LOGINShare
ตอนที่ 49 ยินดีรับโทษ (NC)
Last Updated:
2025-05-16 04:58:05
Latest chapter
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนพิเศษ 3
“น้องแปด มีเรื่องด่วนอะไรงั้นหรือ ให้พวกข้า…”ฟ่านหรงยกมือขึ้นห้ามพี่สามของตัวเอง และส่ายศีรษะทันที “ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกพ่ะย่ะค่ะ พี่สามอย่าได้เป็นห่วง”“ก็แค่องค์หญิงต่างแคว้นที่ถูกส่งมาเป็นเชลยหย่าศึก พยายามแอบหนีออกจากเมืองก็เท่านั้นเองพ่ะย่ะค่ะ”“น้องเก้า! หุบปากของเจ้าไปเลย”ตงหรานหันไปมองหน้าเฟิ่งเซียวทันที พวกเขารู้ว่าก่อนที่ฟ่านหรงจะไปที่เมืองหลิงโจวครั้งก่อน ได้ทำศึกที่ชายแดนตะวันออกและได้รับตัวองค์หญิงต่างแคว้นมาคนหนึ่ง แต่พวกเขาก็ไม่เคยได้ถามที่มาที่ไปเดิมทีคนอย่างเฉินฟ่านหรงที่ชอบช่วยเหลือพี่น้องของตัวเอง แต่พอเป็นเรื่องของเขาในดินแดนบูรพา กลับไม่อยากให้พี่น้องคนอื่น ๆ ร่วมรับรู้ด้วย และมักจะชอบจัดการด้วยวิธีของเขาเอง ซึ่งทุกคนล้วนทราบกันดี“ข้าเข้าใจแล้ว แต่หากเจ้าอยากจะให้ช่วยเรื่องใดต้องรีบบอกทันที ข้ากับเยว่เอ๋อร์คงจะกลับไปพักที่เสิ่นโจวพักใหญ่ และไม่ได้กลับไปหลิงโจวในตอนนี้”“ขอบคุณพี่สาม แต่เหตุการณ์ที่นั่นข้าเพียงคนเดียวก็สามารถจัดการได้พ่ะย่ะค่ะ อย่างไรข้าขอตัวไปเก็บของก่อน”“เช่นนั้นก็รีบไปเถอะ”แม้ว่าสีหน้าของเฉินฟ่านหรงจะไม่ค่อยสู้ดีนักที่ต้องแจ้งข่าวกับทุกคน
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนพิเศษ 2
“นะ แน่นอน ซี๊ด!! อาา… เยว่เอ๋อร์ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว”เขาดึงท้ายทอยนางเข้ามาและบดริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ซินเยว่ยอมปล่อยมังกรยักษ์ของเขาแล้ว ท่านอ๋องรวบตัวนางยกขึ้นและไปวางที่ขอบสระอย่างเบามือ ขาของนางค่อย ๆ ถูกกางออกมา“ท่านพี่…อ๊าา!!”ลิ้นร้อนที่ค่อย ๆ เกลี่ยเปิดทางร่องรักที่เปียก นิ้วมือของท่านอ๋องค่อย ๆ สอดเข้าไปอย่างทะนุถนอม ซินเยว่เอนกายแอ่นรับสัมผัสเสียวซ่านนี้อีกครั้ง มือเรียวจับที่ศีรษะของสามีเอาไว้อย่างลืมตัว“อื้อ…อ๊ะ! ไม่ได้ ข้าทนไม่ไหวแล้ว อ๊าาา”เมื่อนางให้สัญญาณ นิ้วมือของเขาก็เร่งจังหวะทันที ลิ้นหนาเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ยอดปทุมคู่งามตรงหน้าแทน ไม่นานซินเยว่ก็กรีดร้องออกมา เสียงของนางเร่งกระตุ้นความอยากของท่านอ๋องจนแทบไม่อยากรอ“ท่านพี่…ได้โปรด”ไม่ต้องรรอให้นางขอ เขาก็พร้อมจะเติมเต็มความรักให้นางอยู่แล้ว ร่างบางถูกยกขึ้นมาอีกครั้ง ขาทั้งสองถูกยกขึ้นมาพาดที่ไหล่กว้างก่อนที่มังกรยักษ์จะสอดเข้าไปจนสุดทาง “อ๊าา!! ท่านพี่..อ๊าาา”เสียงครวญครางสลับกับเสียงน้ำที่กระเพื่อมในสระ ยิ่งสร้างบรรยากาศสงครามรักครั้งใหม่ให้รุนแรงมากยิ่งขึ้น ท่านอ๋องเปลี่ยนให้นางยืนหันหลังให้ ซินเยว่แทบจะยืน
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนพิเศษ 1
สามวันถัดมา“เยว่เอ๋อร์ รถม้าพร้อมแล้ว”“ทราบแล้วเพคะ” ซินเยว่เดินออกมานอกห้อง วันนี้พวกเขาจะไปที่สำนักศึกษา ซึ่งสร้างที่ร้านเป่าจิ้นถานเดิม ท่านอ๋องสั่งการให้นายอำเภอเป็นผู้ดำเนินการสร้างให้เป็นสำนักศึกษาอำเภอลี่เหมิน และให้อาจารย์ผู้สอนจากหลายที่มาสมัคร ซึ่งล้วนแต่เป็นคนที่ท่านอ๋องคัดเลือกมาแล้วทั้งสิ้นสำนักศึกษาอำเภอลี่เหมิน“ถวายบังคมท่านอ๋อง พระชายาพ่ะย่ะค่ะ”“นายอำเภอไม่ต้องเกรงใจ”“เชิญทั้งสองพระองค์เสด็จก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ”นายอำเภอนำทางทั้งสองไปยังที่ประทับ แต่ท่านอ๋องกลับยิ้มให้และตรัสอีกครั้ง“ไม่เป็นไรท่านทำงานไปเถิด เรากับพระชายาจะเดินดูรอบ ๆ ขอบใจท่านมากที่เป็นธุระจัดการทุกอย่างให้”“มิได้พ่ะย่ะค่ะ ล้วนเป็นหน้าที่ของกระหม่อม จริงสิพระชายามีชาวบ้านมากมายที่อยากขอบพระทัยพระองค์ ที่ทรงมอบที่ดินผืนนี้ให้เพื่อสร้างเป็นสำนักศึกษาสำหรับเด็กเล็ก นี่นับว่าสร้างประโยชน์ได้มากจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”“ท่านอย่าได้เกรงใจ ที่ดินแห่งนี้เป็นของบิดาข้า ไฟไหม้ครั้งก่อนก็ทำให้ไม่สามารถปรับปรุงร้านขึ้นมาได้ สร้างเป็นสำนักศึกษาแทนถือว่าได้ใช้ประโยชน์มากกว่า”“เป็นเช่นนั้นจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”“เราไปกัน
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 50 สัญญารักตราบนิรันดร์ (ตอนจบ)
“เฟิ่งเซียว ข้าอยากกลับแล้ว”“ได้สิ ข้าจะพาเจ้ากลับนะ”พวกเขาออกมาจากลานประหาร เฉินเฟิ่งเซียวพานางมาที่เขื่อนซึ่งตอนนี้สร้างเกือบจะเสร็จแล้วด้วยความร่วมมือของชาวบ้าน ทหารและกลุ่มพ่อค้าที่ถานต่งซุนไปขอความร่วมมือก่อนหน้านี้ จึงทำให้เขื่อนเสร็จเร็วกว่ากำหนด เมื่อซินเยว่ลงมาจากรถม้าสายลมเย็น ๆ ที่พัดเข้ามาก็ทำให้นางรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น“ที่นี่… อากาศดียิ่งนัก”“ข้าคิดเอาไว้แล้วว่าเจ้าต้องชอบ ข้าตั้งชื่อเขื่อนนี้ว่า “เฟิ่งเยว่” เจ้าว่าเพราะหรือไม่"“เขื่อนเฟิ่งเยว่… ชื่อไพเราะยิ่งนักเพคะ”“ไปเถอะ ไปเดินเล่นกัน”เฟิ่งเซียวพานางเดินขึ้นไปด้านบนสันเขื่อน ซึ่งสามารถมองเห็นแผงกั้นน้ำที่ทำจากหินและแอ่งเก็บน้ำขนาดใหญ่ ริมนั้นปลูกดอกไม้เอาไว้ และมีศาลาพร้อมกับโต๊ะม้าหินวางเป็นจุด ๆ เหมาะสำหรับการเดินเล่นพักผ่อน“ที่นี่เหมือนธารสวรรค์เลยเพคะ”“อืม ชื่อนี้เพราะยิ่งนัก เช่นนั้นตั้งชื่อว่าสันเขื่อนธารสวรรค์ก็แล้วกัน”ซินเยว่ยิ้มให้เขา และเดินไปนั่งศาลาหินอ่อนซึ่งน่าจะถูกสร้างขึ้นมาใหม่ นางมองไปไกลแสนไกล“เมืองหลวงอยู่ทางนั้นใช่หรือไม่เพคะ”“ไม่ใช่ ทางตะวันออกเฉียงไปทางเหนือต่างหาก ทางนี้”“อ้อ เช่นน
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 49 ยินดีรับโทษ (NC)
เมื่อประตูห้องนอนปิดลง ร่างของซินเยว่ก็ถูกนำไปวางที่เตียงนุ่มด้านใน ไม่ทันที่จะเอ่ยคำใดเฟิ่งเซียวก็ค่อย ๆ ก้มลงมาทันที ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ ละเมียดเกลี่ยไปทั่วปากของนางก่อนจะขยับเข้าไปแนบแน่นและเริ่มเร่าร้อนขึ้น“อื้อ…อ๊ะ เฟิ่งเซียว”เขาปลดชุดของนางออกอย่างเบามือ ซินเยว่เองก็ช่วยเขาปลดเข็มขัดและชุดออกเช่นกัน ราวกับเรื่องทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้น ทั้งสองจัดการทุกอย่างที่ขวางทางออกจนหมดสิ้น สลับกับระดมจูบแทนรักกันเพื่อให้อีกฝ่ายไว้ใจมากขึ้น“เยว่เอ๋อร์… ข้ายินดีรับโทษจากเจ้า”“จริงหรือ”“แน่นอน”“ก็ได้”“โอ๊ย! ฮึก!”ซินเยว่หันไปกัดที่หัวไหล่ของเขาทันที เฟิ่งเซียวจดจำความเจ็บนี้เอาไว้แล้ว ไม่นานนางก็ปล่อยและหันมาจูบเขาแทน ซึ่งเขาเองก็รูดชุดชั้นในที่เหลือของนางออกเช่นกัน“อ๊าา ท่านอ๋อง…อื้อ ดีจริง อ๊ะ”เขาเผลอขบเม้มหน้าอกของนางแรงไปนิด เพื่อจะลงโทษคนตรงหน้าด้วยเช่นกัน เพียงแค่เห็นนางเดินกับชายอื่นหัวใจเขาก็เจ็บปวด และรู้สึกโกรธจนต้องหาที่ระบาย“ท่านโกรธข้าอยู่สินะ”“ข้าไม่ปฏิเสธที่โกรธเจ้า แต่นั่นไม่ใช่ความผิดของเจ้าเช่นกัน”“เช่นนั้นข้าก็ยินดีให้ท่านลงโทษด้วยเช่นกัน… ดีหรือไม่”“ก็ดี เช่นนั้
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 48 เจ้ายังโกรธนางอยู่หรือ
เฟิ่งเซียวหันกลับไป และเดินนำนางไปที่เรือนของอวิ๋นซีทันทีโดยมิได้พูดอะไรอีก เมื่อเข้ามาถึงก็พบตงหรานที่กำลังป้อนผลไม้ให้กับพระชายาอยู่ด้านใน เมื่อเห็นทั้งสองเข้ามาพวกเขาจึงได้ทักทาย“อีกคำเดียวนะ กินมากเดี๋ยวจะเสาะท้องเอา”“แต่ว่าข้าอยากกินอีก…ซินเยว่! เจ้ามาแล้วหรือ ว้าวนั่นหอบอะไรมาเยอะแยะน่ะ”“ของที่ท่านชอบอย่างไรเล่า นางซื้อมาฝาก”“ยอดไปเลย ขอบใจมากนะซินเยว่มานั่งก่อนสิ”“ถวายบังคมท่านอ๋อง”“อย่ามากพิธีเลยครอบครัวเดียวกันทั้งนั้นจริงไหมน้องห้า… เอ่อ นั่งก่อนเถอะ”เฉินตงหรานรีบหันมาชักชวนนางให้นั่งลง เมื่อมองหน้าเฟิ่งเซียวที่ยังยืนบึ้งตึงอยู่ตอนวางของลง เขาเลือกมานั่งข้าง ๆ พระเชษฐาแทนที่จะนั่งกับซินเยว่“นี่เจ้ายังโกรธอยู่หรือ ไหน ๆ นางก็มาแล้ว ทำหน้าให้มันเหมือนคนปกติหน่อยสิ”“ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย”เฟิ่งเซียวมองของที่ซินเยว่ซื้อมา ก็นึกหงุดหงิดเมื่อคิดไปถึงคนที่พานางไปซื้อมาก่อนหน้านี้ อวิ๋นซีสังเกตเห็นความผิดปกตินี้จึงได้กระแอมครั้งหนึ่งก่อนจะเริ่มทำลายความเงียบจนน่าอึดอัดนี้“นี่ของชอบข้าทั้งนั้นเลย ขอบใจเจ้ามากนะซินเยว่”“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ พี่เฟิ่งเซียวบอกว่าท่านชอบกินถั
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 47 ฟังก่อนอย่าพึ่งโมโห
เจิ้งอู๋หยวนตกใจเล็กน้อย เมื่อมองเฉินเฟิ่งเซียวที่กำลังเดินมาดึงแขนของซินเยว่มาข้าง ๆ กายเขาแทน“ท่านมาได้เช่นไรกัน”“ข้ากลัวว่าเจ้าจะออกจากจวนไปหาข้าเวลามืด ๆ เช่นนี้ ก็เลยรีบมาหาเจ้าก่อน โชคดีที่ยังไม่ไปไหน กินข้าวแล้วหรือข้าพึ่งกลับมาจากนอกเมือง ยังไม่ได้กินข้าวเลย”เขาเอ่ยถามพร้อมกับจับที่แก้มของนางเชิงหยอกต่อหน้าคนที่ยืนมองอยู่ ซินเยว่ยิ้มเล็กน้อยและหันมาบอกลาแขกคนสุดท้าย“พี่อู๋หยวน ข้าส่งท่านเพียงเท่านี้กลับดี ๆ นะเจ้าคะ”“เช่นนั้น… ข้าขอตัวก่อน แล้วพบกันใหม่นะน้องซินเยว่”“เจ้าค่ะ”“ขอตัวลา”“แล้วพบกันใหม่”เฟิ่งเซียวหันไปมองซินเยว่และโอบเอวนางกระชับเข้ามาจนชิด เจิ้งอู๋หยวนเห็นก่อนที่เขาจะเดินขึ้นรถม้าไป เมื่อรถม้าของเขาเคลื่อนออกไปจนสุดสายตาแล้วซินเยว่จึงได้หันมามองคนข้าง ๆ “ท่านบอกว่ายังมิได้กินข้าวมาหรือ”“พี่อู๋หยวน… น้องซินเยว่งั้นหรือ”“เอ่อ…”“พี่ห้า! ข้าคิดว่าข้ากลับก่อนดีกว่า ท่านกลับเองได้ใช่หรือไม่”“กลับไปก่อนเถอะ ข้ากลับเองได้”ฟ่านหรงรีบกลับไปในทันที เมื่อทุกคนกลับไปแล้วเฟิ่งเซียวจึงได้หันมามองหน้าคู่หมั้นที่ยังยืนอยู่ข้าง ๆ“มีอะไรอยากจะพูดหรือไม่”“ไม่มีนี่เพค
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 46 หึงน้องชายของตัวเอง
“เรื่องนี้…”“ข้ารู้ พวกเราอย่าพึ่งเดินกลับเข้าไปเลยพวกเขาเริ่มเมาแล้วล่ะ เดินชมจันทร์เป็นเพื่อนข้าสักพักได้หรือไม่”“เจ้าค่ะ”จวนหมอหลวงเฟิ่งเซียวสีหน้าไม่สู้ดีนัก เขาเริ่มเดินวนตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ตก จนถึงตอนนี้ อวิ๋นซีกำลังนั่งกินผลไม้เชื่อมที่รั่วเฟิงอุตส่าห์ขี่ม้าออกไปซื้อที่ตลาดมาให้นาง ทำให้อาการของอวิ๋นซีดีขึ้น “ท่านพี่ดูเหมือนว่าน้องห้าของท่านจะป่วยแทนข้านะเพคะ”“ช่างเขาประไร ให้มีอะไรกระตุ้นความรู้สึกเขาเสียบ้าง จะได้รู้ว่าเขายังเป็นคนปกติอยู่”“เหตุใดจึงตรัสเช่นนั้นเล่าเพคะ เขามีอะไรไม่เหมือนคนปกติกัน”“เจ้าก็เห็นว่าเขาแทบจะหน้าตายไร้อารมณ์ มีสักครั้งหรือไม่ที่เขายิ้ม หรือแสดงท่าทางกลัว หรือตื่นเต้นอย่างที่เราเห็นอยู่ตอนนี้”“อืม พอได้ยินท่านพูดเช่นนี้ก็น่าคิดนะเพคะ ข้าก็ไม่เคยเห็นเขาแสดงอารมณ์อื่น ๆ มาก่อนเลย ขนาดตอนนั้นล่าหมาป่าขนสีเงินได้ เขาดีใจมากแท้ ๆ แต่กลับพูดด้วยเสียงที่ตื่นเต้นเท่านั้น มิได้ยิ้มหรือทำท่าทางอะไรมาก ข้าก็คิดว่าเขาเป็นพวกไร้ความรู้สึกเสียอีก ที่แท้ต้องมีคนกระตุ้นสินะ ท่านไปดูเขาหน่อยเถอะ”“เฮ้อ ก็ได้ ๆ ต้องเป็นข้าที่มีประสบการณ์สินะ”อวิ่นซีจิ้มพุ
สอนรักพยัคฆ์หน้าตาย ตอนที่ 45 เจ้าหึงข้าหรือไม่
เฟิ่งเซียวที่กำลังเทยากรองอยู่ เมื่อได้ยินชื่อของ “สกุลเจิ้ง” ก็เผลอโดนกากยาลวกที่มือจนร้องออกมา“โอ๊ย!”“เฟิ่งเซียว ท่านเป็นอะไรหรือไม่”“ข้า… ไม่เป็นไร กากยาลวกนิดหน่อยน่ะ”“ท่านมานั่งก่อนข้าจะรีบทำแผลให้”“คุณหนู…เอ่อ”“เจ้ารีบกลับไปก่อน บอกท่านพ่อว่าข้าจะรีบตามไป ข้าเอารถม้ามาไม่ต้องห่วงหรอก”“ขอรับคุณหนู”จื่อโม่เดินออกไปแล้วซินเยว่จึงดึงแขนเฟิ่งเซียวมาทำแผลที่โต๊ะด้านนอก นางวิ่งไปเอาน้ำเย็นมาแช่นิ้วให้เขาและเดินไปเอาอุปกรณ์ทำแผลมา เมื่อเขามองก็เริ่มหันไปถามทันที“ข้าจะกลับไปกับเจ้าด้วย”“ไม่ได้หรอกที่นี่ยังต้องการท่านนะ พี่อวิ๋นซีคงจะแพ้ท้องอีกนานท่านควรจะอยู่ดูแลนางกับท่านอ๋องนะเพคะ”“แต่ว่า!”นางค่อย ๆ เช็ดแผลเขาอย่างเบามือและเริ่มทำแผล เฟิ่งเซียวจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเมื่อได้ยินชื่อของคนสกุลเจิ้ง แม้ว่าตอนนี้เขากับนางจะเป็นคู่หมั้นกันแล้วอย่างถูกต้อง แต่คนผู้นั้นหาได้รู้ไม่ว่าซินเยว่มิใช่สตรีที่ไร้คนข้างกาย แล้วหากปล่อยนางไปโดยไม่มีเขา...“ท่านเป็นหมอแท้ ๆ เหตุใดจึงปล่อยให้กากยาลวกมือได้กันนะ หรือพวกท่านมักจะบาดเจ็บกับเรื่องพวกนี้กันนะ ครั้งก่อนหมออวิ่นก็เป็นเช่นนี้ ท่านก
You may also like
องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้129.6K viewsทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา11.6K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ15.8K viewsเมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.2K viewsตัดบัวไม่ให้เหลือใย ตัดใจไม่ให้เหลือรัก
moonlight -mini1.2K viewsเว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1
รอยหยัก - หนิงอัน538 viewsยอดบุปผาโฉมสะคราญ
องค์หญิงโนเนม2.3K viewsจอมยุทธ์สวรรค์: เล่ม 1 บทแรกแห่งวิญญาณ
ก้องภูผา วรารินทร์292 views
