"SHINE, may nakalimutan ako, mauna ka nang bumaba," ani Stan."Ulyanin. Sige na, hintayin na lang kita sa lobby.""Sige, sige." Nagmamadali nang iniwan ni Stan ang dalaga.Agad nang sumakay ng elevator si Sunshine nang bumukas iyon. Magsasara na sana ang pinto nang isang kamay ang pumigil sa pagsara no'n. Kasabay ng muling pagbukas ng pintuang metal ay ang pagpigil naman ng dalaga sa kaniyang hininga nang mapagsino ang may-ari ng kamay na iyon.Saglit na tinapunan ni Norman ng tingin si Sunshine bago ito tuluyang pumasok sa loob at as usual nakapamulsa ang mga kamay na tumayo sa kabilang bahagi ng elevator at animo hari na nagmamay-ari ng mundo sa pagkakatayo.Pakiramdam ni Sunshine ay sinasakal siya ng katahimikang namamayani sa pagitan nila ng binata. Hindi niya inaasahan ang pagsasabay nilang iyon at nataon pa na silang dalawa lang ang naroon. Hindi siya mapalagay sa presensiya nito, lalo na't naroon pa rin ang galit na nararamdaman niya para rito. Gusto niya itong komprontahin, ng
"Kuya! What was that!?" si Emmanuelle."What?""What? What? What? Bakit mo naman ginanoon si Sunshine?!""I did nothing, Elle. I just asked her. All she needs to do is to answer me.""Pero tayo ang humihingi ng pabor sa kaniya!""What's wrong with you, Elle? Marami pa d'yang pwedeng kuning endorser. Mas kilala kaysa sa kaniya.""But Sunshine is perfect for the SumSun Airlines. Remember, SumSun is stand for Summer Sunshine!""Sino ba kasi ang nagbigay ng pangalan na 'yan sa airlines ko?!""Ikaw!" sabay-sabay na wika ng tatlong nakatatandang kapatid na lalaki."Ako?""Yes, you are the one who gave that name to the Airlines. Anyway, Emmanuelle is right. Sunshine is perfect for this," ani Jasson, ang panganay sa kanila."And how do you say so?""I heard that she came from Bohol. And she worked at the Palacio Grande. Ang pagkakaalam ko rin ay kilala siya ng mga turista roon.""Palacio Grande?" kunot ang noong pag-uulit niya sa pangalan ng hotel."Yes, the hotel in Panglao that owned by you
"Three years ago, I was in U.S. Habang hinahanap ng mga kapatid kong lalaki si Emmanuelle, Kuya Norman took a vacation in Panglao, Island. Then weeks later, he's so excited of getting married. Ang weird lang niya, dahil ang alam ko, he was mending his broken heart kaya siya nandoon. Tapos bigla niyang ibabalita na... that he is inlove. With whom? I don't know, he never mention the girl's name."Sandaling huminto si Anastacia sa pagkukuwento at pinagmasdan si Sunshine na matamang nakikinig sa kaniya. Nakikita niya sa mga mata nito ang itinatagong pangungulila at ang kagustuhang malaman ang mga nangyari sa kaniyang kapatid."He stayed there for more than a month. Hindi siya mapilit ni Kuya Jasson na bumalik na ng Manila, dahil may kinahuhumalingang babae ang kapatid namin. Until Kuya Martin had been kidnapped. And we found Emmanuelle in an accident. We are all in panicked. We need to transfer Emmanuelle to our hospital abroad to keep her away from media.""Kuya Peter took the responsibi
"Sunny, nagugutom ako."Natigilan si Sunshine sa sinabing iyon ni Norman. Ang matang nakatuon sa kalsada ay unti-unting pinangilidan ng luha. For almost three years, muli niyang narinig ang mga salitang iyon. Dahan-dahan siyang lumingon sa binata at napatitig dito.Tila naman naramdaman ni Norman ang mga matang nakatingin sa kaniya kaya nilingon nito ang dalaga. Gayon na lang ang kaniyang pagtataka at pag-aalala pagkakita kay Sunshine. Agad nitong naihinto ang sasakyan."Hey, what's wrong? May masakit ba sa 'yo?""Sunny, may problema ba?" tanong pa ni Norman. Iniangat nito ang palad at inabot ang luhaang pisngi ng dalaga."Ha? Ah..." Napapitlag si Sunshine nang maramdaman ang mainit na palad na nasa kaniyang pisngi. Tila siya nahimasmasan kaya mabilis na pinunasan ang mga luha."Umiiyak ka na naman. May nasabi ba akong masama?""W-wala. M-may naalala lang ako. Sabi naman kasi sa 'yo magta-taxi na lang ako. Ginutom ka na tuloy sa biyahe.""Okay lang ba kung kumain muna tayo?""Ah, sorr
PINASADAHAN ni Norman ang kabuuan sa harap ng malaking salamin matapos niyang ikabit ang customized silver cufflinks sa magkabilang lupi ng suot na white long-sleeved shirt. Pagkatapos ay ang red necktie naman ang isinuot, at saka niya isinunod ang gray coat. “Ang gwapo ng piloto namin, ah!” bulalas ni Emmanuelle nang pumasok ito sa silid ng kapatid. Akma siya nitong yayakapin pero agad niya itong inawat, ayaw niyang magkaroon ng kahit konting lukot ang suot niya. “Ang sungit!” angil sa kaniya ng kapatid. “Is everything ready?” tanong niya rito habang itinatali ng black sanrio ang may kahabaan ng buhok. “Yes, everything is ready. And we will start in ten minutes.” “Okay.” Muli pa niyang sinipat ang sarili sa salamin, making sure na walang lukot at presentable ang ayos niya. He was used to attending business presscon, but he couldn’t explain why he was feeling nervous right now. “Relax, kuya. Press launching lang ang gaganapin, hindi pa kasal,” pang-aasar sa kaniya ni Emmanuelle.
“Katie...” “Where have you been? I’m hungry.” “Ipinakilala ko si Sunshine sa mga stockholder.” “I see. Are you done?” Nagkatinginan si Norman at Sunshine. Blangko ang mukha ng dalaga na pilit itinatago ang totoong nadarama. Samantalang tila naman nagsusumamo ang mga mata ng binatang nakatitig pa rin dito. “Hey...” “Ah. By the way, Katie, meet Sunshine. Shine, this is Katie.” “Nice to meet you, Ms. Valdez. Well, for your information, I am Norman's fiancée.” “Nice to meet you too, Ms. Grande.” “Did you know each other?” “No. We are just meeting now. Right, Ms. Valdez?” “Yeah...” walang buhay na sagot ni Sunshine. “Let's go, honey. Kumain na tayo.” “Let’s go, Sunny.” “Hindi na, Sir. Hinihintay ako ng mga kaibigan ko.” Nais sanang tumutol ni Norman, ngunit napansin niya ang masamang tingin ni Katie, kaya walang nagawang napabuntong-hininga na lamang ito ‘saka tinanguan ang dalaga. Lumipas ang oras. Halos masayang nagkukuwentuhan na lamang ang mga naroon. Nang muling dumili
"Sunny...""At hanggang ngayon, mahal na mahal pa rin... kita." Sumubsob ang mukha ni Sunshine sa matipunong dibdib ng binata.Hindi kaagad nakahuma si Norman. Ilang segundo silang nanatili sa ganoong ayos. Parang musikang nagpaulit-ulit ang mga salitang iyon buhat sa dalaga at hindi niya maintindihan kung bakit tila napakasarap niyon sa pakiramdam niya. Nang mahimasmasan siya ay pinangko na lamang niya ang nakatulog na dalaga para dalhin sa sarili nitong suite. Pero gayon na lamang ang muli niyang pagbuntong-hininga dahil wala ang keycard ng dalaga. Napapalatak na muli niya itong ipinasok sa elevator.No choice siya kundi ang dalhin ito sa kaniyang suite. Saglit niyang ibinaba si Sunshine habang hawak ito nang mahigpit sa baywang, upang buksan ang pinto. Muli sana niya itong bubuhatin ngunit natigilan siya nang magtama ang kanilang mga mata. Nakadilat na kasi ito at malamlam ang mga matang nakatingin sa kaniya.Kumibot ang mga labi ni Sunshine, dahilan para mapalunok ng laway si Norm
MABILIS na nagdamit si Norman at para itong hangin sa liksi ng paglabas nito sa suite. Bumaba siya sa 3rd floor kung nasaan ang kwartong inookupahan ni Sunshine, ngunit nakailang katok na siya ay wala pa ring nagbubukas niyon.Iritado na ang binata dahil sa mga bagay na gumugulo sa kaniyang isip. Ano ang ibig sabihin ng mahigit limang milyon na iyon? Iyong mga katagang bigla na lamang lumitaw sa kaniyang isip. Sino ba talaga si Sunshine sa buhay niya? Anong ibig sabihin nito kagabi?"Master." Nakayukod na bati ng isa niyang tauhan nang makasalubong niya ito sa lobby ng hotel."Nasaan ang iba pa? Nevermind, just tell them to find Sunshine, now!""Yes, master!""Nasaan ka na ba, Sunny?" usal niya habang iginagala ang paningin sa paligid.Lumabas ng hotel ang binata at nagtungo sa dalampasigan. Nagbabaka-sakaling makita roon ang dalaga. Naligo na siya sa sariling pawis at nalibot na niya ang resort pero ni anino ni Sunshine ay hindi niya matagpuan. Nakaramdam siya ng labis na kalungkutan