เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-09 15:05:09ทีมการตลาดเดิมตามคุณอเล็กซ์ไปที่โต๊ะของลุคคา ส่วนวรรณนรีหลบอยู่ด้านหลังคนอื่น แม้ลุคคาจะเป็นเจ้านายโดยตรงของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้อวดอ้างตัวเอง หรือคิดจะทำตัวโดดเด่นแม้แต่น้อย ตรงข้ามกลับแอบกลัวว่าจะโดนเขาตำหนิด้วยซ้ำที่มาเอ้อระเหยอยู่ตรงนี้ ไม่ใส่ใจดูแลงานให้ดี
ระหว่างพูดคุยกันอยู่ คุณอเล็กซ์สังเกตเห็นสายตาของลุคคาเหลือบมองไปทางอื่น ซึ่งตรงนั้นมีวรรณนรียืนอยู่ จึงหัวเราะและดึงหญิงสาวเข้ามาในบทสนทนาอย่างลื่นไหล
“ลูกน้องของนายนี่เก่งจริงๆ ได้คนเก่งเข้าทีมอีกแล้วนะ”
“คุณอเล็กซ์ชมเกินไป”
“ฮ่าๆ หนูวรรณนรีมีความสามารถไม่น้อย”
“คุณอา...”
เสียงหวานใสที่เต็มไปด้วยความมั่นใจดังขึ้น เจ้าของร่างบางระหงส์ในชุดเดรสสีเขียวมีสไตล์เดินเข้ามา และไม่รู้เพราะความสวยของเธอหรือเปล่า คนที่ยืนขวางทางอยู่ทีแรกล้วนเต็มใจหลีกให้โดยไม่ต้องเอ่ยปากขอร้อง
“พิชชี่”
อเล็กซ์เอ่ยชื่อหญิงสาวตรงหน้า เมื่อทุกคนพร้อมใจเปิดทางให้ อเล็กซ์ก็กล่าวต้อนรับเธอเป็นอย่างดี เขาทักทายเธออย่างสนิทสนมเสร็จก็หันไปทางลุคคา
“ลุคคานี่พิชชี่ พิชญา ซีอีโอ เบอร์รี่ดอลล์ (Berry Doll)”
เบอร์รี่ดอลล์ บริษัทของเล่นที่กำลังมาแรงในขณะนี้ ไม่มีใครไม่รู้จัก และพิชญาในฐานะซีอีโอ คือหญิงสาวที่ทุกคนต่างยอมรับในความสามารถ มีใครบ้างไม่รู้ว่าเธอเป็นมันสมองสำคัญที่ปลุกปั้นให้แบรนด์ซึ่งเคยซบเซากลับมาครองตลาดได้อีกครั้ง ด้วยวิสัยทัศน์กว้างไกลและการตัดสินใจที่เฉียบคม จนทั้งวงการต่างยอมรับว่า หากไม่มีพิชญา เบอร์รี่ดอลล์ก็คงไม่รุ่งเรืองเช่นวันนี้
การที่พิชญามาปรากฏตัวที่นี่สร้างความฮือฮาไม่น้อย
“ไม่เจอกันนานเลยนะ”
คำทักทายของลุคคาเองก็ทำให้ทุกคนที่ได้ยินต่างตกตะลึง
“อือ กี่ปีแล้วนะ” พิชญาก็ดันตบมุกอีก
“นี่... รู้จักกันอยู่แล้วเหรอ” อเล็กซ์ที่เป็นคนแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันเอ่ยขึ้น ไม่เคยรู้มาก่อนว่าลุคคากับพิชญามีความเกี่ยวข้องกัน
“เพื่อนสมัยเด็กน่ะ” ลุคคาไม่อ้อมค้อม เขาเป็นคนมีความจำดีเลิศ ไม่มีทางผิดคนแน่นอน และเหมือนทางพิชญาเองก็ไม่ลืมเช่นกัน
“นายนี่มัน...” อเล็กซ์ส่ายนิ้วไปมาใส่หน้าลุคคา
“ถึงจะบอกว่าเพื่อนสมัยเด็ก แต่เราไม่ได้เจอกันนานมากแล้วค่ะคุณอา”
พิชญาปลอบใจอเล็กซ์ไม่ให้คิดมาก
“ถ้าอย่างนั้นก็เข้าทางพอดี คนกันเอง มีอะไรก็คุยกันง่าย” อเล็กซ์คลี่ยิ้ม ปรับตัวไปตามสถานการณ์ได้อย่างลื่นไหล อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ไม่พอใจที่ทั้งคู่รู้จักกันมาก่อน แค่แกล้งทำไปอย่างนั้นเพื่อเพิ่มอรรถรสในการพูดคุย
พิชญาหัวเราะร่วน แต่ก็ยังมีท่าทีที่สง่างามและวางมาดสมกับเป็นซีอีโอสาวสวยผู้เก่งกาจ เธอพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับทุกๆ คนอย่างเป็นกันเอง ไม่ถือตัว และยังให้คำแนะนำกับหลายๆ คนด้วยความจริงใจ ไม่หวงความรู้ ทุกคนต่างก็ชื่นชมเธอไม่หยุด ทั้งที่พูดออกมาอย่างเปิดเผย และที่เก็บเอาไว้ในใจก็มี
หนึ่งในนั้นคือวรรณนรี เธอมองพิชญาราวกับเป็นไอดอลของตัวเอง วาดฝันว่าสักวันเธอจะประสบความสำเร็จเหมือนคนคนนี้ได้หรือเปล่านะ
งานเลี้ยงบริษัทจบลง แต่งานของวรรณนรียังไม่จบ
เธอต้องคอยดูแลความเรียบร้อย จนส่งพนักงานคนสุดท้ายที่เมาไม่ได้สติขึ้นรถแท็กซี่กลับบ้านเสร็จ จึงถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก เหลือเพียงเธอกับทีมงานไม่กี่คนที่กำลังเก็บกวาดสถานที่เงียบๆ ความครึกครื้นเมื่อชั่วโมงก่อนจางหายไป เหลือเพียงความเหนื่อยล้าที่ค่อยๆ โถมเข้ามาแทน
เธอกำลังจะก้มลงช่วยเก็บเศษริบบิ้นที่ตกอยู่บนพื้น ทว่ารองเท้าหนังเงาวับคู่หนึ่งกลับก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้า ก่อนที่น้ำเสียงทุ้มคุ้นหูจะดังขึ้นเหนือศีรษะ
“ทำได้ดีมาก”
“....”
วรรณนรีเงยหน้าขึ้น พบสายตาคมที่ทอดมองมาอย่างจับจ้อง แสงโคมไฟจากด้านหลังขับให้เงาร่างสูงดูเด่นกว่าเดิม เขาเอียงศีรษะน้อยๆ เหมือนจะบอกให้เธอวางมือจากงานเก็บกวาด
“ไปกันได้หรือยัง”
เธอกะพริยตาอย่างงุนงง ยังไม่ทันเอ่ยถามเขาก็พูดต่อ
“คนอื่นรออยู่”
น้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงเจตนาชัดว่าไม่ใช่คำชวน แต่เป็นคำสั่ง
วรรณนรีเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะนึกได้ว่าก่อนหน้านี้คุณอเล็กซ์ชวนเขาไปเที่ยวต่อ แต่ลุคคาปฏิเสธเพราะมีธุระและจะตามไปทีหลัง
ความจริงเขาไม่ได้ไปไหนไกล แค่ยืนรอให้แน่ใจว่าเธอทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยไป
วรรณนรีไม่กล้าปริปากระหว่างนั่งอยู่ในรถที่ลุคคาเป็นคนขับ จากสถานที่จัดเลี้ยงมายังบาร์ที่อเล็กซ์นัดไว้ห่างกันไม่ถึงสิบกิโลเมตร ใช้เวลาไม่นานก็ถึง
“ทำไม ทำไมต้องให้ฉันมาด้วยคะ”
วรรณนรีประท้วงเสียงอู้อี้เมื่อรถขยับเข้าสู่ช่องจอดวีไอพี แล้วก็ได้รับสายตาคมกริบแบบที่เจ้านายมองลูกน้องกลับมา
“พิชชี่เป็นลูกค้าคนสำคัญ เธอควรทำความรู้จักไว้”
“....”
วรรณนรีกำลังจะเถียง แต่เขาจอดรถเสร็จและลงจากรถทันที ทำให้เธอพูดอะไรไม่ออก รีบเปิดประตูลงจากรถตามเขาไป
บทล่าสุด
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 26
วรรณนรีกลับถึงห้องแบบงงๆ ความอ่อนเพลียและสับสนทำให้เธอรีบอาบน้ำแล้วเข้านอนกระทั่งรุ่งเช้ามาเยือน อารมณ์ยังคงคลุมเครือ หยิบจับอะไรก็ผิดพลาดไปหมด แต่ก็พยายามตั้งสติ บอกตัวเองให้หยุดฟุ้งซ่านแล้วหยิบแผนงานออกมาทบทวนระหว่างทางไปบริษัท“วรรณนรี พร้อมนะ”ริกะมองใบหน้าขาวใสที่เหมือนจะมีออร่าแปลกๆ ของวรรณนรี แต่แววตาของสาวเจ้ากลับเธอเลื่อนลอยเหมือนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว“ค่ะ” วรรณนรีกำลังทำสมาธิอยู่ต่างหาก เมื่อถึงบริษัทเธอก็ไล่ความคิดที่ไม่จำเป็นทั้งหลายออกไปได้สำเร็จ จิตใจมุ่งมั่นอยู่กับงานตรงหน้าเท่านั้นวรรณนรีมองประตูห้องประชุมเบื้องหน้า ก่อนก้าวตามริกะเข้าไปภายในห้องประชุมนอกจากทีมของริกะแ
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 25
เสียงเลียแผล็บสลับกับดูดดังจ๊วบสะท้านหู ความเสียวซ่านที่ได้รับก็สะท้านใจไม่น้อย วรรณนรีดิ้นทุรนทุรายไม่เป็นท่า ผมเผ้าถูไถกับโต๊ะทำงานจนยุ่งเหยิง บางครั้งก็ตะเกียกตะกายหนี บางครั้งก็เหมือนแอ่นรับ ลุคคาใช้ปลายลิ้นละเลงเนื้อสาวของเธอราวกับกำลังดื่มด่ำกับอาหารเลิศรส ทั้งดูดทั้งเลียจนเจ้าของร่างหายใจไม่ทัน ช่องทางสวาทกระตุกริกๆ เสียวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “ยะอ๊า คุณ... ไม่ อื้อ” วรรณนรีร้องครวญคราง ลมหายใจหอบกระชั้น หน้าท้องยุบพองถี่เร็ว หัวใจเหมือนจะวายให้ได้ ยิ่งเธอร้องเขายิ่งย่ามใจ ไล้ลิ้นไปตามร่องลึก ดูดเม้มติ่งเล็กๆ ประหนึ่งเกสรดอกไม้ที่ผุดขึ้นกลางยอดอ่อน “กรี๊ด อ๊า เสียว ฮือ... ไม่ไหว ยะอย่า ตรงนั้น มะไม่ อื้อ เสียวซี้ด~” วรรณนรีเสียวจนนัยน์ตาพร่ามัว หยาดน้ำตาเอ่อคลอ ดิ้นพรวดพราดมือปัดป่ายชนของบนโต๊ะตกโครมคราม ทว่ากลับไม่มีใครนึกใส่ใจ ต่างคนต่างตกอยู่ในภวังค์เสน่หาลึกสุดหยั่ง ลุคคาเล่นกับเนื้อสาวของเธอจนพอใจ เมื่อเขาผละออก หยาดน้ำหวานก็ซึมลงบนโต๊ะหว่างขาวรรณนร
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 24
ความตะกละตะกลามของลุคคากัดกินตัวตนวรรณนรีไปเกือบหมดสิ้น เพียงแวบเดียวเธอก็โอนอ่อนผ่อนตามริมฝีปากของเขา เพลิดเพลินไปกับเรียวลิ้นสากที่ซุกไซ้อยู่ในโพรงปากประหนึ่งผู้ล่าที่ไล่ต้อนเหยื่อ พลั่ก! “อ๊ะ” วรรณนรีได้สติกลับคืนมาอีกครั้ง แผ่นหลังก็กระแทกลงบนโต๊ะทำงาน ทับกับแฟ้มฉบับร่างที่เธอเพิ่งจะนำเสนอเขาเมื่อไม่กี่อึดใจที่แล้ว ทว่าความนึกคิดที่โผล่ขึ้นมาอย่างฉับพลัน กลับกระตุ้นอารมณ์ตื่นเต้นและด้านมืดภายในใจได้มากกว่า
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 23
ไฟตามทางเดินปิดหมดแล้วเหลือเพียงไฟอัตโนมัติติดผนังที่จะสว่างเฉพาะเวลามีคนผ่าน แต่ละดวงอยู่ห่างกันพอสมควร วรรณนรีก้าวย่างไปตามทางในออฟฟิศที่ทอดยาวสู่ห้องของผู้อำนวยการฝ่ายครีเอทีฟ หน้าห้องมีโต๊ะทำงานของเลขาซึ่งบัดนี้ว่างเปล่า ไม่มีกระเป๋า ไม่มีเสื้อสูทที่มักจะพาดติดเก้าอี้เอาไว้เวลาที่คนไม่อยู่ เอกสารบนโต๊ะถูกเก็บเรียบร้อย เป็นสัญญาณบอกว่าเจ้าตัวกลับไปแล้ว วรรณนรีแอบใจหายเล็กน้อย มองบานประตูห้องทำงานผู้อำนวยการ รู้สึกสองจิตสองใจ ไม่แน่ว่าลุคคาเองก็อาจจะกลับไปแล้วก็ได้ ก๊อกๆ แต่ในเมื่อมาถึงหน้าห้องแล้ว เธอก็ต้องเคาะประตูเพื่อพิสูจน์ความคิดตัวเอง “เข้ามา” เสียงทุ้มต่ำดังลอดออกมา วรรณนรีขนลุกซู่โดยไม่มีสาเหตุ จากที่กำลังจะหงุดหงิดเพราะคิดว่าเขาหลอกให้เธอทำงานเก้อ กลายเป็นความหวั่นไหวขึ้นมาแทน ไม่คิดว่าเขาจะอยู่รอตรวจงานจากเธอจริงๆ “ขออนุญาตค่ะ” วรรณนรีก้าวเข้ามาด้วยฝีเท้าแผ่วเบา แต่ในใจยังอดนึกไม่ได้ว่าเขาคงตั้งใจแกล้งให้เธอนั่งเขียนแผนงานจนดึกดื่นคนเดียว ตอนแรกที่
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 22
“วันนี้ขอบคุณมากนะคะ” วรรณนรีก้มหน้าให้ลุคคาจากใจจริง หลังกลับจากทานข้าวเที่ยง ถึงบริษัทก็เกือบบ่ายสองแล้ว พอลงจากรถเสร็จ เธอก็แยกตัวจากเขาทันที ลุคคาอ้าปากจะเอ่ยอะไรสักอย่าง ถึงกับแอบเสียหน้าเล็กน้อยที่เห็นหญิงสาวหนีไปอย่างรวดเร็ว หรือว่าวรรณนรีกำลังหลบหน้าเขาอยู่? ลุคคาหรี่ตามองตามแผ่นหลังเล็กๆ นั่น มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “เฮ้ กลับมาแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง” ริกะเป็นคนแรกที่เอ่ยทักเมื่อเห็นวรรณนรีเดินกลับมาที่โต๊ะทำงาน พลอยทำให้คนอื่นๆ ในทีมเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสนใจ ทุกคนต่างรู้ว่าวรรณนรีออกไปเจอลูกค้ากับลุคคา แม้จะรู้สึกว่าข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้าอย่างริกะไปสักหน่อย แต่เพราะวรรณนรีมีผลงานที่โดดเด่น และเป็นคนที่ทนไม้ทนมือเจ้านายจอมเนี้ยบอย่างลุคคามากที่สุด จึงไม่มีใครคิดอิจฉา หรือบ่นวรรณนรีเลยสักคน ตรงข้ามกลับรู้สึกโล่งใจที่มีวรรณนรีคอยรับหน้าเจ้านายให้ “ยังไม่ได้ข้อสรุปน่ะ” วรรณนรีนึกถึงบทสนทนาบนโต๊ะอาหารแล้วพูดออกมาแบบกลางๆ เธอเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบสปอยด์งาน หรือพูดฟุ้งไปเรื่อย
เจ้านายคนนี้ห้ามรัก บทที่ 21
“นัดกับใครไว้เหรอคะ” วรรณนรีหันกลับไปถามลุคคาระหว่างนั่งรถออกจากหน้าบริษัท ตอนนี้เธออยู่บนรถของเขา โดยมีคนขับรถประจำตำแหน่ง และวรรณนรีนั่งเบาะหน้า ส่วนลุคคานั่งเบาะหลัง ไม่ได้มากันตามลำพัง ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าจะดูไม่ดี หญิงสาวทำตัวปกติทุกอย่าง ไม่เผยพิรุธเลยสักนิด กระทั่งริกะที่คอยเชียร์ทั้งคู่อยู่ในใจก็ยังเดาไม่ออกว่าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว เป็นเช่นนี้ก็ดีแล้ว แต่ไม่รู้ทำไม ยิ่งวรรณนรีทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บางทีคุณอาจจะชอบ
หวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.7K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น39.3K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ35.6K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี89.2K views6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ
รุ่งอรุโณทัย1.3K viewsเมียลับนายหัว
อัญญาณี3.1K viewsความรักในความรัก
เค้กมัฟฟิ่นn349 viewsเชลยรักท่านประธาน
เดย์ไลลา9.1K views
