เข้าสู่ระบบแชร์
2 - จับตัวมา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-09 10:50:46จับตัวมา
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ติ๊ง
เสียงข้องความของโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของอคิราห์ดังขึ้นมา ขณะที่เขานั่งทำบัญชีรายรับรายจ่ายอยู่ที่ห้องในบ้านพักส่วนตัวของเขา
‘สิตาพัชร์ เหมพิรัชต์ เกิด XXX อายุ 19 ปี อาศัยอยู่บ้านเลขที่ XXX กรุงเทพมหานคร นักศึกษาปีหนึ่ง มหาลัยวิทยาเอกชน XXX ‘
“หึ หน้าตาก็ธรรมดาแถมจะดูอวบ ๆ เสียด้วยซ้ำ น่าดึงดูดตรงไหนว่ะ มีเงินเรียนเอกชนเสียด้วย สงสัยปอกลอกพ่อไปเยอะละแล้วสิท่า สกปรกไม่เหลือชิ้นดี แล้วไหนพ่อบอกอายุ 25 ปี นี่เธอโกหกหลอกหรือ ยัยเด็กใจแตก อย่างเธอมันต้องเจอคนอย่างฉัน!” เสียงเค้นหัวเราะเหยียดขึ้นมาทันที ที่ได้รับรู้และเห็นในสิ่งที่ปลายสายส่งรายละเอียดของใครที่เขาต้องการตัวอยู่
หลังจากเคลียร์งานศพของอัคราเสร็จ อคิราห์ก็เข้ามาเคลียร์บัญชีที่ทำค้างไว้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน โดยที่แม่ของเขายังคงนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลต่อ อาการค่อนข้างดีขึ้นมาเยอะแล้ว แต่แค่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
@กรุงเทพมหานคร
“แพร ทำไมรีบกลับจัง” ชญาดา หรือ น้ำขิง เพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยม ถามหญิงสาวขึ้น เมื่อเห็นว่าเลิกเรียนแล้วชอบรีบกลับบ้าน เพราะไปทำงานเสริม
“ฉันมีงานต้องไปทำน่ะขิง” หญิงสาวตอบเพื่อนออกไปตามตรง
สิตาพัชร์ เหมพิรัชต์ หรือ แพรวา หญิงสาววัยใส อายุ 19 ปี เป็นลูกสาวของ พงษ์พิพัฒน์ โยธาพิวัฒน์ และ กันตา เหมพิรัชต์ เธอใช้นามสกุลของแม่ เพราะพ่อและแม่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน เรียกกันภาษาปากคือลูกนอกสมรสหรือว่าลูกเมียน้อยนั้นแหละ
พ่อของเธอฐานะทางบ้านร่ำรวย แต่แอบมีสัมพันธ์กันกับแม่ของเธอ ที่เป็นเพียงสาวภายใช้ในบ้านของเขา แม่เธอเสียชีวิตตั้งแต่ที่คลอดเธอมา เพราะอาการตกเลือดหลังคลอดได้เพียง 3 วัน
เธอมาทางกลางเหล่าแม่บ้านภายในบ้านที่เลี้ยงเธอมา ส่วนพ่อก็มีหน้าที่แค่ใช้เงินเลี้ยงเพียงเท่านั้นแหล่ะ เพราะเกรงใจภรรยาเขา เธอไม่เคยได้รับยอมรับ และความรักจากทางเขาเลย เพราะตั้งแต่ที่แม่เสีย เขาก็ไม่เคยนอกลู่นอกทางอีกเลย
“ไม่เข้าใจแกเลยจริง ๆ บ้านก็ออกจะรวย ทำไมแกต้องหางานทำด้วย แถมพี่สาวก็เป็นถึงนางเอกดาวรุ่ง” ชญาดาส่ายหน้าพร้อมกับพูดขึ้น
“ฉันไม่อยากใช้เงินพวกเขา อยากทำงานส่งตัวเองเรียนมากกว่า แบบนี้ภูมิใจกว่าเยอะ” สิตาพัชร์พูดออกมาตามความคิดที่คิดมาตลอด เธอไม่เคยใช้เงินที่ได้จากพ่อของเธอในทุก ๆ เดือน เงินที่เขาให้เธอเก็บฝากออมไว้ตลอด
“เฮ้อ...” ชญาดาได้แต่ถอนหายใจ
“ไปแล้วนะ เจอกันพรุ่งนี้ บายยย” สิตาพัชร์พูดพร้อมกับโบกมือลาเพื่อนออกไปทันที และรีบเดินออกมาทางนอกมหาวิทยาลัยเพื่อไปขึ้นรถประจำทาง
“เธอชื่อ สิตาพัชร์ เหมพิรัชต์ หรือเปล่า” ชายชุดดำร่างสูงโปรง สวมแว่นกันแดดทึบเปิดประตูรถลงมาถามเธอที่กำลังเดินผ่านพอดี
“ใช่คะ หนูสิตาพัชร์เองมีอะไรหรือเปล่าค่ะ” หญิงสาวตอบรับอย่างไม่ได้รู้สึกแปลกใจ หรือว่าเอะใจเลยสักน้อย
“มีคนอยากเจอน่ะ...” ชายร่างสูงเอ่ยบอกอีกประโยค ก่อนจะส่งสายตาสื่อให้คนที่คอยประกบเธอจากทางด้านหลัง
“ใครหรือค่ะอื้อ...” หญิงสาวถามไม่ทันที่จะขาดคำ ก็มีร่างสูงอีกคนมารวบตัวเธอจากทางด้านหลัง เอาผ้าปิดปากเธอไว้แน่น
ก่อนที่หญิงสาวจะสลบลงไปในที่สุด ชายหนุ่มสองคนก็พาเธอขึ้นรถ ขับออกไปมุ่งหน้าออกนอกเมืองทันที
“เรียบร้อยครับคุณคิน” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อต่อสายหาคนที่มอบหมายให้จัดการกับเรื่องนี้
ไร่อคิราห์
กลางดึก
“คุณคินจะเช็คของไหมครับ...” ธวัฒน์ถามขึ้นเมื่อเปิดประตูลงมาจากรถ ที่ขับเข้ามาจอดยังบ้านพักของเจ้านายหนุ่มเจ้าของไร่องุ่น
“เอาตัวไปไว้ที่ห้องเก็บของเดี๋ยวกูตามไป แล้วอย่าลืมล่ะ เรื่องนี้เหยียบให้มิด อย่าให้คนที่บ้านใหญ่รู้เป็นอันขาด” เสียงเข้มของอคิราห์สั่งการลูกน้องคนสนิทออกมาทันที
“ครับ”
“รีบดับรถสิ ดึกมากแล้วด้วย เดี๋ยวจะมีใครสงสัย”
ธวัฒน์รีบดับเครื่องยนต์ แล้วเข้าไปช้อนตัวหญิงสาวที่ยังคงสลบอยู่เบาะหลัง เพราะฤทธิ์ยาสลบที่เขาใส่ลงไปนั้นเอง
“ตัวหนักเป็นบ้าเลย” เสียงของธวัฒน์บ่นออกมา เมื่อวางหญิงสาวในชุดนักศึกษาลงที่พื้นในห้องเก็บของ ที่เจ้านายหนุ่มสั่ง
“บ่นอะไร แค่ผู้หญิงคนเดียวเอง”
“เธอ...เอาน้ำใส่ถังมาไอ้วัฒน์” เสียงเข้มเอ่ยเรียกพร้อมกับตบหน้าเธอเบา ๆ เพื่อปลุก แต่หญิงสาวกลับหลับสนิท เขาจึงเรียกให้ลูกน้องคนสนิทไปเอาน้ำมา
ซ่าาา
“อื้อ...” หญิงสาวสะดุ้งตื่นทันที ที่โดนน้ำสาดมาที่หน้าเธออย่างจัง
“หึ ตื่นสักทีนะ”
“ที่นี่ที่ไหน...แล้วคุณจับฉันมาทำไม ชะ” หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง ก็ถามความยาว พร้อมกับกำลังจะตะโกน
“ร้องไปก็ไม่มีใครได้ยินหรอก” เสียงเข้มของเจ้าของไร่ดังขัดขึ้นมาเสียก่อน
“ฉันไปทำอะไรให้คุณหรือ คุณถึงจับตัวฉันมาแบบนี้” หญิงสาวถามด้วยความสงสัย เมื่ออยู่ ๆ เธอก็ถูกจับตัวมาที่ไหนก็รู้
“เธอชื่อสิตาพัชร์ใช่ไหม” เสียงเข้มถามออกไปเพื่อความแน่ใจ
“ใช่! ฉันชื่อ สิตาพัชร์ เหมพิรัชต์”
“หึ ยอมรับแบบนี้ค่อยคุยกันง่ายหน่อย พราวฟ้า” เสียงเข้มเค้นหัวเราะออกมา ก่อนจะเอ่ยชื่อเล่นของเธอขึ้น
“ฉันชื่อแพรวา” หญิงสาวแย้งขึ้นมาทันที
“อย่ามาโกหก! ต่อไปนี้เธอจะต้องอยู่ที่นี่ชดใช้ในการกระทำของตัวเธอเอง จนกว่าฉันจะพอใจ แล้วก็ปล่อยเธอไป” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวอย่างโกรธแค้น
“ชดใช้อะไร ฉันไม่เคยไปทำอะไรให้ใคร แล้วที่นี่ที่ไหน” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ เพราะเธอก็มั่นใจว่าเธอไม่เคยไปขัดผลประโยชน์ของใครด้วย
“ที่ที่เธอเคยวาดฝันว่าอยากจะมาอยู่ มาครอบครองยังไงล่ะ”
“คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ...” เธอยังคงถามออกไปอย่างไม่เข้าใจในความหมายของร่างสูงตรงหน้าที่พูดออกมา
“เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอก็รู้เองแหละ...มีดีอะไรนะกหนาว่ะ ถึงทำให้คนหลงได้ขนาดนี้ หน้าตาก็งั้น ๆ หุ่นก็อวบ แทบจะหาทรวดทรงไม่เจอ” เสียงนินทาเบา ๆ ของร่างสูงพูดออกมาแต่ไม่มีใครได้ยิน
“ฉันไม่รู้น่ะ ว่าคุณพูดเรื่องอะไร เพราะฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อน”
“อายุแค่นี้ แต่หลอกคนไปทั่วแล้ว มิจฉาชีพชัด ๆ ไอ้วัฒน์ปิดประตู แล้วมึงก็กลับไปได้แล้ว” เสียงเข้มเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิททันที ก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากที่นั่น แล้วขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อพักผ่อนต่อ
บทล่าสุด
แค้นรัก อคิราห์ 35 - บทส่งท้าย(จบ)
บทส่งท้าย(จบ)ทุกคนและญาติสนิทต่างพากันมามุงอยู่ที่ห้องหอของคู่บ่าว-สาว โดยที่อคิราห์ใช้บ้านของเขานั้นเอง ที่แปลงโฉมมาเป็นเรือนหอของเขาและเธอ“แม่ก็ไม่มีอะไรจะพูดน่ะ เพราะลูกชายแม่ก็อายุปาไปขนาดนี้แล้ว เชิญคุณพงษ์กับคุณพลอยดีกว่าคะ” นิตยาพูดขึ้นมาทันที“ผมขอเป็นตัวแทนก็แล้วกันน่ะ” พงษ์พิพัฒน์จึงเป็นฝ่ายพูดพูดขึ้นเอง“เชิญคะ” นิตยาอนุญาตทันที“พ่อขอให้ลูกทั้งสอง มีแต่ความสุขในชีวิตคู่รักกันไปจนแก่เฒ่า จนกว่าจะตายจากกันเลยนะ ผิดถูกรู้จักให้อภัยกัน จำไว้น่ะ การแต่งงานมันคือตอนจบของบทละคร แต่ชีวิตจริงแล้วมันคือการเริ่มต้นของชีวิตคู่ต่างหาก สุดท้ายนี้ พ่อขอให้ลูกทั้งสองรักกันให้เหมือนวันแรกที่รักกันน่ะ มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมืองเลย” พงษ์พิพัฒน์ร่ายยาวออกเป็นคำสอนทันที“ขอบคุณครับ/คะ” ทั้งคู่เอ่ยขอบคุณพร้อมกับยกมือไหว้ด้วยทันที ที่พงษ์พิพัฒน์เอ่ยจบ“ประโยคสุดท้ายนี้ ผมจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังแน่นอนครับ ตอนนี้ก็มีแล้วอยู่ในท้อง รอคลอดอีกจะจัดให้อย่างงามเลยครับ” อคิราห์พูดขึ้นมาทันที เมื่อนึกถึงคำสอนของพ่อตา แล้วเอ่ยรับปากออกมาอย่างมั่นใจในตัวเอง“พี่คิน!” หญิงสาวข้างกายตวัดสายตามองค้อนใส่สา
แค้นรัก อคิราห์ 34 - วิวาห์ พารัก
วิวาห์ พารักหนึ่งเดือนต่อมาไร่อคิราห์บรรยากาศงานแต่งงานของทั้งคู่ ถูกจัดขึ้นมาในไร่ของเขาเอง ที่เต็มไปด้วยความชื่นมื่นของแขกเหรื่อแต่เรียบง่าย มีการเชิญแค่ญาติสนิทของทั้งสองฝ่ายมาร่วมเป็นสักขีพยาน และคนงานในไร่เพียงเท่านั้น ตอนแรกเขาตั้งใจจะจัดงานที่ใหญ่โต ประกาศข่าวให้โลกรู้ไปเลย แต่สิตาพัชร์ขอเอาไว้ด้วยแล้วมีหรือที่คนอย่างเขาจะกล้าขัดใจเมียรัก ขอแค่เธอปริปากพูด เขาก็พร้อมจะสยบในทันที แล้วอีกอย่างเธอก็ตั้งครรภ์อยู่ด้วย หากว่าแขกเหรื่อมากันเยอะ ก็จะต้องต้อนรับกันนาน เกรงว่าภรรยาของเขาจะเหนื่อยเอาด้วย“ว่าไงไอ้เจ้าบ่าว และว่าที่คุณพ่อ มาแรงแซงพวกกูเลยน่ะมึง” ธีรเมธเอ่ยแซวขึ้นมาทันที ที่เดินเข้ามาหาทั้งคู่ พร้อมกับเธียรวัฒน์ ที่เดินมาตามหลังสบทบด้วยอีกคน“พวกพี่คุยกันไปก่อนเลยน่ะ แพรขอตัวไปหาป้าติ๋มกับคุณพ่อก่อน” สิตาพัชร์เมื่อเห็นว่าเพื่อนของสามีมา เธอจึงขอตัวออกมาจากตรงนั้น เพื่อที่จะให้พวกเขาได้คุยกันสะดวกขึ้น ในฐานะเพื่อนสนิทกัน“เดินระวังนะครับ แล้วอย่าไปนานล่ะ ใกล้จะถึงเวลาเข้าห้องหอแล้ว” เสียงนุ่มเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอไม่ค่อยระวังตัวเลย แถมยังส่งสายตาเจ้าเล่ห์มองเธอ
แค้นรัก อคิราห์ 33 - สิ่งล้ำค่า
สิ่งล้ำค่ารุ่งเช้าบ้านโยธาพิวัฒน์พงษ์พิพัฒน์ให้เจ้าหน้าที่อำเภอเข้ามาที่บ้าน เพื่อดำเนินเรื่องการจดทะเบียนสมรสของลูกสาวคนเล็กในวันนี้เดิมที่อคิราห์จะพาเธอไปที่สำนักงานเขตเอง แต่เพราะเธอกำลังตั้งครรภ์อ่อน ๆ อยู่อาจจะไม่ค่อยสะดวก ผู้เป็นพ่อเลยให้เจ้าหน้าที่เข้ามาที่บ้านแทนเสียเองและเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้กลับไปพักที่คอนโดฯ เขาอยู่ที่บ้านหลังนี้กับเธอ โดยที่เขาให้เมฆากับนิตยาผู้เป็นแม่กลับไร่ไปก่อน ส่วนตัวเขาจะขอพาสิตาพัชร์ทำธุระ จัดการทุกอย่างทางนี้เสร็จแล้วจะกลับไปที่ไร่ และจัดงานแต่งขึ้นทันที“หนูอยากเปลี่ยนชื่อไหมหนูแพร” พงษ์พิพัฒน์ผู้เป็นพ่อถามลูกสาวขึ้นมาทันที“ไม่ค่ะ แพรว่าชื่อนี้ก็ดีอยู่แล้ว” เธอรีบปฏิเสธในทันทีที่พ่อของเธอถามถึงเรื่องนี้“ทำไม่ล่ะแพร” อคิราห์ถามเธอขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจในความคิดของเธอ เมื่อเธอปฏิเสธพ่อของเธอเช่นนั้น “ก็เพราะชื่อนี้ยังไงล่ะคะ ถึงทำให้แพรกับพี่คินได้มาเจอกัน แล้วก็รักกัน...” เธอพูดขึ้นมาด้วยน้พเสียงที่อ่อนนุ่ม พร้อมกับจ้องมองเขาด้วยสายตาที่น้ำตาคลอเบ้าอย่างหวานซึ้งอคิราห์ที่ได้ยินดังนั้น กลับพูดไม่ออกทันที เพราะไม่รู้จะสันหาคำไหนมาขอบคุณเธอ จึงได
แค้นรัก อคิราห์ 32 - เลี้ยงต้อนรับลูกเขย
เลี้ยงต้อนรับลูกเขยทุกคนที่ยังคงอยู่กันที่บ้านหลังนี้ต่อ คุยเสวนากันตามคนที่พึ่งจะผูกดองกัน และร่วมรับประทานมื้อกลางวันร่วมกันเป็นครั้งแรก โดยพงษ์พิพัฒน์ได้จัดเลี้ยงฉลองให้แก่หญิงสาวที่เป็นลูกสาวคนเล็ก และว่าที่ลูกเขยหมาด ๆ ที่ริมสระน้ำข้างบ้าน“รถใครมาอีกล่ะ...ติ๋มไปดูหน่อยสิ” เสียงผู้นั่งหัวโต๊ะของพงษ์พิพัฒน์พูดขึ้น เมื่อได้ยินเสียงรถดังเข้ามาภายในบริเวณบ้านอย่างสงสัย เพราะตนมั่นใจว่าไม่ได้เชิญใครที่ไหนแล้วทุกคนที่อยู่กลางวงสังสรรค์นั่น หยุดทุกการกระทำ แล้วหันไปตามต้นเสียงที่ได้ยินเสียงรถกันอย่างสามัคคีกันทุกคน และติยาแม่บ้านของที่นี่ จึงรีบเดินออกไปแต่ไม่ทันที่จะถึงเป้าหมาย“พราว!” เสียงเอ่ยเรียกชื่อขึ้นมาดังขึ้น พร้อมกับชายหนุ่มเจ้าของเสียง ร่างสูงโปร่งเดินเข้าไปหาสิตาพัชร์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้กันพงษ์พิพัฒน์และอคิราห์ทันที ที่เดินเข้ามาถึงวงสังสรรค์ติยาเมื่อทราบว่าชายหนุ่มผู้นี้คือใคร ก็รีบขึ้นไปตามหญิงสาวที่อยู่ชั้นบนของบ้านในทันที เพราะเกรงว่าจะมีปากเสียงกัน“หยุดครับ” อคิราห์รีบลุกขึ้นเอ่ยห้าม และรีบดึงหญิงสาวข้างกายเข้ามาใกล้ตัว แล้วเอาตัวเขาเอาบังเอาไว้ทันที“แกเป็นใครว
แค้นรัก อคิราห์ 31 - เล่นใหญ่
เล่นใหญ่“พี่คิน!” หญิงสาวตวัดสายตาค้อนใส่ทันที เมื่อได้รับรู้ถึงความเจ้าเล่ห์ของเขา แล้วหยิกเข้าไปที่ต้นแขนของเขาด้วยอย่างแรง“โอ้ยยย” อคิราห์ร้องออกมาเสียงหลงทันที เมื่อถูกคนที่นั่งข้างกายหยิกเข้ามาที่ต้นแขนเต็ม ๆทุกคนที่ยังอยู่บริเวณนั้น ต่างพากันหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ และเอ็นดูทั้งคู่ เมื่อคนอย่างอคิราห์ที่ไม่เคยยอมใครมาก่อน กลับต้องสยบให้แก่หญิงสาว“ดูก็รู้แล้วนะครับว่าใครจะมีอำนาจสูงสุดต่อไปนี้” เมฆาที่นั่งอยู่กับพื้น ใกล้ ๆกับเหล่าบรรดาแม่บ้านและคนสวนของบ้าน ต่างพากันซุบซิบออกมาเสียงดังพอที่จะให้ทุกคนได้ยิน“ไอ้เมฆ!” อคิราห์หันมาจ้องโทษที่เมฆาไว้ทันที ด้วยสาตายที่ดุดัน“เอาล่ะ มีกันอยู่แค่นี้ ก็ทำพิธีกันแค่นี้แหล่ะ ไหนล่ะแหวนเอามาสวมให้น้องสิ ทำพอแต่เป็นพิธีไปก่อน” พงษ์พิพัฒน์พูดขึ้นมาอย่างเป็นจริงเป็นจังทันที“แม่ครับ” อคิราห์หันไปนิตยาทันที เพราะเขาก็ลืมเรื่องนี้จนสนิท จะมาทาบทามลูกดสาวเขาแต่กลับมาเสียตัวเปล่า“แหวนวงนี้อาจจะไม่ได้มีราคาแพงมากนัก แต่เป็นแหวนประจำตระกูลของแม่เอง ถึงจะสู้ราคาหลายล้านจากสร้อยคอของหนูแพรไม่ได้ แต่มันก็เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่ล้ำค่าที่สุด ที่แม่เต็
แค้นรัก อคิราห์ 30 - สารภาพต่อหน้าผู้ใหญ่
สารภาพต่อหน้าผู้ใหญ่“ดิฉันขอไม่พูดอ้อมค้อมเลยแล้วกันนะคะ ที่จริงแล้วคนที่ลูกชายดิฉันจะให้มาสู่ขอ คือหนูแพรวา ลูกสาวคนเล็กของบ้านนี้ต่างหากคะ”“สู่ขอยัยแพร!” พัชร์สิตาเน้นย้ำ“ใช่แล้วค่ะ เพราะหนูแพรคือแฟนของตาคิน และคนที่ทำหนูแพรท้องก็คือตาคินนี้แหละค่ะ ทั้งคู่รักกัน แล้ววันนี้ก็ถือว่าเป็นวันดีเลยมาทำทุกอย่างให้ถูกต้องสักที ถึงจะข้ามขั้นไปหน่อย แต่ทางเรายินดียอมรับหนูแพรเป็นลูกสะใภ้คะ” นิตยาร่ายยาวออกมาทันที“ร้ายมากเลยน่ะครับลูกชายคุณ เอ่อ...” พงษ์พิพัฒน์พูดแหย่ทางอคิราห์ แล้วหันมาถามทางนิตยาต่อ“นิตยาคะ หรือเรียกว่านิตก็พอ และยังเป็นภรรยาที่ถูกต้อง ตามกฎหมายของ นายอัครา รัตนสืบสิงห์ พอจะคุ้นบ้างไหมค่ะ คุณพราวฟ้า!” นิตยาบอกกับพงษ์พิพัฒน์ในประโยคแรก แต่ประโยคหลังกลับเน้นเสียงขึ้น แล้วหันมาทางพัชร์สิตาแทนทำเอาพัชร์สิตาที่ได้ยินดังนั้น แทบจะนั่งไม่ติด เพราะชื่อผู้ชายที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่ไม่คิดว่าจะเป็นครอบครัวเดียวกันกับอคิราห์ แถมยังเป็นพ่อลูกกันอีก“ลูกชายคุณนิตไม่รู้หรือครับ ว่าลูกสาวผมยังเป็นผู้เยาว์อยู่เลย” พงษ์พิพัฒน์พูดขึ้นอีกครั้ง“ทราบคะ ตาคินทราบดีว่าหนูแพรยังเด็ก แต่ทำอย
บางทีคุณอาจจะชอบ
ภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์25.5K viewsพ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ122.2K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.9K viewsประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่200.5K viewsบ้านไร่ในฝัน
ลินญาร์624 viewsแค่คนที่เขาไม่เคยรัก
แพรสีนิล102 viewsซ่อมใจด้วยไฟสวาท
จินต์พิชา1.9K views365 วันฉันจะไม่รักเธอ
ปีศาจชอนซา307 views
