Bad  Gears  เสี่ยงรักวิศวะร้าย

Bad Gears เสี่ยงรักวิศวะร้าย

last updateLast Updated : 2025-03-12
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
28Chapters
676views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ถ้าจะทำหน้าแบบนี้ ก็ไม่ควรเสนอตัวให้กูตั้งแต่แรกสิวะ!” “ขอ ขอโทษ” “เงียบซะไวท์! แม้แต่เสียงร้องไห้ ก็อย่าให้มันเล็ดลอดออกมา” เพราะเหล้าผสมยาปลุกเซ็กส์ ที่บาร์เทนเดอร์ของผับแห่งหนึ่ง ใส่มันเพื่อหวังเคลมฉันตอนเมา ทำให้ฉันเสนอตัวให้เขา ไลน์เนอร์ เดือนสุดโหดจากคณะวิศวะ เขาเป็นคู่อริของน้องชาย ซ้ำยังเคยถูกเขาลากไปเพราะความเข้าใจผิด แต่ฉันก็ยังให้เขากินเล่น ทั้งยังรู้ผลลัพธ์ของความสัมพันธ์นี้ดีเขามี ‘คนของเขา’ อยู่แล้ว หลังจากจบคืนนั้น ตั้งใจจะลบเขาออกไป แต่ …. “ฉันนึกว่าเธอจะเปลี่ยนไปจากคืนนั้น แต่ก็ยังง่ายเหมือนเดิม เป็นฉันก็ได้ เป็นพี่ชายฉันก็ดีล่ะสิ” “เลือกซะไวท์ จะเป็นของฉัน หรือของเขา” “เลือกมันสินะ! ก่อนที่จะเป็นของมัน มึงต้องเป็นของกูก่อน” “เหมือนเธอจะชอบควยของฉันนะไวท์” “อึก ไลน์! ฉัน ฉัน จะ เสร็จแล้ว อ๊า!” ความสัมพันธ์ที่ไร้สถานะ ดำเนินต่อไปพร้อมกับความยุ่งเหยิง บางครั้งเจ็บปวดจนอยากวิ่งหนี บางทีก็หอมหวานเสียจนต้องวิ่งเข้าใส่ จะจากไปก็ไม่กล้า จะอยู่ข้างๆก็หน้าด้านไม่พอ

View More

Chapter 1

ฝาแฝด

Evie

Finally, I made it. After four years of being the perfect student, I finally made it across that stage. The graduation party rages all around me. People are dancing, and singing, and cheering as they all let loose. Not that any of them took notice of me. I tend to stay out of the spotlight.

I had been so excited to receive this invitation. Timothy Hayes himself had personally invited me to this party. It’s my first house party ever. And word had it that Timothy’s house parties were notorious for being crazy and fun. Everyone at school was fighting over getting an invitation. The boys flipped coins. Girls sharpened their manicured nails, getting ready to claw their way to Timothy’s side.

It made sense. He was the hottest guy in school.

“Hey, Evie, I just need one last signature for my yearbook,” I slowly lift my chin to meet the hazel eyes of the only boy I would have risked it all for. Timothy Hayes. “You’re my final signature.”

“I don’t have a pen on me,” I say awkwardly.

He shrugs. “I have one in my room. Come on,” he urges, taking my hand and pulling me up the stairs to his room.

Now, everything has changed. There, laying beside me, was Timothy.

My immediate instinct was to scream. But I bite my tongue and cover my face in the pillows.

When I finally gathered my control, I sit up looking around the room. My clothes had been scattered wildly across the floor. I look down at myself. I had slept in his jersey. The number 9 was boldly printed on the front with a picture of our school mascot, the bulldog.

But the night was over and I had to go home. Slipping out of the room, with my clothes in hand, I make a break for the front door and back to my house.

**

A few days passed and that night was all I had been thinking about. Timothy had chosen me. It felt so good to be seen by him. My eyes haven’t left that jersey. I should give that back. It probably means a lot to him.

So I headed downstairs and started my short walk around the neighborhood. I wondered how he would react to me showing up at his door. I hoped he would be happy to see me, considering how he came to me.

As I approached his house, I noticed a few cars parked in his driveway. Those cars belonged to his friends. Loud laughter came from the back of the house. I couldn’t help but want to listen in to their conversation. It was too tempting. Tip-toeing around the side, I got close to the white-painted gate.

“I can’t believe you did that,” one says laughing. “You have guts, my man.”

“Nah,” Timothy sighed heavily. “She definitely had some potential.”

“Still, Evie Sinclair? Isn’t she like a shut-in? Everyone knew that she didn't care about any boys, except for the damn books.”

“Shut up,” Timothy laughed. “It wasn’t that bad.”

One of them blew a raspberry. “Whatever you say. You followed through on the deal, so I’ll let you take the bike.”

There was a deal. My chest suddenly felt constricted.

“Here’s to getting all the girls ‘signatures’,” one of his friends laughs.

“Hey,” Timothy argues. “It worked didn’t it. I slept with her.”

Oh, god. I felt sick.

I stumble back to the front yard, tears blurring every inch of my vision. I couldn’t be seen here. I have to leave before I humiliate myself any further. I throw his jersey on the front steps of his porch and make an attempt to run, but my legs were barely working. It feels like my body had been stripped of any structure it had. I was nothing but a puddle on the ground waiting for the next person to step on me.

“Evie?”

I stop dead in my tracks, gathering every bit of strength I had left. “What is it?”

“I didn’t think you’d drop by–”

“I was just returning your jersey,” I say calmly, turning around to face him finally.

“You’re welcome to borrow it any time,” he smirks playfully.

I had to force myself to look away. I hated him. He had used me.

“What happened the other night can’t happen again,” I say firmly. “I had fun, but–”

“But?”

His question hung in the air between us.

“But I have to focus on my goals,” I spoke quietly. “And you have your professional career to think about. I think it’s best that we leave it as a one time thing. We both got what we wanted from each other. Right?”

He frowns at her. “What do you mean?”

My jaw tightens, teeth grinding against each other. “Bye, Timothy,” I whisper shakily, and I walked away.

Every step was torture. Every breath was shallow and fast. I wish the ground would just swallow me whole right about now.

The way home felt like it took years. It made it worse that I saw my stepbrother’s car sitting in the driveway. I swallow hard and head inside.

“You look terrible,” he snorts, immediately as I enter the living room. “Your boyfriend dumped you right?”

I shook my head. “He wasn’t my boyfriend,” I whisper.

Bruce chokes on his laughter. “You’re telling me that you slept with some random and took his jersey?”

“Leave it, Bruce,” I snap angrily, bitter tears starting to fill my eyes.

“Aw,” he pouts. “He broke your heart. You gave it up didn’t you.”

“Bruce,” I beg. “Stop–”

“God, you’re so stupid,” he laughs. “All these academic awards and you’re still too dumb to recognize when a dude is using you.”

I didn’t want to hear him demean me further. I sprint up the stairs as fast as I could, practically tripping on the way up. But he just keeps flinging insults at me.

He was right. It was stupid of me to believe a word that boy had said. He was notorious for his acquisitions. His friends were too. And I had just gotten so caught up in the fantasy that someone would actually like me, that I refused to see the signs.

Locking the door, I finally allow myself to break. I couldn’t stop the tears from falling down my face as the heartbreak really sets itself in.

Six Years Later

Work was busy again. It was a Wednesday night at the hottest restaurant in the city. Waiters and waitresses whizzed around the tables with their trays of drinks and food.

I was exhausted after a long day of trying to get clients for my internship, but I had to pick this shift up to get the last of my month's rent.

Behind the long elegant bar, a couple tvs were tuned into some sports events. I didn’t pay any attention to who was playing or what sport it was, until a man asked for the channel to be changed.

“Put on the Thunderbolt game. I hear we have a chance at the Stanley cup,”he says proudly.

Out of sheer curiosity, I looked up at the screen as it changed. Right then, the camera changed and a face I swore I’d never lay eyes upon again popped on the screen.

Of course, it was the infamous Timothy Hayes. The hot rising star that everyone is watching right now. Except me.

Anger burned through me again. I still hated myself for being so naive about him.

Get a grip, Evie.

I had bigger things to worry about. Like saving my money and surviving this job and my internship at the law firm.

Not Him.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
28 Chapters
ฝาแฝด
“นั่นพี่ไนท์นี่นา กรี๊ดพี่ไนท์!”เสียงกรีดร้องของผู้หญิงที่เรียนอยู่ชั้นปีต่ำกว่า ดังไปทั่วบริเวณทางเดินเชื่อมระหว่างตึกเรียน ฉันก้มหน้าลงต่ำสาวเท้าเดินตามหลังผู้ชายรูปร่างสูงยาวเข่าดี ที่มีดีกรีเดือนบริหารประดับอยู่บนบ่า บ่นขมุบขมิบเมื่อพวกผู้หญิงเหล่านั้น ชี้มือมาทางผู้ชายที่ชื่อไนท์“ฉันอยากเป็นของเขาจัง”“ฉันอยากนอนอยู่ใต้ร่างกำยำนั่นสักคืน”“ฉันอยากลองที่ระเบียงกับเขา”ผู้หญิงพวกนั้นพูดออกมาอย่างไม่อายฟ้าดิน หรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สิงสถิตอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจ ถ้าพวกเธอรับอารมณ์เถื่อนๆ ของไอ้ไนท์ได้ ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอก กลัวแต่ร่างกายของพวกเธอจะไม่ทน ให้ไอ้คนป่าเถื่อนอย่างไนท์ขย้ำนะสิ“เห้ย! นั่นพี่ไวท์นิ! ชิบหายล่ะ!”ปฏิกิริยาของผู้หญิงพวกนั้นต่างออกไปจากเดิม เมื่อมองเลยร่างของไนท์มาเจอฉัน ซึ่งสวมหมวกใบใหญ่ปิดบังใบหน้า ที่สำคัญคือฉันใส่แมสอยู่ด้วย ปิดขนาดนี้แล้วยังรู้ว่าเป็นฉัน ฉันที่ไม่อยากให้ตัวเองเป็นจุดสนใจ รีบหลบเข้าไปอยู่หลังไนท์ที่รูปร่างใหญ่กว่า“ฉันอยากได้พี่ไวท์อะ!”ฉันขนลุก เมื่อรุ่นน้องปีหนึ่งหน้าตาสวยหยด พูดขึ้นและส่งสายตาเหมือนอยากจะได้ฉันจ
last updateLast Updated : 2025-02-04
Read more
ไลน์เนอร์
“ไวท์! มึงหนีมาก่อนได้ไง! รู้ไหมว่าไอ้นั่นแม่งเกือบต่อยกู!”ไนท์พูดพลางใช้ร่างกายของเขาเบียดร่างผู้ชายคนนั้นกระเด็น ทิ้งตัวลงเมื่อเก้าอี้ตัวนั่นว่างเปล่า ฉันยกยิ้มที่เขาทำในสิ่งที่ฉันต้องการพอดี แต่ต้องหุบยิ้มฉับ เมื่อแฝดสยองของฉันจ้องมองนิ่งด้วยความที่เป็นแฝดกัน ฉันรู้ว่าการทำแบบนั้นของไนท์ มันหมายความว่าเขากำลังงอน“หน้าตาของแกยังดีอยู่นี่ไนท์ ไม่เห็นมีรอยหมัดเลย” ฉันยกมือขึ้นจับใบหน้าหล่อเหลา พลิกไปทางซ้าย จากนั้นก็พลิกมาทางขวา ไม่มีรอยช้ำอย่างที่ควรจะเป็นเอ๊ะ! นี่ฉันกำลังสนับสนุนให้น้องชายตัวเองโดนต่อยใช่ไหม “ก็ … นั่นแหละไนท์ หน้าหล่อๆของแก ยังปกติดี”ไนท์ยังคงจ้องฉันไม่เลิก เหมือนพยายามเข้ามาให้ถึงสิ่งที่ฉันคิด ฉันถึงกับหน้าถอดสี มันเกิดขึ้นบ่อยมากๆ ที่ไนท์อ่านความคิดฉันออกทั้งที่เขาเพียงแค่จ้องแบบนี้“เห้อ! เออ! หน้ากูยังปกติดี แต่มึงระวังตัวไว้เลยนะ อย่าให้ไลน์เนอร์เจอตัวเด็ดขาด”ไนท์ถอนหายใจยืดยาว เหมือนเขาจะพูดบางอย่าง แต่ก็เลือกที่จะไม่พูด ฉันไม่ถือสาที่น้องชายขึ้นมึงกูใส่ เพราะเขาพูดจาหมาไม่รับประทานกับฉันมาตั้งแต่เริ่มขึ้นมอปลาย แต่ไอ้เรื่องที่เขาเตือนให้ฉันระวังตัวจา
last updateLast Updated : 2025-02-04
Read more
ผู้หญิง
“เห้อ! ไม่ต้องบอกก็จะไป! จบนะ!” ฉันหมุนตัวกลับไป เดินหนีไลน์เนอร์ราวกับหนีเจ้าหนี้สุดโหด ยังเดินไม่ถึงไหนน้ำเสียงเยือกเย็นกว่าที่ได้ยิน ก็ดังอยู่ข้างหู“มึงไปกับกูหน่อยสิ ไวท์!”ข้อมือใหญ่เหมือนกรงเหล็ก รวบเอาข้อมือข้างซ้ายของฉันไปกำไว ร่างกำยำน่าอิจฉาลากฉันไปตามทางเดินเชื่อมระหว่างตึกคณะ ฉันขืนตัวไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่แรงผู้หญิงมันสู้แรงผู้ชายได้ที่ไหน เมื่อสู้ด้วยแรงไม่ได้ ฉันก็ตัดสินใจที่จะใช้ปากสู้ ไม่กลัวว่านั่นอาจจะทำให้เส้นด้ายชีวิตของตัวเองขาดสะบั้นลง“ปล่อยกูนะไอ้เหี้ย!”ฉันไม่สนว่ากำลังถูกใครลากไป ไม่สนแม้จะรู้ถึงความน่ากลัวของไลน์เนอร์ ผ่านทางข่าวลือที่ใครหลายๆคนพูดผ่านหู ในพื้นที่ที่มีคนอยู่เยอะแบบนี้ เขายังกล้าทำแบบนี้กับฉัน ถ้าหากปล่อยให้เขาลากไปในที่ลับตาคน ฉันอาจจะถูกเขากระทืบตาย เพราะคิดว่าฉันเป็นไนท์เดี๋ยวสิ ไม่นี่ เมื่อกี้เขาเรียกฉันไวท์นี่นา ได้ยินชัดเต็มสองหูเลย“นี่! เดี๋ยวก่อน นายรู้ว่าฉันไม่ใช่ไนท์นี่ ปล่อยสิ ปล่อยสิเว้ย” ฉันตั้งใจว่าจะคุยกับไลน์เนอร์ดีๆ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมา คือแววตาที่ชวนให้หงุดหงิด และแรงลากที่มากกว่าเดิม ฉันแทบจะปลิวไปตามแรงของเขา
last updateLast Updated : 2025-02-04
Read more
ซิกแพค และหัวxxอมชมพู
“สีหน้าแบบนั้นคืออะไร?”“หืม! เปล่านี่! ไม่ได้คิดอะไรเล้ย บอกได้ยังว่าลากฉันมาที่นี่เพื่ออะไร?”ฉันทำหน้ายียวนมากขึ้น ไม่ได้กลัวเขาเท่าตอนแรก เพราะมีคนอยู่รอบตัวเราเยอะ ถ้าฉันถูกเขาทำอะไร น่าจะพอร้องขอความช่วยเหลือได้แหละ“ถ่ายแบบ แค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไง”ดวงตาคู่นั้นของไลน์เนอร์ เหมือนกำลังด่าฉันว่าโง่อยู่เลย ฉันเลือกที่จะมองข้ามไป เพราะไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลัง ถ้าแค่ถ่ายแบบเฉยๆ รีบถ่ายให้มันจบดีกว่า จะได้แยกย้ายกับเขาสักที“แค่ถ่ายแบบ บอกดีๆก็ได้นะ ไม่ต้องทำแบบนี้”ฉันขืนมือออกจากข้อมือของไลน์เนอร์ เขาปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ แต่ไม่นานก็โน้มตัวลงมาใกล้ จนใบหน้าแทบจะชนกับหน้าของฉัน ซ้ำยังใช้มืออ้อมมาดันแผ่นหลัง ไม่ให้ฉันขยับหนีไปไหน“บอกดีๆแล้วจะยอมมา?”เออว่ะ! บอกดีๆฉันก็ไม่มาหรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องของฉันไง“ไม่อะ!”“ก็นั่นแหละ! ไปเปลี่ยนชุดดิ!”ไลน์เนอร์หยัดตัวขึ้นตรง ไล่ให้ฉันไปเปลี่ยนชุด ฉันเดินหน้าตึงผ่านร่างของเขาไป หยุดยืนอยู่ข้างๆราวเสื้อผ้า หันกลับไปมองเขาอย่างสงสัย ว่าชุดที่ฉันต้องใส่ถ่ายแบบนั้น มันใช่ชุดที่แขวนอยู่ในราวนี้จริงเหรอ“มีอะไร?” น้ำเสียงของเขายังคงห้วน ทำเอาใจฝ่
last updateLast Updated : 2025-02-04
Read more
คู่จิ้น
“เสร็จยัง!”“กระโปรงนี่ต้องถอดไหม?”มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันคิดว่ายอมทำตัวว่าง่าย น่าจะได้รับอิสระง่ายกว่า คนถูกถามลากสายตาลงต่ำ มองท่อนขาของฉันพลางทำหน้าครุ่นคิด“ขาใหญ่ปิดไว้เถอะ”“กรี๊ด! มันจะมากเกินไปแล้วนะไลน์เนอร์”ฉันเหลืออดเหลือทนกับคนอย่างเขา ที่บูลลี่ท่อนขาของฉันว่ามันใหญ่ เดินเข้าไปใกล้จนเขาแสดงสีหน้าตกใจให้เห็น ดวงตาคมกล้าเบิกกว้างขึ้น เมื่อฉันดึงกระโปรงที่ใส่อยู่ขึ้นจนเกือบถึงกางเกงชั้นใน“แหกตาดูซะ! มันใหญ่ตรงไหนก่อน!”“อะ อืม! ก็ใหญ่นะ โหนกนูนอีกต่างหาก!”“กรี๊ด! นี่นายหมายถึงตรงไหนเนี่ย!”“เธอให้ฉันดูอะไรอยู่ล่ะ?”เป็นอีกครั้งที่ได้เห็นแววตาแปลกไปของไลน์เนอร์ มันอยู่เพียงแค่เวลาสั้นๆ แต่เล่นเอาหัวใจฉันเต้นรัว เลือดไหลผ่านร่างจนรู้สึกร้อนผ่าว ท้องน้อยเสียววาบลามไปจนถึงส่วนหวงแหน“ลามกที่สุด!”ฉันตราหน้าเขาพลางคลายมือออกจากกระโปรงแบบจับจีบ ถอยหลังหนีจากร่างสูงใหญ่ ที่ก้าวเข้าหาด้วยท่าทีคุกคาม ไลน์เนอร์เดินต้อนฉันไม่หยุด จนกระทั่งแผ่นหลังแนบผนังห้องไร้ทางหนี ฉันจึงใช้สายตาสู้“ละ ลองทำอะไรบ้าๆดูสิ ฉันกัดหูขาดนะ!”เหมือนการขู่ทางสายตาจะไม่ได้ผลกับคนตรงหน้า ฉันจึงขู่เขาด้วยการพ
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more
อากาศบริสุทธิ์
“กรี๊ด! น่าเกลียดที่สุดเลย!”ฉันกรีดร้องสุดเสียงและพูดออกมา เมื่อเผลอจินตนาการไปถึงส่วนที่ไม่ควรเห็นของไลน์เนอร์ คนที่คร่อมฉันอยู่ทำหน้าเหลอหลาเพราะความงง ส่วนคนอื่นๆทำหน้าตึง เพราะฉันทำให้การถ่ายแบบต้องหยุดชะงัก“คือ ขอโทษค่ะ พอดี ไลน์เนอร์เขาจ้องหน้าอกฉัน”ฉันโยนความผิดไปให้ไลน์เนอร์ เขามองฉันเหมือนอยากจะฆ่า จากนั้นก็ลากสายตาไปจ้องหน้าอกของฉันจริงๆ ฉันยกมือขึ้นหวังใช้มันดันใบหน้าเขาให้หันไปทางอื่น เขาจับมือข้างนั้นไว้ จับดันขึ้นไปกดทับอยู่เหนือศรีษะ“ทำดีมากไลน์เนอร์ ท่านี้ให้ความรู้สึกดีมาก เจ้เสียวท้องน้อยเลยอะ”ไม่ใช่แค่เจ้คนนั้นที่เสียว ฉันเองก็รู้สึกเสียววาบตามท้องน้อย บิดม้วนอยู่สักพักก็เริ่มลามไปส่วนที่ต่ำลงไป น้ำหวานที่ร่างกายไม่เคยขับออกมา ถูกขับออกมาช้าๆพอให้รู้สึกถึงมันได้อะไรกัน ความรู้สึกวูบวาบนี้ มันคืออะไรกันแน่“ทำหน้าแบบนั้น เธอก็เสียวหรือไง?”“ไม่ใช่สักหน่อย ฉันแค่ … รังเกียจที่โดนคนแบบนายสัมผัส”ฉันโกหกออกไป และพูดสิ่งที่มันตรงกันข้ามกับความรู้สึกในตอนนี้ ยึดเอาความรู้สึกแรกมาพูด ฉันเกลียดคนที่บังคับฝืนใจฉัน เกลียดพวกที่ใช้กำลังมากกว่าสมอง“ตอนนี้มึงอาจจะรังเกียจ
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
มันทำอะไร?
กรี๊ด!บรรยากาศของเมืองหลวงตอนกลางคืน แสงไฟสีเหลืองขาวที่สลับสับเปลี่ยนบนท้องถนน มันส่องกระทบเข้ามาในรถ ทำให้ผู้ชายที่ไม่ค่อยตั้งใจขับรถคนนั้น ดูลึกลับและดึงดูด ไม่แปลกใจว่าทำไมเขาถึงฮอตนัก เสน่ห์ของเขาเลื่องลือไปทั่วมหาวิทยาลัย เป็นผู้ชายสุดโหด ที่ผู้หญิงทั้งมหาวิทยาลัยโหวต ว่าเหมาะกับตำแหน่งสามีของพวกหล่อน รองลงมาจากพี่อาเธอร์ วิศวะโยธาชั้นปีที่ 4เห้อ! เป็นที่น่าเสียดายสำหรับฉัน พี่อาเธอร์คนนั้น นิสัยเลวร้ายยิ่งกว่าไลน์เนอร์ซะอีก ฉันเคยชื่นชมเขาอยู่พักใหญ่ พอได้รู้ว่าเขามองฉันเป็นอะไร ฉันก็ไม่ปลื้มเขาอีกเลย“ถึงแล้ว!”สงสัยฉันชื่นชมความหล่อของไลน์เนอร์นานไปหน่อย มันใช่ที่ไหนเล่า! เพราะฉันเอาแต่นึกถึงสมัยที่ตัวเองชื่นชมพี่อาเธอร์ กับบรรยากาศที่มันชวนหลงใหลมากเกินไป รู้สึกตัวอีกทีไลน์เนอร์ก็บอกว่าถึงแล้ว และเขาขับรถมาถึงบ้านของฉันจริงๆ ทั้งที่ฉันยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน“ลงไป!”ไลน์เนอร์ไม่ปล่อยให้ความสงสัยของฉันทำงานเลย เอ่ยปากไล่ด้วยน้ำเสียงเย็นชา บวกกับใบหน้าที่พร้อมวิ่งเข้าไปบวก ฉันที่ไม่อยากเสียสุขภาพจิตอยู่ข้างๆคนแบบเขา เอื้อมมือไปคว้าที่จับประตู กำลังจะผลักมันออ
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
ชอบแบบนั้น ?
“ถ้ามันทำอะไรแปลกๆ มาบอกพี่”ดวงตาสีเทาอ่อนที่ฉายแต่ความน่ากลัวออกมา ในตอนนี้ฉันเห็นว่ามันอบอุ่นและอ่อนโยนลง ดวงตาของเขามักจะเป็นแบบนี้เสมอ หลังจากที่ฉันตีตัวออกห่างจากกลุ่มที่เขาดูแลอยู่ พี่อาเธอร์ไม่เหมือนเดิมเลย ฉันก็ไม่ต่างกัน ตอนนี้เรากลายเป็นเพียงแค่คนที่เคยอยู่กลุ่มเดียวกัน ความรู้สึกชอบที่มีให้เขานั้น มันเป็นแค่อดีตที่ฉันอยากลืม“ฉันออกมาจากกลุ่มนานแล้ว การที่พี่โผล่มาที่นี่ มันทำให้ฉันใช้ชีวิตลำบากขึ้น อย่ามาหาฉันอีกเลย ฉันไม่ใช่ไวท์คนเดิมแล้วนะ”ฉันยืดตัวขึ้นจากเก้าอี้ ขยับไปด้านข้างเอื้อมไปคว้ากระเป๋ามาสะพาย ตั้งใจเดินผ่านพี่อาเธอร์ไปเงียบๆ แต่เขาไม่ยอมให้ฉันทำแบบนั้น มือใหญ่เอื้อมมากำท่อนแขน ดึงเข้าหาตัวช้าๆ ลดใบหน้าต่ำลงอย่างรวดเร็ว“ปล่อยนะ!”“ยังโกรธพี่เรื่องนั้นอยู่เหรอ?”“ไวท์ไม่โกรธหรอก พี่ไม่ผิดอะไรเลย และพี่ก็ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น ไวท์เข้าใจ ใครๆก็คงมองไวท์เหมือนที่พี่มองนั่นแหละ”ฉันยิ้ม ประโยคพวกนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งหมดของฉัน ประชดประชัน น้อยเนื้อต่ำใจ เขาเป็นคนแรกที่ฉันนึกว่ามันจะต่าง แต่ก็ไม่ เขาไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่นเลย มองฉันที่รูปลักษณ์ภายนอก ซึ่งม
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
เข้าใจ
“อยากให้เลิกเสือกไหม?”เหมือนจะเห็นรอยยิ้มหยักสวยจากกลีบปากคล้ำ มากกว่าได้ยินประโยคชวนวูบไหวจากเขา ฉันผละถอยหลัง รู้สึกแปลกและร้อนวูบเพราะรอยยิ้มของไลน์เนอร์“ก็ต้องอยากสิ ช่วยปล่อยให้ฉันใช้ชีวิตเงียบๆเหมือนเดิมได้ไหม การที่นายมาวุ่นวายกับฉันหลังจากที่รู้แล้วว่าฉันไม่ใช่ไนท์ มันทำให้ฉันลำบากนะ”เพราะรอยยิ้มนั้นของไลน์เนอร์ กับใบหน้าที่ดูอ่อนโยนลงกว่าที่เคยเห็น ฉันจึงลองคุยกับเขาดีๆ“ทำไม?”“ไม่ต้องรู้หรอกว่าทำไม ฉันมีเหตุผลก็แล้วกัน เพราะฉะนั้นปล่อยฉันไปเถอะ”“ …”“ …?”ดวงตาสีเข้มของไลน์เนอร์ เปลี่ยนไปจนฉันใจสั่น ‘ เสียดาย’ และ ‘เสียใจ’ไม่รู้ฉันเพี้ยนไปหรือเปล่า ถึงรู้สึกว่าดวงตาของเขาแสดงความรู้สึกแบบนั้นออกมา“ขะ ขอบคุณที่เข้าใจนะ”ฉันก้าวเดินออกมาด้วยความรวดเร็ว หัวใจเต้นเร็วจนผิดปกติ ไม่อยากคิดอะไร ไม่อยากให้ภาพของไลน์เนอร์ฝังอยู่ในหัวเหมือนสองวันที่ผ่านมา จึงสลัดทุกอย่างเกี่ยวกับเขาทิ้งไป คงไม่มีโอกาสให้เจอกันอีกแล้ว ฉันต้องดีใจ และกลับไปใช้ชีวิตปกติชีวิตที่หลบๆซ่อนๆ เหมือนเป็นเพียงแค่เงา18 : 45 น.เรื่องราวของผู้ชายชื่อไลน์เนอร์ ยังคงรบกวนฉันอยู่เหมือนเดิม ฉันนอนคิดเรื่องข
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
พี่ชอบคนอื่น
20 : 05 น.ฉันมาถึงช้ากว่าเวลานัดจริงๆ ทั้งที่สนามแข่งกับบ้านอยู่ห่างกันไม่ถึงสองกิโลเมตร เมื่อจ่ายเงินพี่วินเสร็จแล้ว ฉันก็รีบล้วงหาโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมา ต้องใช้มันเป็นใบผ่านทาง และใช้มันบอกข้าวหอมด้วยว่ามาถึงแล้วปึ่ก!“ขอโทษครับคนสวย เป็นอะไรหรือเปล่า?”เพราะมัวแต่ก้มมองโทรศัพท์จนไม่ได้มองทาง ฉันถูกใครสักคนชน และเป็นเขาที่ช่วยพยุงไว้ แต่ใบหน้ากะลิ้มกะเหลี่ยกับน้ำเสียงตอนถาม มันทำให้ฉันฉุนกึกเขาตั้งใจชนฉันหรือเปล่าวะ? ฉันว่าใช่แหละ แม่ง! ต่อยสักทีดีไหม!“เป็น!”ในขณะที่ฉันกำลังคิดว่าจะต่อยคนที่พยุงตัวอยู่ดีไหม เสียงเข้มๆก็ดังขึ้นด้านหลัง และไม่นานร่างของฉันก็ลอยหวือไปตามแรงดึง หลุดออกจากอ้อมแขนของผู้ชายคนหนึ่ง ไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายอีกคน“พี่ พี่อาเธอร์!”ผู้ชายคนนั้นเสียงสั่น ชื่อที่ได้ยินจากเขาคนนั้น ทำให้ฉันรีบเงยหน้าขึ้นจากอก เป็นพี่อาเธอร์จริงๆ ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชากำลังมีรอยยิ้มเล็กๆข้างมุมปาก ฉันขืนตัวออก แต่เหมือนอ้อมกอดนั้นจะแน่นขึ้นกว่าเดิม“ขอ ขอโทษครับพี่! ผม ผมไม่รู้ว่าเป็นเด็กพี่”เด็กพี่? เด็กใครนะ?ฉันไม่พอใจที่ถูกมองว่าเป็นเด็กของพี่อาเธอร์ จึงใช้มือหยิกเขาเพื่อท
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status