MYZTERY HORO ::: EP.38

อีกด้านหนึ่ง...

@ DARK SHADOW CASTLE (JAPAN)

[ผู้หญิงของคิระงั้นหรอ?]

น้ำเสียงดุดันถามออกไปด้วยความรู้สึกค่อนข้างแปลกใจ ชายสูงวัยร่างใหญ่ที่ดำรงตำแหน่งสภาสูงสุดมองรูปในมืออย่างผิดคาด แต่ในขณะเดียวกันก็ผุดรอยยิ้มร้ายและมองไปที่ 'เฮย์โซ’ ลูกชายบุญธรรมอีกคนของเขาอย่างนึกขำในใจ

“ใช่ค่ะ ถ้าตามรูปที่ท่านส่งมา เธอชื่อลิซ่า”

ฟาเดียตอบกลับไปเสียงเรียบแม้ลึกๆจะนึกกังวลใจ

[หึ...ลืมหน้าที่สำคัญกันไปแล้วสินะ ก็ไหนคนรักของเธอ...บอกว่าจะพาคิระไปล่าว่าที่ Leader นี่นา]

“ค่ะ เฮียแม็คยังคงพยายามสุดความสามารถ คนที่นอกลู่นอกทาง เห็นจะมีแค่คิระเท่านั้น”

เธอตอบออกไปอย่างไม่ลังเล เพราะหากต้องเลือกปกป้องระหว่างใครก็ตามบนโลกนี้กับมาโคร เธอเลือกจะปกป้องเขาแบบไม่อ้างอิงเหตุผลใดๆ

[แล้วปฏิกิริยาของหนูทดลอง?]

“กำลังรอผลระยะยาวค่ะท่าน”

แต่ดูเหมือนคำตอบนั้นจะไม่ทำให้คนถามพอใจในคำตอบสักเท่าไหร่

[รอนานกว่านี้ไม่ได้! เพิ่มอัตราส่วนให้มากกว่าเดิม แล้วรีบรายงานผลว่าร่างกายคิระรับไหวแค่ไหน]

“แต่มัน...”

[หรือจะลองกับคนอื่น? จะว่าไปมือวางอันดับหนึ่งด้านการต่อสู้ของ Dark Shadow ก็น่าสนเหมือนกัน]

น้ำเสียงเย็นเฉียบและไร้เยื่อใยพูดออกไปจนคนที่ได้รับฟังถึงกับนึกหวั่นในใจ ฟาเดียรู้ดีว่าสภาสูงสุดอย่างพ่อบุญธรรมของเธอทำอะไรก็ได้ ที่เป็นแบบนั้นเพราะสภาคือผู้คุมกฎของ Dark Shadow ทำให้แม้แต่ท่านผู้นำซึ่งมีศักดิ์เป็นปู่ของ Next Generation ยังต้องมีความเกรงใจกันอยู่ เพราะมันไม่เคยมีหลักฐานใดๆหลงเหลือ เมื่อเรื่องนั้นถูกสั่งการโดยปลายสาย แม้แต่เรื่องยานรก ยา... ที่จำเป็นต้องมีหนูทดลอง และผู้ที่ถูกเลือก...คือคิระไง

“ไม่ค่ะ! เราจะทดลอง Madden Whiz กับคิระคนเดียวเท่านั้น!”

แค่คิดว่ามาโครต้องเจ็บแม้เพียงเสี้ยวนาทีหลังจาก take ยาเข้าไป ใจเธอก็ไม่สามารถหันเหไปหาใครได้เลย รอบตัวเธอมีคนที่แข็งแกร่งเทียบเท่ามาโครแค่คนเดียวเท่านั้น และหมอนั่น... เป็นหนึ่งในคนที่แย่งครอบครัวคนสุดท้ายของเธอไป!

[ก็ถ้าผลการทดลองของเธอมันช้า มาโครน่าจะตอบโจทย์กว่า ว่ามั้ย]

น้ำเสียงที่แค่ได้ฟังก็รู้ว่าคนพูดกำลังยิ้มกรุ้มกริ่ม แต่ในขณะเดียวกันก็เอาจริงจนดวงตาแวววาวขึ้นมา ทำให้ฟาเดียเลิ่กลั่ก ร้องขอเสียงสั่นเพื่อปกป้องคนที่เธอรักมากกว่าทุกสิ่ง

“ขอร้องล่ะค่ะ อย่าเอาเฮียแม็ค...เข้ามายุ่งเรื่องนี้”

[หึ...ไม่ช้าก็เร็วมันก็ต้องรู้ แว่วๆมาว่ามันกำลังขุดคุ้ยอย่างจริงจังอยู่...เรื่องคืนนั้น]

“คืนนั้น? ท่านพูดเรื่องอะไร...คะ?”

ยิ่งได้ฟัง Keyword สำคัญที่เธอพยายามจะเพิกเฉยและลบมันทิ้งไป ฟาเดียก็ยิ่งอยู่ไม่สุข เธอรู้ดีแก่ใจว่าที่สภาสูงสุดพูดหมายถึงอะไร

เธอรู้ดี... แต่ไม่คิดว่าจะมีใครรู้เรื่องนี้....

[ไม่เอาน่าฟาเดีย แล้วลูกสาวพ่อไปทำอะไรมา...ในคืนวันแต่งงานของรักษาการ :)]

ตริ๊ด!

สิ้นสุดคำพูดนั้นปลายนิ้วก็ตัดสายไปโดยไม่รอดูปฏิกิริยาลูกสาวบุญธรรมของเขา แต่ก็พอจะคาดคะเนได้ว่าเธอหวั่นใจแค่ไหน

ก่อนสภาสูงสุดจะเอ่ยชื่อลูกชายคนโปรดที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสามารถทุกด้าน แค่ไม่เคยเปิดเผยอย่างจริงจังต่อหน้า DS Member ทั้งหลาย เขาต้องการให้ทุกคนเข้าใจว่าเด็กหนุ่มที่อายุไล่เลี่ยกับ DS Member Generation ใหม่ๆ เป็นแค่คนอ่อนปวกเปียกที่คอยติดตามในฐานะลูกชาย

“…เฮย์โซ”

“ครับท่าน”

“ดูเหมือนหุ่นเชิดของเรา...กำลังนอกลู่นอกทางไปไกล”

“ท่านหมายถึง...คุณคิระ?”

แม้จะเรียกขานด้วยการให้เกียรติ แต่สรรพนามที่ดูยกย่องไม่ได้แปลตรงตัวว่าเฮย์โซจะให้ค่ากับคนที่กำลังพูดถึงเท่าไหร่

ลึกๆแล้วเขาไม่ชอบหน้ามัน ไม่สิ...อันที่จริงหมายถึง พวกมัน!

คงเพราะคิระและมาโครได้รับอภิสิทธิ์มากมายเกินหน้าเกินตา ทั้งที่สังกัดดั้งเดิมของพวกเขา...ไม่ใช่คนของสภาแต่กำเนิดด้วยซ้ำไป!

หากเทียบกันอย่างจริงจัง ถ้าทั้งสองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในสังกัดนี้ คนที่เฉิดฉายที่สุดจะเป็นเขา คนที่จะกุมอำนาจและทรัพย์สินมหาศาลของ Dark Shadow หลังสภาสูงสุดได้มันมาครอบครอง ต้องเป็นเขา เพราะตามแผนการที่วางเอาไว้ สภาสูงสุดแค่ใช้คิระเป็นหุ่นเชิดเท่านั้น ถึงเวลาเปล่าประโยชน์เมื่อไหร่ ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องเก็บมันเอาไว้ เหมือนที่เขาสั่งลอบทำร้ายพ่อแม่คิระและพ่อแม่เตโช เพื่อสร้างข่าวลือว่า Next Generation รุ่นก่อนขัดผลประโยชน์ และลอบทำร้ายกันเองเพราะผิดใจ

และเมื่อได้ฟังคำถามของลูกชายที่อยู่ใกล้ตัวราวกับเป็นมือขวาแบบลับๆ สภาสูงสุดก็พยักหน้าออกมา

“ใช่... หรือที่คิระมันลีลาแบบนี้ อาจจะรอให้เรา...ตัดริบบิ้นให้”

แววตาเด็ดขาดพูดไปอย่างใช้ความคิดและกระตุกยิ้มมุมปากตามแบบฉบับตัวร้าย จนเฮย์โซพอจะเดาทางออกว่าหลังจากนี้คงมีเรื่องสนุกๆให้เขาทำในต่างแดน เพราะอยู่ที่นี่ก็ชักน่าเบื่อจะตาย

“ว่าความต้องการท่านมาเถอะครับ ผมพร้อมรับภารกิจทุกอย่างขอแค่ท่านสั่ง”

ได้ยินแบบนั้น สภาสูงสุดก็หันไปยิ้มให้ลูกชายบุญธรรมของเขาอย่างถูกใจใน Energy ที่เอ่อล้นออกมามากมาย

แต่แม้ลึกๆจะอยากลงโทษคิระที่หลงเป้าหมาย แต่สภาสูงสุดก็มั่นใจ ว่าเขาหล่อหลอมคิระให้โตมาด้วยความเข้าใจในแบบที่เขา...ต้องการให้เข้าใจ

นั่นแปลว่าคิระจะไม่มีวันญาติดีกับเตโชแน่นอนไม่ว่ายังไง หากยังย้ำคิดว่าพ่อแม่ของเตโช และท่านปู่ที่ควรรักหลานอย่างเท่าเทียมเคยทำอะไรกับตัวเองเอาไว้

ก็อาจจะจริงที่เราไม่รู้หรอก...ว่าในหัวคนอื่นคิดอะไร แต่ในหัวคิระ เด็กนั่นต้องจำ สิ่งที่เขาย้ำให้จำเสมอ...ว่าควรเลือกข้างไหน?

ด้วยสถานการณ์ และ Background ชีวิตที่เจ็บปวดเจียนตาย คิระเลยต้องจำ ต้องย้ำคิดย้ำทำซ้ำๆเอาไว้ จากการกระตุ้นของ Madden whiz ในปริมาณที่มากขึ้นเรื่อยๆ ให้เกิดภาพหลอนรีรันในหัวเขาผ่านความฝันที่โหดร้ายที่สุดพวกนั้นไง :)

และถึงแม้จะหล่อหลอมไอ้เด็กคนนี้ขึ้นมากับมือ เห็นการเติบโตของเขาไปพร้อมกับแย่งชิงเขาจากท่านผู้นำแห่ง Dark Shadow ที่เคยพยายามแทรกแซงเอาหลานชายที่ไม่เต็มใจกลับสังกัดแต่ก็สูญเปล่า คิระเลือกจะอยู่สังกัดสภา แม้ตราประทับสังกัดอื่นจะเด่นหราอยู่บนร่างกาย

ที่ผ่านมาสภาสูงสุดยอมรับในตัวคิระทุกเรื่อง คุณสมบัติมากมายที่โดดเด่นทำให้คิระเป็นบุคคลที่เหมาะสมและน่าสนใจ แม้เพียงก้าวเดินแค่ก้าวเดียวก็เหมาะสมที่ก้าวไปสู่ตำแหน่งสูงสุดโดยไม่มีข้อกังขาใดๆ

ยิ่งไปกว่านั้น... แม้หนึ่งสตรีที่คิระเลือกมาอยู่ข้างกาย แววตาเธอยังละม้ายคล้ายคลึงกับหนึ่งสตรีที่ยังคงตราตรึงอยู่ในใจเขาไม่ว่านานเท่าไหร่

“…….”

มือหนาหยิบรูปลิซ่าขึ้นมาดูอีกครั้งอย่างใจเย็น ดวงตาดุดันแต่ในขณะเดียวก็อ่อนโยนจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของคนในรูปภาพอย่างพยายามห้ามใจว่าจะไม่สั่งทำอะไรเธอให้มากเกินกว่าที่มันควรต้องเป็นไป

“….เอาแค่ถลอกๆละกัน ให้คิระมันพอเป็นบ้าได้”

“รับทราบครับท่าน!”

เสียงเข้มของเฮย์โซตอบกลับมาอย่างหนักแน่น แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมท่าทางของพ่อบุญธรรมของเขาถึงดูเปลี่ยนไปพอจ้องมองคนในรูปนั้น

“แล้วระวังมือที่สามอย่างรักษาการให้ดี ไม่สิที่จริง... เล่นนังนั่นด้วยก็ดี”

ริมฝีปากหนาสั่งออกไปทั้งที่ยังไม่ยอมละสายตาจากรูปลิซ่าที่สวมเสื้อผ้าน่ารักเดินเคียงข้างกอดแขนคิระอย่างตัวติดหนึบกับเขาแบบนั้น

มันพอจะมองออก... ว่าคนที่ถือตัวอย่างคิระ หากยอมให้ใครแตะตัวได้อย่างสนิทสนมขนาดนี้ ยังไงเธอก็ต้อง ‘เป็นคนสำคัญที่คิดจะจริงจัง’

“จัดการเรื่องนี้ทันที แล้วอย่าทำกับเธอเกินกว่าที่สั่ง ที่สำคัญ! ความผิดทั้งหมด... ว่าที่ Leader จะเป็นผู้รับมัน”

“รับทราบครับท่าน!”

เมื่อได้รับคำสั่ง เฮย์โซก็รีบผลุนผลันออกจากห้องไปอย่างกระตือรือรันกับภารกิจนั้น แต่คล้อยหลังจากที่เฮย์โซเดินพ้นไป สภาสูงสุดก็ถึงกับหลุดปากพูดอะไรพึมพำออกมาคนเดียว ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนและน้ำเสียงที่ยอมแพ้ให้คน...ที่ยังคงตราตรึงอยู่ในใจ

“เด็กคนนี้ดูคล้ายเธอมากเกินไปแล้ว...

...อดีตรักษาการ :)”