อีกครึ่งชม.ให้หลัง พ่อเขาลงมาจากบนบ้าน พร้อมกับครูสาวลาเต้สวมเสื้อผ้าเรียบร้อย และเธอไม่อาจพูดอะไรออกมา เพราะบิดาเขาบังคับข่มขืนใจเธอจนกระทั่ง เธอต้องยอมทำตามที่เขาต้องการ และความต้องการของเธอก็เป็นแรงเสริมที่จะไปนั่งขย่มตัวเขาในเวลานั้น
โอ๊คนั่งเงียบอยู่ในห้องรับแขก นึกโกรธ และเสียใจ ที่ครูสาวของเขากลายเป็นของพ่อเขาไปด้วย...
“โอ๊ค... พ่อผิดไปแล้วนะ อย่าบอกแม่เลยนะ” ชายวัยกลางคนพยายามประณีประณอมกับลูกชายตน ไม่ได้กลัวลูกชายโกรธหรอก กลัวภรรยาจะรู้มากกว่า ว่าได้ครูสาวมาฟันแบบเดียวกับลูกชาย...
“พ่อจ้างครูมาสอนผมนะครับ พ่อทำแบบนี้กับแม่ได้ไง?” โอ๊คขอบ่นหน่อยเหอะ แต่ก็อดที่จะมองหน้าครูสาวของเขามิได้ เธอทำให้เขาตกหลุมรักไปแล้ว
“พ่อสัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก พ่อพอจะเข้าใจแล้วว่า ทำไมแกตั้งใจเรียนมากขึ้น คงเป็นเพราะแกชอบครูคนนี้สินะ”
“แต่พ่อก็ไม่มีสิทธิ์มาแย่งครูของผมไปนะ ผมอยากให้ครูลาเต้... สอนผมและอยู่กับผมคนเดียวเท่านั้น” โอ๊ครู้สึกหวงครูสาวมาก ไม่นึกเลยว่าพ่อเขาจะทำแบบนี้กับเขาได้
“โอ๊ค...อย่าไปโทษคุณพ่อเลยนะ มันเป็นความผิดครูเองนะ” ครูสาวลาเต้รู้สึกผิดที่เผลอตัวไปแบบนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบคนแก่ แต่พอได้ลองฝีมือองคชาติจากคนมีประสบการณ์มากๆ เธอเผลอติดใจและขอนั่งขย่มอย่างเมามัน
“ครูครับ ได้โปรดเถอะ... อย่ามีใครอื่นนอกจากผม... นะครับ” โอ๊คจูงมือเธอแน่น และขอร้องให้เธออย่าไปทำอะไรแบบนั้นกับคนอื่นอีก ไม่ว่าจะพ่อหรือใครก็ตาม
“เอ่อ... โอ๊ค เธอยังเป็นนร.อยู่นะ และครูก็ยังมีสิทธิ์ที่จะสอนแบบนี้ หรือ...” หญิงสาวเม้มปาก ซึ่งไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก เพราะว่านอกจากโอ๊คแล้ว เธอยังสอนพิเศษและร่วมรักกับลูกศิษย์หนุ่มทุกคนที่ผ่านเข้ามา หากเธอชอบเขาที่หน้าตาดี น่ารักเรียบร้อย
“พ่อคิดว่า.. อาจจะหยุดจ้างครูสักระยะก็ดีนะครับ เพื่อให้ผมมีเวลาปรับความเข้าใจกับลูกชายผม...”
“ก็ดีนะคะ... ถ้าโอ๊คหายโกรธเมื่อไหร่ อยากให้คุณพ่อติดต่อไปนะคะ”
“ผมไม่อยากเรียนกับครูแล้ว เชิญครูไปสอนพิเศษให้พ่อผมเถอะ... ผมจะฟ้องแม่ถนัดๆ หน่อยไง” โอ๊คเริ่มงี่เง่า เอาแต่ใจ ราวกับถูกแย่งของเล่นของรักไปจากมือ โดยเฉพาะพ่อของเขาเอง
“โอ๊ค พ่อไม่ได้คิดอะไรกับครูแกนะ แค่อยากจะทดสอบเท่านั้นเองแหละ ถ้าแกอยากจะเอาครูคนนี้ทำเมีย พ่อแกก็ยอม พ่อให้สัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับครูของแกอีก ขอแค่แกไม่ฟ้องแม่แก” .... ยังไงๆ เสียพ่อเขาก็กลัวแม่ชวนทะเลาะ บอกเลิกฟ้องหย่า โอ๊คเริ่มจะยิ้มเหยาะเล็กน้อย ก่อนจะจูงมือครูสาวลากตัวเธอไปกับเขา เพื่ออยู่ในห้องสองต่อสอง...
“ถ้างั้น ต่อจากนี้ไป พ่ออย่ามายุ่งกับครูผมอีก... และถ้าพ่อยุ่งกับครูลาเต้ของผมอีกเมื่อไหร่ ผมจะฟ้องแม่... ครูครับ ไปกับผมหน่อย...” โอ๊คลากร่างครูสาวแสนงามเข้าไปอยู่ในห้องด้วยกัน ซึ่งพ่อของเขารู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับครูสอนพิเศษ
******
ข้อมือบางถูกเด็กหนุ่มจูงจับแน่นหนา ลากร่างเธอเดินขึ้นบันไดไปกับเขา เพื่อเข้าห้องและอยู่กันตามลำพัง...
“โอ๊ค... ครูเจ็บนะ เบาๆ หน่อยสิ” ความเจ็บปวดจากการถูกบีบที่ข้อมือ ทำให้ครูสาวรู้สึกกลัวและกังวล เธอไม่รู้เลยว่า เวลาที่โอ๊คโกรธเป็นเช่นไร แต่ที่แน่ๆ เขาอาจจะน้อยใจที่เห็นเธอได้เสียกับพ่อเขาเสียเอง
เพียงเด็กหนุ่มปล่อยมือครูสาวได้ เขาผลักร่างเธอนอนหงายราบ และตัวเขาล้มตัวลงทับเธอ พรมจูบริมฝีปากเธอหนักหน่วง หึงหวงเพราะยังจำภาพเธอนั่งขย่มบนกายเปลือยเปล่าของพ่อ และเห็นชัดเต็มตาว่า องคชาติมีอายุกำลังเริงร่าภายในช่องสวาทเธอเสียด้วย
“โอ๊ค...!!!” ครูสาวพยายามดิ้นให้หลุดจากแรงเด็กหนุ่ม มือหนาเขาแทรกภายใต้กระโปรง และพยายามล้วงกางเกงในเธอออกมา ริมฝีปากหนาจากฝ่ายตรงข้าม ลุกล้ำแทรกลิ้นสอดตวัดรวบลมหายใจเธอเอาไว้เสียหมด
อีกมือพยายามปลดเสื้อผ้าเธอในรอบนี้ เพื่อหวังว่าจะทำตำหนิให้ครูสาวได้รำลึกว่า เธอเป็นของเขาเพียงผู้เดียว ด้วยแรงรักพิศวาส ทำให้โอ๊คปลดเปลื้องร่างกายของตนจนเหลือเพียงองคชาติซึ่งกำลังตื่นตัวตระหง่าน
ครูสาวถูกจับให้อยู่ในท่าคุกเข่าเพื่อดูดกลืนองคชาติเขา โดยมีอีกมือรวบผมเธอเอาไว้แน่น พลางบังคับให้เธออมองคชาติเขาอย่างต่อเนื่อง
“ครูต้องมีแต่ผม และทำเพื่อผมคนเดียวเท่านั้น ผมไม่ชอบเวลาที่เห็นครูอยู่กับพ่อแบบนั้นจริงๆ” โอ๊คบ่นในขณะที่มือหนากำเส้นผมยาวทั้งหมดของครูสาว บังคับกดหัวให้เธอดูดอมองคชาติเขาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเธอยอมทำแต่โดยดี เพื่อให้โอ๊คหายโกรธ
“โอ๊ะ... โอ๊ค...!!!” เธอพยายามจะพูด แต่ส่งเสียงมิได้เพื่อองคชาติยังคงคาอยู่ในปาก และถูกจับกดหัวอย่างต่อเนื่อง โดนบังคับดันศีรษะกดจนสุดสุดโคน ความยาวขององคชาติเด็กหนุ่มแทบจะดันลิ้นไก่เธอทะลุ ล้วงลำคอภายในปาก
น้ำตาหญิงสาวหลั่งเล็ดออกมาด้วยความเจ็บปวด และจะสำรอกอาเจียน เธอถูกดึงออกมาเพื่อโดนกดลำตัวคร่อมตัวลง ช่องสวาทเริ่มเปิดกว้าง เมื่อเขาแทรกลำตัวอยู่เบื้องหลัง แหวกหัวเข่าเธอให้เปิดกว้าง ปล่อยให้ความเป็นชายสอดเข้าไปในช่องสวาท
“พื้นที่นี้เป็นของผม และครูจะต้องเป็นของผม อย่าไปนอนกับพ่อผมอีกเลยนะครับ ผมหึงครูมาก” เขาจับปลายองคชาติปะทะกับปากทางช่องสวาทได้ ดันองคชาติแทงเข้าไปภายในเธออย่างเร็วและรุนแรง เสียงก้อนเนื้อปะทะกันอย่างรุนแรง ส่งเสียงสนั่นไปทั่วห้อง เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เพราะโกรธพ่อเอาตัวครูไปฟันในห้องนอนแบบนั้น
“อ๊า... อ๊า...!!!” ครูสาวรู้สึกเจ็บปวด ในขณะเดียวกันก็กระสันเสียวซ่านสุด แม้จะระบมท้องน้อยเมื่อถูกกระแทกแรงๆ แต่เธอรู้อีกอย่างว่า โอ๊ครักเธอมากแค่ไหน ถึงได้แสดงความรักและหึงหวงกับเธออย่างชัดเจน
“โอ๊ค... ครูขอโทษนะ...” เธอพยายามจะพูดแม้จะโดนกระแทกทางข้างหลัง บนเตียงเขาในยามนี้ เด็กหนุ่มมิได้พูดอะไรนอกจากยังคงกระหน่ำองคชาติเข้าช่องสวาทครูอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเขาทนความอึดอัดจากเรือนกายภายในไม่ไหว
ดึงองคชาติออกมาอย่างรวดเร็ว เพื่อพวยพุ่งน้ำกามขาวขุ่นอาบทั่วเรือนหลังสวยงามของครูสาวเอาไว้ เขายอมรับว่า ไม่ชอบภาพที่เห็นเมื่อเย็นนี้จริงๆ
“ผม...รักครูนะครับ” โอ๊คได้บอกความในใจไป และเขาอยากกอดครูสาวคนนี้แต่เพียงผู้เดียว
“ครู... ก็รักเธอนะ...”
“สัญญาได้มั๊ยครับ ครูจะไม่ไปทำแบบนี้กับใครอื่นอีก... เพื่อผม...” เด็กหนุ่มจับเรือนกายครูสาวเอาไว้ หันหน้าเข้าหากัน เพื่อดึงร่างครูสาวมาสวมกอดอย่างหวงแหน...
“ครู... สัญญา...” ครูสาวสอนพิเศษ ต้องยุติการรับจ้างสอนพิเศษนร.รายอื่นๆ เพื่อจะมาทำงานเต็มตัวตามปกติ และใช้เวลายามว่างสอนพิเศษให้แก่โอ๊คคนเดียวเท่านั้น
เมื่อเด็กหนุ่มตั้งใจเรียนม.ปลายจบการศึกษา เขาทำการขอหมั้นครูสาวคนนี้เพื่อมิให้เธอต้องไปทำอะไรแบบนี้กับคนอื่นได้อีก ระหว่างที่เขากำลังศึกษาอยู่ในระดับมหาวิทยาลัย ได้เธอมาติวรัก และติวเข้มตลอดเวลา
อีกไม่กี่ปีต่อมาเขาเรียนจบ สมัครงานเข้าทำงานในสายธุรกิจได้ไม่กี่เดือน โอ๊คจึงขอครูสาวคนนี้แต่งงาน เพื่อรับเธอมาอยู่ด้วยกัน เวลาของการติวหนังสือได้หมดลง แต่การติวรักยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่ง ครูสาวลาเต้เริ่มตั้งครรภ์ กิจกามยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเธอคลอดลูก...
[จบตอนสั้น ติวรัก]
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้