อบิเกลรีบลงจากรถวันนี้มาเรียนเกือบจะสายแล้ว ลงจากรถหอบหนังสือบ้างกระเป๋าบ้างพะรุงพะรัง อีกมือถือแก้วกาแฟรีบจ้ำเดินก้มมองสำรวจความเรียบร้อยกระโปรงตัวเองไปด้วย
"โอ๊ะ!”
ฉันชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินสวนมา กาแฟฉันหกราดเต็มเสื้อเขา อบิเกลเงยหน้ามองคนตัวสูง รีบขอโทษเขา
"ขอโทษนะคะ"
อบิเกลถึงกับกะพริบตา พี่เจเจ เป็นเขาเองเหรอ
"พี่เจเจเกลขอโทษนะคะ เกลไม่ทันระวัง เสื้อช็อปพี่เลอะหมดเลย ทำไงดีคะ" อบิเกลรีบพูดด้วยท่าทางตกใจ
"ไม่เป็นไร" เจเจพูดเสียทุ้มต่ำ
คนตัวเล็กใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อสบสายตาคมคู่นั้น อาการใจสั่นแบบนี้เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้งเมื่อเจอพี่ชายคนนี้ของเพื่อน
"เกลเอาไปซักให้นะคะ" เขาถอดเสื้อช็อปส่งให้เธอ
"พรุ่งนี้เกลเอามาคืนให้นะคะ"
"เอาเบอร์เกลมาสิ"
"คะ?”
"พี่บอกว่าเอาเบอร์เกลมาให้พี่ พรุ่งนี้พี่จะได้โทรหา พี่จะบอกเองว่าให้เกลเอาเสื้อมาคืนพี่ตรงไหน"
"อ่อค่ะ"
อบิลเกลกดเบอร์เธอให้เขา
"Lineเราใส่เบอร์นี้แล้วขึ้นเลยไหม"
"ค่ะพี่ เกลขอตัวรีบไปเรียนก่อนนะคะ" อบิเกลตอบรับพร้อมกับยิ้มหวานให้เขา เจเจพยักหน้า แล้วก็กดโทรออก อบิเกลหาโทรศัพท์
"อบิเกลพี่โทรเอง เบอร์พี่เซฟไว้ด้วยนะ"
"ค่ะพี่เจ"
เจเจมองตามหลังคนสวยตัวเล็กน่ารัก
ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเขา เอเดนโทรมา
"พี่เจอยู่ไหน"
"เออ! เดี๋ยวพี่เดินไป" เขาเดินไปหาเพื่อนๆ
"ไปไหนมาวะเจเจแล้วเสื้อช็อปนายไปไหน" เลโอถามเพื่อน
"เลอะกาแฟถอดไว้ในรถ ไปขึ้นเรียนกัน"
หลังเลิกเรียน
"พวกมึงคืนนี้ไปไหนกันดี" เลโอถามเพื่อน
"กินเหล้าดิวะ" เอเดนตอบเร็วกว่าใคร
"พี่เจวิคเตอร์ยังไงไปไหม"
"ไปดิ" วิคเตอร์ตอบ
"พี่เจล่ะ" เอเดนถามย้ำ
"ได้สิ งั้นเจอกันนะ" พูดจบเจเจลุกขึ้นเดินออกไป
"อ้าว! พี่เจรีบไปไหนวะ" เอเดนบ่นพี่ชาย
"เจเจกลับก่อนเฉยเลย กูว่านัดใครสักคนแน่ๆ"เลโอตั้งข้อสงสัย
"เออหวะ" เอเดนสงสัยด้วยอีกคน
"ช่างเหอะเรื่องของมัน" วิคเตอร์พูดขึ้น
"งั้นเรากลับกันไหม" เลโอชวน
"ไปกลับแยกย้ายเจอกันคืนนี้" เอเดนพูด
เจเจแอดLineอบิเกล เขาส่งสติกเกอร์ทักเธอไป ติ้งLine อบิเกลเด้งขึ้นมา "พี่เจเจเหรอ เขาถามเรื่องเสื้อแน่เลย"
Line
อบิเกล : พี่เจเจเสื้อพี่ต้องใช้วันไหนคะ.?
เจเลอร์ : พรุ่งนี้ เขาตอบกลับเร็วมาก
อบิเกล : โอเคค่ะเกลจะรีบซักให้ค่ะ
เจเลอร์ : ตอนนี้เกลอยู่ที่ไหน..?
อบิเกลแปลกใจเขาถามเธอทำไมแต่ก็ตอบกลับไป
อบิเกล : เกลอยู่ที่คอนโดค่ะเพิ่งกลับมาถึง
เจเลอร์ : เกลส่งโลเคชั่นให้พี่หน่อย
อบิเกลยิ่งแปลกใจเข้าไปอีกว่าเขาจะให้ส่งทำไม
เธอเงียบไม่ตอบไปพักหนึ่ง เจเจผู้มีความอดทนรอชั่งใจอยู่ว่าอบิเกลจะส่งมาไหม
สักพัก
อบิเกล : พี่จะมาเอาเสื้อเหรอคะ เกลเพิ่งซักเองค่ะ
เจเจอ่านแล้วเงียบ
รึพี่เขาอยากได้เสื้อตอนนี้อบิเกลเลยส่งโลเคชั่นไปให้เขาไป
เจเจกระตุกยิ้มมุมปาก
"....."
ผ่านไปสักพัก
ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์ของอบิเกลฉันถึงกับแปลกใจพี่เจเจเหรอ
"ฮัลโหลค่ะ"
"เกลพี่อยู่หน้าคอนโดเกลลงมาหาพี่หน่อย"
"พี่มาเอาเสื้อเหรอคะ?"
"เปล่าเสื้อค่อยเอาพรุ่งนี้ก็ได้ ลงมาหาหน่อยได้ไหม"
"ค่ะพี่" อบิเกลงงๆ แต่ยอมลงมาหาเขา
พี่เจเจยืนพิงรถรอฉันอยู่ สายตาที่เขามองฉันทำเอาอบิเกลเดินแทบไม่เป็น ไม่รู้จะก้าวขาไหนก่อนดี เธอเดินมายิ้มให้เขา
"พี่เจเจมาหาเกลมีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คะ?”
"แถวนี้ร้านไหนอร่อย รึเกล อยากทานอะไรพี่ทานอะไรก็ได้ ตอนนี้พี่หิวมากเลย"
เขาพูดขนาดนี้ถ้าฉันปฏิเสธเขาก็จะดูใจร้ายไปนะ
อบิเกลยิ้ม" ร้านนี้ก็ได้ค่ะ" ฉันเดินนำเขาไปที่ร้านชาบูม พี่เจเจเปิดประตูให้ฉัน
"พี่เจไม่ทานผักอะไรบ้างไหมคะ"
"ไม่มีพี่ทานได้หมด"
อบิเกลสั่งนั้นนี้ คนบอกว่าหิวมากนั่งเงียบๆ ไม่สั่งอะไรเลย
"พี่เจเอาอะไรเพิ่มไหมคะ"
"เกลสั่งเลยพี่ถนัดทานอย่างเดียว"
อบิเกลยิ้ม เขานั่งมองเธอยิ้มเพลิน สวยสะกดจริงนะอบิเกล
"ยิ้มสวยจังนะ"
"ค่ะ? พี่เจว่าอะไรนะคะ"
"เปล่าๆ พี่บอกว่าเกลสั่งเยอะๆ เลยพี่ทานเยอะ"
"ได้ค่ะ"
อบิเกลยิ้มสวยแล้วก็ยิ้มง่าย ทำเอาคนยิ้มยากอย่างเจเจมองแล้วเผลอยิ้มตามเธอไปด้วย
"สุกแล้วค่ะ พี่เจทานได้เลยค่ะ"
"พี่ๆ คนอื่นไปไหนกันหมดคะ"
"แยกกันที่มหาลัยตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าทำอะไรกันอยู่"
"พวกพี่เหมือนอยู่ด้วยกันตลอด เกลคิดว่าพวกพี่พักอยู่ด้วยกันซะอีก" ฉันพยายามชวนเขาคุยเพราะจะได้ลดความประหม่าของตัวเอง
"พวกเราอยู่คอนโดกันแต่คนละที่ แต่ไม่ไกลกันหรอก"
"อ้าว! แบบนั้นเหรอคะพี่เจเจกับพี่เอเดนก็แยกกันเหรอคะ"
"อืม ก็เรียนจบก็คิดว่าจะเอาไว้ปล่อยเช่าก็ซื้อคนละห้องไปเลย แต่ตอนนั้นหาที่เดียวกันไม่ได้เลย วิคเตอร์เลโอก็เหมือนกัน" อบิเกลพยักหน้าเข้าใจ
"เกลล่ะทำไมอยู่คนเดียวล่ะ"
"เกลมีเพื่อนสนิทที่เรียนที่นี่ก็มีเฌอรีนคนเดียวค่ะ เฌอก็ไม่ยอมมาอยู่ด้วย ก็เลยต้องอยู่คนเดียว"
"เฌอรีนคุณพ่อไม่อนุญาตหรอกต้องยอมตื่นเช้าขับรถมา"
"ค่ะ"
"กลัวรึเปล่าอยู่คนเดียว"
"ก็นิดหนึ่งค่ะ ตอนแรกก็ให้เฌอมานอนเป็นเพื่อนตอนนี้เริ่มชินแล้วค่ะ"
"พรุ่งนี้เกลเรียกกี่โมง"
"ตอนเช้าเลยค่ะ ให้เกลเอาเสื้อไปให้พี่ที่ไหนดีคะ"
"เดี๋ยวพี่โทรหาอีกทีดีกว่า"
"ได้ค่ะ"
"อิ่มแล้วเหรอ"
"ค่ะ"
"ทานนิดเดียวเอง"
อบิเกลยิ้ม "อิ่มแล้วจริงๆ ค่ะ"
"ทานน้อยเหมือนเฌอรีนสินะ เกลสูงกว่าเฌอน้ำหนักน่าจะเท่าๆ กันที่จริงเพิ่มอีกสักหน่อยก็ไม่อ้วนหรอก แต่ก็คงเหมือนเฌอพี่พูดก็ไม่ฟังหรอกจริงไหม"
อบิเกลหัวเราะ
"แต่เกลอิ่มแล้วจริงๆ นะคะ"
"ออกกำลังกายบ้างรึเปล่า"
"เข้าฟิตเนสเหรอคะ"
"อืมใช่ คอนโดเกลฟิตเนสน่าจะดีอยู่นะ"
"เกลเขินๆ ค่ะ เข้าไปเล่นคนเดียว"
"ให้พี่มาเล่นเป็นเพื่อนไหม"
"คะ?”
"ปกติพี่เข้าฟิตเนสเป็นประจำอยู่แล้ว เกลว่างวันไหนบ้างละ เป็นตอนเย็นก็ได้เลิกเรียน พี่เทรนให้โอเคไหม"
"ได้ค่ะ"
"เกลได้วันไหนบ้าง Lineมาบอกพี่ก็แล้วกันนะ"
"ได้ค่ะ พี่เจเจอิ่มรึเปล่าค่ะ"
เขายิ้ม
"อิ่มแล้ว เหมือนพี่ทานทั้งหม้อนี้คนเดียว"
อบิเกลยิ้ม "เกลขออนุญาตเลี้ยงพี่ได้ไหมคะเป็นการขอโทษที่ทำเสื้อพี่เลอะ"
"ไม่ได้สิเราซักเสื้อให้พี่แล้ว พี่เลี้ยงเอง เอาเป็นว่าเกลค่อยเลี้ยงพี่วันหลัง"
อบิเกลยิ้มหวานให้เขา
"ก็ได้ค่ะ"
เธอเดินมาส่งเขาที่รถเจเจเดินไปสูบบุหรี่ อบิเกลยืนรอเขา เจเจเดินกลับมา
"อยากให้อยู่เป็นเพื่อนไหม?"
อบิเกลแก้มแดงกับคำถามของเขา
"ไม่เป็นไรค่ะ" เธอตอบไม่เต็มเสียงนัก เจเจแอบยิ้ม
"งั้นพี่กลับนะ"
"ค่ะ"
รถสปอร์ตราคาแพงเคลื่อนตัวออกไปแล้ว
อบิเกลกลับเข้ามาในคอนโดใจเต้นไม่เป็นจังหวะ อยู่ๆ ก็มาหาพี่เขาคิดอะไรกันแน่ บอกเฌอรีนดีไหมนะ แล้วถ้าพี่เขาไม่ได้คิดอะไรละ ทำดีด้วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนของน้องละ ไม่เอาไม่บอกดีกว่าให้แน่ใจก่อน อบิเกลคิดว้าวุ่นอยู่คนเดียว
@ร้านKKสีหนุ่มนัดกัน เจเจเดินเข้ามาสายตาสาวๆ หลายคนจับจ้องมายังเขา
"แหม! หล่อสาวเหลียวเลยนะครับท่านเจเลอร์ " เอเดนแซวพี่ชาย เขานั่งลงข้างๆ วิคเตอร์
"ทำไมพวกมึงสามคนมาเร็วกันจังวะ?"
"อยากเมา" เลโอตอบยักคิ้วให้
"เจเจดื่มอะไรละมึง" วิคเตอร์ถาม
"เดี๋ยวกูไปสั่งเอง"
เขาเดินไปที่บาร์สั่งเครื่องดื่ม หันมามองสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงนั้น สาวสวยคนนั้นมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
"สวัสดีครับ ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มคุณได้ไหมครับ"
"ชื่ออายค่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ...ผม.."
"พี่เจเจ" เธอพูดชื่อเขา
"คุณรู้จักผมเหรอครับ"
"พี่เจเจวิศวะโยธาปี4 พี่เป็นคนดังใครๆ ก็รู้จักรึเปล่าค่ะ"
เจเจยิ้ม "ดังเรื่องไหนครับ"
"เรื่องความหล่อค่ะ"
"แล้วน้องอายเห็นด้วยกับเรื่องนั้นรึเปล่าครับ"
"เห็นด้วยสิคะ" เธอมองเขาสายตาเซ็กซี่เชิญชวน เจเจชนแก้วกับเธอ
เลโอหันมายักคิ้วกับวิคเตอร์ "กูยอมแล้วท่านเจเจ"
เอเดนหันไปมอง "น้องอายดาวคณะมนุษย์ปี3 คนนี้สวยมากสุดจริงหวะพี่กู"
"กี่ดาวแล้วพี่มึงอ่ะ สอยดาวเยอะกว่านายร้อยอีก" เลโอพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะ เอเดนยิ้ม
เจเจเดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะ
"กูไปนะ"
"อะไรเจเจรีบจังวะ" เลโอแซว
"เออกูไปก่อน" แล้วหันไปพยักหน้ากับวิคเตอร์
"เน้นทำรอบรึไงมึง" เลโอยังแซวเขาไม่หยุด
"เออ ไอ้เวรเลโอ" เจเจพูดยิ้มๆ
コメント