Share

บทที่ 3 นมชมพู

last update Last Updated: 2025-11-01 18:11:52

“เอาเสื้อกูมาใส่ทำไม” ไนท์ถามแฝดพี่ เขารู้ว่าเสื้อนักศึกษาตัวนี้ที่พี่ชายกำลังสวมใส่อยู่คือของตัวเองที่แขวนไว้ในรถ

กลิ่นน้ำหอมประจำตัวเขาลอยแตะจมูกชัดเจนขนาดนี้

ทั้งสองมีกุญแจรถของกันและกัน แต่ไนท์ไม่เคยยุ่มย่ามของใช้ส่วนตัวของอีกฝ่ายเลย เก็บกุญแจไว้ใช้ยามฉุกเฉินเท่านั้น แตกต่างจากเดย์ที่ไม่มีมารยาททางนี้เลยชอบมาหยิบนู่นนี่ในรถไนท์ตลอด

“กูไม่ได้กลับห้อง เสื้อสำรองในรถก็หมด กูเลยไปเอาเสื้อมึงมาใส่”

“เอาไม่ขอ”

“เอาผู้หญิงด้วยกันยังได้วะ แค่ยืมเสื้อตัวเดียวทำเป็นหน้านิ่วใส่กูไปได้” ไนท์จิ๊ปากเบือนหน้าหนีขี้เกียจเถียงกับพี่ชายตัวเอง เพราะสอนเดย์เรื่องมารยาทแบบนี้ไปหลายรอบไม่เห็นจะเข้าหัวสักที

“ว่าแต่มึงเถอะ เมื่อคืนที่หายไปเป็นชั่วโมง ไปทำอะไรมา”

“...” ไนท์ไม่ตอบแต่ส่งสายตารำคาญให้เดย์ที่กำลังยิ้มกริ่ม ส่วนเดย์รู้อยู่แล้วว่าไนท์ไปทำอะไร แค่อยากจะแกล้งน้องชายตัวเองเล่นเท่านั้น

“มึงลืมเก็บซองถุงยางที่ตกใต้เบาะคนขับน่ะ” เดย์ว่าต่อสีหน้าเปื้อนยิ้ม

“แล้วมึงไปก้มดูอะไรใต้เบาะวะ” เรนจิถามเดย์ด้วยความสงสัย ก็อยู่ๆ ใครมันจะไปก้มดูใต้เบาะรถคนอื่น

“กูทำไม้แขวนตก ตอนก้มเก็บเสือกเห็นใส่พอดี”

“อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนที่มึงหายไปเป็นชั่วโมง เพราะไปแดกผู้หญิงที่ลานจอดรถ ก็ว่าตอนกูไปสูบบุหรี่ไม่เห็น” ชินว่าเหมือนนึกอะไรออก

เมื่อคืนทั้งสี่คนไปดื่มด้วยกันที่ผับหลังมหาลัย พอดื่มกันได้ที ต่างคนต่างแยกย้ายจะเต๊าะสาว โดยปกติไนท์และเรนจิจะเป็นคนเฝ้าโต๊ะ เพราะไม่ใช่สายขี้เต๊าะ ไม่มีทางที่พวกเขาจะเดินไปจีบผู้หญิงถึงที่แน่นอน ทว่าเมื่อคืนกลับเหลือเพียงแค่เรนจิที่นั่งเฝ้าโต๊ะคนเดียวอยู่นานสองนาน

“เมาแล้วเสี้ยนสัสๆ” เดย์ว่าแฝดน้องด้วยแววตาหยอกเย้า

“มึงก็ไม่เสี้ยนเลยนะหายไปทั้งคืน” เรนจิว่าให้เดย์ ทว่าเดย์ไม่ตอบโต้แถมยังยืดอกรับคำกล่าวหาของเพื่อนอย่างภูมิใจ ทำเอาคนด่าส่ายหัวเอือมระอาแทน

“แดกเสร็จก็ไปเรียน พร่ำกันอยู่ได้” ไนท์ว่าแล้วลุกจากโต๊ะเดินออกร้านกาแฟไปเป็นคนแรก ทั้งสามจึงต้องลุกตามไป

ลานจอดรถ

“เอาเสื้อมึงไปซักเอง ไม่ต้องมาทิ้งไว้ที่รถกู” ไนท์โยนเสื้อยืดสีขาวที่เปื้อนไปด้วยคราบสีชมพูเป็นวาวใหญ่ให้เดย์

“เดี๋ยวนะ” ชินหยิบเสื้อในมือเดย์มาดม โดยมีอีกสามคนยืนมองอย่างงุนงงกับการกระทำเหมือนหมาตำรวจของเพื่อน

“ทำอะไรของมึง” เดย์ถามเมื่อเห็นชินดมเสื้อตัวเองไม่หยุด

“กลิ่นเหมือนนมชมพูเลยว่ะ” ชินตอบก่อนจะยื่นเสื้อไปทางเรนจิ “มึงดมดูดิ”

“กูไม่ใช่หมา แล้วดมทำห่าอะไรไอ้ชิน สีชมพูขนาดนี้ น้ำเฉาก๊วยมั้ง” เรนจิดึงเสื้อในมือชินแล้วโยนกลับไปให้เจ้าของเสื้ออีกครั้ง

“เออว่ะ” ชินเกาหัวแกร๊กๆ เขินที่เผลอโชว์โง่ให้เพื่อนดูอีกสามหนุ่มส่ายหัวเอือมระอาแล้วเดินขึ้นรถใครรถมันโดยไม่สนใจชินที่ยืนเกาหัวครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ด้วยความสังหรณ์ใจแปลกๆ “คนที่ไอ้เดย์เดินชนคงไม่ใช่คนเดียวกันกับที่ไอ้ไนท์มองหรอกมั้ง โลกคงไม่กลมอะไรขนาดนั้น”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 7 โลกกลม

    “!!!” สามหนุ่มทำสีหน้าตกตะลึงเหมือนเป็นเรื่องสุดแสนแปลกใจ“มึงพูดจริงป่ะเนี่ย?” ชินถามซ้ำ“เออสิวะ ช่วง2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมามึงเห็นกูเต๊าะใครไหม” ชินครุ่นคิดชั่วอึดใจก่อนส่ายหัว แล้วที่ไปตึกสถาปัตย์เดย์ก็แค่ไปส่งชินไปหาเพื่อนสมัยมัธยม ไม่ได้ไปเต๊าะสาวอย่างที่ไนท์กับเรนจิคิดเลย “เห็นกูกลับกับใครไหม”“ก็ไม่อ่ะ…. ถึงว่าช่วงนี้มึงแปลกๆ แดกเหล้าเสร็จกลับห้อง เป็นคนดีแปลกๆ”“กูจะถือว่าเมื่อกี้มึงชมก็แล้วกันนะ” เดย์บอกชินทั้งที่ไม่แน่ใจว่าเพื่อนชมหรือด่า แต่คนเป็นคนคิดบวก คิดซะว่าเมื่อกี้นี้เพื่อนชมแล้วกัน“คนนี้มึงจริงจัง?” เรนจิถาม“ เป็นแฟนแล้วก็ต้องจริงจังดิ คุยกันมาซักพักแล้ว น้องเขาน่ารักว่ะ น่ารักจนใจเจ็บ”“โว้ เป็นเอามากนะมึง” ชินกลอกตาหมั่นไส้กับท่าทางกุมหัวใจเหมือนถูกกามเทพยิ่งลูกศรปักหัวใจของเดย์ อะไรจะขนาดนั้น!“แล้วมึงล่ะไอ้น้องชายไม่ยินดีกับกูด้วยเหรอ พี่ชายมีแฟนแล้วนะโว้ย” ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไนท์เงียบกริบแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แต่เดย์ก็ยังคะยั้นคะยอเอาคำยินดีจากคนเป็นน้อง ก็แค่อยากจะแกล้งแฝดน้องเล่นเท่านั้น“เออ ยินดีด้วย” เขาดีใจกับพี่ชายมันแน่อยู่แล้ว เพราะเดย์ไม่ให้สถานะนี้ก

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 6 มีแฟนแล้ว

    ทิตย์ต่อมา….ณ หน้าตึกคณะวิศวกรรมในช่วงบ่ายของวัน นักศึกษามากหน้าหลายตาในชุดเสื้อช็อปสีแดงกำลังนั่งจับกลุ่มคุยเล่น เม้ามอย หรือแม้กระทั่งนินทาชาวบ้านระหว่างรอเข้าเรียนในภาคบ่าย ซึ่งสี่หนุ่มฮอตเจ้าของฉายาเจ้าชายวิศวะก็เป็นหนึ่งในกลุ่มก้อนนั้นเหมือนกัน และวันนี้ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอีกด้วย ทั้งที่ปกติแล้วนักเดินสายอย่างชินกับเดย์มักจะวาปไปเต๊าะสาวคณะอื่นอยู่เป็นประจำ ทว่าช่วงหลังๆ มานี้สองหนุ่มแทบจะไม่ไปไหนเลย ซึ่งเรนจิกับไนท์ก็สงสัยในความเปลี่ยนแปลงของพ่อหนุ่มขี้เต๊าะทั้งสองคนไม่น้อย“ทำไมช่วงนี้พวกมึงไม่ไปไหนเลยวะ” เรนจิถามทั้งสองหนุ่มที่นั่งก้มหน้าก้มตากับโทรศัพท์ในมือ“แดดมันร้อน” ชินตอบอย่างขอไปทีโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา“ปกติไม่เห็นดิน ฟ้า อากาศ จะเป็นปัญหากับมึงเลย” ไนท์เอ่ยด้วยสายตาจับผิด มองชินกับเดย์สลับไปมาไม่สบตา มีพิรุธ!“ขี้เกียจ” เดย์รีบออกตัวเมื่อชินเงียบไป“หรือพวกมึงแอบไปมีเมียกันแน่” เรนจิคาดคั้นต่อ“ไม่มี้”“....”“เสียงสูงมากไอ้สัด โคตรมีพิรุธ” เรนจิมองชินที่เริ่มมีอาการร้อนรน“พิรุธอะร้าย”“ยิ่งแก้ตัวยิ่งมีรุธ” ลนลานเก็บอาการแทบไม่อยู่ยังมีหน้ามาถามว่าพ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 5 หน้าม่อ

    ผลัวะ!ไนท์ร้องเสียงหลงตอนท้ายเมื่อถูกคนหน้าม่อฟาดฝ่ามือเข้ากลางหัวเสียงดังป๊าป แต่ไม่ได้แรงมากนัก เพราะเดย์ไม่ได้ตั้งใจให้น้องชายตัวเองเจ็บ แค่หยอกกันตามประสาเด็กผู้ชายไม่แตก ไม่โน แต่ก็ชาๆ“หายหัวไม่ได้ แอบด่ากูลับหลังตลอด” เดย์ทรุดนั่งอีกฝั่งตรงข้ามคนที่พึ่งแจกฝ่ามืออรหันต์ให้ ถึงปากจะต่อว่าแต่นัยตาย์กลับยิ้มแย้มผลัวะ!เบิกบานใจได้ไม่ถึงนาทีเดย์ก็ต้องยกมือขึ้นลูบหัวตัวเองปรอยๆ เพราะถูกคนเป็นน้องเอาคืนโดยไม่ทันตั้งตัว แถมยังแรงกว่าที่เขาตบเป็นเท่าตัว“ตบมาทำซากอะไร” พอเอาคืนปุ๊ปก็ว่าพี่ชายปิดท้ายก่อนนั่งลงเหมือนเดิม“พวกมึงดูดิ มันไม่เคยเคารพกูเลย” เดย์ว่าพลางลูบหัวด้วยสีหน้าเจ็บปวดไม่หาย ทั้งที่ไม่ได้เจ็บแล้ว แค่สำออยฟ้องเพื่อนอีกสองคนให้เห็นอกเห็นใจก็เท่านั้น“ตบมาตบกลับ แฟร์ๆ” ไนท์ยักไหลเปะปากบอกเดย์ เขารู้ว่าพี่ชายกำลังทำตัวสำออย ไม่ได้ตีแรงขนาดนั้นเสียหน่อย“แฟร์เหี้ยอะไร มึงตบกูแรงกว่าที่กูตบมึงอีก แถมยังด่ากูหน้าม่อด้วย”“ก็มึงหน้าม่อจริงอ่ะ! เจอผู้หญิงสวยๆ ไม่ได้รีบส่อยหางกระดิกๆ ระริกระรี้เข้าไปหาเขา”“ไอ้ห่าไนท์ ไอ้น้องเวร ถ้ามึงจะด่ากูขนาดนี้ไม่ต้องเรียกกูว่าพี่แล้ว""แ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 4 สกิลจีบหญิง

    ไอญดาและนานิสองสาวเพื่อนสนิทที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมต้น กำลังนั่งคุยเล่นที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะระหว่างรอเข้าเรียนในภาคเช้า ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสเจ้าของเรือนผมสีดำขลับยาวสลวยก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกจ้องมองจากตึกตรงข้ามหรือตึกคณะวิศวะที่อยู่ห่างกับตึกมนุษย์เพียงแค่ลานเกียร์กั้นอยู่ตรงกลาง“นานิๆ เราว่าพี่ไนท์อะไรนั้นกำลังมองเราอยู่” ไอญดาสะกิดบอกเพื่อนสาวลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นหรือนานิที่นั่งถัดจากเธอ“ที่ร้านกาแฟพี่เขาก็มองไอตาไม่กระพริบเลย”“ไหนพี่เขาบอกว่าไม่เป็นไรไง แล้วทำไมถึงมองเราแบบนี้ทุกครั้งที่เจอกันอ่ะ” ไอญดาว่าอย่างคนคิดไม่ตกวันนั้นทั้งเธอและเขาต่างฝ่ายต่างเดินชนกัน แต่โชคร้ายที่มีแค่เขาคนเดียวที่ซวยโดนนมชมพูเครื่องดื่มโปรดของเธอหกใส่เลอะทั้งเสื้อช็อปและเสื้อยืดตัวข้างใน ซึ่งตอนนั้นไอญดาตกใจมากเพราะคิดว่าต้องโดนคนหน้าดุแน่ๆ ทว่าเขากลับบอกเพียงว่าไม่เป็นไร แถมตอนเย็นวันนั้นยังส่งข้อความผ่านทางโซเซียลมาขอโทษอีกด้วย เธอจึงคิดว่าเลิกแล้วต่อกันไปแล้วทว่า….หลังจากวันนั้น อยู่ๆ โลกของเธอกับเขาก็เหวี่ยงเข้าหากันจนน่าแปลกใจ จากที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน กลับได้เ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 3 นมชมพู

    “เอาเสื้อกูมาใส่ทำไม” ไนท์ถามแฝดพี่ เขารู้ว่าเสื้อนักศึกษาตัวนี้ที่พี่ชายกำลังสวมใส่อยู่คือของตัวเองที่แขวนไว้ในรถ กลิ่นน้ำหอมประจำตัวเขาลอยแตะจมูกชัดเจนขนาดนี้ทั้งสองมีกุญแจรถของกันและกัน แต่ไนท์ไม่เคยยุ่มย่ามของใช้ส่วนตัวของอีกฝ่ายเลย เก็บกุญแจไว้ใช้ยามฉุกเฉินเท่านั้น แตกต่างจากเดย์ที่ไม่มีมารยาททางนี้เลยชอบมาหยิบนู่นนี่ในรถไนท์ตลอด“กูไม่ได้กลับห้อง เสื้อสำรองในรถก็หมด กูเลยไปเอาเสื้อมึงมาใส่”“เอาไม่ขอ”“เอาผู้หญิงด้วยกันยังได้วะ แค่ยืมเสื้อตัวเดียวทำเป็นหน้านิ่วใส่กูไปได้” ไนท์จิ๊ปากเบือนหน้าหนีขี้เกียจเถียงกับพี่ชายตัวเอง เพราะสอนเดย์เรื่องมารยาทแบบนี้ไปหลายรอบไม่เห็นจะเข้าหัวสักที“ว่าแต่มึงเถอะ เมื่อคืนที่หายไปเป็นชั่วโมง ไปทำอะไรมา”“...” ไนท์ไม่ตอบแต่ส่งสายตารำคาญให้เดย์ที่กำลังยิ้มกริ่ม ส่วนเดย์รู้อยู่แล้วว่าไนท์ไปทำอะไร แค่อยากจะแกล้งน้องชายตัวเองเล่นเท่านั้น“มึงลืมเก็บซองถุงยางที่ตกใต้เบาะคนขับน่ะ” เดย์ว่าต่อสีหน้าเปื้อนยิ้ม“แล้วมึงไปก้มดูอะไรใต้เบาะวะ” เรนจิถามเดย์ด้วยความสงสัย ก็อยู่ๆ ใครมันจะไปก้มดูใต้เบาะรถคนอื่น“กูทำไม้แขวนตก ตอนก้มเก็บเสือกเห็นใส่พอดี”“อย่าบอก

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 2 แฝดคนละฝา

    เดย์กับไนท์เป็นฝาแฝดที่เกิดมาหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ แต่ด้วยบุคคลิกแตกต่างกันคนละขั้ว ทำให้ทุกคนสามารถแยกออกได้ชัดเจนว่าคนไหนคือเดย์ คนไหนคือไนท์เดย์คือเจ้าของรอยยิ้มสดใส เป็นคนร่าเริง เฟรนลี่หรือที่อีกสามหนุ่มเรียกคือ เฟรนลี่เรี่ยราด เดย์เปรียบเสมือนกลางวันที่ ส่องแสงสว่างเจิดจ้า เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนที่เจ้าตัวทำสีอยู่อย่างสม่ำเสมอยิ่งทำให้เขาดูสดใส เป็นมิตร น่าคบหาแตกต่างจากไนท์ ที่เป็นคนพูดน้อย เย็นชา เหมือนยามค่ำคืนที่มีแค่แสงจันทร์ส่องเพียงรำไร เขาไม่ได้หยิ่งยโส แต่ด้วยบุคลิกและนิสัยห่วงความเป็นส่วนตัว ไนท์เลยดูเป็นคนเข้าหายาก บวกกับไอ้ลุคห่ามๆ จากการถูกประทับน้ำหมึกผ่านเข็มสักตรงบริเวณลำคอด้านหน้า หัวไหล่และทั่วทั้งแขนด้านขวาทำให้ดูแบดมาก หน้าตาก็ไม่รับแขก เลยไม่ค่อยมีใครกล้าเข้ามาสุงสิงด้วยนักส่วนเดย์ไม่นิยมการสักเพราะสิ่งที่กลัวที่สุดในชีวิตคือเข็ม ไม่ใช่แค่เข็มฉีดยาเท่านั้นแต่อะไรที่มีปลายแหลมเหมือนเข็มเขาก็กลัวทั้งนั้น ไม่ชอบให้อะไรแหลมๆ มาจิ้มแทงร่างกาย แต่ชอบเอาเข็มแท่งโตของตัวเองไปแทงสาวๆ แทน >_“ถุย เกิดก่อนมันไม่กี่นาทีทำเป็นข่ม” ชินกรอกตากับท่าทางของเดย์ที่ยกมือข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status