เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่22/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-02 12:01:30เพราะคำสัญญานั้นทำให้ชาติก่อนฉันไม่อาจตัดใจปล่อยให้เขาตกเป็นเครื่องมือของคนชั่ว ไม่ใช่ทำทุกอย่างเพื่อช่วยเขาคืนความทรงจำแล้วกลับมาสนใจกันเท่านั้น แต่เพื่อเขาจะได้เลือกเส้นทางชีวิตของตนเองไม่ใช่ถูกหลอกใช้ให้เดินทางผิด ทว่าเหตุการณ์ในฝันตอนถูกเผากลับทำให้ฉันเข้าใจแล้วว่าตัวฉันต่างหากที่เป็นเครื่องมือให้คนชั่วบีบบังคับเขา แล้วในฝันนั้นเหมือนเขาจะได้ความทรงจำแล้ว… ใช่ไหม?
ที่ยืนกลางหิมะสวมชุดเจ้าบ่าวสีแดง สายตาที่เศร้าหมองของเขาจะใช่เหตุการณ์หลังงานมงคลที่แต่งหม่าฉวี่หลินเป็นพระชายาหรือเปล่านะ จะว่าไปฉันก็ยังจำไม่ได้เลยว่าชาติก่อนตายยังไง
หลี่เหมยซินตกอยู่ในภวังค์มิได้สนใจนางรำหรือแม้กระทั่งผู้คนในงาน มือบางหมุนจอกชาเล่น ‘ยามนั้นเขาจำได้แล้วรึ’ ความคิดตีกันจนเกิดความสับสนยิ่งเข้าใกล้เวลาสำคัญ ฉันไม่ควรลังเลเพราะเขา ใบหน้างามนิ่งเรียบสายตาเคลื่อนจากจอกชาในมือจับจ้องกำไลไม้ข้อมือที่หลันเซ่อมอบให้ยามที่นางหา ‘วันนี้เป็นวันของเจ้าหลี่เหมยซิน’
ได้สติหลุดออกจากสิ่งรบกวนจิตใจ เลือกคิดถึงสิ่งสำคัญตอนนี้คืองานเลี้ยงชมบุปผาต่อตรงหน้าต่างหาก เมื่
บทล่าสุด
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่28/1
“นางเป็นอย่างไรบ้าง” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับบ่าวรับใช้ชายข้างกายขณะนั่งอ่านตำราในห้องเงียบๆ คนเดียว“ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาคุณหนูหลี่เอาแต่เหม่อมองไปที่หน้าต่างด้านนอก ไม่พูดไม่จา ไม่ยอมทานอาหารหรือน้ำเลยขอรับ” บ่าวชายรายงานตามที่เห็นให้นายท่านของตนฟังฮ่าวหรานประมุขสำนักไป๋เหลียงละสายตาจากตำราในมือ ใบหน้าคมครุ่นคิดพักหนึ่งก่อนถอนหายใจ น้ำเสียงทุ้มอ่อนโยนกล่าว “สภาพจิตใจนางย่ำแย่มาก อย่าปล่อยให้นางอยู่คนเดียวเด็ดขาด”“ขอรับ”หลายเดือนที่ผ่านมาหลังจากช่วยหลี่เหมยซินในวันที่นางเกือบโดนเผาทั้งเป็น เขาพานางมารักษาตัวในสำนักไป๋เหลียงที่ตั้งอยู่กลางป่ากลางเขาห่างไกลจากโลกภายนอกช่วงเวลารักษาอาการป่วยของหลี่เหมยซินจะยาวนานหลายเดือน แผลตามร่างกายจากการถูกทรมานในคุกดีขึ้นก็จริง แต่สภาพจิตใจของนางกลับเหมือนเดิม“ลุกขึ้นมาเถิด ถึงเวลาอาหารแล้ว” เสียงฮ่าวหรานดังขึ้นตั้งแต่ทางเข้าห้องของนาง“…” หลี่เหมยซินในชุดขาวปล่อยผมสีหมึกยาวสลวยนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง นางไม่เพียงเงียบเช่นทุกครั้งแต่นางยังไม่แม้แต่จะหันไปมองเขาด้วยซ้ำ ใบหน้างามขาวซีดดวงตาแสดงถึงความว่าง
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่27/2
หลี่เหมยซินไม่อยากให้คนของหอวิหคราตรีเสี่ยงตายเพราะช่วยนางอีก นางรู้ว่าไม่มีนักฆ่าคนไหนไม่กล้าลงมือกับคนของหลันเซ่อถึงตายเพราะผลที่ตามมายากจะคาดเดาแต่ก็รู้ทั่วว่าไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักนิด เจ้าของหอวิหคราตรีอย่างหลันเซ่อให้ความสำคัญกับคนของตนมากขนาดไหน หลันเซ่อคงไม่ยอมให้ฆาตกรลอยนวลแน่หลี่เหมยซินนางใช้เส้นทางซ้ายมือเพื่อให้เวลาท่านแม่กับเยว่หมิงพอถึงทางแยกกลับไปเส้นทางเดิมที่เร็วกว่า ขณะที่กำลังเลี้ยวขวาเข้าสู่เส้นทางเดิมหลี่เหมยซินนก็กระอักเลือดดำคำโตเพื่อขับพิษออกมาก่อนครบ 2 ชั่วยาม การขับพิษออกจากร่างกายของนางเร็วกว่าที่คิดนางจึงต้องกินยาสามเม็ดรอบสองตามลงไปเหลือเวลาอีก 4 ชั่วยาม แต่ถ้าขับพิษออกมาก่อนเวลากำหนดอีกนางคงไม่รอดแน่ตัวยายังขาดอีกสองเม็ดฟิ้ววว ฟิ้ววว ฟิ้ววว ฟิ้วววลูกธนูพุ่งมาทางหลี่เหมยซิน นางตัดสินใจตีม้าของบุรุษร่วมทางให้เขาหนีกลับเข้าไปเส้นทางเดิม ส่วนตัวนางก็ขี่ม้าหนีไปอีกทางเพราะหักโหมเกินไปบาดแผลเก่าจึงเริ่มปริรอยเลือดไหลซึมติดเสื้อหลี่เหมยซินชัดขึ้นเรื่อยๆ นางกัดฟันทนความเจ็บปวดขี่ม้าต่อไปด้วยความเร็วทั้งยังต้องคอยหลบลูกธนู
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่27/1
ขบวนรถม้าและคนนับสิบต่างพากันอพยพหนีนักฆ่าที่กำลังตามมาติดๆ ตอนกลางคืน หลี่เหมยซินนั่งกังวลใจอยู่ในรถม้ากับท่านแม่และล่องลอยฟิ้วววว ฟิ้วววว ฟิ้วววว ฉึก! ฉึก! ฉึก!ลูกธนูปักทะลุกำแพงไม้ของรถม้า ขณะเดียวกันขบวนทั้งหมดก็หยุดวิ่งกะทันหันเพราะถูกกลุ่มคนชุดดำล้อมรอบ หลี่เหมยซินกระโดดลงจากรถม้าปะทะกับชายชุดดำพร้อมหลี่ลู่เสียนและคนของหอวิหคราตรีอย่างดุเดือดหลี่ลู่เสียนเป็นแม่ทัพใหญ่วรยุทธของเขาย่อมสูงกว่าคนทั่วไป นั่นทำให้นักฆ่าส่วนมากเล็งเป้าหมายไปที่เขาก่อน ขณะที่ล่องลอยลู่เสียนก็กำลังถูกล้อมด้วยนักฆ่ามากมายจนแทบต้านไม่อยู่นักฆ่าคนหนึ่งใช้โอกาสนั้นซัดเข็มพิษใส่หลี่ลู่เสียนแบบไม่ทันตั้งตัว แต่เขาก็แกว่งดาบทำให้เข็มพิษนั้นย้อนกลับหาพวกมันทั้งหมดหลี่เหมยซินตาไวเห็นนักฆ่าสองคนจู่โจมทางด้านหลังท่านพ่อในจังหวะที่ไม่สามารถหันไปรับมือได้ นางจึงกระโดดเข้าดงนักฆ่าสกัดคนผู้นั้นกระเด็นไปไกลทันที ที่ตรงนี้อันตรายเป็นอย่างมากสำหรับหลี่เหมยซินเพราะหากพลาดนิดเดียวก็ถูกปลิดชีพได้ พวกมันมีวรยุทธสูงกว่านางหลายเท่า ดังนั้นไม่แปลกที่ท่านพ่อจะรับมือแทบไม่อยู่สองพ่
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/4
ขบวนรถม้าครอบครัวหลี่เร่งเวลาเดินทางอย่างที่สุดจนมาถึงครึ่งทางระหว่างเมืองหลวงกับเมืองซวงโจวทิศเหนือ ทว่าสิ่งที่พวกเขากังวลมาตลอดทางก็เกิดขึ้นจริงหลี่เหมยซินกับครอบครัวทราบข่าวว่าเมืองหลวงเกิดกบฏขึ้นจากคนของหอวิหคราตรีที่ส่งจดหมายโดยใช้นกพิราบมาแจ้งให้หลี่ลู่เสียนและกำชับทุกคนว่าต้องไปถึงเมืองซวงโจวให้เร็วที่สุด เนื่องจากในเมืองหลวงกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่“ทำไม” หลี่เหมยซินต่างพูดเสียงเบาเมื่ออ่านจดหมายนั้นนางก็สับสนไม่คิดว่าเว่ยเหยียนเฟิ่งจะก่อกบฏจริงเพราะในอดีตไม่มีสงครามเสียหน่อย เสนาบดีหม่าวางแผนลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้แล้วก็ใส่ร้ายโยนความผิดทั้งหมดให้ท่านพ่อของนาง แต่นี่ไม่ใช่แล้ว ต้องเกิดอะไรขึ้นกับเขาแน่นอน“วันเวลากบฏตรงกับช่วงเวลาที่เหล่าบุปผาราตรีทั้งเจ็ดจำเป็นต้องกลับฉางอันเพื่อฟื้นฟูพลัง” ท่านพ่อกล่าว“แล้วพวกเขาจะออกจากฉางอันได้เมื่อไหร่เจ้าคะ”“เมื่อพระจันทร์เต็มดวงครบสามครั้ง เริ่มนับจากวันที่กลับฉางอันเต็มดวงอีกทีนับเป็นครั้งที่หนึ่ง”“อีกสามเดือนเชียวรึเจ้าคะ เมืองหลวงแคว้นเว่ยไม่ย่อยยับเสียก่อนหรือเจ้าคะ”“เพราะอย่างนี
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/3
ส่วนท่านพ่อก็จัดหารถม้าทั้งหมด 4 คัน ฉันท่านแม่และเยว่หมิงเราจะนั่งคันเดียวกัน เพราะท่านพ่อขี่ม้านำขบวน รถม้าคัน 3 คนที่เหลือจึงใช้ขนของแทน พอคนของหอวิหคราตรีมาถึงหน้าจวนเพื่อทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้ระหว่างเดินทางตามคำสั่งนายหญิงของตนฉันกับท่านพ่อเลยไม่ต้องเสียเวลาไปหาคนมาคุ้มกันจากที่ไหนข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นจริงๆ ทุกอย่างก็ใส่บนรถม้า 3 คันเรียบร้อยดีแล้ว ฉันกับครอบครัวก็ออกเดินทางตั้งแต่เช้ามืดทันทีไม่รีรออะไรแล้วล่ะมุ่งหน้าเดินทางไปยังเมืองซวงโจวเพราะต้องไปส่งเยว่หมิงที่นั่นก่อน หรืออาจจะตั้งหลักปักฐานอยู่เมืองซวงโจวเลยก็เป็นได้ ขณะที่นั่งรถม้าฉันก็ไม่ลืมคิดถึงคำเตือนของหลันเซ่อถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนในอดีต นั่นคือการถูกตามล่าแม้ครั้งนี้จะไปคนละทางกับอดีตเพราะในอดีตเราหนีไปทิศทางตะวันตก แต่เมืองซวงโจวที่เรากำลังมุ่งไปอยู่ทิศเหนือ สิ่งที่ต้องทำคือเร่งการเดินทางให้ไกลออกไปจากเมืองหลวงมากที่สุด“ยิ่งห่างไกลจากเมืองหลวงเท่าไหร่ โอกาสรอดยิ่งเพิ่มขึ้น” ฉันพึมพำเสียงเบาขณะมองหน้าออกไปทางหน้าต่าง3วันต่อมา ณ ห้องทรงอักษร
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/2
“ตั้งสติหน่อย เรื่องนี้สำคัญมากหากสวรรค์รู้ว่าเจ้าคือดวงจิตจากอีกชาติหนึ่งย้อนกลับมาอดีต ทุกอย่างที่เราทำไปจนถึงวันนี้จะกลับสู่เส้นทางเดิม สิทธิ์ที่ข้าใช้ก็ถือเป็นโมฆะด้วย ข้าจะช่วยอะไรเจ้าไม่ได้อีก” แม้น้ำเสียงของหลันเซ่อจะนิ่งเรียบดั่งเช่นทุกครั้งแต่ครั้งนี้ฉันจับได้ถึงความรู้สึกกังวลมากกว่าครั้งไหน“ทั้งหมดมันเป็นการหลอกลวงตบตาสวรรค์เชียวนะเจ้าคะ เราจะเก็บเรื่องนี้ได้นานแค่ไหนกัน”“ข้ากำลังเร่งแผนการณ์ต่อไปอยู่ เจ้าแค่เดินตามทางที่ข้าวางไว้ก็พอ เจ้าน่าจะรู้จักพวกที่พยายามเปลี่ยนแปลงชะตากรรมตัวเองจนย่อยยับในภายหลังกว่าจะหาทางออกแต่ละเรื่องได้ไม่ใช่ง่ายๆ ด้วยเหตุผลนี้ข้าจึงพยายามให้เจ้าทำทุกอย่างและเผชิญเรื่องที่ควรเจอในอดีตให้ได้มากที่สุด อย่างเช่นเหตุการณ์ที่เจ้าถูกจับตัวไป เรื่องร้ายๆ ในคืนนั้นจำได้ไหมว่ามีสิ่งใดเหมือนในอดีตชาติบ้าง” แน่นอนว่าการให้หลี่เหมย ซินย้อนนึกถึงเรื่องร้ายๆ ไม่ใช่สิ่งที่ควร หากเป็นคนทั่วไปเจอแบบนี้อาจเกิดอาการจิตตกหลอนไปทั้งชีวิตแต่ไม่ใช่กับหลี่เหมยซินเพราะหลันเซ่อเองไม่ได้ผนึกเป็นแค่ความทรงจำของหลี่เหมยซิน“วันนั้นก็มี.. การสู
บางทีคุณอาจจะชอบ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.7K viewsยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง28.1K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ16.7K viewsหวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต
ต้าซินซิน1.5K viewsชะตารักฮูหยินจำเป็น
Shine-Month7.0K viewsดอกโบตั๋นที่เชิงเขาฝั่งตะวันออก
เพลงมีนา2.9K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย9.6K views
