"Alipin Ng Bulag Na Pag-ibig"

“W-A-G!” Napasinghap ako habang hinahadlangan si Darvey.

“V-Virgin pa ako! Wala pa akong kaalaman sa ganitong bagay!”

Paulit-ulit kong sinasabi iyon habang tinutulak siya, pero tila wala siyang naririnig. Mas nanaig ang init ng kanyang mga halik, ang bawat dampi ng labi niya sa aking balat ay parang lumulunod ako sa isang pakiramdam na hindi ko maintindihan. At kahit pilit kong pinipigilan, unti-unting sumuko ang katawan ko—hindi na kayang kontrahin ang sarap na gumagapang sa bawat himaymay ng aking laman.

“Oooohhhh... f*ck, Darvey…”

Ang pangalan niya ang lumabas sa bibig ko kasabay ng malalim kong pag-ungol. Hindi ko na alam kung saan ako kakapit—buhol-buhol na ang mga daliri ko sa malambot niyang buhok, sabunot ang naging tanging paraan ko ng pagkapit sa realidad.

Bawat galaw niya, bawat haplos, ay tila kinukuryente ang kaluluwa ko. Hanggang sa…

“Aaaahhhh! Aaahhhhhh!”

Paulit-ulit ang ungol kong lumalabas habang ramdam ko ang dahan-dahang pagpasok niya sa akin. Hindi na salita ang lumalabas sa bibig ko kundi puro ungol—puro panibagong sarap at sakit na nagsasalpukan sa unang pagkakataon.

“Oooohhhh! Sh*t... napakasikip mo, honey…”

Habang sinasambit niya iyon, pilit niyang pinapasok ang kabuuan ng sarili niya sa akin. Napasinghap ako—may napunit sa akin, masakit, sobrang sakit. Napaluha ako… ngunit kasunod ng sakit, unti-unting sumingit ang ligaya… ang sarap... hanggang sa tuluyan na akong lamunin ng init at pagnanasa.

“Darvey… sobrang sarap ng ginagawa mo... hinding-hindi ko ‘to makakalimutan... mahal na mahal kita…”

Bulong ko habang sinasamba ng katawan niya ang kabuuan ng pagkatao ko.

“Aaaahhhh... Rheana... I love you...”

Ang malambing niyang tinig ay nagsilbing panandaliang langit sa akin.

“Haaaah... lalabasan na ako... Rheanaaaahhh!”

Sambit niya habang isinusagad ang sarili sa akin. At doon na ako kinabahan.

Matagal na kami ni Darvey. Mahal na mahal ko siya. At ngayong gabi, isinuko ko sa kanya ang buong pagkababae ko—dahil sa takot.

Dahil sinabi niya… iiwan niya ako kung hindi ko ibibigay ang gusto niya.

At dahil sa takot kong mawala siya, sa kabila ng lahat, pumayag ako. At masakit mang aminin… nag-enjoy kami pareho.

Si Darvey Gonsalo—anak ng bilyonaryo. Lahat ng gusto niya, nakukuha niya. Pero kahit anong yaman niya, hindi pa rin siya ligtas sa pressure ng kanyang mga magulang.

“Darvey! Anak! 35 ka na! Wala ka pa ring balak mag-asawa?”

Sigaw ng kanyang inang si Mrs. Gonsalo.

“Gabi-gabi na lang iba’t ibang babae ang kasama mo! Gusto mo ba puro panganay ang anak mo sa iba’t ibang babae? Mahiya ka naman!”

“Yes, Mama. Don’t worry about that,” malamig niyang sagot.

“May ipapakilala na akong babaeng pakakasalan. Bukas na bukas din.”

Pero hindi pa siya tuluyang nakaalis, may pahabol pa ang kanyang ina:

“Tandaan mo ‘yang sinabi ko, Darvey! Hindi kami nagbibiro ng papa mo!”

Pagkaalis, napailing si Darvey.

“Pwede naman si Rheana… pero paano si Cindy?”

Bulong niya sa sarili.

“Ayoko kay Cindy. Masyadong selosa. Si Rheana, sunod lang nang sunod. Maiintindihan niya kahit magloko ako.”

May bahid ng kalokohan sa tinig niya.

“Tama! Si Cindy ang ipakikilala ko... pero si Rheana ang pakakasalan ko. Ang talino ko talaga!”

At sabay pikit niya… muling sumagi sa isipan ang laman ng kanyang gabi.

“Oooohh! Darvey... ang sarap talaga...”

Rinig pa rin sa alaala niya ang ungol ni Rheana.

“Virgn na virgn pa talaga si Rheana, walang kahit anong pumasok sa kanya… kaya ang sikip... sa akin lang siya bumigay.”

Ngumisi si Darvey habang bumabalik ang alaala ng mainit na gabi.

“Si Cindy? Oo, magaling sa romansa. Pero hindi ko alam kung sino talaga ang nakauna sa kanya. Hindi kagaya ni Rheana…”

Hanggang sa naputol ang pag-iisip niya ng isang malakas na ingay—

“BLAGGG!”

Nagulat si Darvey. Tumayo agad, tumakbo palabas ng silid.

“PAPA!”

Gulat na gulat siya nang makita ang ama sa paanan ng hagdan.

Sa ospital...

“D-Darvey…”

Nanginginig na tinig ng ama niya habang hinahabol ang hininga.

“Kaylangan mo nang magpakasal bago pa ako mawala sa mundo… gusto kong makita kang ikinasal… bago ako tuluyang pumikit…”

“Papa! Wag kayong magsalita ng ganyan!”

Halos mapasigaw si Darvey.

“Sabihin mo na lang ‘oo’, anak! Please…”

Hagulgol ng kanyang ina.

“I will… Papa, papakasal na ako bukas. I promise.”

Luhang gumugulong sa pisngi ni Darvey habang nakatitig sa naghihingalong ama.

“Sige anak... hihintayin ko ang umaga… ang kasal mo… Bahala na ang Diyos...”

Pag-uwi ni Darvey, tulala siya. Ngunit imbes na ayusin ang kasal nila ni Rheana, si Cindy ang nasa isip niyang isama sa ospital upang ipakilala sa kanyang mga magulang.

“Cindy ang ipapakilala… pero si Rheana ang pakakasalan ko,”

Muling bumalik ang ngiti sa labi ni Darvey.

Kinabukasa. Maagang nagtungo si Darvey sa Boarding House na tinutuluyan ni Rheana ,dala ang salitang pakakasalan lang niya si Rheana dahil iyon sa sapilitang sinasabi ng kanyang ina.