ผ้ายันต์ผืนที่ 2

คิชิโระและฮารุกะเดินลึกเข้าไปในอุโมงค์ทิศเหนือ พวกเขาระมัดระวังทุกย่างก้าวหลังจากบทเรียนราคาแพงจากการลอบโจมตีของเงาปีศาจงูยักษ์ พวกเขาใช้ กระบวนท่า ‘ตาเหยี่ยวส่องเงา’ ที่ได้ฝึกฝนมาอย่างต่อเนื่อง และ ฮารุกะ ก็คอยสแกนพลังงานมืดด้วย นาฬิกาอาคม

หลังจากผ่านอุโมงค์แคบ ๆ มาได้เกือบชั่วโมง แสงจากมีดอาคมของคิชิโระก็ส่องกระทบกับทางเข้าขนาดใหญ่ที่แปลกตา

“ดูนั่นสิฮารุกะ” คิชิโระชี้ไปข้างหน้า

เบื้องหน้าพวกเขาคือ เขาวงกต ที่ถูกสร้างจาก เสาหิน ขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน เสาหินแต่ละต้นทอดตัวสูงขึ้นไปจนลับสายตา ทำให้เกิดทางเดินแคบ ๆ และซับซ้อนราวกับเป็นทางเดินของเขาวงกตในตำนาน บรรยากาศภายในเต็มไปด้วย พลังงานมืด ที่หนาแน่นจนแทบจับต้องได้

“ตามแผนที่ของชิบะ... ผ้ายันต์ผืนที่สองอยู่ในใจกลางเขาวงกตนี้” ฮารุกะกล่าว พลางกางแผนที่ฉบับเต็มของเหมืองที่โมริมอบให้

แผนที่แสดงให้เห็นว่าบริเวณนี้ถูกเรียกว่า “แดนซับซ้อนแห่งอักขระ” ซึ่งเต็มไปด้วยกับดักและทางตันมากมาย

“เราต้องหาทางเข้าสู่ใจกลางให้ได้” คิชิโระกล่าวอย่างมุ่งมั่น “เราจะใช้ เข็มทิศอาคม ของเธอช่วยนำทาง”

“ฉันพยายามแล้ว” ฮารุกะตอบอย่างกังวล “พลังงานมืดที่นี่มัน รบกวน สัญญาณทั้งหมด ฉันใช้ นาฬิกาอาคม ได้แค่สแกนหาเงาปีศาจที่อยู่ใกล้ ๆ เท่านั้น”

พวกเขาจึงตัดสินใจใช้ ไหวพริบ และ ตรรกะ เป็นเครื่องนำทางแทน ฮารุกะเริ่มจดจำทางเดินที่พวกเขาผ่านไป โดยใช้ผงชอล์กที่เตรียมมาทำเครื่องหมายไว้ที่ผนังถ้ำ

เขาวงกตปริศนาและเงาที่ซุ่มซ่อน

พวกเขาเดินเข้าสู่เขาวงกตอย่างระมัดระวัง ฮารุกะ ก้าวเดินนำอย่างช้า ๆ มือข้างหนึ่งถือผงชอล์กทำเครื่องหมาย คิชิโระ เดินปิดท้าย โดยใช้ กระบวนท่า ‘ก้าวเท้าเงาสับหลีก’ เตรียมพร้อมที่จะหลบหลีกการโจมตีที่อาจมาจากทุกทิศทาง

“นี่มันเหมือนเดินในหมอกเลยนะคิชิโระ” ฮารุกะกระซิบ “ทุกทางดูเหมือนกันไปหมด”

ในที่สุดพวกเขาก็มาถึง ทางแยกสามแพร่ง ที่แต่ละทางมี รูปปั้นเงาปีศาจขนาดเล็ก ตั้งอยู่

* รูปปั้นลิง ถือหอก

* รูปปั้นแมงมุม เกาะใย

* รูปปั้นนก กางปีก

“นี่มันคือ ปริศนา” คิชิโระกล่าวอย่างเคร่งเครียด “พวกมันเป็นเงาปีศาจที่เราเคยต่อสู้ด้วย แต่มันหมายความว่ายังไง?”

ฮารุกะใช้ นาฬิกาอาคม สแกนรูปปั้นแต่ละตัว แต่ไม่มีพลังงานมืดใด ๆ

“รูปปั้นพวกนี้คงไม่ได้สู้กับเราหรอกคิชิโระ” ฮารุกะวิเคราะห์ “ฉันคิดว่ามันเป็น สัญลักษณ์ ของ ทางตัน ที่มีเงาปีศาจพวกนี้เฝ้าอยู่”

คิชิโระพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ถ้าอย่างนั้นเราต้องเลือกทางที่ ไม่มีสัญลักษณ์ หรือเป็นทางที่ สลับซับซ้อนที่สุด”

“ไม่สิ” ฮารุกะแย้ง “ลองคิดถึง จุดอ่อน ของเงาปีศาจพวกนี้ที่เราเคยใช้ชนะดูสิ... ลิง แพ้ความว่องไวของเรา, แมงมุม แพ้ไฟ, นก แพ้สายฟ้า... พวกเราต้องเลือกทางที่ เป็นจุดแข็ง ของเรา”

ทันใดนั้น คิชิโระก็สังเกตเห็นบางอย่าง “เดี๋ยวนะฮารุกะ! ดูที่ รูปปั้นแมงมุม สิ!”

ที่ฐานของรูปปั้นแมงมุม มี รอยไหม้ เล็ก ๆ ที่เกิดจากเปลวไฟ

“นี่มันไม่ใช่ทางตัน” คิชิโระกล่าว “แต่เป็นทางที่ ผู้ที่อยู่รอด จะต้องทิ้งร่องรอยไว้... รอยไหม้ นี่บ่งบอกว่ามีคนใช้ ไฟ จัดการกับเงาแมงมุมที่เฝ้าทางนี้ไว้แล้ว!”

“ถ้างั้นเราก็เดินตามทางที่ถูก พิชิต แล้วไปเรื่อย ๆ !” ฮารุกะตาเป็นประกาย

พวกเขาจึงเลือกเดินเข้าสู่ทางที่มี รูปปั้นแมงมุม ตั้งอยู่ ทางเดินนั้นเต็มไปด้วย ใยแมงมุมสีดำ ที่ถูกเผาไหม้และส่งกลิ่นไหม้เหม็นเน่า แต่ไม่มีเงาปีศาจใด ๆ ปรากฏตัว

การต่อสู้ในทางแคบและเงาผสาน

หลังจากเดินไปตามทางที่มีร่องรอยการต่อสู้มาได้ไม่นาน พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับ เงาปีศาจ ตัวใหม่ที่ซุ่มซ่อนอยู่

เงาปีศาจ ตัวนั้นมีรูปร่างคล้าย มนุษย์แคระ แต่มี แขนขาที่ยาวผิดปกติ มันกระโดดลงมาจากเพดานถ้ำด้วย ความเร็วสูง และ ถือดาบเงา สองเล่ม

ความสามารถ: ฟันดาบเงา อย่างรวดเร็ว และ สะท้อน การโจมตีด้วยอาคมระยะไกล

“นักฆ่า! ระวัง! มันเร็วมาก!” คิชิโระตะโกน เขาเรียกมีดอาคมออกมาในมือทั้งสองข้าง แล้วใช้ กระบวนท่า ‘ก้าวเท้าเงาสับหลีก’ หลบการโจมตีชุดแรก

เงาปีศาจมนุษย์แคระฟันดาบเงาของมันอย่างบ้าคลั่ง ประกายไฟ เกิดขึ้นเมื่อดาบเงาปะทะกับมีดอาคมของคิชิโระ การต่อสู้เต็มไปด้วยความรวดเร็วและดุดัน

ฮารุกะพยายามร่าย คาถาสายฟ้า เพื่อหยุดการเคลื่อนไหว แต่เงาปีศาจกลับ ยกดาบเงา ของมันขึ้น สะท้อน สายฟ้ากลับไปยังฮารุกะ!

“แย่แล้ว! มันสะท้อนได้!” ฮารุกะอุทานด้วยความตกใจ เธอต้องใช้ คาถาป้องกัน ในเสี้ยววินาทีเพื่อป้องกันตัวเอง

คิชิโระเห็นช่องโหว่ เขาใช้ มีดอาคม ฟันเข้าที่ขาของเงาปีศาจนักฆ่าอย่างรุนแรง เงาปีศาจมนุษย์แคระเซถลา

“ตอนนี้แหละฮารุกะ! กระบวนท่าที่ 4: ผนึกคู่พันธนา!” คิชิโระตะโกน

คิชิโระใช้ มีดอาคม เล่มหนึ่ง ตรึง เงาปีศาจไว้กับผนังถ้ำ จากนั้นฮารุกะก็ร่าย คาถากักเก็บ เข้าใส่เงาปีศาจที่ถูกตรึงไว้อย่างรวดเร็ว

[วิญญาณถูกกักเก็บสำเร็จ]

ใจกลางเขาวงกต: ยักษ์ตาเดียวผู้เฝ้าผนึก

พวกเขาใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงในการฝ่าเขาวงกต โดยต้องเผชิญหน้ากับเงาปีศาจตัวอื่น ๆ อีกหลายตน รวมถึงปริศนาและทางตันมากมาย แต่ด้วยการ สังเกต และ การประสานงาน ที่เป็นเลิศ พวกเขาก็สามารถรอดมาได้

ในที่สุด แสงจากมีดอาคมของคิชิโระก็ส่องกระทบกับ ห้องโถงขนาดมหึมา ที่อยู่ใจกลางเขาวงกต

กลางห้องโถงนั้น มี ผ้ายันต์อาคมสีน้ำเงินเข้ม ลอยอยู่เหนือแท่นหินอย่างสง่างาม ผ้ายันต์ผืนที่สอง!

แต่ผ้ายันต์ผืนนั้นไม่ได้ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีผู้เฝ้า

ยืนอยู่เบื้องหน้าแท่นหินคือ เงาปีศาจยักษ์ ที่สูงกว่าสี่เมตร! ร่างกายของมันใหญ่โตราวกับภูเขา ดวงตาของมันมีเพียง ดวงเดียว ที่ส่องประกาย สีแดงโลหิต ด้วยความกระหายในการทำลาย

มันคือ เงาปีศาจไซคลอปส์ยักษ์ (Cyclops Giant)!

“แย่แล้ว! นั่นมัน... ยักษ์ตาเดียว!” คิชิโระอุทานด้วยความตกตะลึง

ความสามารถหลัก ของเงาปีศาจไซคลอปส์ยักษ์คือ พละกำลังมหาศาล และ การโจมตีระยะไกลด้วยลำแสงจากดวงตา ที่สามารถทำลายทุกสิ่ง

เงาปีศาจยักษ์ส่งเสียงคำรามกึกก้องจนโถงถ้ำสั่นสะเทือน มันยก กระบองเงา ขนาดใหญ่ขึ้น แล้วฟาดลงมาที่พื้นอย่างรุนแรง!

ตูม!

พื้นโถงถ้ำแตกกระจาย เศษหินพุ่งกระเด็นไปทั่ว คิชิโระและฮารุกะใช้ กระบวนท่า ‘ก้าวเท้าเงาสับหลีก’ หลบการโจมตีอย่างหวุดหวิด

“ฮารุกะ! พลังป้องกันของฉันไม่น่าจะต้านการโจมตีนี้ได้นานนะ!” คิชิโระตะโกน

ฮารุกะกาง ตำราอาคม ออกอย่างรวดเร็ว เธอพยายามคิดถึง จุดอ่อน ของเงาปีศาจยักษ์ตัวนี้

“ดวงตา! คิชิโระ! มันมีแค่ตาเดียว!” ฮารุกะตะโกน “และดูเหมือนว่ามันจะใช้ กระบอง และ ลำแสง เป็นหลัก มันมองไม่เห็นในระยะใกล้!”

คิชิโระเข้าใจทันที “เราต้องทำให้มัน มองไม่เห็น! และเข้าโจมตีใน ระยะประชิด!”

เงาปีศาจยักษ์จ้องมองพวกเขาด้วยดวงตาสีแดงโลหิตของมัน แล้ว ลำแสงสีแดงเข้ม ก็พุ่งออกมาจากดวงตาเพียงดวงเดียวของมัน! ลำแสงนั้นพุ่งตัดผ่านเสาหินที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาจน ขาดสะบั้น!

“อ๊าก! อันตรายเกินไป!” คิชิโระตะโกน เขาและฮารุกะต้องหลบหลังเสาหินขนาดใหญ่

“ฉันจะสร้าง ม่านควัน!” ฮารุกะกล่าว เธอรวบรวม พลังอาคม ทั้งหมดไว้ที่ฝ่ามือ แล้วร่าย คาถาก่อกวน ที่ใช้พลังงานมหาศาล!

“โอม... เงาแห่งม่านพราง! จงบดบังการมองเห็น!”

กลุ่มควันสีดำ พวยพุ่งออกมาจากฝ่ามือของฮารุกะ ควันนั้นไม่ใช่ควันธรรมดา แต่มันคือ พลังงานมืด ที่ถูกควบคุมให้ ปิดกั้นการมองเห็น ของเงาปีศาจยักษ์

เงาปีศาจยักษ์ส่งเสียงคำรามด้วยความสับสน ดวงตาของมันถูกบดบังด้วยควันสีดำ

“ตอนนี้แหละคิชิโระ! กระบวนท่า ‘หมัดสะท้อนเกราะ’!” ฮารุกะตะโกนสั่ง

คิชิโระพุ่งตัวเข้าใส่เงาปีศาจยักษ์ทันที เขาต้องเสี่ยงชีวิต เพื่อเข้าโจมตีใน ระยะประชิดสุด ๆ ในจังหวะที่มันมองไม่เห็น เขาใช้ มีดอาคม ฟันเข้าไปที่ ข้อเท้า ของมันอย่างรุนแรง

ฉัวะ! ฉัวะ!

แม้จะไม่ใช่จุดอ่อน แต่การโจมตีที่ข้อเท้าก็ทำให้เงาปีศาจยักษ์เสียการทรงตัว มันส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แล้วล้มลงไปนั่งกับพื้น!

“มันล้มแล้ว!” ฮารุกะตะโกนอย่างดีใจ

คิชิโระใช้ กระบวนท่า ‘ก้าวเท้าเงาสับหลีก’ พุ่งตัวขึ้นไปบนแขนของเงาปีศาจยักษ์ที่กำลังล้ม และวิ่งขึ้นไปยัง ใบหน้า ของมัน!

“ตายซะ!” คิชิโระใช้ มีดอาคมทั้งสองเล่ม แทง เข้าไปที่ ดวงตาเพียงดวงเดียว ของมันอย่างรุนแรง!

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก!

เสียงกรีดร้องของเงาปีศาจยักษ์ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วเหมือง ลำแสงสีแดง พุ่งออกมาจากดวงตาที่ถูกแทงอย่างบ้าคลั่ง!

คิชิโระ พยายามกระโดดหนีออกมา แต่ก็ถูก แรงระเบิด จากลำแสงทำลายเข้าที่ สีข้าง อย่างจัง! ร่างของเขาถูกเหวี่ยงกระเด็นไปไกลจนกระแทกเข้ากับเสาหิน

เงาปีศาจยักษ์ล้มลงอย่างรุนแรง ร่างกายของมัน สลาย กลายเป็น วิญญาณสีแดงทมิฬ ขนาดมหึมาลอยอยู่กลางอากาศ

“คิชิโระ!” ฮารุกะกรีดร้องด้วยความตกใจ เธอเห็นคิชิโระนอนนิ่งอยู่ข้างเสาหิน

แม้จะเหนื่อยล้าถึงขีดสุด แต่ฮารุกะก็รู้ว่าเธอต้องทำ ภารกิจสุดท้าย ให้สำเร็จก่อน!

เธอพุ่งเข้าไปหา วิญญาณสีแดงทมิฬ ขนาดมหึมานั้น เธอใช้ คาถากักเก็บ ที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่เคยใช้มา!

“อาตมันแห่งราชันย์เงา... จงสถิตด้วยคาถา! ผนึก!”

พลังดูดมหาศาล จากขวดกักเก็บวิญญาณดึง วิญญาณสีแดงทมิฬ เข้าไปจนหมดสิ้น

[วิญญาณยักษ์ถูกกักเก็บสำเร็จ!]

ฮารุกะทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความอ่อนล้า แต่เธอก็รีบคลานเข้าไปหาคิชิโระทันที เขาบาดเจ็บหนักมาก แต่ยังหายใจอยู่

“คิชิโระ! นายต้องไม่เป็นไรนะ!” ฮารุกะร้องไห้ เธอรีบใช้ คาถาฟื้นฟู ที่รุนแรงที่สุดเพื่อรักษาเขา

หลังจากรักษาจนบาดแผลภายนอกของคิชิโระหายไป เธอก็หันไปหยิบ ผ้ายันต์อาคมสีน้ำเงินเข้ม ที่ลอยอยู่เหนือแท่นหิน

“เราทำสำเร็จแล้วคิชิโระ” ฮารุกะกระซิบ พลางเก็บผ้ายันต์ลงในตำราอาคม “ผ้ายันต์ผืนที่สอง อยู่ในมือเราแล้ว!”

แม้ร่างกายจะเหนื่อยล้าและบาดเจ็บ แต่ความสำเร็จนี้ได้จุดประกายความหวังในใจของพวกเขาอีกครั้ง การเดินทางยังอีกยาวไกล แต่พวกเขาก็จะไม่หยุดยั้ง จนกว่าจะรวบรวมผนึกสุดท้ายได้สำเร็จ