MasukShare
ภาคพิเศษตอนปลาย3 สาวใช้ส่วนตัว1
Terakhir Diperbarui:
2025-07-08 14:10:18
Bab terbaru
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย6 ตัวตนนาง1
หลังจากถูกจับมัดเป็นห่อนึ่งแบกไปแบกมาอยู่บนบ่ากว้างของใครบางคนก่อนจะจบลงที่กลับมายังเรือนของตนเองหลี่ลี่เหมยจึงจัดการกับเสื้อผ้าอาภรณ์เสียใหม่จนเรียบร้อยมิดชิดตามคำสั่งของฟงจินหมิงที่ดูแลนางดีเหลือเกินเขายืนกอดอกคุมเชิงนางอยู่นอกฉากกั้นเลยทีเดียวด้วยความคิดของทั้งสอง ที่หนึ่งคนคือเจ้าชีวิตของนางและอีกหนึ่งคนคือติดหนี้ชีวิตเขา ทั้งสองจึงอยู่ในฐานะวางอำนาจกับยอมลงให้โดยมิได้นัดหมายเมื่อแต่งกายเรียบร้อยดีแล้ว ยังต้องเดินตามแผ่นหลังกว้างใหญ่ของคนตัวโต เจ้าของสายตาเรียวคมที่ดุดันเหลือเกิน มาตามทางเดินระหว่างเรือน เพื่อไปยังลานกว้างกลางจวน“ท่านต้องการให้ข้าทำสิ่งใดอีกกัน?” หลี่ลี่เหมยถามฟงจินหมิงออกมาในที่สุด ยามเมื่อเดินตามแผ่นหลังของเขาจนใกล้จะถึงที่หมายชายหนุ่มปรายหางตามองเพียงนิดแล้วเอ่ยคำเนิบนาบทรงอำนาจกับหญิงสาว “ข้าให้คนไปเรียกรวมบ่าวไพร่เอาไว้ที่กลางลาน เจ้าจงแก้ไขข่าวลือเสียหายทั้งหมดเสีย”หลี่ลี่เหมยกลอกตาไปมา “เรื่องใหญ่ปานนั้น”ฝ่าเท้าใหญ่หนาหยุดกึกพาฝ่าเท้าเล็กบางหยุดตามหญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มเบื้องหน้าที่พาเมฆฝนดำทะมึนพาดผ่านดวงตาเส้นเสียงทุ้มต่ำเอ่ยคำเย็นเยียบ “ข้าเ
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย5 สารภาพ 3
เสียงหวานกังวานยังคงเอ่ย "ข้าไม่ต้องการเป็นสตรีชั้นสูงอันใด ข้าแค่อยากเป็นสตรีธรรมดาอยู่ที่นี่ ข้าชอบที่นี่ ข้าชอบทุกคน" นางบอกด้วยใจจริงสีหน้าและแววตาหนักแน่นไม่มีโกหก "ข้าพร้อมจะลืมตัวตนของข้า เพื่อการเริ่มต้นใหม่ ข้าไม่อยากกลับไปเป่ยฉี ข้าไม่ต้องการยศถาบรรดาศักดิ์อันใดทั้งสิ้น พวกท่านให้ข้าอยู่ที่นี่เถิด ให้ข้าเป็นสาวใช้ก็ได้ ข้ายอมทั้งนั้น""อา..." บุคคลทั้งสี่บนเก้าอี้ถึงกับครางออกมาโดยพร้อมเพรียง ประโยคนี้ของท่านหญิงตรงหน้าคล้ายกับนำพาเอาความสงสัยเคลือบแคลงทั้งหมดทุกประการให้กระจ่างแจ้งในใจคำถามของฟงซือหลางก่อนหน้าจึงได้คำตอบที่พึงใจต่อทุกคนยกเว้นฟงจินหมิง"อันใดของเจ้า?" เขาคำรามตรงใบหูนางหลี่ลี่เหมยถึงกับร้อนวาบ หน้าแดงไปถึงลำคอเมื่อถูกลมหายใจร้อนๆ ถามตรงตำแหน่งอ่อนไหว"อะ...อะไรอีกเล่า" นางเริ่มเอ่ยไม่เป็นคำเมื่อสัมผัสกับแผงอกตึงแน่นวงแขนที่ชอบและลมหายใจของใครบางคนในระยะที่ชวนวาบหวิวชายหนุ่มผู้เป็นต้นเหตุให้หญิงสาวเริ่มฟุ้งซ่านยังคงคำราม "ที่ว่าอยากอยู่กับข้า""อะไร?" นางกลอกตางุนงง "ข้าพูดเมื่อใด" นางเอ่ยออกไปโดยไม่รู้ตัวจึงจำไม่ได้เสียแล้ว"เจ้า!""อะไรเล่า ท่านนี่ เรื่
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย5 สารภาพ 2
ฟงจินหมิงจึงนั่งนิ่งเป็นปราการให้ตัวนุ่มนิ่มเกาะแน่นที่แผ่นหลังแข็งตึง ใบหน้าคมคายจึงออกสีแดงๆ ในขณะที่หลี่ลี่เหมยค่อยๆ โผล่ใบหน้างามๆ ออกมาจากแผ่นหลังของฟงจินหมิงทั้งสองกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงกลางห้องคล้ายกับคู่รักกำลังจะมาขออนุญาตหนีตามกันไปกระนั้น ผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ได้แต่มองภาพนั้นอย่างงุนงงและขัดเขินในที "เอ่อ...ทุกท่าน" เสียงกังวานของหลี่ลี่เหมยเริ่มเอ่ยทุกคนรีบยืดตัวตรงตั้งใจฟัง หากพวกเขาจะหนีตามกันไปจริงๆ จะอนุญาตดีหรือไม่หนอ?"ข้ามีเรื่องจะสารภาพ คือ...ความจริงแล้ว ข้า...หลี่ลี่เหมย มิได้ความจำเสื่อม ข้าจำได้ดีว่าตัวเองเป็นใคร สูงศักดิ์ปานใด แต่ข้ามีเหตุผลที่จะต้องโกหก และ..." หญิงสาวเอ่ยถึงประเด็นสำคัญที่สุดในชีวิตด้วยน้ำเสียงเนิบช้าและประโยคที่กล่าวมาพาเอาผู้ใหญ่ทุกคนในห้องโถงถึงกับนั่งอึ้งตั้งใจฟังมากกว่าเดิมแต่ทว่าฟงจินหมิงกลับเอ่ยขัด "ไม่ใช่เรื่องนั้น!" เขาคำรามเสียงลอดไรฟันหญิงสาวเอียงหน้ามองชายหนุ่มในระยะประชิดจนเห็นดวงตาคู่คมมากเสน่ห์จ้องมองแบบใกล้กัน "แล้วเรื่องใดเล่า?" นางถามกลับเสียงดังจนลมหายใจหอมๆ ชนใบหน้าเขา"เรื่องที่เจ้าตะโกนเสียงดังว่าให้ข้าเมต
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย5 สารภาพ 1
ในบางครา คนที่ฉลาดอาจจะไม่เฉลียวเสมอไป หากมีอคติบังตาฟงจินหมิงกำลังเป็นหนึ่งคนในนั้นเขาก้มหน้ามองหลี่ลี่เหมยด้วยดวงตามืดดำยกยิ้มเย็นชาก่อนโน้มตัวลงมาแล้วอุ้มนางพาดบ่าอีกครั้งหลี่ลี่เหมยยิ่งตกใจ นางรีบพูดรัวเร็ว “จะให้ข้าทำอะไร ข้ายอมทั้งนั้น ข้ายอมกระทั่งเป็นสาวใช้ของท่าน ไยท่าน”“หุบปาก!”“...”“หากอยากอยู่ที่นี่ก็จงเชื่อฟังข้าห้ามเหิมเกริม”หญิงสาวเม้มปากแน่นปล่อยตัวอ้อนแอ้นให้เขาแบกตามใจชอบตามทางเดินหินอ่อนระหว่างเรือนของจวนชายตัวโตกำลังแบกห่อผ้าที่มีหญิงตัวเล็กอยู่ในนั้นเดินมาตามทาง"เรื่องมารยาเลวร้ายของเจ้าอย่าได้คิดจะกระทำอีกเป็นครั้งที่สอง" ฟงจินหมิงยังคงคำรามกับหลี่ลี่เหมยในห่อผ้าขณะแบกนางพาดบ่าแล้วเดินอาดๆ ไปตามทางเดินหินอ่อนระหว่างเรือนแต่ละหลังคนละทางกับเรือนของหญิงสาวจนกระทั่งถึงเรือนกลางที่ทุกคนของบ้านมักจะนั่งจิบชาสนทนากันตามประสาครอบครัว"จงเข้าไปสารภาพความผิดของเจ้ากับบิดามารดาและพี่ๆ ของข้าเสีย" เขาเอ่ยปิดท้ายก่อนจับอุ้มนางเข้ามาที่กลางห้องโถงของเรือนกลาง ท่ามกลางสายตางงงันของคนในครอบครัว ก่อนจะวางนางลงอย่างแรงบนพื้นห้องแล้วค้อมตัวลงแกะผ้าที่มัดห่อตัวนางออก
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย4 เมียบ่าว 3
“ไม่นะ ไม่เอา ท่านจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ” หญิงสาวเริ่มโอดครวญพยายามดิ้นพล่านอย่างยากลำบากอยู่บนบ่ากว้าง“ข้าย่อมทำได้” คนอย่างเขาอย่าคิดมากระตุกหนวดเสือหลี่ลี่เหมยตระหนักได้แล้วว่าบุรุษผู้นี้ไม่ธรรมดา เขามิใช่บุรุษที่จะแพ้มารยาตื้นเขินของอิสตรีเขา...เขา...เขาน่าหลงใหลมากเลยทีเดียว…หัวใจดวงน้อยของท่านหญิงถึงกับเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะอีกต่อไป มิใช่ว่านางกลัวเกรง แต่นางกำลังถูกใจอา...เขาช่างถูกใจ นางใคร่ผูกมัดเขาเสียจริง...แต่...มันมิใช่เวลานี้!นางเตือนสติตนเองเสร็จสรรพจึงหยุดดิ้นแล้วรีบคิดแผนการเอาตัวรอดในเมื่อมารยาไม่ได้ผลอีกต่อไปนางก็ไม่ควรจะมารยา“ข้าขอโทษ” หญิงสาวเอ่ยออกมาในที่สุดชายหนุ่มจึงหยุดเดิน เขาหรี่ตามองหยั่งเชิงนาง“ข้าขอโทษ” หลี่ลี่เหมยยังคงเอ่ยคำเดิมด้วยน้ำเสียงดังกังวานไร้การเสแสร้งและชัดถ้อยชัดคำ“ข้าขอโทษ ข้าผิดไปแล้ว ข้าจะไม่ทำอีก”นางกล้าทำกล้ารับเสมอ การร้ายมาร้ายตอบอาจจะใช้ไม่ได้ผลกับบุรุษเช่นเขาฟงจินหมิงจึงวางร่างของนางที่อยู่ในห่อผ้าลงกับพื้นดินอย่างไม่มีออมแรง เขาไม่คิดจะถนอมนางเลยสักเสี้ยว นางช่างกล้าดีกับเขาหลี่ลี่เหมยไม่เจ็บเลยสักนิดเพราะว่ามีผ้าเน
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนปลาย4 เมียบ่าว 2
ภายในเรือนแห่งเดิม...หลิงเวยเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้านฟงจึงต้องรับหน้าที่ดูแลทุกคนในบ้านตลอดมา เช่นนั้นแล้วฟงซือหลางและซินหรูจึงปล่อยให้หลิงเวยจัดการเรื่องของฟงจินหมิงกับท่านหญิงผู้ความจำเสื่อม“พี่คิดว่ามันไม่ถูกต้องที่น้องรองจะมีเมียโดยไม่บอกกล่าวกันเยี่ยงนี้” หลิงเวยเริ่มเอ่ยคำด้วยสีหน้าจริงจังตามศักดิ์และสิทธิ์ที่ดูแลน้องสามีมาหลายปี ตั้งแต่เมื่อครั้งที่เขาเป็นเพียงบัณฑิตหนุ่มน้อยวัยสิบเก้าปีกระทั่งเขาเป็นหนุ่มใหญ่ในวัยยี่สิบสี่ย่างยี่สิบห้าปีได้ดูแลกิจการค้าขายของครอบครัวและควบคุมขุมกำลังลึกลับให้ฟงชินหยาง สะใภ้ใหญ่ของบ้านยังคงเอ่ยคำโดยซ่อนความคิดบางอย่างภายใต้ใบหน้าสวยหวาน “แต่พี่ย่อมเข้าใจในวัยหนุ่มแน่นของน้องรองที่ไม่เคยมีสตรีนางใดมาก่อน พี่ย่อมยินดีหากน้องรองต้องการมีเมียเสียที”ไปกันใหญ่แล้ว...ฟงจินหมิงโอดครวญในใจหาได้เอ่ยถกเถียงออกไป เขาเคารพพี่สะใภ้เช่นเดียวกับเคารพพี่ใหญ่ของตนจึงไม่อาจแสดงท่าทางกราดเกรี้ยวอันใด“เช่นนั้นแล้ว” หลิงเวยยังคงเอ่ย “น้องรองควรดูแลลี่เหมยให้ดีอย่าให้พี่ต้องเหน็ดเหนื่อย ส่วนเรื่องหมั้นหมายหลังจากนี้พี่จะจัดการให้เอง” นางใช้อำนาจอย่างเต็มที่หลังจากปรึ
Anda juga akan menyukai
ลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ30.2K Dibacaท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ26.7K Dibacaครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น10.9K Dibacaหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง13.6K Dibacaข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.7K Dibacaสามีข้าคือพรานป่า
Scince5.0K Dibacaข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น
ปลายฝนต้นหนาว4.3K Dibacaกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงแค้น
วริษา1.2K Dibaca
