าเขามีคู่หมาย ความปลอดภัยของนางและครอบครัว คงไม่มีอีกต่อไป ดังนั้น

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่153 ทำความสะอาด

    “ข้าน้อยคือคนของหยินกวง ตายก็จะเป็นผีของหยินกวง ความภักดีนี้มิใช่ภาพที่สร้างขอรับ แต่ทุกความรู้สึกของข้าน้อย มาจากใจทั้งสิ้นขอรับ”ชายชราเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น บ้านเมืองใดบ้างไม่มีระรอกคลื่น คอยกระทบจากคำว่าอำนาจ แต่สกุลอวี๋ที่ยังคงครอบครองที่นี่มายาวนาน เพราะความดีที่มิเคยเสื่อมคลายของทายาทในทุกๆ รุ่น“เนี่ยวเนี่ยว ต่อไปที่นี่คือบ้านที่เจ้าต้องช่วยข้าดูแล รวมถึงว่าที่ท่านประมุขคนใหม่ เจ้าต้องเคียงข้างเขา มิว่าจะอย่างไรอย่าได้คิดคดต่อเขาแม้เพียงน้อยนิด”หญิงสาวในชุดสีหวาน ทว่าใบหน้าของนางกลับปกปิดเอาไว้ด้วยหน้ากาก ทำให้ไม่รู้ว่าใบหน้าแท้จริงขี้ริ้วหรืองดงาม หญิงสาวก้าวมายืนเคียงข้างชายชรา ก่อนจะย่อกายลงอย่างนอบน้อมนางคือบุตรสาวของหนึ่งในห้าสกุลอาวุโส ที่ถูกส่งออกไปอยู่นอกหุบเขา เพื่อฝึกฝนสำหรับการเป็นสตรี ที่จะเคียงข้างประมุขคนต่อไป“ข้าจะไม่มีวันให้หลานชายของข้า ก้าวพลาดเยี่ยงพี่หญิง เขาจะพอใจหรือคัดค้าน ก็ปฏิเสธการมีเนี่ยวเนี่ยวเคียงข้างไม่ได้”คำพูดที่เด็ดขาดนี้ เขาไม่ได้อยากที่จะใช้มันกับหลานชาย แต่เขาก็ไม่อาจทนให้เกิดเรื่องซ้ำรอบเดิมได้ ตอนนี้สวี่เทียนคงต้องชดใช้ให้แก่ทายาท

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่152 ไร้รอยยิ้มของพี่สาว

    สวี่เทียน กำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนเด่นชัด ดวงตาที่จ้องมองไปยังคงตรงหน้า มันเต็มไปด้วยความชิงชัง ความคิดบ้าบออันใดกัน ที่ให้สายเลือดไปใช้ชีวิตที่อื่น โดยไม่มีการเอ่ยถึงหรือให้ใครรับรู้ แล้วนี่ก็ผ่านมาตั้งสิบห้าปี ทำไมถึงเพิ่งกลับมาก “เพราะอะไรเจ้าไม่กลับมาตั้งแต่แรก” สวี่เทียนถามด้วยเสียงอันกร้าวกระด้าง “เจ้าอยากรู้ไปทำไมกัน” เรียวปากหนาบิดขึ้นเล็กน้อย อย่างเย้ยหยันอีกฝ่าย เขาไม่จำเป็นต้องมานั่งอธิบาย ให้คนเช่นสวี่เทียนได้เข้าใจ แม้ว่าเขาอยากที่จะกลับมาจัดการทุกอย่างด้วยตนเอง ตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน แต่เพราะคนชราด้านนอกหุบเขา บอกว่ายังไม่ถึงเวลา และมันก็จริงอย่างที่ชายชรากล่าวไว้ ตัวเขายังไม่พร้อม การมาด้วยโทสะย่อมจะทำให้หลานชาย ที่จะก้าวสู่อำนาจถูกมองในทางลบมิเว้นแม้แต่ตัวเขา ที่จะถูกกำจัด หากถูกกล่าวหาว่าคิดช่วงชิงอำนาจ มู่หลงยังเล็กนักในเวลานั้น เขาทำเพียงรับข่าวสาร และแอบมาสอดส่องบ้าง ในฐานะเจ้าของโรงเตี๊ยม“ฮ่าๆ เจ้าคิดที่จะช่วงชิงอำนาจของบุตรชายข้าสินะ! เจ้าจึงไม่มีคำมาพูดให้ข้ากระจ่างใจ แต่เจ้าอย่าลืมว่าข้าถูกแต่งตั้งจากขุนนางทุกคน ให้อ

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่151 ข้าไม่เชื่อ!

    รุ่งสางจวนผู้รักษาการแทน ณ เมืองหยินกวง เสียงดังโหวกเหวกจากด้านหน้าเรือน ทำให้สวี่เทียนรีบก้าวออกมาดูทันที ก่อนจะหรี่ตามองไปยังกลุ่มทหาร ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เว้นแค่ชุดที่ทุกคนสวม รวมถึงชุดคลุมที่ชายผู้ก้าวตรงมาที่เขาสวม มันเหมือนกับที่อดีตภรรยา เคยลงมือปักด้วยตนเอง “เจ้าเป็นใคร! กล้าบุกรุกจวนของข้า รู้หรือไม่ว่าโทษนี้ถึงตาย” สวี่เทียนชี้นิ้วตรงไปยังคนที่ก้าวตรงมาที่เขา ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะ พวกมันเป็นใครกันช่างกล้าเกินไปแล้ว! “แค่กาฝากชั้นต่ำ จะเอาอันใดมาแตะต้องตัวข้า” เอ่ยจบดาบคม ได้วางพาดบนลำคอหนาของสวี่เทียน เขารับรู้ได้ถึงความชิงชัง ที่แผ่ออกมาจากร่างของชายหนุ่ม สายตาเย็นชามองมาที่เขา ราวกับเป็นสิ่งไร้ค่าก็มิปาน “บังอาจ! ปล่อยสามีข้าเดี๋ยวนี้” อนุชินรีบวิ่งเข้ามาสั่งการ ให้คนแปลกหน้าปล่อยสามีของนาง แต่ก็ไม่อาจหาญเข้าใกล้อีกฝ่ายมากนัก “ชายหญิงต่ำช้า สมสู่กันในบ้านเมืองของสกุลข้า ช่างมิรู้อายฟ้าดิน หากวันนี้ข้าไม่ได้พบหลานชาย พวกเจ้าสองผัวเมีย ก็อย่าได้หวังจะได้ตายดีเลย” “หลานชาย!” สวี่เทียน

  • ยาจกยอดมารดา    ตอนที่150 อวี๋จ้านเกอ

    “ได้ข่าวท่านประมุขน้อยหรือยัง” ชายหนุ่มถามผู้ดูแลโรงเตี๊ยม ที่ก้าวเข้ามายืนไม่ห่างอย่างพินอบพิเทา แค่เสี้ยวหน้าของท่านอวี๋จ้านเกอ ก็ทำให้ขาของเขาสั่นเทาจนยากจะควบคุม เพราะงานที่ได้รับคำสั่งให้ทำ มันยังไม่ลุล่วง “เรียนท่านจ้านเกอ เราทราบเพียงมีสตรีกับเด็กคนหนึ่ง และผู้ติดตามของนาง ช่วยเหลือท่านประมุขน้อยเอาไว้ขอรับ ทั้งหมดยังซ่อนตัวอยู่ ส่วนที่คนของสวี่เทียนกำลังติดตามหา คือหญิงสาวคนนั้น เพราะบุตรชายหญิงของเขา ตกไปอยู่ในมือของนางขอรับ” ผู้ดูแลโรงเตี๊ยมรีบรายงาน เท่าที่เขาส่งคนไปแทรกซึมอยู่ในจวน และจากคนที่ยังภักดีต่อท่านประมุขน้อย ที่ส่งข่าวมาให้ทราบ แต่งานของเขาคือการหาตัวของท่านประมุขน้อยให้เจอ ยังคงไม่สำเร็จ เพราะผู้รักษาการแทน ประกาศไปเพียงว่าประมุขน้อยสร้างปัญหาจึงหลบหนีไปพักใจ แม้ทุกคนจะไม่เชื่อ แต่ก็ยากจะทำอะไรโจ่งแจ้งได้ “คนต่างถิ่นสินะ!”ชายหนุ่มแค่อยากให้แน่ใจ ว่าเขาคิดไม่ผิดเรื่องผู้ที่ช่วยเหลือหลานชาย ว่ามิใช่คนในหุบเขา “ขอรับ เห็นว่านางหลบหนีการตามล่าเข้ามาในหุบเขา แต่จากที่ข้าน้อยสืบข่าวมา นางเหมือนรู้จักทุกซอกมุมของหุบเขาเป็นอ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status