นัดเซ็กซ์ [1]

การนัดพบกันทางโซเชียล ช่วยเพิ่มโอกาสหาคู่ให้แก่หนุ่มสาวโสด ได้มีโอกาสนัดพบกัน หรือแม้กระทั่งการกระทำอันเป็นส่วนตัวในที่ลับ...

โรสริน (โรด-สะ-ริน) กำลังนั่งอยู่ในร้านเน็ตคาเฟ่ เพื่อใช้แอพหาคู่นัดเดทกับชายหนุ่มหน้าตาดี บนมือถือของตัวเอง เธอสั่งกาแฟและขนมเพื่อนั่งสโลไลฟ์เพียงลำพัง เพื่อนสาวสนิทเธอหนีไปมีแฟนกันหมดแล้ว เธอก็อยากจะมีเป็นของตัวเองบ้าง

-ชื่ออะไรครับ? - แชทฝ่ายตรงข้ามทักมา ไม่มีรูปภาพ แต่มีชื่อว่า “Summer” (ซัมเมอร์)

-โรสริน ขอดูภาพหน่อยสิ- เธอขอร้อง เพราะอยากรู้ว่าเขาหน้าตาดีมั๊ย

อีกสักพักหนึ่ง รูปภาพถูกส่งมา เป็นภาพชายหนุ่มหล่อ ไม่ต่างกับดาราเกาหลี โรสรินคิดอยู่ว่า เขาล้อเล่นหรือเปล่า เลยต้องขอตอกย้ำอีกรอบ

-รูปซัมเมอร์จริงๆ หรอ? เอาจริงๆ เลยนะ เพราะอยากนัดเจอ-

-รูปผมจริงๆ นะ โรสริน นัดเจอกันเลยดีมั๊ยวันนี้ ผมว่าง...- เขาตอบกลับมา โดยไม่รีรอ เพราะเขาเห็นภาพของโรสรินแล้ว เป็นภาพของสาวสวยผมยาวดัดปลายผมเป็นม้วนลอน เขาส่งอีโมชั่นยิ้มแย้ม อยากนัดเจอ

-ก็ได้นะ ที่ไหนดีล่ะ? - โรสรินทักถาม อย่างน้อยการนัดเดทผ่านแอพมือถือ อาจจะช่วยให้การมีแฟนสักคน ทำให้ชีวิตอันอับเฉาของเธอได้มีชีวิตชีวาบ้าง

-โรสรินต้องน่ารักกว่าในรูปแน่ๆ เลย ผมอยู่ที่นี่นะ... จะส่งตำแหน่งไปให้-

******

ในที่สุดโรสรินเดินทางมาถึงจุดนัดพบตามแอพมือถือ สำหรับนัดพบเดทชายหญิงโสด เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเพื่อรอการนัดพบจากชายหนุ่ม จะว่าไปแล้วจะมีคนหล่อๆ แบบนี้เหลือมาถึงเธอได้ยังไง บรรดาแม่เสือสาวผู้หิวโหยมากมาย ย่อมหาหนุ่มหล่อ คว้าเอาไว้ก่อนกันทั้งนั้น

แววตาหญิงสาวสอดส่ายสายตา มองเห็นกลุ่มหญิงสาวมากมายมากันเป็นกลุ่ม แต่เธอนี่ก็ช่างกล้านะ ที่มานั่งอยู่ในโต๊ะอาหาร ในร้านเพียงลำพังได้...หลังจากสั่งเครื่องดื่มกับบริกร

มีเสียงกริ่งเปิดประตูปรากฏร่างชายหนุ่ม สวมแว่นตาดำ ปกปิดดวงตาและโครงหน้าไว้บ้าง สวมเสื้อผ้าแต่งตัวดี ราวกับจะเป็นดาราไอดอลก็ว่าได้ หญิงสาวแอบมองสำรวจเขาอยู่กลายๆ สักพักเมื่อเขาหันมองไปมา และหยุดมองตำแหน่งเธอนั่งที่โต๊ะเพียงลำพัง เขายิ้มแย้มพลางยกมือสูง

โรสรินยิ้มตอบ เมื่อสายตาสบกันแม้จะต้องพยายามมองผ่านแว่นตากันแดดก็เถอะ เธอยกมือโบกกลับว่า เรานัดกันตรงนี้ใช่มั๊ย? ร่างของชายหนุ่มมาดเท่ห์เดินมาสมทบกับโรสริน และเขาทิ้งร่างลงนั่งอยู่ร่วมโต๊ะเดียวกับเธอ

มือหนาปัดแว่นตาดำออกไปจากเรือนหน้า ปรากฏภาพอันหล่อเหลาของชายหนุ่ม ผิวขาว ผมสั้น ปากแดง ดวงตาเล็กคม โครงหน้าโดยรวมให้คะแนนร้อยเต็ม โรสรินไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับชายหนุ่มสุดหล่อแบบนี้ ในสถานที่นัด จากแอพมือถือ ต้องส่งเรทติ้งคะแนนเต็มห้าให้แอพนี้เสียแล้ว

“โรสรินสินะ ผม ซัมเมอร์ ที่เราเจอกันในแอพไงล่ะ” น้ำเสียงนวลนุ่ม ชวนหญิงสาวขัดเขิน นี่เธอคงจะได้เจอชายหนุ่มเทพบุตรในดวงใจได้เสียที

“ค่ะ... ดีใจที่ได้เจอตัวจริง หล่อกว่าในรูปเสียอีก” หญิงสาวซึ่งนั่งเขินอายอยู่กับชายหนุ่มหล่อ ซึ่งได้พบกันครั้งแรก เธอยกมือขึ้นปิดหน้า แอบหัวเราะอ้าปากกว้าง เพราะเก็บอารามดีใจไว้ไม่อยู่ รูปร่างเขาสูงใหญ่ราวกับเป็นนักกีฬา รูปร่างดีไม่ต่างกับนายแบบไอดอลจริงๆ ทำไมเธอช่างโชคดีอะไรเช่นนี้

“ผมมีนัดกับอีกคน อยากชวนโรสรินไปด้วยกันหน่อย” สีหน้าเขาจริงจัง ราวกับอยากจะเซอร์ไพร์สเธอด้วย ทำให้หญิงสาวรู้สึกว่า จะให้ไปเจอใครกันแน่ แต่ซัมเมอร์ไม่ยอมบอก คิดเสียว่าถ้าเขามีแฟนอยู่แล้ว จะได้ตัดใจ

“ไปเดี๋ยวนี้เลยหรอคะ?” สีหน้าหญิงสาวที่พึ่งจะได้เจอหนุ่มหล่อ ต้องเปลี่ยนไปกะทันหันแบบไม่ทันตั้งตัว

“ไปเถอะ เขารอผมอยู่ที่รถ” คำพูดของซัมเมอร์บอกเธอ ราวกับจะให้ไปเจอใครอีกคน น่าจะเป็นผู้ชาย

“มีรถมาด้วย” ซัมเมอร์ลุกขึ้นพลางยื่นมือเพื่อให้เธอจับมือรับไปกับเขา เธออยู่ในอารามท่าทางดีใจจนหลวมตัวไปกับเขาอย่างง่ายดาย

โรสรินตัดสินใจไม่คิดมาก เอาเถอะลองดูหน่อย คงไม่เสียหายอะไร นี่มันอะไรกันนะ ไอ้ความรู้สึกสับสน บ้าๆ บอๆ แบบนี้

******

ชายหนุ่มจูงมือพาโรสรินออกมาจากร้านอาหารด้วยกัน เบื้องหน้าชายหนุ่มพาเธอเดินไปกับเขา ไม่ต่างกับแฟนชายหนุ่มหญิงสาว ที่คบหากันอย่างน่าอิจฉา...

โรสรินหัวใจเต้นตูมตาม รู้สึกเหมือนอยู่ในซีรีย์เกาหลีที่เคยดู อย่างนี้จะให้ทำอะไรก็ยอมหมด เมื่อรู้สึกตัวว่าเดินมาถึงลานจอดรถ เธอพบกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง สวมแว่นตากันแดด และลักษณะท่าทางเขาเหมือนกับซัมเมอร์มาก

“วินเตอร์!!! นี่ไง โรสรินที่นัดพบกันวันนี้...” ซัมเมอร์ทักกับฝาแฝดตนซึ่งทำตัวค่อนข้างเงียบขรึม เย็นชา ไม่ออกอาการแสดงความรู้สึกใดๆ นอกจากมองเธอผ่านแว่นตากันแดด

“คนที่เจอในแอพ ได้มาง่ายๆ อย่างนี้เลยรึ?” ชายหนุ่มซึ่งรอในลานจอดรถ คุยกับซัมเมอร์ค่อนข้างสนิทมาก เขาจึงเริ่มถอดแว่นตากันแดดออก เพื่อมองโรสรินให้ชัดขึ้น

“ซัมเมอร์ เป็นอะไรกับเขารึ? ทำไมหน้าตาเหมือนกันเลย” โรสรินรู้สึกแปลกๆ แล้วว่า นี่เธอไปเจอคู่แฝด ที่หล่อคูณสองถึงเพียงนี้เลยรึ?

“เขาชื่อ วินเตอร์ เป็นพี่ชายฝาแฝดผมเองนะ เราไปนั่งรถเที่ยวเล่นด้วยกันนะ” ซัมเมอร์ยิ้มแย้ม พลางดันร่างเล็กๆ ของโรสริน เข้าไปในรถเบาะหลัง เพื่อปล่อยให้วินเตอร์นั่งหลังเป็นเพื่อนกับเธอ ในขณะที่เขากำลังขับรถด้วยความเร็วสูง

พร้อมฟิลม์กระจกดำทึบ ซึ่งมองจากด้านนอกแล้ว ไม่สามารถมองเห็นภายในได้... วินเตอร์ไม่พูดอะไรมากนอกจากปิดประตูรถยนต์ส่วนตัว ซึ่งเป็นของใช้ร่วมกันกับซัมเมอร์

พวกเขามีอะไรมักจะแบ่งใช้ร่วมกันเสมอ แม้กระทั่งนัดพบสาววันนี้ก็เช่นกัน ที่ซัมเมอร์และวินเตอร์ ตกลงกันแล้วว่าจะใช้ร่วมกัน...

******