เข้าสู่ระบบ
คลับหรูกลางใจเมืองอันดับต้นๆที่กำลังเป็นที่นิยม ของเหล่าบรรดาคนมีชื่อเสียงทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น ดารา เซเลบ นักธุรกิจ หรือแม้แต่นักการเมืองก็ต่างพากันเข้ามาใช้บริการอย่างไม่ขาดสายในทุกๆค่ำคืน
ด้วยมาตรฐานการบริการที่ดี สถานที่หรูหราใหญ่โต และการดูแลด้านความปลอดภัยที่ครอบคลุมทุกๆอย่าง ทำให้สถานที่แห่งนี้ เป็นที่ไว้วางใจ สำหรับนักท่องราตรีเหล่านี้เป็นอย่างมาก
ภายใต้การบริหารของสองเพื่อนสนิทอย่างลีโอและเคลวิน สองหนุ่มเพื่อนซี้ ที่ไม่ได้มีดีแค่เพียงรูปร่าง หน้าตา และฐานะ แต่พวกเขายังพกพาสมองอันชาญฉลาดติดตัวกันมาด้วยตั้งแต่เกิด…
ค่ำคืนของวันเสาร์เป็นคืนที่มีผู้เข้ามาใช้บริการหนาแน่นที่สุดของรอบสัปดาห์
ท่ามกลางบรรยากาศที่เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น เสียงเพลงเบาๆคลอเคล้าไปกับเสียงพูดคุยกัน นักท่องราตรีบางรายเพิ่งจะเดินทางมาถึง บ้างก็พากันเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีเพื่อนๆจับจองกันไว้แล้ว บ้างก็หามุมเงียบๆที่เคาน์เตอร์บาร์นั่งจิบน้ำสีสวยที่มีแอลกอฮอล์เป็นส่วนผสมอยู่คนเดียวสบายอารมณ์
ตึก!
ตึก!
ร่างสะโอดสะองของหญิงสาวนัยน์ตาสวยคนหนึ่งเดินมาหยุดยืนที่หน้าประตูทางเข้าไนต์คลับพร้อมกับผู้ติดตามของเธอ ทั้งสองยื่นบัตรประชาชนและชูการ์ดงานเลี้ยงที่โซนVIPให้แก่ผู้ดูแลด้านหน้าได้ตรวจสอบข้อมูล
ยี่หวา กุลจิรา รัตนอรุณชัยดารานางร้ายหน้าเก๋ที่กำลังมีชื่อเสียงอยู่ในขณะนี้ ในบทบาทนางร้ายที่ใครต่อใครต่างก็กำลังพูดถึง ด้วยรูปร่างหน้าตาที่ดูเย้ายวนเชิญชวนแบบไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เธอได้บทนี้ไปครองแบบไม่ขัดตาขัดใจคนดู แถมยังทำให้เธอดังขึ้นมากว่าเดิมหลังจากเข้าวงการมาแล้วหลายปี
“เชิญทางนี้ครับคุณผู้หญิง” พนักงานชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมโค้งศีรษะให้กับเธอเล็กน้อยอย่างสุภาพ ก่อนจะเดินนำเธอทั้งสองเข้าไปยังไนต์คลับหรูและพาขึ้นไปที่โซนVIPทันที
“ยี่หวากับเนเน่มาแล้ว”
“สวัสดีค่ะพี่แซมมี่”
“สวัสดีจ้ะ มานั่งกันก่อนเร็ว” ทันทีที่ทั้งสองเดินขึ้นมาที่ชั้นลอยซึ่งเป็นโซนวีไอพีของไนต์คลับ แซมมี่ที่เป็นผู้จัดละครเรื่องดังก็เดินเข้ามาคล้องแขนของยี่หวาและเนเน่ที่เป็นเพื่อนสนิทและผู้จัดการส่วนตัวของเธอ ให้ไปนั่งยังที่ที่เตรียมไว้ให้ทันที
“เต็มที่กันเลยนะวันนี้”
“งั้นเนเน่ไม่เกรงใจแล้วนะคะ”
“ได้เลยจ้ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆนะ ที่ทุ่มเทกับละครของเรามาตลอด พี่รู้ว่าทุกคนเหนื่อยที่เราต้องถ่ายไปออนแอร์ไป แต่ทุกคนก็เต็มที่กันจริงๆ จนทำให้ละครเราเรตติ้งดีขนาดนี้”
“อะไรกันค่ะ ไม่ดราม่าสิพี่” ยี่หวาที่อยู่ใกล้แซมมี่ที่สุดหยิบทิชชู่ยื่นให้ผู้จัดสาวซับน้ำตาที่เอ่อคลอขึ้นมาด้วยความปลื้มปริ่มใจ
“ยี่หวาก็ด้วย ขอบคุณที่ยอมเล่นบทนี้นะ”
“ยินดีมากๆค่ะ” ยี่หวาส่งยิ้มให้ผู้จัดละครอย่างอบอุ่นใจ เธอเองก็ยินดีที่ได้รับบทนี้มา ถึงแม้ว่ามันจะเป็นบทที่ค่อนข้างแรง แต่มันก็ทำให้เธอมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมากขึ้นหลังจากเข้าวงการมาหลายปี
อันที่จริงที่ยี่หวาเข้าวงการมา เธอเองไม่ได้มีความขัดสนเรื่องเงินๆทองๆแต่อย่างใด เพราะครอบครัวเธอเองก็ค่อนข้างมีฐานะ เป็นคุณหนูบ้านรวยคนหนึ่ง แต่ด้วยว่าชอบวงการบันเทิง ชอบการแสดง และมีรูปร่างหน้าตาดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เธอจึงหาทางเข้ามาอยู่ในวงการนี้ได้ไม่ยาก พอตัวเองได้เข้ามาแล้ว ก็ดึงเนเน่ที่เป็นเพื่อนสนิทมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวด้วยเสียเลย
“อ่า! มาๆเรามาฉลองให้กับความสำเร็จของพวกเรากันดีกว่านะ” เคน ผู้รับบทพระเอกของเรื่องชูแก้วขึ้นเป็นแกนนำให้กับทุกคน ก่อนที่ทุกคนจะส่งเสียงเฮฮา และกระดกน้ำสีต่างๆลงคอไปตามๆกัน และมันก็มีต่อไปอีกหลายๆแก้ว
จนเวลาล่วงเลยมาเกือบๆสามชั่วโมง งานเลี้ยงปิดกล้องละครก็ยังคงดำเนินไปอย่างสนุกสนาน โดยที่ทุกคนก็ดื่มกินกันไปอย่างเต็มที่ บางคนที่เริ่มได้ที่ก็ชวนกันลงไปเต้นที่หน้าเวทีที่ตอนนี้มีการแสดงดนตรีสดจากนักร้องวงดัง บ้างก็นั่งพูดคุยกันอย่างออกอรรถรส
“เฮ้!ยี่หวา มัวมองหาใครหรอ” เนเน่เอ่ยทักขึ้น เมื่อสังเกตว่าเพื่อนเริ่มไม่สนใจในบทสนทาของเธอ ที่กำลังพูดคุยกันเกี่ยวกับละครเรื่องใหม่
“อะไร? ฉันก็มองไปเรื่อยแหละ”
“อย่ามาโกหก ฉันรู้นะว่าแกคิดอะไรอยู่”
“รู้แล้วถามทำไมฮ๊ะ”
“ถามจี้ใจดำแกไง55”
“ชิ!” ปากสวยเบะใส่เพื่อนสนิทอย่างหมั่นไส้ที่ไม่ว่าจะคิด จะทำอะไรก็รู้ทันเธอไปหมด
“ถามจริงเหอะ ไม่คิดจะมองหาใครใหม่บ้างหรอ รอบตัวแกนี่ท็อปๆทั้งนั้นเลยนะ”
“ไม่อะ ไม่มีใครโดนใจฉันเท่าพี่เขาแล้ว”
“โอ๊ยย!! ฉันนับถือในความมั่นคงของแกจริงๆเลยนะ ผ่านมาตั้งหลายปีแกก็ยังรักอยู่คนเดียว ฉันละกลัวจริงๆเล๊ยย!”
“กลัวอะไรของแก”
“กลัวหยากไย่จะขึ้นตรงนั้นแกน่ะสิ” เนเน่ไม่พูดเปล่ายังทำท่าชี้ไปที่ของสงวนของเพื่อนสนิทอีกต่างหาก
“ขึ้นก็ขึ้นสิ ฉันก็รอให้พี่เขามาเก็บกวาดอยู่นี่แหละ”
“จ้า แม่มั่นคง แม่รักเดียวแห้งเหี่ยวก็ยอม”
“อะไรของแกเนี่ย555” ทั้งคู่หัวร่อต่อกระซิกกันอยู่สองคนแบบรู้ทันกัน จนกระทั้งสายตาของยี่หวาเหลือบไปเห็นคนกลุ่มหนึ่ง ที่กำลังเดินขึ้นมาที่โซนวีไอพี
กลุ่มชายหญิงหกถึงเจ็ดคนเดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาชุดสวยที่ตั้งอยู่ในมุมสลัวๆมุมหนึ่งของชั้นวีไอพี มีผู้ชายคนหนึ่งในนั้นที่ยี่หวายังคงจดจำเขาได้เป็นอย่างดี แม้ว่าเวลาจะผ่านมานานแล้วหลายปีก็ตาม
“เจอกันจนได้นะคะ…พี่ลีโอ”
“ค่อยๆเดินนะครับ” ลีโอเอ่ยขึ้นในขณะที่ประครองยี่หวาเข้าบ้านหลังจากไปตรวจครรภ์ตามนัดด้วยอายุครรภ์สองเดือนกว่า คนที่กำลังจะเป็นคุณพ่อมือใหม่ดูจะเห่อเป็นพิเศษเพราะตั้งแต่รู้ว่ายี่หวาท้องเขาก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ห่างจากเธอเลยถ้าไม่จำเป็น “ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ค่ะหวาแค่ท้องนะไม่ได้ป่วยกล้ามเนื้ออ่อนแรง” “ไม่ได้หรอกครับถ้าล้มขึ้นมาจะทำไง” ลีโอยังคงดื้อดึงจะประครองเธอเดินต่อไปจนกระทั้งถึงโซฟากลางห้องโถงใหญ่ “ไม่มีงานมีการทำหรอคะมามัวเฝ้าหวาอยู่ได้” “เดี๋ยวงานในบริษัทให้คนเอามาให้ทำที่บ้านครับ ส่วนงานที่ไนต์คลับชาลินกับเคลวินดูแลให้อยู่แล้ว” “เอาเปรียบเพื่อนนะคะเนี่ย” “ไม่หรอกครับ ปกติพี่ก็ทำเยอะกว่าพวกมันอยู่แล้ว ตอนนี้ขอมาดูแลเมียกับลูกบ้าง” ว่าที่คุณพ่อพูดไปพลางยกขาของเธอขึ้นมาวางบนตักของตัวเองและนวดให้อย่างเอาใจ “วันนี้อยากกินอะไรครับเดี๋ยวพี่ทำให้” “อืม! หวาอยากกินยำแซ่บค่ะ” ยี่หวาบอกพร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอเมื่อนึกถึงรสชาติของยำแซ่บๆที่เธอว่า โดยปกติแล้วเธอเป็นคนไม่กินของอะไรพวกนี้เพราะว่ามันเผ็ด แต่ตั้งแต่ตั้งท้องเธอกลับนึกอยากกินมันขึ้นมาเพราะไปเ
…6เดือนต่อมา… บนแคทวอล์คในงานแฟชั่นโชว์ระดับประเทศที่ถูกจัดขึ้นเพื่อให้ดีไซเนอร์รุ่นใหม่ได้มีโอกาสแสดงผลงานของตัวเอง เหล่านางแบบมากหน้าหลายตาต่างทยอยเดินกันออกมาเพื่อพรีเซ้นต์เสื้อผ้าและเครื่องประดับของดีไซเนอร์มือใหม่ที่ว่าจ้างตัวเองมากันอย่างเต็มที่ หนึ่งในนั้นก็คือยี่หวา ที่หลังๆเธอหันมารับงานเดินแบบมากกว่างานแสดงเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับลีโอมากขึ้น และในวันนี้ที่เธอมาเดินแบบงานนี้นั้นก็เพราะว่าลียาน้องสาวของลีโอนั้นได้ทำการเปิดห้องเสื้อใหม่เป็นของตัวเองจึงได้ทาบทามให้เธอมาเดินแบบให้ “ฟู่ว~”หลังจากทำหน้าที่บนเวทีเสร็จสิ้นยี่หวาก็ลงมานั่งพักที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะรอเวลาให้ลีโอมารับ วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมากแถมตอนที่อยู่บนแคทวอล์คก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมอยู่หลายครั้งแต่เธอก็พยายามฝืนเดินต่อเพื่อให้ผ่านพ้นไป “ขอบคุณนะคะพี่ยี่หวาที่มาเดินแบบให้ดีไซเนอร์ตัวน้อยคนนี้อ่ะ” เสียงใสๆของลียาลอยมาแต่ไกลพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาพี่สะใภ้ตัวเองที่นั่งอยู่ “ยินดีจ้ะ” “รอพี่ลีโอมารับหรอคะ หรือว่าจะให้ลียาไปส่งดี” “รอพี่ลีโอน่ะ กำลังมา” “อาทิตย์หน้าวัน
@มัลดีฟส์… “ซี๊ดด! อื๊ออ~~” เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบางของยี่หวาดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในที่พักติดทะเลวิวสวยได้ไม่ถึงสิบนาที ด้วยบรรยากาศและทุกอย่างที่เอื้ออำนวยนั้นทำให้คู่รักที่พากันมาฮันนีมูนถึงที่นี่ต่างพากันอดใจไว้ไม่ไหว เพราะเพียงแค่ก้าวเข้ามาภายในห้องที่ถูกจัดแต่งไว้ให้รู้สึกถึงความโรแมนติกและวาบหวาม ลีโอที่หมายมั่นจะทำเรื่องแบบนั้นกับยี่หวาอยู่ตลอดเวลาก็จัดการจับเธอกดลงบนที่นอนขนาดใหญ่ทันทีทั้งที่เธอเพิ่งจะได้วางสิ่งของลงยังไม่ทันได้นั่งพักให้หายเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ถึงจะเหนื่อยยังไงเมื่อถูกคนช่ำชองอย่างลีโอเล้าโลมเข้าแล้ว ไม่มีทางใดเลยที่เธอจะปฏิเสธเขาได้ นอกจากให้ความร่วมมือกลับไปเท่านั้น “อะ อื๊ออ!” ร่างบางขาวเนียนนอนร้องครางไปกับทุกสัมผัสจากลิ้นร้ายของเขาที่โลมเลียและดูดดึงอยู่ที่หน้าอกกลมกลึงของเธอ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นลากไล้มันไปตามหน้าท้องแบนราบและแวะหยอกเอินกับสะดือหลุมสวย จวบจนมาหยุดอยู่ที่สองกลีบสวยที่เริ่มมีน้ำหวานเอ่อออกมา ลีโอไม่รอช้าจัดการตวัดลิ้นร้อนเลียวนตามรอยแยกนั้นก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปดูดเม้มที่ปุ่มเสียวกระสันของเธอ “อ๊ะ อ
…1ปีผ่านไป… “คัทททท” ตุ๊บ! เสียงโยนบทละครลงบนโต๊ะอย่างหัวเสียของผู้กำกับมือทองทำให้คนทั้งกองถึงกับต้องยืนนิ่งกันเพราะทำอะไรไม่ถูก วันนี้ดูเขาจะหงุดหงิดไปเสียทุกอย่างตั้งแต่เดินเข้ามาภายในกอง “วันนี้เป็นอะไรอ่ะยี่หวา ทำไมเล่นแข็งแบบนี้” และวันนี้คนที่โดนผู้กับกำขี้หงุดหงิดบ่นทั้งวันคงจะหนีไม่พ้นนางร้ายอย่างยี่หวา ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าเธอทำอะไรผิดทั้งๆที่ตัวเธอเองก็แสดงตามบทที่ได้ซ้อมมาทุกประการ “หวาก็เล่นตามที่ซ้อมไว้แบบเดิมเป๊ะเลยนะคะ” “มันไม่ใช่ไง พี่ต้องการให้มันเศร้ากว่านี้” “เฮ่อ! ก็ได้ค่ะ ขออีกเทคนะคะ” ยี่หวาจำใจต้องพูดตัดบทไปแม้ว่าในใจจะค้านแค่ไหน เธอคิดว่าสองสามเทคที่แล้วมาเธอทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่ถ้ายังไม่ถูกใจผู้กำกับยังไงก็ต้องถ่ายใหม่อยู่ดี “เอานะ ขอแบบร้องไห้หนักๆเลย ร้องให้ตัวสั่นไปเลยยิ่งดี” บรีฟนักแสดงเสร็จผู้กำกับขี้หงุดหงิดก็เดินกลับไปนั่งประจำที่หน้าจอของตัวเองด้วยหน้าตาที่ดูเคร่งขรึมผิดปกติกว่าทุกๆวัน “แอ็คชั่นนนน” เมื่อทุกอย่างพร้อมกล้องก็แพลนไปที่ยี่หวาซึ่งรับบทเป็นโสเพณีกำลังตกอับสิ้นหวังกับชีวิตเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆพร้อมกับ
…สายๆวันต่อมา… “อื้มม!” เสียงงัวเงียของร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและในอ้อมแขนแกร่งของลีโอดังขึ้น ยี่หวาลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ตัวเองหลงไหลมาตลอดอยู่ใกล้แค่คืบ เสียงลมหายใจที่ยังคงดังอย่างสม่ำเสมอของลีโอนั้นทำให้เธอรู้ได้ว่าเขายังหลับสนิทอยู่ “หล่อจัง” ยี่หวาแกล้งเอามือของตัวเองเข้าไปลูบไล้ที่ใบหน้าหล่อของคนที่นอนหลับอยู่แต่ทว่าก็ยังไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายนั้นจะตื่น เธอจึงคิดเลิกแกล้งและก็พาตัวเองลุกขึ้นเดินตรงไปเข้าห้องน้ำแทน ผ่านไปสักพัก… “หือ? ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย” ยี่หวาพึมพำเบาๆหลังจากที่ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำไปพักใหญ่ แต่พอเดินออกมาแล้วลีโอก็ยังคงไม่ตื่น “ช่างเถอะ ขอสำรวจห้องหน่อยแล้วกัน” เธอจึงเปลี่ยนจากการสนใจเขามาเป็นเดินสำรวจห้องนอนใหญ่ของเขาแทน ยี่หวาเดินดูอันนั้นอันนี้ในห้องของเขาไปเรื่อยด้วยความสนใจ ทั้งรูปถ่ายของลีโอที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ในวัยเด็กจนถึงในวันที่เขาเป็นวัยรุ่น เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่บางชุดเธอจดจำได้ว่าเธอเองก็เคยเห็นเขาใส่ในตอนนั้นเหมือนกัน ภาพความทรงจำต่างๆในวันวานไหลย้อนเข้ามาภายในหัวของเธอไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นภาพของลีโอที
ภายในห้องตอนนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่แสนอึดอัด จะมีก็เพียงแค่ยี่หวากับชาลินที่ดูจะปกติกว่าคนอื่นนิดหน่อย เคลวินที่นั่งคลอเคลียกับน้ำขิงอยู่ตอนแรกก็เปลี่ยนมาเป็นเอาแต่ดื่มเหล้าที่อยู่ในมือตัวเอง ส่วนลียาก็นั่งเล่นมือถือคุยกับเพื่อนตลอดจนกระทั้ง… “เดี๋ยวลียามานะคะพี่ลีโอ” ลียาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องนั้นโดยที่มีสายตาของเคลวินที่มองตามไปด้วยจนประตูปิดลง แต่พอเขาหันกลับมาแล้วเห็นลีโอจ้องอยู่จึงทำเป็นดึงน้ำขิงเข้ามากอดมาหอมเหมือนว่าไม่ได้สนใจอะไรคนที่เพิ่งเดินออกไป “มีอะไรกันหรอคะพี่ลีโอ” ยี่หวาที่เห็นว่าอะไรๆดูจะอึมครึมชอบกลจึงย้ายที่ขยับเข้าไปใกล้ลีโอเพื่อถามเขา “ไม่มีอะไรครับ เราไม่ต้องสนใจหรอก ดื่มกับชาลินเถอะ” ลีโอเกลี่ยผมที่ตกลงมาขึ้นทัดหูให้ยี่หวาพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างอบอุ่นผิดกับสีหน้าเมื่อสักครู่นี้ที่เอาแต่นิ่งขรึมเหมือนคิดอะไรอยู่ “โอ๊ย! ฉันมานั่งทำไรตรงนี้เนี่ย เฮ้ออ! ไปหาดูผู้ชายข้างล่างดีกว่า” ชาลินที่เป็นคนเดียวที่ไม่มีคู่กับเขาแกล้งเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่าจะลุกออกไปจากตรงนั้น “เดี๋ยวสิจะไปไหน มาดื่มกับฉันก่อน” ยี่หวารีบผละตัวออกจากลีโอและหันไปสนใจคุยก







