MYZTERY HORO ::: EP.12

หลายชั่วโมงต่อมา

ตู้มมม! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ตู้มมมมมมม!

เฮือก O_O!

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาท่ามกลางวงล้อมของดวงดาวที่ไม่คุ้นชินเท่าไหร่ เอ๋?... นี่เราแกล้งเฮียคินจนเผลอหลับตามๆกันไปแถมตอนนี้ยัง....

เย้ยยยยย ทำไมอยู่ๆถึงมานอนกอดกันกลมซะได้ =[]=!

จะ...จะทำไงดีล่ะ พวกเฮียๆเคยบอกไว้ว่าห้ามกอดนะ! ห้ามกอดกับผู้ชายไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนทั้งนั้นอ่ะ!

“เฮียคินตื่นเลยนะ!!! ปล่อยหนูสิคะอย่ามากอด ถ้าพวกเฮียๆรู้หนูโดนฆ่าตายแน่ๆ เราจะทำแบบนี้กันไม่ด้ายยยย >[]<”

....เอ๊ะหรือว่าได้?

ก็ทีตอนเราล้มลงบนตักเฮียพายที่เมกา เฮียก็ยังรับไว้อ่ะ เมื่อคืนที่ติวภาษาซีให้เฮียบีทหลับคาโต๊ะ เฮียก็ยังอุ้มไปนอนก็สัมผัสตัวกันได้ หรือแม้แต่เฮียโยตอนจบ High School เขายังกอดคอฉันถ่ายรูปไง

โอ๊ะโอววว...งั้นนี่ก็เฮียคินพี่ชายอีกคน คิกๆๆ หรืออาจจะพี่สาวด้วยนะเนี่ย เพราะเฮียเค้าเป็นสายสีม่วงกุ๊กกิ๊กกับพี่ชายที่เปิดประตูให้เราเมื่อกี๊อ่ะ >_<

อ๊ะ! เดี๋ยวนะ!! อู๊บบบบบบบบบซึ >///////<!

หรือว่าที่พี่ชายคนนั้นหงุดหงิดและรีบออกไปเพราะหึงเฮียกับเราอ่ะ ว๊ายยย >[]<! นี่เราทำให้ครอบครัวพวกเค้าแตกแยกรึเปล่า ความสัมพันธ์ของเฮียคิระเอ้ยเจ่เจ้คินนี่ต้องร้าวฉาน เพราะเราเข้ามาขัดจังหวะสะหวีวี๊วีของพวกเค้า สงสารต้องรีบหาทางยืนยันความบริสุทธิ์ให้พี่ชายคนนั้นฟังล๊าวววว

ว่าแต่...ไอ้เสียงเรียกเข้าระเบิดตูมตามพยายามจะแสดงความเป็นชายของเฮียคินนั่น ต้นตอของเสียงมันอยู่ที่ไหนอ่ะ

“อืมมม...”

หยึ๋ยยย >_< พอฉันขยับตัวจะลุกไปมองหาโทรศัพท์ที่ดังอยู่ ก็เหมือนเฮียคินจะรู้สึกตัวบ้างแล้ว แถมยังกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก

แต่มันไม่ค่อยจะโอเลยแฮะ บะ...แบบว่า กอดกันมันก็อุ่นดี แต่ก็รู้สึกผิดกับพี่ชายคนนั้นอะไรทำนองนี้

“O_O”

พรึ่บ!

“ทำไมมานอนอยู่นี่วะ”

แล้วพอลืมตามาเห็นฉันเท่านั้นแหละ เฮียคินนี่เด้งตัวลุกจากที่นอนแทบไม่ทัน แถมยังทำหน้าสยองใส่เหมือนฉันเป็นผีไปซะงั้น

เนี่ย ชัดเล้ยยย ผีเห็นผีนะคะคู๊ณณณ ผู้ชายที่ไหนจะสะดีดสะดิ้งตอนนอนกอดผู้หญิง ไม่ต้อง Search G****e หนูก็รู้ว่าไม่มี๊!!!

“เอ่อคือว่า... คือว่าหนูเล่นเพลินไปหน่อยก็เลยหลับไป แล้วเราก็นอนกอดกันน่ะค่ะ ^/////^”

คิกๆๆ สงสัยครั้งแรกยังไม่ชิน ฉันเลยพูดไปเขินไป บิดไปบิดมาซะตัวจะหักเพราะคิดมาตลอดว่าเฮียเป็นผู้ชาย >/////<

แต่ไม่เอาน่า! ถึงร่างจะเป็นชายแต่ใจเจ่เจ้เป็นหญิงนะ แบบนี้ต้องหาเวลามานอนกอดกันใหม่ซะแล้วล่ะ เฮียคินเค้าจะได้ไม่เกร็งอ่ะ

“จิ๊! ก็บอกตั้งแต่ก่อนหลับให้....”

“กลับไป ^_^ แต่ก็หนูบอกอยู่นี่ไงว่าเล่นเพลินอ่ะ อ้อ โทรศัพท์เฮียดังน่ะค่ะ แต่เมื่อไหร่จะเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าก็ไม่รู้ ต้องเป็นคนป่าเถื่อนขนาดไหนถึงยังใช้เสียงแบบนี้อยู่ -3-”

ฉันทำปากจู๋แกล้งแซวและเปลี่ยนเรื่องไป ทั้งที่ลึกๆก็รู้ดีว่าเฮียคินกำลังสร้างสถานการณ์ให้คนรอบข้างคิดว่าตัวเองแมนเต็มร้อยอยู่ แล้วเฮียคินก็คว้ามือถือตัวเองออกจากกระเป๋า แต่ก็ไม่วายส่งเสียงบ่นเบาๆมาให้

“ยุ่ง จะขวัญอ่อนไปไหน”

“อ๋อหรอ ขอโทษทีค่ะที่นังหมอนข้างคนนี้มันสู่รู้ แถมยังขี้ต๊กกะใจ ใช่ไม่ได้ๆๆ นี่เราไม่เคยรู้เลยได้ยังไงว่าเฮียกำลังอดทนอยู่วววววว”

แต่... คิกๆๆๆ สู่รู้งั้นเร๊อะ! คำพูดนี้ของเรามันจะโอเคมั้ย พอดีว่าจำมาจากละครหลังข่าวที่ตัวเองชอบดู

พรึ่บ พรึ่บ!

“เฮ้อออ แต่เตียงเฮียนี่นุ่มดีจังเลยน้าาา ที่นี่มีห้องว่างอีกมั้ยคะหนูจะย้ายมาอยู่ อุ๊ย ผ้าห่มก็ห๊อมหอม เฮียใช้น้ำหอมอะไรหรอคะ หนูชอบมากเลยกลิ่นมันหอมติดจมูก ฟุดฟิดๆๆ”

พูดไปฉันก็ขยับตัวไปมาบนที่นอนราคาแพงที่ดูดร่างตัวเองลงไปแล้วทำจมูกฟุดฟิดติดใจกลิ่นเฮียคินที่ตอนนี้เจ้าตัวทำหน้าเอือมๆเหมือนแบกโลกทั้งใบเอาไว้

“-_-”

พรึ่บ!

แล้วก็เอาอีกละ แหม!! เจ่เจ้นี่หวงแม้แต่กลิ่นตัวเองบนที่นอนหรอคะเนี่ย ถึงได้เอื้อมมือมากระชากผ้าห่มที่ฉันกำลังสำรวจกลิ่นหอมทุก area บนนี้อ่ะ

อ๊ะๆ หรือว่าที่จริงมันมีกลิ่นพี่ชายคนนั้นผสมในนี้ด้วยล่ะซี้ อรั๊ยยยย หวงหรอ หวงใช่มั้ยบอกซิ อ่ะไม่ตอบ ไม่ตอบงั้นดมอีก หนูจะดมจนกว่าจะเจ่เจ้จะร้องวี๊ดดดดด >/////<

“เป็นหมาหรอวะ ทำไมต้องทำจมูกฟุดฟิด -*-”

“จิ๊! หมาอะไรเล่า ก็หนูชอบอ่ะ กลิ่นเท่ๆแบบนี้ ‘สาวๆ’ คงติดใจกันน่าดูล่ะซี้ ฟุดฟิดๆๆ”

และเพราะเฮียคินไม่ได้มีทีท่าจะโทรกลับไปหาคนที่โทรมาหรืออะไร ฉันเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นเฮียมันโต้งๆซะเลย

ก็แหม...มันน่าแกล้งใช่มั้ยล่ะ ท่าทางหวงของ หวงเนื้อหวงตัวแบบนี้ โดนเข้าหน่อยต้องมีเลิ่กลั่ก สารภาพมานะว่าเฮียซ่อนอะไรเอาไว้ภายใต้ลุคหล่อร้ายอันตรายแบบนี้ ฮ่ะๆๆๆ

ป๊อก!

“โอ๊ย อีกแล้วเร๊อะ =3=!”

นั่น! ด้วยอำนาจแห่งความเขินอายก็ทำให้เฮียเขกหัวฉันอีกจนได้ แถมยังดันหน้าฉันออกมาและส่งเสียไม่พอใจ

“ไม่เล่นเว้ย! ถอยจมูกหมูนั่นกลับไปเลยไป”

“อร๊ายยยย ขุ่นแม่เรียกหนูน่าร๊ากอ่ะ เรียกอีกสิคะหนูชอบ อะแฮ่ม! ถอยออกไปเลยนะ! เจ้าเด็กบ้าหมูกหมู อู๊ดๆๆๆ ถอยไป๊! >OO<”

ฉันส่งเสียงล้อเลียนแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ ส่วนเฮียก็ถอยหนีลุกจากที่นอนไปยืนข้างเตียงเลยแหละ ด้ายยยย แบบนี้ก็ต้องลุกตาม ขุ่นแม่จะหนีหนูไปหนายยยยย....

“อ้าว จะไปไหนล่ะคะ หรือว่าาา... เฮียคิดจะทิ้งหนูไป ม่ายยย เรามันคนคุ้นเคยกันอยู่จำได้ม้ายยยย ฮ่าๆๆๆ”

พรึ่บ!

ฉันพูดไปขำไป แล้วพอพูดจบก็ลุกขึ้นยืนบนเตียง ก่อนจะโดดเข้าใส่เฮียที่ทำหน้าหลอนๆยืนหวาดผวาอยู่ได้ และ...

แกร๊ก พรึ่บ!

“เย่! หนูกะแล้วว่าเจ่เจ้ อุ๊บบบบซึ! กะแล้วเฮียต้องรับได้ เฮียคิระยอดนักดาบของหนูนี่สุดยอดแห่งความแข็งแกร่ง ส่วนหนูเองก็เป็นสุดยอดของความ....จมูกหมูววววว ฟุดฟิดๆๆๆๆ หอมจังเลย หอมจัง ถามจริงเฮียใช้น้ำหอมยี่ห้อไรรรรร”

เฮียคินทิ้งโทรศัพท์มือถือในมือแล้วรับร่างฉันไว้ ส่วนจมูกของฉันน่ะหรอก็ยังคงสาละวนอยู่กับซอกคอ ปกเสื้อ และเนื้อตัวของเฮียคินอยู่เพราะมันสนุกจะตาย ^[]^!

“เวร วางอยู่ในห้องน้ำ อยากรู้ก็ไปดูเองไป -_-”

เจ่เจ้ทำท่าจะวางฉันลง แต่แหม... ถ้าเปิดเผยตัวตนเจ่เจ้คงไม่อุ้มหนูแล้ว งั้นหนูขอใช้โควต้าให้หมดวันนี้ด้วยการล่องลอยบนแขนแกร่งของเจ่เจ้สัก 2 ชั่วโมงจะได้มั้ย >_< ไป ไป ไป ไป๊!

“ว๊ายยยยยยยย จริงหรอคะเนี่ย ไปดูได้หรอคะ งั้นเฮียพาหนูไปหน่อยสิ ห้องน้ำอยู่ตรงไหนหนูไม่รู้เลยอ่ะ กล้วเดินไปแล้วหลง ไม่แน่ถ้าเดินงงๆอาจเจอมิจฉาชีพแอบอยู่เพราะเห็นเฮียรวยก็เลยเข้ามาโปล้นนนนน”

“=[]=!”

กร้ากกกกก ดูหน้าเจ่เจ้ตอนนี้สิ ตาโหล๊กตาหลก สงสัยตกใจว่าคอนโดจะมีโจร ฮ่าๆๆๆๆ

“ไม่ไปเว้ย บอกทางละไปเอง ตรงไปเลี้ยวขวาสามก้าว เจอทางแยกเลี้ยวซ้าย ตรงไปอีกสองก้าวเลี้ยวขวาใหม่ เจอทางแยกเลี้ยวซ้ายอีกที เดินไปอีกสี่ก้าวแล้วเลี้ยวขวาประตูสีน้ำตาลบานใหญ่แบบนี้”

“โหยยยย ถ้าจะยากขนาดนั้น ในฐานะเจ้าบ้านเฮียก็พาหนูไปหน่อยซี้ >[]<”

“ลิซ -*- จะวุ่นวายทุกครั้งที่เจอก็ไม่ได้ป่ะวะ”

อุ๊ยยยย อัพเกรดเด้อออ เรียกชื่อหนูรอบที่สองของวันไปอี๊กกกก

“ง่าาา เปลี่ยนคำบ้างสิคะ พูดแต่วุ่นวายหนูชักจะเบื่อแล้วสิ เอางี้ เปลี่ยนเป็นน้องลิซน่ารักจะตายอะไรแบบนี้ท่าจะดี คิกๆๆๆ”

“โอ เค บาย =_=^”

ตุ้บ!

แล้วพอฉันพูดจบเฮียคินก็ทำหน้าเอือมแล้วโยนฉันลงที่นอนแรงมากก่อนทำท่าจะเดินออกไป โหยยย บอกเลยว่าจุก!! แต่ด้วยสปิริตน้องลิซศิษย์เฮียๆแค่นี้หนูทนไหว!!

พรึ่บ!

“ฮ่าๆๆๆ บายหรอ? เอ้า จะไปไหนล่ะคะ ขับรถดีๆละกันนะ ดึกแล้วมันอันตราย เทคแคร์ค่ะ จุ๊บจู๊บบบบ >3<”

ฉันโดดลงจากเตียงแล้ววิ่งไปปาดหน้าเฮียคินที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากบ่นอุบอิบคนเดียวแล้วก้าวขาเดินจากไป

“ไอ้เด็กบ้าเอ้ย -_-”

“อะไรนะคะ เวรแล้วลืมซักผ้า? เอ้า ทำไมไม่บอกล่ะคะ มาๆๆ หนูซักให้ ตะกร้าผ้าอยู่ไหนอ่ะ >[]<!”

เอ้อออ การวิ่งปาดหน้าปาดหลังเฮียคินนี่มันสนุกชะมัดเลยน้า แต่วิ่งได้แค่รอบสองเฮียคินก็มาขัดขาฉันอ่ะ

หวืดดดด

“เย้ยยยย”

หมับ!

“กลับ บ้าน ไป ซะ!”

โอ๊ยยยย เจริญๆนะพ่อหนุ่ม โชคดีที่พ่อคุณเค้าแกล้งขัดขาฉันเสร็จ แล้วยังอุตส่าห์คว้าฉันไว้ตอนหน้าจะทิ่ม ช่างเป็นคนดีซ้าจิมๆ ฮ่าๆๆๆ

“แต่นี่มันดึกแล้ว ปกติเวลาฟ้ามืดถ้าพวกเฮียๆจะให้หนูทำอะไรเค้าจะไปรับไปส่ง ถ้าจะให้กลับเฮียก็ไปส่งหนูสิ”

“ไม่!”

จ้าาา เจ่เจ้ตอบมาแบบไม่หยุดคิด แล้วความชั่วร้ายของบรรดาเฮียๆก็ทำให้ฉันผุดความคิดที่แสนจะปั่นประสาทเฮียคินผู้หวงตัวคนนี้ 

“ก็ได้ งั้นเฮียจุ๊บหนูก่อนสิคะ แล้วหนูจะกลับทันที”

“ฝันไปสิ!”

อุ๊ยยยย เจ่เจ้ดุหนูอ่าาา เฮ้อออ คงยังไม่รู้สินะว่าผีเห็นผี อิอิ >_<

“ว๊ายยย ไม่ต้องเขินหรอกค่ะคนกันเอง จุ๊บปากกันแบบเคยๆอ่ะ มามะ Good Night Kiss หนูหน่อย เน้นๆเลยตรงนี้ หนูสัญญาจะไม่รบกวนเลยนะเดี๋ยวกลับแท็กซี่ จุ๊บๆๆๆ มาเร็วจุ๊บกานนนน เร็วสิ ^3^”

“-_-”

“เถอะน่าเฮียคะ หนูเคยอ่านมาว่าการจูบทำให้คนเราผ่อนคลาย เห็นมั้ยเนี่ย มีหนูอยู่ด้วยเฮียก็ไม่ฝันร้าย เพราะงั้นมาจุ๊บขอบคุณหนูซะสิ มาเร๊วววว ยังจะเล่นตัวอยู่อีก ชิชิ”

“……”

ฉันอ้างเหตุผลไปทั่วแล้วแต่เฮียคินก็ยังทำหน้านิ่งๆ เหมือนลังเลที่จะจูบฉันอยู่ดี อ๋อสงสัยคงไม่กล้า งั้นเดี๋ยวทำให้ดูเป็นตัวอย่างละกัน ทีวันแรกที่เจอไม่เห็นต้องสอนเลยนะ

พรึ่บ!

“มาสิคะ หนูไม่ถือหรอกค่ะ มันเป็นการจูบกระชับมิตรกันน่า”

พูดจบฉันก็โน้มคอเฮียลงมา แล้วตัวเองก็เขย่งขึ้นไปนิดหน่อย เอาปากแตะปากเบาๆ แต่ยังไม่ทันจะแทรกลิ้นแบบเคยๆเลยนะเฮียคินก็ถอยหนีไปก่อนอ่ะ

“-//////-”

งู้ยๆ แต่เจ่เจ้เวลาเขินแล้วแก้มอมชมพูนิดหน่อยนี่แอบ cute กับเค้าเหมือนกันน้าาา แล้วก็นะ...ฉันแค่แกล้งเอาฮาไปงั้นแหละ ความจริงทั้งหมดที่ทำก็แค่….

“นี่ เฮียคินคะ ก่อนไป...ตั้งใจฟังหนูให้ดีนะ”

ฉันกระชับอ้อมแขนที่ยังล็อคคอเฮียให้โน้มลงมา แล้วจ้องลึกเข้าไปในตาเฮียคิน ก่อนจะพูดบางอย่างที่ทำให้เขาจ้องมาอย่างใช้ความคิด

“หนักหน่อยนะคะเฮีย ฝันร้ายวันนี้...ที่กวนใจจนน่าหงุดหงิด”

“…….”

แล้วมันก็แปลกมากเลย ที่ถึงใบหน้าเฮียคินที่ได้ฟังจะยังคงนิ่งเหมือนไม่ใส่ใจ แต่แววตาของเขา...ฉันสัมผัสได้เลยนะ ว่ามันกำลังตอบสนองกับคำพูดฉันอยู่

“ถึงจะไม่รู้ว่าฝันว่าไรก็เถอะนะ แต่วันนึงมันจะผ่านไปนะคะ เฮียต้องสู้ๆ แล้วก็ไม่ใช่ไม่เหลือใครแล้วด้วย เฮียยังมีหนู เจ้าหมูอู๊ดๆอยู่ตรงนี้ คิกๆๆ”

พูดจบฉันก็คว้ามือเฮียคินข้างหนึ่งมาจับหน้าตัวเองเบาๆเพื่อบอกให้เขารับรู้ แต่เฮียก็แค่ยืนฟังเงียบๆ เขามองมานะ...แต่ด้วยสายตาที่ยากจะอธิบาย หรืออาจจะเพราะเขาหงุดหงิดที่ฉันล้ำเส้นพูดเรื่องนั้นไปก็ไม่รู้

“…….”

“เนี่ย พอเห็นพี่ชายที่ผูกจิตไว้เป็นแบบนี้ หนูว่าจะไปอัพสกิลวาร์ปเข้าความฝันแล้วนะ แล้วคราวหน้าไม่ต้องห่วงเลย เฮียจะไม่นั่งร้องไห้คนเดียวแล้วค่ะ เพราะข้างๆเฮียจะมีสาวน้อยดาวเสาร์พราวเสน่ห์คนนี้นั่งสวยๆอยู่”

ฉันพูดออกไปแบบอมยิ้มบางๆ แล้วใช้มือที่ว่างอยู่ปัดผมที่ดูยุ่งๆเซอร์ๆของเฮีย ซึ่งมีต้นเหตุมาจากตัวเองไปป่วนเขานี่แหละ แต่เฮียก็ยังเงียบอยู่

“…….”

“นี่...พูดไรหน่อยสิคะเฮีย เงียบนานกว่านี้หนูคิดว่าเป็นใบ้แล้วนะเนี่....”

พรึ่บ!

แล้วยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ อยู่ๆเฮียคินก็รวบเอวฉันเข้าไป ก่อนจะโน้มใบหน้ากดจูบลงมาบนริมฝีปากฉันเบาๆแบบไม่ให้ทันให้ตั้งตัว

จุ๊บ!

หืมมม?

“หึ เด็กบ๊องเอ๊ย…Good Night Kiss”

เอ๋? เมื่อกี๊เค้าเรียกว่าจุ๊บหรอกหรอ นี่คิดว่าแมลงหวี่บินเฉี่ยวก็พอ

“โห ไรอ่ะ จะจุ๊บกันทั้งทีจุ๊บแค่เนี้ย -3- ทีหนูจุ๊บเฮีย หนูจุ๊บด้วยความรู้สึกลึกซึ้งมากกว่านี้อีก บอกเลยมันกลั่นกรองมาจากสายใยความสัมพันธ์ที่....”

พลั่ก! ตึง!

“อื้อออ”

แล้วไม่รอให้ฉันพูดอะไรต่ออีก คราวนี้เฮียคินจับฉันหมุนตัวแล้วดันถอยหลังเข้าหาผนังห้อง ก่อนจะประกบริมฝีปากกดจูบลงมาอีกครั้ง

O////O

กะ...ก็ดีกว่าเมื่อกี๊นั่นแหละ มะ...มันก็จุ๊บนานกว่าเมื่อกี๊ 2 วิแล้วนี่ -/////-แต่ยังไม่พอแค่นั้น!!

เพราะยังไม่ทันที่ฉันจะตอบสนองจูบนั้นอย่างที่เคยแกล้งเฮียกลับไปเลย คนที่หวงตัวมากๆเป็นฝ่ายแทรกลิ้นเรียวเข้ามาในโพลงปากฉันอย่างรวดเร็วและช่ำชองมากจนน่าตกใจเลยเหมือนกัน

“อะ...อื้อออ”

แล้วไม่ใช่แค่รสจูบที่ร้อนแรงแถมยังไล่ต้อนลิ้นของฉันรัวๆแบบนั้น มือหนาของเฮียยังค่อยๆลูบไล้ไปตามเนื้อตัวฉันเล่นเอาขนลุกซู่จนใจสั่น จมูกโด่งเริ่มถูกส่งมาคลอเคลียอยู่กับซอกคอของฉัน และ...

“อ๊ะ!”

ทะ...ที่เดิม ความรู้สึกเจ็บจี๊ดที่เดิมที่ได้รับในห้องนี้นี่มัน....

พรึ่บ!!

“หึ๊ยยยย พะ..พักยกก่อนนะคะ แป๊บนึง แป๊บนึงนะ >_< ไหนอ่ะ อยู่ไหน อยู่ไหนเนี่ย คราวหน้าหนูเอาจริงแล้วด้วย จะโดนกินขนมมดนอนตายแอ้งแม้งแล้วนะ!!!”

ฉันโวยวายออกไปแล้วเดินหมุนรอบตัวเป็นวงกลม แต่ก็ไม่เจอมดสักตัว เจอแต่เฮียคิระที่ยืนทำหน้างงๆ

ใช่แล้ว....

“เฮีย! ไหนดูซิ อยู่ไม่ได้แล้วค่ะ หนูว่าห้องเฮียต้องมีเจ้าแอ่นแอ๊นท์ตัวร้าย มดตัวน้อยตัวนิด มดมีฤทธิ์น่าดูยู้ฮูแน่ๆ มันกัดเฮียรึเปล่าคะ!”

“มด o_O?”

ได้ยินแบบนั้นเฮียคินก็ยิ่งทำหน้าแบบโคตะระงง เอ้า คนอะไรไม่รู้จักมด -*-

“ใช่ค่ะ มดไง แอ่นแอ๊นท์อ่ะ เมื่อกี๊มดกัดหนู ตรงนี้อ่ะตรงนี้ รอยเดิมยังไม่หายเลย สงสัยจะได้รอยใหม่แล้วเนี่ย เฮียดูให้หน่อยดิ ใช่มะ”

ฉันขยับตัวเข้าไปฟ้องเฮียแล้วชี้คอตัวเองตรงที่มันเจ็บจี๊ดให้ดู แล้วอยู่ๆเฮียที่เงียบขรึมมาตลอดก็ขำ แถมยังดูตลกอะไรก็ไม่รู้แบบจริงจัง

“หึ... อืม เฮ้ยมีอีกตัวนี่”

“ฮะ! จริงหรอ O_O เฮียเอาออกให้หน่อย อ๊ะ! มันกัดหนูอีกแล้ว งื้อ อย่าให้มันเข้าหูหนูนะ อ๊ะ! หนูไม่อยู่ห้องนี้แล้ว เราออกไปจากที่นี่กันนนนน >[]<!!!”

พูดจบฉันก็เผ่นแน่บ อย่าว่าแต่ฉันเลย แอบเห็นลางๆว่าเฮียคินคว้ากุญแจรถเดินตามหลังมาด้วยเหมือนกัน หยึ๋ยยย คอนโดหลายสิบล้านมีมดเต็มห้อง ใครเค้าจะไปอยู่กัน หึ๊ยยย คันคอยิบๆเลยอ่ะ ย๊ากกก!! ครั้งหน้าหนูจะมาเอาคืน เจ้ามดบ้าบอ นับวันรอได้เลยนะเฟ้ย พวกเจ้าจะโดนฆ่าล้างเผ่าพันนนนนนนธุ์ !!!