เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 2 เพราะไม่มีเงิน เลยต้องจำยอม!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-11 14:34:45[ระบบกำลังทำงาน…]
ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมกับเสียงบางอย่างในหัว ดวงตากะพริบถี่เพื่อปรับโฟกัสกับแสงที่ลอดผ่านผ่านเข้ามาบาง ๆ
[ระบบชาย] “ตรวจพบความใกล้ชิดผิดเงื่อนไข ผูกพันผู้ใช้งานกับภารกิจใช้หนี้โดยสมบูรณ์”
[ระบบหญิง] “กรี๊ดดด! ฉากบนเตียงครั้งแรกของเขาสองคน~ ฟินเวอร์!”
เสียงในหัวฉันดังขึ้นอีกครั้งจนฉันต้องขมวดคิ้ว
“หือ? ใครพูด?”
แต่ไม่มีใครอยู่ที่นี่นอกจากฉันกับผู้ชายที่หลับหมดแรงอยู่บนเตียงหลังจากการ เอ่อ...ก็ทำแบบว่านั่นแหละ
ฉันกวาดตามองไปรอบห้อง ไม่มีใคร ไม่มีไมค์ ไม่มีลำโพง แล้วเสียงเมื่อกี้มันคือเสียงอะไร?
ทันใดนั้น มือฉันก็เอื้อมหยิบมือถือขึ้นมากดดูเวลา แต่กลับต้องตกใจเมื่อเห็นแจ้งเตือนของแอปธนาคารบนหน้าจอ
ฉันเบิกตาค้างด้วยความตกใจ
ยอดเงินในบัญชีหายไป 10,000 บาท!?
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ!”
“เงินฉันหายไปไหน!”
เสียงหลุดจากปากทันทีที่ฉันจ้องยอดเงินในแอปที่ลดฮวบลงเหมือนมีใครมากดถอนเงินไปหน้าตาเฉย บัญชีที่เคยมีห้าหลักตอนนี้เหลือเงินแค่เศษสตางค์อย่างน่าเวทนา ฉันรีบกดดูรายการเคลื่อนไหวทางบัญชีทันที
[01.38 น.] รายการหักเงิน
: 10,000 บาทหมายเหตุ
: ชำระค่าภารกิจภารกิจ? ภารกิจบ้าบออะไร!
ฉันกำลังจะกดโทรหาธนาคาร แต่จู่ ๆ เสียงใส ๆ ก็ดังขึ้นในหัวอีกครั้ง
[ระบบหญิง] “อย่าตกใจสิ~ นี่แค่จ่ายงวดแรกเองนะ เดี๋ยวก็ชิน!”
[ระบบชาย] “ผู้ใช้งาน ลลิน ยืนยันการผูกพันโดยสมบูรณ์ภายหลังความใกล้ชิดระดับสูงกับเป้าหมายหลัก”
“เป้าหมายหลัก? หมายถึงหนุ่มหล่อเมื่อคืนเหรอ?”
ฉันเดินวนเป็นเส้นตรงอยู่ในห้อง พยายามหาเหตุผลต่าง ๆ นานา บางทีนี่อาจเป็นไวรัสในมือถือ? หรือฉันกำลังฝันอยู่?
แปะ! แปะ!
“โอ๊ย!”
ฉันพยายามตบหน้าตัวเองเพราะคิดว่ากำลังฝัน แต่พอตบปุ๊บ มันก็เจ็บทันที
“ฉันไม่ได้ฝันนี่หว่า...”
[ระบบชาย] “ยืนยันอีกครั้ง ผู้ใช้งานมีหนี้ค้างชำระและต้องดำเนินภารกิจเพื่อชำระหนี้ หากปฏิเสธ ระบบจะดำเนินการกู้ยืมแทนโดยอัตโนมัติ ด้วยอัตราดอกเบี้ยพิเศษวันละ 15%”
“หา? ดอกเบี้ยวันละสิบห้าเปอร์เซ็นต์!? พ่อแม่ระบบไม่เคยสอนให้เป็นคนหรือไง นี่มันเกินกฎหมายกำหนดนะ!?”
[ระบบหญิง] “ระบบไม่มีพ่อแม่จ้า~ แต่เธอจะได้เจอแม่ผัวในฝันแน่นอน!”
“โอ๊ยยย! หยุดพูดในหัวฉันที!”
ฉันทึ้งหัวตัวเองไปทีหนึ่งแล้วรีบแต่งตัว คว้ากระเป๋าและเดินออกจากโรงแรมในสภาพไม่ต่างจากนางเอกละครที่เพิ่งโดนหลอกแต่งงานปลอม ทิ้งสุดหล่อคนนั้นให้นอนหลับต่อบนเตียงอย่างไม่ไยดี
และอย่างแรกที่ฉันทำก็คือ...
“ไปสถานีตำรวจ!”
ฉันยืนอยู่หน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยความโมโหปนงุนงง
“คุณตำรวจคะ ฉันโดนขโมยเงินไปวันละหมื่นค่ะ!”
ตำรวจขมวดคิ้วก่อนมองหน้าฉันแบบคนกำลังประมวลว่า “คนตรงหน้านี่พูดจริงหรือพูดเล่น”
“วันละหมื่นเลยเหรอครับ?”
“ใช่ค่ะ! หายไปจากบัญชีแบบไม่รู้ตัว! แล้วก็มีเสียงพูดในหัวด้วย!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจทำหน้าเหมือนฉันควรอยู่ในโรงพยาบาลมากกว่ามาโรงพัก
“คุณผู้หญิงเครียดอะไรอยู่หรือเปล่าครับ พักหลังมีปัญหาเรื่องงานหรือเรื่องความรักไหม?”
“…”
“หรือว่าพักผ่อนน้อย?”
“…”
“ถ้ากังวลเรื่องแอป เราแนะนำให้ติดต่อธนาคารนะครับ”
ฉันเม้มปากแน่น หยิบมือถือออกมาจิ้ม ๆ กดดูยอดเงินใหม่อีกครั้ง
ตอนนี้เหลือแค่ 39.50 บาท
[ระบบชาย] “แจ้งเตือน ค่ารถแท็กซี่ ข้าวจานเดียว และค่าน้ำดื่มถูกหักเรียบร้อย”
[ระบบหญิง] “แถมเรายังช่วยชำระค่าผ่อนโทรศัพท์ให้ด้วยนะ เห็นว่าเธอยังค้างค่างวดอยู่!”
“ฉันไม่ไหวแล้วโว้ยยยยย!”
ฉันกลับมาถึงห้องด้วยสภาพสะบักสะบอมและสติหลุดลอยไปครึ่งหนึ่ง หัวใจเต้นตุบ ๆ ด้วยความเครียด มือสั่นน้อย ๆ ตอนเปิดแอปธนาคารเช็กบัญชีอีกครั้ง เผื่อว่าไอ้ที่เห็นไปเมื่อเช้ามันจะเป็นแค่ภาพหลอนชั่ววูบจากคาเฟอีนหรือความเพ้อหลังเจอเรื่องผู้เมื่อคืน
แต่ไม่เลย...
เงินยังคงถูกหักลงเรื่อย ๆ มีรายการค่าธรรมเนียม มีรายการหนี้ค้างชำระ มียอดดอกเบี้ยประหลาด และที่สำคัญคือ ยังมีประโยคเล็ก ๆ สีแดงเลือดหมูตรงด้านล่าง
“ยอดหนี้ปัจจุบัน 58,230.75 บาท”
“เชี่ยย!”
ฉันทรุดตัวลงบนเตียง เอาใบหน้าแนบหมอนและกรีดร้องอย่างอัดอั้นจนลำคอแหบแห้ง
“นี่ฉันไปทำอะไรไว้กันแน่วะ!?”
[ระบบชาย] “คุณได้ลงนามในข้อตกลง ‘ภารกิจชดใช้หนี้แห่งโชคชะตา’ โดยสมบูรณ์แล้วภายหลังการมีสัมพันธ์ระดับลึกกับเป้าหมายหลัก”
[ระบบหญิง] “เราเห็นหมดเลยนะเมื่อคืน~ ท่าทางเธอไม่ได้ขัดขืนเลยด้วย แถมยังจู่โจมก่อนอีกน้าาา!”
“หยุดพูด!”
ฉันโยนหมอนใส่อากาศอย่างหงุดหงิด แต่ก็ไม่สามารถทำให้เสียงในหัวเงียบลงได้
[ระบบชาย] “กรุณายืนยันความพร้อมเข้าสู่ภารกิจแรก สมัครงานที่บริษัท ซาเรน่า กรุ๊ปจำกัด ภายใน 48 ชั่วโมง มิฉะนั้นระบบจะกู้เงินโดยอัตโนมัติเพื่อชำระค่าปรับเบื้องต้นจำนวน 100,000 บาท”
“หนึ่งแสนบาท!?”
“ฉิบหายล่ะ!!”
ฉันเงยหน้าขึ้นอย่างตื่นตระหนก
“แค่นี้ฉันก็ไม่มีเงินจะกินข้าวแล้วนะ!”
[ระบบหญิง] “ถึงไม่มีเงินแต่เธอก็ยังมีเสน่ห์นะ~ ใช้ร่างกายทำงานได้เสมอ! ฮิ้ว~”
“ไอ้ระบบบ้านี่!”
ฉันยืนตัวแข็งทื่อ ไม่เหลือแม้แต่แรงจะกรีดร้อง
หนีไม่ได้...
เงินหมด....
ดอกเบี้ยพุ่ง....
ระบบผีสิงขู่จะยึดยันลมหายใจของฉันแล้ว!!
“ไอ้ระบบเฮงซวย!!!”
ทางเลือกเดียวที่เหลือในตอนนี้ก็คือ...
“ได้ ตกลง! ฉันจะทำ!”
[ระบบชาย] “ยืนยันการตอบรับภารกิจลำดับที่หนึ่ง ภารกิจสมัครงาน”
[ระบบหญิง] “กรี๊ดดดดด ในที่สุดเธอก็เลือกเส้นทางรักแห่งหนี้แล้ว~ ฉันเชียร์อยู่นะ! สู้ตาย!”
........................
บทล่าสุด
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 56 ระเบิดเวลา
“ระบบหญิง ทำไมอยู่ ๆ ถึงเตือนฉันว่าอันตรายกำลังจะมาถึงล่ะ มีอะไรรึเปล่า?”ฉันเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโน้ตบุ๊กที่กำลังกรอกข้อมูลประชุมอย่างขะมักเขม้น สายตาเบลอเล็กน้อยเพราะนั่งนานเกินไป แต่เสียงแจ้งเตือนของระบบทำให้ฉันตื่นเต็มตาในทันที....[ระบบหญิง] “ภัยอันตรายระดับ 4 กำลังเข้าใกล้บุคคลเป้าหมาย โปรดระวังและหาทางเตือนเขาโดยเร็วที่สุด ถ้าเป็นไปได้ อย่าให้เขาใช้รถคันประจำ”....“หา!? อันตรายอะไรอีก” ฉันแทบจะกระโดดลุกขึ้นยืนทั้งที่เพื่อนร่วมงานยังเต็มห้องฉันคว้าสมาร์ตโฟนแทบจะในทันที มือไม้สั่นไปหมด โทรศัพท์ถูกกดไปยังเบอร์ที่ตอนนี้ฉันจำได้ขึ้นใจเสียงรอสายดังอยู่สองครั้งก่อนจะมีเสียงเรียบนิ่งรับสาย“ว่าไง” น้ำเสียงของเขายังนิ่งเฉยเหมือนเดิม ไม่มีวี่แววว่ากำลังตกอยู่ในอันตรายเลยแม้แต่น้อย“บอสกำลังจะไปที่พบพันธมิตรใช่ไหมคะ? ที่ไหนคะ”“ใช่ มีอะไรเหรอ”“เอ่อ...บอสเอารถคันไหนไปคะ”“ก็คันที่เคยใช้ประจำ”“บอสเปลี่ยนรถคันใหม่ได้ไหมคะ”“ทำไม” เขาถามกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัยเต็มประดา“เอาเถอะค่ะ นะคะฉันขอร้องล่ะ” ฉันพูดอย่างรวดเร็ว ใจเต้นตุบตับเขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้น “อย่าบอกนะว่าเธอไปฟังมา
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 55 ทำลายความสัมพันธ์ ป้องกันไว้ก่อน
ในตอนนั้นเอง แผนการในหัวของฉันก็ผุดขึ้นทีละขั้น...หนึ่ง ฉันต้องยืนยันว่า Sable Lines มีเงาดำอยู่เบื้องหลังสอง ดูว่าใครเอาคำนี้เข้ามาใกล้ที่สุดสาม จัดฉากให้ความจริงเดินเข้ามาหาเขาเอง....เช้าวันต่อมา ภาคินกลับมาอีกครั้ง เขาวางแฟ้มเวอร์ชันแก้ไขข้อเสนอลงบนโต๊ะ คุณพรรณราย ผู้จัดการฝ่ายบริหารแวะมาเซ็นผ่านเอกสารบางอย่าง ฉันสังเกตเห็นมือภาคินที่จับโทรศัพท์ นิ้วโป้งเลื่อนไวผิดปกติ ล็อกหน้าจอแทบจะทันทีที่เราเหลือบมองระหว่างพักเบรก ฉันตั้งใจแกล้งทำแฟ้มหล่นหน้าลิฟต์“อุ๊ย!” กระดาษกระจัดกระจาย ภาคินก้มลงช่วยเก็บ“เดี๋ยวผมช่วย”“ขอบคุณค่ะ” ฉันยิ้ม เก็บกระดาษไปพลางดูรองเท้าหนังเขาไปพลาง ส้นรองเท้ามีรอยยางคล้ำนิดนึง คล้ายกับคราบที่พื้นลานท่าเรือ ไม่ใช่คราบทั่ว ๆ ไปที่จะเปื้อนรองเท้าตามปกติ ฉันเก็บก้อนข้อมูลเล็ก ๆ นี้ไว้ในหัวบ่ายนั้น ฉันขออนุญาตคิรินลงไปคลังเอกสารเพื่อไปเอาแฟ้มสัญญาโลจิสติกส์ปีก่อน แต่จริง ๆ แล้วฉันไปหา ฉากที่ต้องการโดยอ้างเรื่องเอกสารบังหน้า ฉันขอให้ฝ่ายไอทีช่วยดึงล็อกการเชื่อมต่อไวไฟสำหรับแขก ซึ่งโชว์ อุปกรณ์ไม่รู้จัก เชื่อมผ่านพร็อกซีชื่อ Sable-r เมื่อวานช่วงกลางดึก อุปกรณ์
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 54 เพื่อนเก่า ข้อเสนอใหม่
[ลิลิน]บ่ายวันศุกร์ เมฆทึบเคลื่อนต่ำกว่าปกติ เงาของมันทอดยาวบนพื้นหินอ่อนหน้าห้องทำงานท่านประธาน ฉันวางแฟ้มที่จัดเรียงด้วยมือสั่นน้อย ๆ เพราะเมื่อคืนยังนอนไม่เต็มอิ่มตั้งแต่เหตุการณ์ที่ฟิลิปโดนทำร้าย ฉันจิบกาแฟดำแก้วที่สอง ขมจนคิ้วขมวด ก่อนเสียงสแกนเนอร์หน้าประตูจะดังติ๊ด พร้อมประตูผลักเข้าเบา ๆ“ไม่ได้เจอกันนานคุณลิลิน”ผู้ชายร่างสูงโปร่งในสูทเทาเข้มก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้มเนี้ยบ เขาชื่อ “ภาคิน” เพื่อนสนิทของคิริน คนที่ฉันเห็นบ่อยครั้งเวลาเรื่องสำคัญมาก ๆ เท่านั้น“สวัสดีค่ะ คุณภาคิน” ฉันยิ้มตามมารยาท “นัดบอสไว้เหรอคะ”“ระดับผมไม่ต้องนัดก็ได้ บอสคุณอนุญาตอยู่แล้ว”เขาหัวเราะเบา ๆ แบบคนกันเอง แต่แววตาลึก ๆ มีบางอย่างวูบผ่านเร็วมาก ฉันแยกไม่ออกว่าเป็นความกังวลหรือความตื่นเต้นไม่นาน คิรินออกมาจากห้องด้านใน เขาสวมเสื้อเชิ้ตขาวพับแขน ท่าทางเหมือนคนตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง “สายไปห้านาที”“รถติด” ภาคินยักไหล่ “แต่ฉันเอาของดีมาด้วย”เขาวางแฟ้มสีดำลงบนโต๊ะกาแฟ ฉันขยับถาดเครื่องดื่มให้อัตโนมัติแล้วถอยไปครึ่งก้าว เพื่อเปิดทางให้พวกเขานั่งตรงกัน ชั่วครู่ห้องก็มีเพียงเสียงกระดาษพลิกกับเสียงนาฬิกา
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 53 เธอชอบฉันเหรอ
[ลิลิน]ฉันยืนอยู่ตรงหน้าประตู แทบไม่กล้ามองเขาตรง ๆ แต่ก็ต้องเงยหน้าในที่สุด สบเข้ากับดวงตาคมที่ฉันรู้จักดี วันนี้มันไม่ได้เย็นชาเหมือนทุกที แต่กลับเหมือนกำลังกังวล“เธอเงียบทั้งวัน ไม่ออกมากินอะไรเลย เป็นอะไรรึเปล่า” เสียงทุ้มต่ำของเขาดังขึ้น นิ่งแต่เต็มไปด้วยน้ำหนักฉันเม้มปากแน่น ไม่อยากบอกว่าฉันเอาแต่คิดถึงเขาจนหัวแทบระเบิด จะบอกยังไงดีล่ะว่า ฉันกำลังตกหลุมรักเขาจริง ๆ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ควร?“ก็แค่...เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” ฉันโกหกออกไป....[ระบบชาย] “คำโกหกถูกตรวจจับ แต่เพื่อเลี่ยงการขัดแย้ง ขอปล่อยผ่านหนึ่งครั้ง”[ระบบหญิง] “ลูกสาว~ เขามองด้วยสายตาห่วงใยแบบนี้แล้ว บอกตรง ๆ ไปเลยสิ !”....ฉันทำเป็นไม่สนใจระบบ หันไปมองด้านข้างแทนเพื่อหลบสายตาคมคู่นั้น แต่เขากลับก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นอีกหนึ่งก้าว....[คิริน]ผมยืนมองคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้า วันนี้ไม่เหมือนทุกที เธอเงียบเกินไปจนผิดปกติ ไม่พูดไม่จาเหมือนเดิม มันผิดปกติจนผมอดไม่ได้ที่จะกังวล ทั้งวันเธอเอาแต่อยู่ในห้อง ไม่ออกมากินข้าวกินปลา ไม่แม้แต่จะออกมาคุยเล่นกับพวกแม่ป้าเหมือนทุกครั้ง“เหนื่อย? แค่เหนื่อยเนี่ยนะ ถึงกับต้อง
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 52 คนที่ไม่ควรมีใจ แต่ก็มีให้ไปแล้ว
วันหยุดที่ไม่ได้หยุดทั้งหัวใจและสมองเต็มไปด้วยความคิดฟุ้งซ่านฉันปิดม่านทึบจนแสงเช้าหลุดเข้ามาได้แค่ริ้วเล็ก ๆ ห้องทั้งห้องเงียบสนิทจนได้ยินเสียงนาฬิกาเดินเป็นจังหวะ ตึก…ตัก…ตึก…ตัก จังหวะซ้ำ ๆ ตอกย้ำจังหวะหัวใจของฉันเองที่ดันวิ่งแข่งไม่รู้จักเหนื่อยตั้งแต่เมื่อคืนก่อนหน้าฉันนั่งกอดเข่าอยู่ปลายเตียง ผ้าห่มกอง ๆ เหมือนภูเขาเล็ก ๆ ข้างตัว มืออีกข้างค้างอยู่บนหน้าอกตรงตำแหน่งที่มันกำลังเต้นแรงที่สุด พยายามกดเบา ๆ ราวกับจะสั่งให้มันเงียบเดี๋ยวนี้ แต่หัวใจกลับดื้อ ไม่ยอมฟังภาพซ้อนทับวนกลับมาไม่ยอมจบ สายตาคมที่สั่นน้อย ๆ ตอนเขายอมเชื่อคำพูดฉันหลังฟิลิปถูกทำร้าย หลังข้อความขู่ หลังคำสั่งเลื่อนแผนการตอบโต้หลุดจากปากเขา เพราะฉันไปขอด้วยน้ำเสียงที่จริงใจที่สุดในชีวิตและอีกภาพที่ยิ่งไล่ไม่พ้นคือริมฝีปากนั้นจูบฉันอย่างยาวนานในคืนก่อนหน้า แขนแข็งแรงรั้งฉันไว้แนบอก ลมหายใจเราเกยกันจนฉันจำไม่ได้ว่าของใครเป็นของใครตอนนี้ระหว่างฉันกับเขามันไม่ใช่วันไนท์สแตนด์เหมือนครั้งแรกที่บ้าบอและสับสนอย่างตอนนั้นครั้งนี้มันต่างออกไป“บ้าเอ๊ย! ลิลิน”ฉันพึมพำกับตัวเอง เสียงเบาจนแทบไม่ใช่เสียง “บอกตัวเองมาตล
ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System ตอนที่ 51 คำขู่จากศัตรู2
ฉันนั่งเงียบอยู่ในห้องรับรองของศูนย์แพทย์ ใบหน้าสะท้อนแสงไฟสีขาวหม่นจากเพดาน ความเหนื่อยล้ากับความกลัวตีกันอยู่ในอก ขณะเดียวกันมือถือในกระเป๋าก็สั่นเบา ๆครืด...ฉันหยิบออกมาอย่างงง ๆ จนหน้าจอสว่างขึ้น เป็นข้อความจากเบอร์ที่ไม่รู้จัก“หยุดโครงการใหม่ของอคินธรักษ์ มิฉะนั้น คนของคุณจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีก”หัวใจฉันหยุดเต้นไปวูบเดียว ก่อนจะเร่งรัวไม่เป็นจังหวะ มือเย็นเฉียบจนแทบทำโทรศัพท์หล่น....[ระบบชาย] “แจ้งเตือนภัย ข้อความนี้มีรหัสไอพีเปลี่ยนตำแหน่งทุกวินาที ต้นทางไม่สามารถตามได้ โปรดระวัง”....ฉันกำโทรศัพท์แน่น สูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนรีบลุกไปหาคิริน เขายืนคุยกับธีร์อยู่ตรงมุมทางเดิน ดวงตาคมเข้มยังคงนิ่งแต่บรรยากาศรอบตัวคือแรงกดดันที่แทบทำให้คนยืนใกล้หายใจไม่ออก“บอสคะ...” ฉันเรียกเสียงสั่น ยื่นโทรศัพท์ให้ “มีข้อความส่งมาที่มือถือฉัน”เขาหันมามอง ฉันเห็นประกายบางอย่างในดวงตาเขามันมีทั้งความโกรธและเดือดดาลอยู่ในแววตานั้นเขาแย่งโทรศัพท์ไปจากมือฉัน อ่านเพียงแวบเดียวก่อนส่งต่อให้ธีร์“ไปตามหาต้นทางเดี๋ยวนี้”“ครับบอส” ธีร์รับไปทันทีฉันเผลอเอามือจับแขนเสื้อเขา“นี่หมายความว่า พวกนั
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.9K viewsประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่198.7K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C57.9K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์68.5K viewsเมื่อรักสุดทางแล้ว
เฟยฮวา1.3K viewsพ่อเพื่อนติดบ่วง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.2K viewsอลเวงรักเจ้าสาวของนายบัานไร่
ฟองน้ำทะเล46 viewsไออุ่นของคุณตะวัน
NITa'vianna68 views
