Home / แฟนตาซี / สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง / ตอนที่ 68 จูบแห่งสัญญาใต้หิมะนิรันดร์

Share

ตอนที่ 68 จูบแห่งสัญญาใต้หิมะนิรันดร์

last update Last Updated: 2025-07-07 21:10:09

กลิ่นไวโอเล็ตจาง ๆ ยังอวลอยู่ในอากาศ

ฉันค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นท่ามกลางแสงสีฟ้าอ่อนจากโคมไฟน้ำแข็งที่ส่องสะท้อนหิมะรอบห้องเป็นประกายเรืองรอง

ร่างของหลงอวิ๋นยังคงอยู่แนบชิดหลังฉัน แขนแกร่งโอบรัดรอบเอวไว้แน่น...ราวกับกลัวว่าฉันจะหลุดหายไปในหิมะ

คืนที่ผ่านมา ทั้งหิมะ ทั้งเวลา ทั้งเสียงลมหายใจ ล้วนหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว และไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป

ฉันขยับตัวน้อย ๆ ฝ่ามืออุ่นลูบแนวหน้าท้องฉันเบา ๆ จากด้านหลัง เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นข้างหู ในจังหวะที่หัวใจฉันยังไม่ทันตั้งตัว

“เอลาเรีย...”

“จากนี้ไป...ไม่ว่าเจ้าจะได้ยินอะไร ได้รับข่าวจากใคร…ได้พบใครที่เคยไว้ใจในโลกนี้…”

เสียงของเขานุ่ม แต่ชัดเจน ทุกคำหนักแน่นจนฉันต้องหยุดหายใจฟัง

“อย่าเชื่อใคร…นอกจากข้า”

คำสั่งนั้นไม่ใช่คำสั่ง

แต่มันคือคำขอร้องที่สั่นลึกจากความหวาดหวั่นในแววตาของเขา

ฉันพลิกตัวกลับไปเผชิญหน้าเขา จ้องเข้าไปในดวงตาสีน้ำแข็งที่ตอนนี้กำลังละลายเพียงเพราะฉัน

“ทำไมคะ? เกิดอะไรขึ้น?”

เขาไม่ตอบทันที

มีเพียงปลายนิ้วเย็นจัดของเขาที่ไล้เบา ๆ ไปตามแนวแก้มฉัน ช้าและอ่อนโยนราวกับกำลังจดจำทุกส่วนนั้นไว้อีกครั้ง

“ข้ารู้…บางอย่างกำลังเปลี่ยนไป”

“ร
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 77 โลกของฉัน วาซาบิ ชีสยืด และแสงดาว

    “ท่านหลับตานะคะ เดี๋ยวมันจะ—”วูบ!...สายลมแปร่ง ๆ วูบผ่านตัวเราทั้งคู่ พร้อมแรงดึงดูดที่ผิดธรรมชาติเกิดขึ้นรอบตัวของเราจังหวะข้ามมิติครั้งนี้นุ่มนวลกว่าทุกครั้งที่ฉันเคยเจอ อาจเพราะพี่ยำใช้เส้นทาง VIP สุดพิเศษที่เชื่อมตรงจากมิติจันทรามาถึงโลกมนุษย์จากหิมะสีเงินกับกลิ่นไอเวท...ทันใดนั้น — ก็กลายเป็นแสงไฟเมือง และกลิ่นไอของคาเฟ่กับรถยนต์พวกเรามาถึงแล้วตึ๊ง!เสียงลิฟต์เปิดออกตรงหน้าห้องล็อบบี้โรงแรมระดับ 7 ดาวใจกลางเมืองหลวงพนักงานชายแต่งสูทสีน้ำเงินทองก้มหัวพร้อมรอยยิ้มสุภาพ“ยินดีต้อนรับ คุณลูอิน และคุณเอลาเรีย ห้องของท่านอยู่ชั้นบนสุด เชิญทางนี้ค่ะ”หลงอวิ๋นจับมือฉันแน่น...แต่ใบหน้าเขาเหมือนกำลังระวังกับสิ่งรอบตัวระดับ 300%ดวงตาสีฟ้ากวาดมองคน พื้น ฝ้า ประตูอัตโนมัติ และ...ทีวีที่ฉายโฆษณาเครื่องสำอางอย่างไม่ไว้วางใจสุด ๆ“อย่าบอกนะว่า นี่คือ...เวทสะกดหมู่?”เขาถามพลางมองหน้าจอทีวีที่หญิงสาวกำลังแนะน

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 76 แสงแรกแห่งการเปลี่ยนแปลง

    สามวัน...หลังคืนที่เพลิงสวรรค์ลุกโชน และราชสภาจันทราพังทลาย ราชสำนักไม่ได้รีบร้อนจัดพิธี หรือเปิดเผยสิ่งใดสู่สาธารณะองค์ชายหลงอวิ๋น — ผู้ลงมือผนึกเงามืดทั้งปวง — หายตัวไปจากสายตาทุกคน...จนกระทั่งเช้าวันนี้เสียงรองเท้าบนพื้นหินสะท้อนกังวานในห้องราชสภาแห่งใหม่ บานประตูทองคำเปิดออกอย่างช้า ๆ และหลงอวิ๋นก็ก้าวเข้ามา — สวมอาภรณ์ไหมทอจันทราสีดำลึก ประดับดิ้นเงินเพียงเล็กน้อยเขายืนอยู่กลางห้อง เหนือพรมที่ทอดยาวขึ้นไปถึงเบื้องบนที่นั่นคือที่ประทับของ จักรพรรดิหลงจินหาน และด้านซ้ายของพระองค์ — เงาร่างสง่าของ องค์ชายหลงเทียนเจินไม่มีใครกล่าวคำใดในทันที ทุกอย่างนิ่ง เงียบ และกดดัน...จนกระทั่งจักรพรรดิ์เอ่ยขึ้น“เจ้าเงียบไปนานกว่าที่ข้าคิด”“ถึงขนาดไม่ออกจากตำหนักถึงสามวัน...”หลงอวิ๋นเงยหน้าขึ้น แววตานิ่งสงบ ก่อนจะคุกเข่าลงต่อหน้าองค์จักรพรรดิ์“เพราะข้าจำเป็นต้องฟื้นพลังให้สมบูรณ์ ก่อนยืนในที่แห่งนี้อีกครั้ง”“ราชสภาชุดเก่าถูกผนึกและสลายเ

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 75 บทแห่งจันทร์ละลาย

    ริมฝีปากของเขายังอุ่นจากจูบหน้าผากเมื่อครู่ แต่นัยน์ตาที่จ้องลึกเข้ามากลับไม่อ่อนโยนอีกต่อไปมันร้อน... ราวกับเปลวเพลิงที่แฝงอยู่ใต้ผืนน้ำแข็งนิรันดร์ ร้อนจนฉันลืมหายใจเขาไม่เอ่ยคำใดอีก ทำเพียงสบตากับฉันตรง ๆ แววตาของเขา…ไม่ใช่เพียงแค่รัก แต่มันร้อนแรงและดิบ อย่างชายคนหนึ่งที่หวงจนแทบจะคลั่ง“ข้าทนให้ใครแตะต้องเจ้าไม่ได้แม้แต่นิดเดียว...แม้กระทั่งสายตา”เขากระซิบ ขณะปลายนิ้วลากไล้จากข้างแก้มฉัน ลงมายังลำคอ...ช้า ๆ สัมผัสนั้นร้อนวาบ เหมือนเขาใช้เวทจุดไฟให้ผิวฉันทีละนิ้ว“ข้าจะเป็นคนเดียวที่ได้เห็น ได้แตะ และได้...กลืนเจ้าทั้งตัว”ยังไม่ทันที่ฉันจะทันตั้งสติ ริมฝีปากของเขาก็บดลงมาบนปากฉันอย่างร้อนแรง ร้อนแรงจนฉันร้องครางออกมาในลำคอลิ้นของเขาแทรกเข้ามาอย่างรวดเร็วเกี่ยวกระหวัด ลากไล้ และรุกเร้า จนฉันแทบละลาย มือของฉันจิกบ่ากว้างแน่น สัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแรงขยับตึงทุกจังหวะหายใจเขาเลียริมฝีปากล่างฉันเบา ๆ ก่อนจะขบกัดมันเบา ๆ อย่างขี้แกล้ง แล้วไล่จูบลงมาที่ลำคอ...“แผลตรงนี้ใช่ไ

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 74 เสียงแตกของน้ำแข็งพันปี

    พลังเวทยังลอยค้างอยู่กลางอากาศ กลิ่นโลหะของการต่อสู้ยังไม่จางเสียงครืนราวผืนฟ้าแตกหัก ดังสะท้อนจากท้องพระโรงหิมะสูงเสียดเพดานมันคือเสียงของ... ราชสภาที่ล่มลงต่อหน้าต่อตาเสาหินเวทรุ่นโบราณ ที่ค้ำจุนสภาผู้ปกครองแห่งมังกรมาหลายร้อยปี — แตกกระจายราวกับน้ำแข็งที่แตกร้าวเพราะแสงแดดแรกเศษหินพลังเวทสีเงินฟุ้งเป็นละอองกลางอากาศ ก่อนจะค่อย ๆ แหลกสลายหายไปในพายุที่สงบลงแล้วฉันยืนอยู่ตรงกลางมือยังอุ่นจากสัมผัสของเขา — หลงอวิ๋นที่อยู่ข้างหลังฉันเขาไม่ได้ยืนเป็นเจ้าชาย ไม่ได้ยืนเป็นมังกร...เขายืนอยู่ในฐานะคนคนหนึ่ง — ผู้ที่เลือกจะรักฉันทั้งตัวตนและโชคชะตา“...พวกเขาเลือกจะต่อต้านข้า” เสียงของหลงอวิ๋นเอ่ยช้า ๆร่างของ วาลิอุส ผู้นำราชสภา ถูกพันธนาการไว้ในเส้นเวทสีดำปนฟ้า— ผลึกผนึกใจพันปีเขานั่งนิ่งอยู่ใต้แท่นหินที่เคยเป็นบัลลังก์ตัดสินชะตาผู้อื่นมาก่อนนั้น ตอนนี้กลับเป็นกรงจำคุกของตัวเองไม่มีเสียงคำรามไม่มีคำขู่แค่ความเงียบ...อับเฉา และตาไร้แววส่วน เสนาบดีนาคีน ที่เคยเป็นปากเสียงหลักในการต่อต้านมนุษย์ ได้หายสาบสูญกลางสนามรบเวทเทเลพอร์ตของเขาแตกกระจายออกในตอนสุดท้าย — ไม่มีใครรู้ว่าเขา

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 73 มังกรน้ำแข็งที่เผาโลกทั้งใบ

    แม้ภาพตรงหน้าจะพร่าเลือนจากเลือดและแรงกระแทกแต่ฉันเห็นเขา—หลงอวิ๋น ยืนตรงหน้า เหมือนเกล็ดหิมะทั้งหมดหยุดหมุนรอบตัวเขาเพียงคนเดียว“หลง...อวิ๋น...อย่า...โกรธเพราะฉัน...”เสียงฉันแผ่วลง ขณะมือเขากดแน่นลงบนบาดแผลของฉันแต่เขาไม่พูดสักคำเพียงแค่ก้มลงจุมพิตกลางหน้าผากฉัน เบา...และอ่อนโยนจนฉันแทบหลั่งน้ำตาแล้วเขาก็วางร่างฉันลงอย่างทะนุถนอม ราวกับกลัวแม้แต่ลมหายใจก็จะทำให้ฉันเจ็บ“เอลาเรีย…”เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย ราวกับยังพยายามกักเก็บบางอย่าง“เจ้ามาอยู่ในโลกของข้า…แต่ข้ากลับไม่อาจปกป้องเจ้า…”“ข้าผิดเอง…”“ข้าจะไม่ให้ใครแตะต้องเจ้าอีก…ไม่มีอีกแล้ว…”เสียงสุดท้าย...แทบไม่ใช่เสียงมนุษย์อีกต่อไปทันใดนั้น—💥 ตู้มม!!แรงระเบิดน้ำแข็งพุ่งทะลุขึ้นจากพื้นใต้ฝ่าเท้าหลงอวิ๋นคลื่นไอเยือกเย็นกลืนกินห้องพิธีราวพายุบ้าคลั่ง—แต่มันไม่ใช่เวทอี

  • สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง   ตอนที่ 72 เสียงกระซิบจากจันทรา

    เสียงหายใจของเขายังสะท้อนอยู่ในอกฉัน หลังจูบที่ร้อนแรงจนดึงเขากลับมาชั่วครู่—...แววตาของหลงอวิ๋นก็เริ่มสั่นไหวแต่ก่อนที่ฉันจะได้เรียกชื่อเขาอีกครั้งเงานั้น...ก็เคลื่อนไหวมันก้าวออกมาจากหลังเงาไม้ฉันลุกขึ้นยืนเบื้องหน้าเงาร่างสีหม่นที่คืบคลานออกมาจากความว่างเปล่า—มันมีใบหน้าของหลงอวิ๋น แต่เย็นชา ไร้แววตา…ไม่มีฉันอยู่ในนั้นเลย“หลงอวิ๋น…!” ฉันเรียกเขาอีกครั้งแต่ร่างจริงของเขายังคงทรุดอยู่ใต้ต้นสน ไม่มีแม้แต่แรงจะมองฉันเงาจิตหัวเราะในลำคอ เสียงมันต่ำ...เยียบเย็น“เขาเลือกจะลืมเจ้าแล้ว”“เขาเลือกข้า—ความสงบ ความว่างเปล่า...ความแข็งแกร่งที่ไม่ถูกเจ้าแตะต้อง”“ไม่ใช่!” ฉันกัดฟันเวทในตัวฉันเริ่มหมุนวน แสงสีเงินจากหลังมือสว่างวาบขึ้นอีกครั้งและในวินาทีนั้นเอง...เสียงหนึ่งก็กระซิบเข้ามาในหัวเป็นเสียงของหญิงสาวแผ่วเบา...อบอุ่น เสียงที่เหมือน...ของฉันเอง“อย่าให้แสงจันทราถูกกลืน...เจ้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status