MYZTERY HORO ::: EP.22

‘นั่นไง! อดกินจนได้ >[]<!!!’

‘ก็ลาซานั่นแหละถือไม่ดี’

‘พี่คนนั้นเค้ามาชนต่างหาก’

“อ้าว แบบนี้เด็กๆก็อดกินคอลลาเจนแล้วสิ” หลังจากที่พี่ฟาเดียเดินพ้นไป ฉันก็พูดออกไปเพราะรู้สึกเสียดายแทน

ก็แหม.. เด็กๆอุตส่าห์ตั้งตารอเมล่อนปั่นจากเฮียคินนี่นา แถมในนั้นยังผสมคอลลาเจนชั้นดีลงไปด้วย ถ้าได้กินเข้าไปเด็กน้อยชาวเกาะจะได้ผิวใสออร่า แล้วเฮียคินก็ทำหน้างงๆกลับมา

“คอลลาเจน?”

“ค่ะ ก็....อุ๊ยชิงช้า O_O”

หึ๊ยยยย! ไม่ไปหาเด็กๆเล่า นั่นอ่ะเห็นมั้ย ตรงนั้นมีชิงช้า งื้อออ ฉันชอบนั่งชิงช้ามากเลยนะ เกิดมาไม่เคยคิดว่าจะได้นั่งชิงช้ามองหาดสวยๆแบบนี้มาก่อนเลยอ่ะ ที่เที่ยวทั่วไปก็ไม่ค่อยมีมุมที่มองไปแล้วบรรยากาศดีแบบนี้

ฟุ้บ!

“เฮียมานั่งนี่สิคะ”

เพราะชิงช้าค่อนข้างใหญ่ และดูแล้วน่าจะรับน้ำหนักสองคนได้ ฉันเลยทิ้งตัวนั่งก่อนแล้วขยับให้ แต่เฮียคินก็ยังทำเป็นเก๊ก

“จะเล่าเมื่อไหร่”

เห๊อะ! คิดว่าทำเสียงเข้มแล้วเท่ตาย -3-

“ก็นั่งลงสิคะ นั่งใกล้ๆแล้วตั้งใจฟัง หนูจะเล่าแล้วนี่ไง”

หมับ! ฟุ้บ!

พูดจบฉันก็คว้ามือเฮียดึงลงมานั่งและล็อคแขนเขาเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็หยิบมือถือตัวเองออกมา ถึงที่นี่จะไม่มีสัญญาณแต่ฉันเคย save รูปเก็บไว้น้า... อยู่ไหนๆ อ๊ะนี่ไง

“อ่ะ นี่เป็นประวัติของรุ่นพี่เตโช Nightshade ที่หนูพูดถึงค่ะ โอ๊ยยย ประโยคแรกที่จะเกริ่นนำเลยก็คืออออ หนูชอบเค้าค่ะ ใช่! ชอบในชอบ! ประมาณว่าแอบปิ๊ง >_< คือแบบ...ยืนคุยกันไม่กี่คำนะเฮีย หนูอยากจะถลาเข้าไปสิงพ่อหนุ่มหน้านิ่งเพราะเค้าเท่มากกกก ยักคิ้วทีนี่เก็บไปฝันเป็นเดือนเลยอ่ะ ฟินนน >/////<”

เล่าไปฉันก็เขินไป แถมยังเนียนแอบเอียงหัวไปซบไหล่เฮียคิน พอต้องมาสาธยายความคูลของเนื้อคู่ให้ฟัง งื้อออ แต่เฮียก็ทำหน้านิ่งๆ -.-

ตุ้บ!

“บ้าผู้ชาย”

เย้ยยย.... แล้วลูกมะพร้าวที่ลาซาให้ในมือเขาก็ลอยลิ่วไปข้างหลังกระแทกกับโขดหินน้ำกระจายจนกระเด็นมาโดนขาฉัน -*-

“เอ้า โยนทิ้งทำไมยังกินไม่หมดเลยนะ แล้วหนูพูดจริง!! คนอะไรก็ไม่รู้เพอร์เฟคชะม้าดดดด รุ่นพี่เตโชเค้าหล่อลากกกก แถมยังป๊อปปูล่าร์ในบรรดาสาวๆมากกกกกก มากจนหนูคิดว่าเรากล้าดียังไงถึงไปได้ชอบเค้า แต่สุดท้ายก็ชอบอยู่ดี และเชื่อว่าสักวันเค้าจะมองมาเพราะเค้าเป็นเนื้อคู่ของเรา อุ๊ยเขินอ่ะ คิกๆๆๆ ขอญาตมุดหน้านิดนึง จะตั้งสติก่อนเล่า งื้ออออ ^_^”

“เนื้อคู่? งี่เง่า”

อะจึ๋ยยย -*- ก็คืออยากจะรู้เรื่องรุ่นพี่เหลือเกิน แต่พ่อหนุ่มก็ขัดฉันในทุกช่วงเวลาที่มีโอกาส ถามจริงจะอยากรู้ทำไมถ้างั้น เชรอะะะ!

“อะร่ะ - -* ไม่เห็นจะงี่เง่าตรงไหนเลยเฮี๊ยยยย รู้ป่าวว่ารุ่นพี่เตโชนี่แหละเป็นเทพบุตรดาวพุธของหนู งื้ออออ หนูเกิดวันเสาร์ เค้าเกิดวันพุธ แม่หมอ Myztery บอกมาว่าดาวเสาร์กับดาวพุธกำลังโคจรในกาแล็คซี่เพื่อรอเวลามาพบกันอยู่”

ปิ๊งๆๆๆๆๆ

จะว่าไปแล้วนี่มันเกินสองวันแล้วนี่นา ย๊ากกก! นี่เรา! นี่เรายังไม่ได้เช็คดวงช่วงนี้ใน Myztery Horo เลยนี่ บ้าไปแล้วพลาดได้ไง บ้าไปล๊าววว =[]=!

“เกิดวันพุธคือดาวพุธ?”

เฮียคินเลิกคิ้วถามฉันที่ก็กำลังพยายามเข้าไปเช็คดวงตัวเองทั้งที่เพิ่งบอกไปว่าที่นี่ไม่มีสัญญาณเมื่อกี๊ - -* โว๊ะ!

“โป๊ะเช๊ะ! ถูกต้องนะคร้าบบบบ แล้วเพราะว่าเฮียก็เกิดวันพุธ หนูเลยมาหลอกถามว่าชอบดาวอะไรไง เพราะในคำทำนายบอกว่าศัตรูกวนใจหนูคือยัยดาวยูเรนัสกิ๊กก๊อกหน้าตามู่ทู่”

เห๊อะ! นึกแล้วก็หมันเขี้ยวสิ้นดีเลยนะยูววว ยัยดาวไร้วงแหวนแถมกลมดิ๊กผิวเกลี้ยงเกลานั่น! มารหัวใจแท้ๆเลยน้อออ! บังอาจมายุ่งวุ่นวายกับรุ่นพี่เตโชเนื้อคู่ของหนู อยากมีเรื่องหรออออ >[]<

“ไอ้เวรนั่นมันมีแฟนแล้ว?”

“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ หนูกำลังให้หนึ่งในพวกเฮียๆสืบให้อยู่ แต่ขอความกรุณาอย่าเรียกรุ่นพี่เตโชของหนูว่าไอ้เวรนั่น ถ้าอยากจะเรียกเฮียก็ต้องข้ามศพหนู....”

ครืดดดด

แล้วไม่รอฟังฉันพูดต่อ อยู่ๆเฮียคินก็ลุกพรวดจากชิงช้าเร็วมากจนฉันเกือบหงายท้องอ่ะ เอ้า จะลุกก็ลุกเฉยยย จะไปก็ไม่เคยรอ -*-

“โอ๊ย! ลุกเบาๆหน่อยสิคะ เดินก็ไม่รอ น้ำมะพร้าวก็ไม่แบ่งให้กิน หรือว่าพอพูดถึงเนื้อคู่ก็เลยจะตอกย้ำว่าตัวเองเป็นตัวกาลกิณีนะ งั้นหรอ >[]<”

“อย่าบ่นมากน่า”

ฉันลุกเดินตามหลังเฮียคินที่เอาแต่ส่งเสียงเข้มตอบกลับมา แล้วเขาก็เดินนำฉันบุกป่าฝ่าดงผ่านต้นมะพร้าวสูงลิบและเถาวัลย์มากมายเข้ามา จนกระทั่ง...

เอ๋ o_O? นี่มัน...บ้านที่เต็มไปด้วย Dream Catcher นี่ อยู่ใกล้แค่นี้เองหรอ ก็ไหนว่าเป็นบ้านหลังสุดท้าย....

“นี่บ้านแม่เฒ่าซิลวา”

“โห...ต้องเป็นคนที่อยู่มาร้อยกว่าปีแล้วแน่เลยถึงเรียกว่าแม่เฒ่า เอาล่ะ ขนลุกรอล๊าวววอ่าาา =[]=!”

พูดจบฉันก็เอามือลูบแขนตัวเองเพราะสัมผัสได้ถึงไอเย็นบางอย่างที่ทำให้ขนลุกซู่ อย่าบอกนะ...ว่านี่มันเป็นสัมผัสแห่งอนาคตที่เรารอคอยอะไรทำนองนี้

“เว่อร์ -_-^”

แล้วในความโชคดีที่ได้เจอผู้มีบุญญาธิการ ฉันก็ต้องมานึกเซ็งเพราะมากับใครไม่มา ดันมากับตาลุงขวางโลกนี่ เฮ่ออออ -*- เพลียใจเหลือเกินค่ะซิสสส

ก๊อกๆๆ

“คุณคิระ เข้ามาสิจ๊ะ”

หือ...พอหันมาเขม่นฉันนิดหน่อย เฮียก็เคาะประตูบ้านที่มี Dream Catcher ห้อยไว้รอบๆเยอะมากจริงๆ แต่ทำไมคนข้างในถึงรู้ล่ะ ว่าคนที่เคาะประตูเป็นเฮียคินอ่ะ

“สวัสดีครับป้า”

“ไหว้พระเถอะค่ะ”

“เอ่อ...สวัสดีค่ะ แหะๆ”

พอประตูเปิดออก เฮียคินก็เดินนำฉันเข้ามาในบ้านหลังเล็กๆกลางป่าและทักทายเจ้าบ้านที่แม้จะเรียกว่าแม่เฒ่า แต่เธอยังดูสาวมากๆ แทนที่จะเป็นคุณทวดแก่หงำเหงือกอ่ะ

แล้วบรรยากาศข้างในของบ้านหลังนี้ที่ตอนแรกฉันคิดว่าอาจเป็นสำนักของแม่หมอเล่นของ ก็ไม่ได้มีเค้าความน่ากลัวเลยสักนิด มันดูอบอุ่นอย่างน่าเหลือเชื่อ อบอุ่นจนฉันเผลอเสียมารยาทกวาดสายตาไปรอบๆ

“สวัสดีค่ะคุณ....”

“อ๋อ หนูชื่อลิซะ....”

“....รวิษฏา”

ดะ...เดี๋ยวนะ O_O!

“คุณป้ารู้ได้ไงอ่ะคะว่าหนูชื่อ....”

พรึ่บ!

“ระวังลูกตาถลนออกมา”

พอได้ยินชื่อจริงของตัวเองหลุดออกจากปากแม่เฒ่าซิลวา ก็เล่นเอาฉันชะงักสายตาที่กำลังมองไปรอบๆ และหันไปจ้องแม่เฒ่าตาค้างจนเฮียคินเอื้อมมือมาปิดตาเลยล่ะ

ก็เพราะมันถูกต้องจริงๆไง ก็ชื่อจริงของฉัน...คือ ‘รวิษฎา’

หมับ!

ก่อนที่ฉันจะคว้าแขนเฮียแล้วดันตัวเขาให้หมุนตัวกลับหลังหัน และซุบซิบด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“งื้อออ เฮียยยย คุณป้าเค้ารู้ชื่อหนูด้วย เค้ารู้ได้ไงหนูยังไม่เคยบอกใครเลยนะแม้แต่เฮียอ่ะ =[]=!”

โอ้วววว เพิ่งบอกไปเมื่อกี๊ว่าที่นี่อบอุ่น ไม่ทันไรเริ่มลี้ลับแล้วล่ะ

“หึ...เค้าน่าจะเซ็นต์ MOU กับทะเบียนราษฎร์มั้ง ไม่ถามเองอ่ะ”

หืมมม! มันใช่เวลามั้ยเล่า ไอ้คำพูดกวนประสาทที่พ่นออกมาอ่ะ ว้ากกก!

“ไม่ตลกนะคะ คุณป้านี่แม่นตั้งแต่คำแรกที่ทักเลยอ่ะ ถ้าตัวเองไม่เชื่อก็เงียบไปเลยนะ!”

“ผ่านมาแถวนี้กันหรอจ๊ะ คุณอคิราห์”

แล้วพอฉันรวมหัวกันซุบซิบได้ไม่นานคุณป้าก็เป็นฝ่ายชวนคุยขึ้นมา

“ที่จริงยัยนี่...”

“อคิราห์? เฮียคินชื่อจริงว่าอคิราห์หรอคะเนี่ย หนูคิดว่าชื่อเด็กชายคิระซะอีก ตั้งแต่ตอนนั้นที่สนามบินอ่ะ”

ใช่... ได้ยินคุณป้าเรียกแบบนั้นฉันก็หมุนตัวกลับมาแล้วเลิกคิ้วสงสัยอ่ะ

“ก็มั่วไปเองป่ะ”

“อ๋อหรอออ รำคาญเด็กชายอคิราห์จังเลยค่ะคุณป้า ชื่อเพราะซะเปล่า แต่ดุเหมือนหมาบ้า”

อะไรของอีตาลุงนี่เนี่ย เมื่อกี๊ยังทำเหมือนสมานฉันท์กันแล้วอ่ะ ที่จับกลุ่มซุบซิบไงจำได้มะ -3-

“รวิษฎาก็งั้นๆ ติงต๊องเหมือนคนบ้าตกมัน”

โหยยยย ว่าชื่อเลยหรอ ว่าชื่อคนอื่นแบบนี้หรอ ขึ้นมากกกก!!

“อ๊ะๆ ก็ยังดีที่หนูเป็นคน แต่เฮียเป็นหมะ...”

“จุ๊ๆ พระอาทิตย์ค่ะ”

เนี่ย! แต้มบุญเราสูงนะคุณอคิราห์ หนูเกือบจะหลุดคำว่าบ๊อกๆเพราะเฮียดุเหมือนหมาบ้าอยู่แล้ว ถ้าแม่เฒ่าซิลวาไม่ขัดไว้อ่ะ แต่....

“หืม? พระอาทิตย์? นู่นหรอคะ”

ฉันหันไปถามคุณป้า แล้วชะโงกหน้าผ่านหน้าต่างชี้นิ้วไปที่ต้นเหตุของแสงแดดจ้าพร้อมกับเงยหน้าขึ้นฟ้า แต่เฮียคินก็ดันป่วน เอามือหนาๆของเขามาปิดตาฉันอ่ะ

พรึ่บ!

“หึ๊ยยย แล้วจะมาบังทำไมเนี่ย >[]<”

“แสบตา” 

“เห๊อะ! หนูก็ไม่ได้แสบซะหน่อย อย่ามายุ่งนักเลยน่า -3-! ต่อค่ะคุณป้า พระอาทิตย์นี่มันทำไมหรอคะ?”

ฉันคว้ามือเฮียคินออกแล้วหันไปถามคุณป้าอีกที ท่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยท่าทางใจดีก่อนจะพูดออกมา

“หึ... อคิราห์ แปลว่า พระอาทิตย์ค่ะ”

“หือออออ จริงหรอคะเนี่ย o_O?”

พระอาทิตย์หรอ? พระอาทิตย์เนี่ยนะ... นี่คือพระอาทิตย์จริงอ่ะ?

“ทำหน้าอย่างนี้อีกแล้วสินะ -_-”

พอเห็นสีหน้าของฉัน เฮียคินก็พูดออกมาอย่างรู้ทัน ฮ่ะๆ

“ค่ะ! น้ำหน้าอย่างเฮียนี่...ชื่อฮ็อตกว่าหน้าตาอีกนะคะ ฮ่ะๆๆๆ”

“อยากมีเรื่องหรอวะ -_-?”

นั่นแน๊ะ! ดุซะด้วยนะพ่อคุณ

“โหยยย แล้วคิดว่าหนูกลัวหรอคะ แบร่ :P”

“เอาน่าๆ อย่าทะเลาะเลยค่ะ มาถึงนี่มีอะไรให้ป้าช่วยหรอคะ”

ก่อนที่เราจะวางมวยหลังจากที่ฉันแลบลิ้นปลิ้นตา แม่เฒ่าซิลวาก็ออกตัวห้ามทัพ และเปิดประเด็นซึ่งก็เข้าทางฉันเลยล่ะ

“คือแบบนี้ค่ะคุณป้าขาาา....”

“ให้ถามเรื่องเดียว”

ง่ะ! นี่ยังไม่ได้เริ่มก็มาขัดอีกละ รำคาญอ่ะ -*-

“แต่หนูมีเรื่องอยากถามเยอะแยะเลยนี่นา -3-”

“ขอโทษนะคะคุณ แต่ป้าตอบได้แค่เดือนละ 1 เรื่องเท่านั้นค่ะ”

แม่เฒ่าซิลวาตอบแทนเฮียคินที่ลอยหน้าลอยตา แต่ก็แอบสะใจเหมือนรู้ว่าฉันเตรียมเรื่องมาถามประมาณร้อยกว่า แต่น่าเสียดายอ่ะ

“ง่าาา T^T งั้นขอหนูคิดก่อนนะคะ อุ๊ยคิดออกแล้ว หนูขอถามเรื่องความรักค่ะ จริงรึเปล่าที่ดาวเสาร์จะโคจรมาใกล้ดาวพุธแล้วกิ๊กกั๊กกัน แล้วต้องทำยังไงหนูถึงจะเตะดาวยูเรนัสที่มาวุ่นวายกับพ่อเทพบุตรดาวพุธเนื้อคู่คนนั้น แล้วสุดท้ายแล้วหนูกับเนื้อคู่จะได้เจอกัน...”

“เนื้อคู่? ก็เจอกันแล้วนี่คะ ทำไมถึงยังตั้งคำถามแบบนั้นล่ะ”

ฉันยังสาธยายไม่ทันจบ แม่เฒ่าซิลวาก็รีบพูดขัดขึ้นมา เจอแล้วหรอ? อ๋อใช่ ฉันกับรุ่นพี่เตโชเคยเจอกันแล้วนี่นา ถามพลาดไปนิสสสสอ่ะ

“กะ...ก็ ที่จริงก็เจอนานแล้วแหละค่ะคุณป้า แต่ยังไม่มีมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันสักทีอ่ะค่ะ -*-”

“ได้ใกล้แล้วไม่ใช่หรอคะ?”

หืออออ... ใกล้แล้ว? อ๋อใช่ จะว่าไปก็ใกล้กับรุ่นพี่เตโชแล้วจริงๆนี่นา อุ๊ยเขินเลยอ่ะจำได้ป่ะ ที่เนื้อคู่เดินชนกัน >////< แต่ตัดช่วงที่เค้าตอบว่าเลือกดาวยูเรนัสออกไปซะ เชอะ -*-!

“เอ่อคือหนูหมายถึงว่า หนูกับเนื้อคู่ เรายังไม่ได้ถึงขั้นสนิทชิดเชื้อ กระชับความสัมพันธ์ระหว่างดวงดาวต่อกันน่ะค่ะ”

“ดวงดาว?”

“ใช่ค่ะ ดาวประจำวันเกิดไงคะ หนูเกิดวันเสาร์ดาวเสาร์ค่ะ”

ฉันตอบออกไปอย่างภาคภูมิใจ แม้จะไม่ได้เช็คดวงว่าชะตาคนเกิดดาวเสาร์ช่วงนี้จะรุ่งโรจน์ชัชวาลบานตะไทขนาดไหน

“วันเสาร์ดาวเสาร์?”

แล้วแม่เฒ่าซิลวาก็ทำหน้างงๆ ก่อนจะหันไปหาเฮียคิน ก็...วันเสาร์ ดาวเสาร์ไง แม่เฒ่าเค้างงอะไร o_O?

“ใช่ค่ะ คือว่า….”

“คุณเกิดวันที่เท่าไหร่คะ?”

“3 ครับ”

แม่เฒ่าซิลวาเป็นคนตั้งคำถาม แต่ไม่ใช่ฉันหรอกนะ เป็นเฮียคินที่เป็นคนตอบอ่ะ

“หืม? เกิดวันที่ 3 ดาวประจำวันเกิดเป็นดาวอังคารนะคะ”

อะจึ๋ยยย -*- วะ...ว่าไงนะ?

“เอ๋? ทำไมเป็นอังคารล่ะคะ ทำไมไม่เป็น....”

“ก็มั่วไง จบป่ะ”

นั่น! ทีมกระทืบซ้ำนี่ทำงานอย่างไว แต่ไม่สิ มันจะเป็นดาวอังคารได้ไง ฉันเกิดวันเสาร์นะ วันเสาร์ก็ต้องดาวเสาร์!

“คุณป้าแน่ใจหรอคะว่าไม่ได้ดูผิด อันนี้คุณป้าดูศาสตร์ไหนอ่ะคะคือว่า...ปรึกษาหนูได้นะคะ หนูค่อนข้างจะช่ำชองทุกศาสตร์บนโลกใบนี้เลย ถ้าดูผิดก็ดูใหม่ได้ หนูไม่ถือหรอกค่ะ...อุ๊บ!”

“จะฟังไม่ฟัง”

ง่าาา ฉันพยายามแย้งแต่ในขณะเดียวกันก็ว่าจะถ่ายทอดสกิลโหราศาสตร์ที่ได้ศึกษามาเป็นเวลายาวนาน แต่เฮียคินก็ส่งมือใหญ่ๆนั่นมาปิดปากกัน

“ฟะ…ฟังค่ะ แต่คุณป้าไม่ลองตรวจสอบดูอีกครั้ง....”

“คนเกิดวันที่ 3,12,21 และ 30 ดาวประจำตัวคือดาวอังคารจริงๆค่ะ”

แม่เฒ่าซิลวาพูดออกมาอย่างแน่วแน่ และเฮียคินก็พยักหน้ารับฟัง

หาาา =[]= นี่มันเรื่องอะไรกันอ่ะ!

“ละ...แล้วถ้า....แป๊บนึงนะคะ มือถือ มือถือหนูอยู่ไหนอ่ะ -3-”

พอคิดว่าศาสตร์ดวงดาวนี้ของแม่เฒ่ามันไม่ตรงกับศาสตร์ Myztery Horo ของฉัน ก็ต้องเช็คแล้วล่ะ ถ้าฉันเกิดวันเสาร์ที่ 3 แต่กลายเป็นดาวอังคาร งั้น...

“แล้วถ้าเกิดวันที่ 1 ล่ะคะ ดาวประจำตัวคือดาวอะระ....”

“...อาทิตย์”

“หึ๊ยยย หนูไม่ได้ถามเฮียนะ”

เฮียคินชิงตอบคำถามแทนแม่เฒ่าอีกครั้ง เล่นเอาฉันเลิ่กลั่กไปโหม๊ดดด แล้วก็เหมือนเดิม แม่เฒ่าคอนเฟิร์มว่าเป็นไปตามนั้น

“ถูกแล้วค่ะ วันที่ 1,10,19 และ 28 ดาวประจำตัวคือดาวอาทิตย์จ้ะ ^_^”

อะ...อะไรกันเนี่ย =[]=!

“แล้วดาวอาทิตย์...คล้ายๆดวงอาทิตย์รึเปล่าคะ?”

“น่าจะเป็นญาติกันอ่ะ”

“โอ๊ย ก็บอกว่าไม่ได้ถะ....”

“งั้นจะถามไรก็เลือกสักอัน เสียเวลา”

เฮียคินลอยหน้าลอยตาเหมือนสะใจมาก เขาดูถูกใจซะจริงที่ศาสตร์ Myztery Horo ในหัวฉันตอนนี้มันพันกันวุ่นวาย

“กะ...ก็ คือว่าหนูอยากรู้ค่ะ ว่าเนื้อคู่ของหนู.... -////-”

“ไม่มีหรอก ป่ะกลับได้ยัง”

“เดี๋ยวสิคนบ้า! คุณป้าขา เนื้อคู่หนูเค้าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร มาจากด้าวแดนใด หล่อลากกระชากใจแค่ไหน ทรัพย์สินส่วนตัวเงินในบัญชีมีเท่าไหร่ เมื่อไหร่เค้าจะมาสู่ขอหนู แล้วก็....อุ๊บ =X=!”

ฉันยังถามข้อข้องใจไม่หมด เฮียคินก็เอามือมาปิดปากอีกครั้ง แถมยังขยันย้ำอยู่นั่น!

“คำถามเดียวไง …Just Only One”

พรึ่บ!

“ฮือออ สรุปหนูมีจริงๆใช่มั้ยคะเนื้อคู่อ่ะ เมื่อไหร่หนูจะสมหวัง นี่รอจนจะเฉาตายล๊าวรู้ยังงงงง >[]<”

ฉันปัดมือเฮียออกแล้วโหวกเหวกโวยวายผสมดราม่าออกไปแบบจริงจัง เล่นเอาบ้านทั้งหลังเงียบกริบ ก่อนที่แม่เฒ่าซิลวาจะเอื้อมมือนุ่มๆของเธอมาสัมผัสมือฉันที่ก็กำลังจับมือเฮียคินอยู่พร้อมๆกัน

แล้วที่แปลกคือหลังจากนั้น แม่เฒ่าซิลวาก็มองมาที่เราสองคนแบบไม่กะพริบตาเลยสักครั้ง

“……”

“ทะ...ทำไมเงียบไปล่ะคะ”

เพราะความเงียบเข้าครอบงำบ้านหลังนี้นานมาก แม่เฒ่าซิลวาก็ยังคงตาค้างเหมือนพิจารณาอะไรบางอย่าง ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากนิดหน่อย กะพริบตาปกติและพูดกับฉัน

“หึ....มีสิคะ มีจริงๆค่ะ”

ได้ฟังแบบนั้นฉันนี่ยิ้มกว้างเลยจ้าาา ลัลล้า ลัลลา Welcome เนื้อคู่ของหนูนาจา เตรียมปิดซอยเลี้ยง วู้วๆ ยู้ฮูวววว >[]<

“แล้วเมื่อไหร่.....”

“ไม่ใกล้ไม่ไกล จะได้สมหวังดังใจค่ะ”

เหมือนจะรู้ว่าฉันจะถามอะไร แม่เฒ่าก็บอกใบ้ให้ สุดยอดไปเลยน้าไม่ใกล้ไม่ไกล ต้องใช่แน่เล้ยยยย

“จริงหรอคะ งื้อออออ เหมือนมีดวงไฟเล็กๆผุดขึ้นในใจหนูเลยอ่าาา แล้วเนื้อคู่ของหนู เค้าคนนั้นใช่....”

“นายมาทำไรที่นี่อ่ะ?”

“อ้าวลาซา”

ยังไม่ทันที่ฉันจะตั้งคำถามต่อ ลาซาก็เดินลิ่วๆเข้ามาในบ้าน และเงยหน้าคุยกับเฮียคินสลับกับหันมามองฉันแล้วซักต่อ

“ไหนนายบอกไม่ชอบดูดวงไงอ่ะ?”

พอโดนถามแบบนั้นเฮียคินก็ชี้มาที่ฉันแทนคำตอบ ลาซาเองก็ไม่ได้ดูแปลกใจอะไร ทั้งที่ยังเป็นแค่เด็ก 6 ขวบเองนะ ทำไมคำพูดคำจาถึงได้เหมือนผู้ใหญ่จัง

“นายหญิงมาถามเรื่องไรหรอ....ครับ”

“อะแฮ่ม...ไหนๆก็มาแล้ว ป้ามีเรื่องจะคุยกับคุณคิระพอดี ลาซาพาคุณเค้าออกไปข้างนอกก่อนนะ”

ไม่รอให้ฉันตอบคำถามลาซา แม่เฒ่าซิลวาก็พูดขึ้นมาพร้อมกับส่งสายตาเหมือนขอคุยกับเฮียคินเป็นการส่วนตัวมาให้ฉัน

“แต่ว่า คุณป้ายังไม่ได้ตอบเลยนะคะว่าเนื้อคู่หนูเป็นคระ....”

“ป้าตอบไปแล้ว...หลายคำถามเลยนะคะ ^^”

ง่าาา ก็จริงนั่นแหละนะ ตอบแล้วด้วยว่ามีเนื้อคู่ แต่เราก็รู้อยู่แล้วว่ามีนี่นา ทำไมไม่ถามให้ชัดๆแต่แรกนะเนี่ยว่าคนๆนั้นเป็นใคร ชื่ออะไรอ่ะ ฮึ่ย! นึกแค้นตัวเองจับใจขึ้นมา -3-

“คุณป้าขา เฮียคินขาาา...หนูขออยู่ด้วยไม่ได้หรอคะ นะๆ”

ฉันส่งเสียงออดอ้อนขั้นสุดออกไป แม่เฒ่าซิลวาก็หันไปหาลาซา

“นายหญิงไม่อยากไปดูอะไรเช่อๆหรอ แม่เฒ่ามีอย่างเยอะเลยอ่ะ”

อะไรเช่อๆ? อ๋อ Dream Catcher…

“ใช่ค่ะ คุณลิซ่าเลือกกลับไปสักอันสิคะ”

พอฉันทำท่าจะไม่ออกไปข้างนอกท่าเดียว แม่เฒ่าซิลวาก็คะยั้นคะยอจะให้ออกไปจนได้อ่ะ แต่ Dream Catcher ที่ห้อยเต็มบ้านแม่เฒ่าซิลวานี่สวยมากจริงๆซะด้วยสิ มันเป็นรูปทรงเฉพาะที่สวยสะดุดตา หาซื้อไม่ได้ตามท้องตลาดด้วยนะ

“ถ้างั้น...หนูไม่เกรงใจแล้วนะคะ ^_^”

“ตามสบายจ๊ะ”

แล้วลิซ่ากับลาซาก็ก้าวขาเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้คิระหันไปหาแม่เฒ่าซิลวาที่เอาแต่จ้องหน้าเขาตลอดเวลาจนรู้สึกได้

“ป้ามีธุระอะไรกับผมหรอครับ”

น้ำเสียงอ่อนโยนและดูมีสัมมาคารวะพูดขึ้น แม้จะไม่ได้เชื่อในศาสตร์การทำนายต่างๆที่อบอวลอยู่ในบ้านหลังนี้เลยสักนิด

“คุณล่ะ มีอะไรอยากจะถามป้าบ้างรึเปล่าคะ”

แววตาใจดีถูกส่งออกไปให้คิระ ที่แม้จะไม่ได้มาที่บ้านนี้บ่อยนัก แต่ทุกครั้งที่เขามาที่เกาะนี้ เขาเป็นมิตรและใจดีกับทุกคนมาก

สิ่งหนึ่งที่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ คือคิระจดจำสิ่งที่ขาดเหลือของบ้านชาวเกาะทุกหลังได้ และนำมาให้ทุกครั้งที่เขามา เป็นเด็กหนุ่มที่ชาวเกาะสรรเสริญให้เป็นเทวดา แม้บางทีเขาจะน่ากลัวมากๆก็เถอะนะ

“ผมว่าป้าบอกสิ่งที่ป้าอยากบอกมาดีกว่า”

คิระตอบกลับมาเสียงเรียบ และแน่นอน...

“ระวังคนปองร้ายนะคะ...คุณอคิราห์”

ความห่วงใยที่มีให้จากคนที่อายุมากกว่า ทำให้คิระพยักหน้ารับ และก้มหัวให้เธอนิดหน่อยแทนคำขอบคุณอย่างไม่ถือตัวอะไร

“ครับ ถ้างั้นผมขอตัว...”

“...ยินดีด้วยนะคะ”

กึก!

แล้วจังหวะที่คิระหมุนและกำลังก้าวขา เขาก็ต้องหยุดชะงักกับสิ่งที่แม่เฒ่าซิลวาพูดตามหลังมา

“?”

“โลกนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญ… จงเป็นความร้อนที่คอยปกป้อง ให้พลังงาน อำนาจ และแสงสว่างกับเธอนะคะ”

“ป้ากำลังจะบอกอะไรผมกันแน่...”

คำพูดที่ฟังไม่เข้าใจ ทำให้คิระหันกลับไปหาคนที่มองเขาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ และคาดว่าเธอน่าจะแอบยิ้มแบบนี้อยู่สักพักแล้วล่ะ

“หึ... เธอเป็นของคุณนะคะ คุณอคิราห์”

“…..”

“รวิษฎา... แปลว่า ที่รักของพระอาทิตย์ค่ะ :)”