5 ต่างคนต่างหวง

5

ต่างคนต่างหวง

คัพเค้กเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะตามหลังของโน๊ตแต่ในขณะที่คัพเค้กเดินตามชายหนุ่มเข้าไปนั่นเอง ภามที่มากินข้าวเที่ยงกับนักศึกษาสาวสวยหน้าตาดีนางหนึ่ง มองเห็นคัพเค้กกับโน๊ตกำลังเดินตามกันเข้าไปซึ่งคัพเค้กเองก็เห็นทั้งสองคนเช่นเดียวกันและร้านที่ภามกับนักศึกษาสาวคนนั้นจะมากินก็เป็นร้านเดียวกันกับร้านที่คัพเค้กกำลังนั่งรอสั่งอาหาร

“โน๊ตมีมี่ส่งข้อความมาบอกว่าเธอต้องรีบกลับบ้านก่อนเพราะน้องหมาที่เธอเลี้ยงไว้โดนรถเฉี่ยว” หมาของเธอเจ็บเล็กน้อยแต่เธอรักหมาของเธอมาก มีมี่จึงต้องกลับบ้านพาหมาไปเช็คร่างกาย

“ถ้าอย่างนั้นเราก็สั่งเลยดีกว่า” โน้ตจึงพูดพร้อมกับเรียกพนักงานเพื่อสั่งอาหาร

ภามที่เดินเข้ามาในร้านและไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรืออะไรเพราะโต๊ะที่จองไว้อยู่ติดกับโต๊ะของคัพเค้กพอดีเหมือนกับถูกกำหนดไว้

“พี่ภามขา หลิวว่าเราสั่งแซลมอนมากินกันดีมั้ยคะ พอดีว่าหลิวอยากกินแซลมอนร้านนี้มากๆ เลย ร้านนี้เขาทำแซลมอนสะอาดแล้วก็สดมากเลยนะคะ” ภามที่ฟังหญิงสาวแต่เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไรสิ่งที่เขาสนใจนั่นก็คือเด็กดื้อที่มากับผู้ชายโต๊ะข้างๆ ต่างหาก หลิวเป็นหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของหุ้นส่วนอีกคนที่อยากให้เธอเป็นฝั่งเป็นฝากับภามเช่นเดียวกันกับนิดหน่อยจึงนัดให้ทั้งสองคนออกเดทกันแต่ภามไม่ได้ชอบหรืออะไรกับเธอทั้งนั้นเพราะคนเดียวที่ภามสนใจในตอนนี้มีแค่คัพเค้กเท่านั้น

“พี่ภามกินนี่หน่อยนะคะเดี๋ยวหลิวป้อนนะคะ” หลิวคีบแซลมอนชิ้นโตให้กับภามป้อนเข้าปากอย่างเอาอกเอาใจ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นแล้วก็หมั่นไส้เธอจึงป้อนโน้ตเหมือนกัน เมื่อโดนเอาอกเอาใจด้วยการป้อนเขาก็คิดว่าคัพเค้กมีใจให้กับเขาแต่ความจริงนั้นคัพเค้กเพียงแค่ต้องการทำประชดภามเท่านั้น

คัพเค้กกับโน๊ตกินเสร็จก็กลับมหาวิทยาลัยทันที ภามได้แต่มองอย่างไม่ชอบใจที่คัพเค้กออกมากับผู้ชายสองต่อสองอย่างนี้

วันนี้คัพเค้กยกเลิกการทำรายงานเพราะมีมี่ไม่ว่างแล้วเธอตั้งใจจะโทรให้ภามมารับแต่ไม่ต้องโทรเพราะภามขับรถมาอย่างเร็วแล้วจอดตรงหน้าของคัพเค้กเสียงเบรกดังเอี๊ยดเพราะภามมารอเธอตั้งแต่ที่เขาไปกินอาหารญี่ปุ่นเสร็จ วันนี้ภามร้อนใจมากอยากให้คัพเค้กเลิกเร็วๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องคุยกับเธอมากมายหลากหลายอย่าง

“ขึ้นรถ” ภามลงจากรถแล้วเดินมาหาคัพเค้กพร้อมกับสั่งเธอด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ คัพเค้กเองก็ไม่พูดไม่จาแล้วก็เดินขึ้นรถเธอเองก็ไม่พอใจภามอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

“มีเวลามารับเค้กด้วยหรอนึกว่าไม่มีเวลาซะอีก” คัพเค้กเป็นฝ่ายเริ่มประชดประชันภามก่อน

“อามีเวลาตลอดแค่มารับหนูแต่หนูกลับเอาเวลาไปกับผู้ชายสองคนอย่างนั้นมันสมควรแล้วหรือไง” ภามเริ่มพูดขึ้นมาบ้าง

“แล้วทำไมคัพเค้กจะไปไม่ได้ในเมื่ออาภามก็ไปกับผู้หญิงได้” คัพเค้กพูดพร้อมกับจ้องมองหน้าของภามอย่างเอาเรื่อง

“อาไปคุยงานไม่ได้ไปเพื่อเรื่องอื่น” ภามพูดติดๆ ขัดๆ อย่างไม่เป็นธรรมชาติ

“เค้กก็ไปคุยเรื่องรายงานและอีกอย่างเค้กไม่ได้ไปกันสองคนมีเพื่อนผู้หญิงอีกคนไปด้วยแต่หมาที่บ้านไม่สบายเพื่อนเลยขอกลับก่อน” คัพเค้กพูดออกมาอย่างราบรื่นไม่มีอะไรติดขัดเพราะที่เธอพูดมันคือเรื่องจริง

“จะให้อาเชื่อได้ยังไงก็เห็นอยู่ว่าไปกันสองคน” ภามพูดพร้อมกับมองหน้าของคัพเค้กแต่เสื้อนักศึกษาที่รัดทำให้ช่องว่างระหว่างกระดุมเมื่อมองข้างๆ เห็นเนินเต้าอวบของเธอที่ล้นชั้นในออกมาอย่างชัดเจน ภามถึงกับต้องรีบหันหน้ากลับไปยังถนนทันทีเพราะไม่อย่างนั้นมีหวังเลือดกำเดาของเขาไหลออกมาแน่นอน

“ก็แล้วแต่จะคิดเถอะค่ะ แต่ที่แน่ๆ อาไปกับนักศึกษาสองคนไปไหนกันต่อหลังจากกินข้าวเสร็จล่ะคะ เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น” คัพเค้กพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งพร้อมกับขยับตัวของเธอยิ่งเธอขยับกระโปรงของเธอก็ร่นขึ้นจนเผยให้เห็นเรียวขาที่ขาวเนียนของเธอยิ่งทำให้ภามแทบจะสำลักเลือดกำเดา

“อาให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ออกไปไหนมาไหนกับผู้ชายถ้าอาเห็นอีกอย่าหาว่าอาไม่เตือน” ภามพูดพร้อมกับมองไปข้างหน้าเพราะเขาไม่กล้าหันมามองคัพเค้กเพราะสรีระของเธอวันนี้ช่างยั่วยวนสายตาของเขาดีเหลือเกิน

“แล้วอาจะทำอะไรเค้กถ้าเค้กจะไป” คัพเค้กเริ่มท้าทายอำนาจมือจากภาม

“เดี๋ยวก็รู้ว่าอาจะทำอะไร ถ้าอยากลองดีกับอาก็ลองดูไ ภามพูดจบทั้งสองก็ถึงบ้านพอดี

“ลงมากินข้าวกับอาด้วยตอนเย็น” ภามบอกกับคัพเค้กที่กำลังเดินขึ้นไปบนห้อง” คัพเค้กไม่ตอบแล้วก็เดินนวยนาดขึ้นไปข้างบน บั้นท้ายกลมกลึงของเธอเวลาเดินช่างน่ามองจนภามไม่อยากให้ชายใดมามองยกเว้นแต่ตัวเขาเท่านั้น

“เธอนี่มันร้ายนะยัยเด็กดื้อ” ภามนั่งลงถอนหายใจพลันนึกไปเห็นร่องอกของเด็กสาวที่เขาไม่ได้แอบมองแต่มันเชิญชวนให้มองเหลือเกินไหนจะเรียวขาขาวๆ เนียนๆ ไหนจะบั้นท้ายกลมๆ ภามพยายามจะไม่คิดแต่ก็อดไม่ได้ทุกที

คัพเค้กที่ขึ้นไปบนห้องเธอก็หงุดหงิดเมื่อนึกถึงภาพที่สาวสวยคนนั้นป้อนแซลมอนให้กับภาม เธออยากเข้าไปจิกหัวหญิงสาวคนนั้นแล้วตบๆ ให้รู้แล้วรู้รอด