บทที่ 18-2-วิญญาณดวงที่สี่ (2)

เจนจิราอยู่กับแม่เพียงแค่สองคน พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก แม่เปิดร้านขายของชำเลี้ยงดูหญิงสาวตั้งแต่เล็กจนโต จนกระทั่งเรียนจบได้งานทำที่บริษัทแห่งนี้ ทีแรกเธอเป็นห่วงแม่ ไม่อยากให้อยู่คนเดียว จึงชักชวนให้แม่ขายบ้านมาอยู่ด้วยกัน

“แม่ขออยู่ที่เดิมดีกว่าเจน อย่างน้อยอยู่บ้านยังทำงานขายของได้เจอได้พูดคุยกับคนอื่นบ้าง ย้ายมาอยู่แถวนี้แม่ก็ไม่รู้จักใคร อยู่ตรงโน้นยังมีญาติพี่น้องให้ได้พึ่งพาอาศัยบ้าง”

“แต่เจนเป็นห่วงแม่นี่นา อยากให้แม่มาอยู่ใกล้ๆ”

แม่ของเจนจิราหัวเราะ

“อย่ามาทำพูดประจบหน่อยเลย เช้าขึ้นแกก็ไปทำงาน ทิ้งให้อยู่คนเดียวมากกว่า แม่ขออยู่ที่ร้านนี่แหละ เจนก็แค่แวะมาหาแม่บ่อยๆ ก็แล้วกัน”

เจนจิรามาหาหอพักอยู่แถวบริษัท อย่างน้อยเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับการเดินทางมากนัก และการมาอยู่หอพักแห่งนี้ ทำให้เจนจิราได้มาพบกับกรณ์...แฟนหนุ่มที่อายุอ่อนกว่าเจนจิราถึงเจ็ดปี

เจนจิราและกรณ์เจอกันเมื่อวันที่เจนจิรามาหาหอพัก เดิมทีกรณ์พักอยู่ที่นี่ เขาเห็นว่าราคาไม่แพงจึงแนะนำให้หญิงสาวมาพัก นั่นทำให้เจนจิรารู้สึกซาบซึ้งใจในตัวกรณ์ ทั้งๆ ที่ตอนนั้นเขา