From the cross world of wealth and destitution, love blooms between the superiority of Primo and his wife's replica, Larika—under a curb sequence of transformation. "I formally announced you... my wife."
View MoreLarika F.S.
Sa magulong mundo, makakahanap ka ba ng kapayapaan?Sa magulong kapayapaan, makakahanap ka ba ng kapahingahan?Sa magulong kapahingahan, makakahanap ka ba ng tahanan?Cause for me, thousands of words in the dictionary, but the definition of "peace" has given me only a vague understanding. It's a word that seems so elusive.Kaya eto ako, ginagawa ang mga utos ng aking ama para lang makuha ang inaasam na gantimpala. Pero sa tingin ko, ito ay kamalasan."It's work now, Mrs. D'arcy. Wear the fucking clothes I've sent you, or I'll strip you naked to make you wear it," Primo huskily whispered in my ear as he sucked on my earlobe, making me groan."Punishment is cruel, bimbo. Better do as I say." And with that, he left me backstage, leaving everyone in shock.If God would let me choose a life, I'd rather choose not to have one at all.Everything happens for a reason, and that fucking night aligned everything with torment and a revolution of wrath."Pa! Ano na naman 'to? Ang laki-laki na ng utang na 'to! Alam mo naman na pinagtitipid ko ang gastos natin para sumakto ang budget natin sa pang-araw-araw pati na sa gamot ni Yasmin. Tapos, bagong utang na naman? Para sa alak at sugal?" I vented in frustration.I was forcing myself not to cross the line just because I'm the one carrying all the burdens, but this... this is beyond my patience's limit.Pagod ako... Sobra. At alam 'yun ni Papa. But he prefers his devil's voice rather than his child's agony.Gusto ko sanang sabihin, "'Di bale nang walang maibiling gamot sa anak, may maiinom lang?" That's the specific statement I want to say to him.But I held myself back. Composed myself and pushed my demons behind before I could further talk back at him."Anak, ngayon lang naman 'yan, eh. Tsaka nak... Uutang na lang si Papa sa ika-kinkinse para mabayaran kita. Sige na, oh? Nak..." He pleaded, extending his hands to ask for money.Napalo ko ang aking sintido.Por pabor, Pa!Uutang tapos ibabayad sa utang?Gusto ko nang umiyak, gusto kong humiga sa kama at ubusin ang lahat ng luha para may mai-pang-luha pa ako bukas.Pero nangmamanhid na ang pakiramdam ko.I feel nothing. Nothing to the point that pain isn't visible anymore.In the end, I ended up giving him the money he was asking for. Seven thousand lang, pero ang laki-laki na nito sa akin. Kalahating buwan ko na 'yan sa club na pinapasukan ko.What makes me mad is that, after he got what he wanted, wala kang maririnig na pasasalamat sa kanya. Aside from pagwawaldas ng pera, wala nang ibang ginawa si Papa.Dapat bang sisihin ko siya dahil naging ganito simula nang iniwan kami ni Mama? O sa akin, dahil hindi ako tunay na anak ni Mama?Natagpuan ko ang sariling umiiyak sa sulok ng aparador.I kept crying as I brushed my hair upward. My heart throbbed when I saw my sister's bloodshot eyes looking at me.Lumapit siya sa akin at niyakap ako."H-Hey, bakit ka umiiyak? Don't cry..." She didn't listen and started sobbing. Humigpit ang yakap nito sa akin at hinagod ko ang buhok nito bago isinampa ang mahina niyang katawan sa aking hita.I kissed her temple, "Don't cry... Pinapaiyak mo rin si Ate..." But hardheaded like our genes, hindi siya tumigil. And we spent the night crying.On the next morning, maaga akong nagising para paghandaan ng almusal ang aking mga kapatid bago pumasok sa pinapasukan kong club.It's around 5 AM at isang oras na lang bago ang simula ng shift ko. I placed a note on the table before leaving the house. My siblings are still sleeping."Rafa, wag kalimutang painom ng gamot si Yasmin sa tamang oras. Ibili mo na rin ng pang-snack si Rio dahil nakalimutan kong bumili kagabi. Babalik ako ng alas-dos, siguraduhin niyong hindi kayo magpapagutom. Ayos?"I spent the night working my ass off hanggang sa nag-alas-dies na ng gabi. Walang tigil ang trabaho ko simula kaninang umaga, at ramdam na ng katawan ang pagod. But I kept on serving the customers.Hindi ganun kalaki at ka-sosyal ang club na 'to, may iba pa nga ngang h*******k na babastos. Pero sa sweldo, sakto na ito sa buong buwan."One amaretto please." Nabaling ang attention sa bagong dating na customer, he gave his card at ininabot ko iyon bago isinalpak sa counter.Unlike other usual customers, this man exuded masculinity and sophistication. Sopistikado at kagalang-galang ang tindig. The formation of every detail in his body was injustice. Too good to be true. And too hot not to stare."Times ticking." His baritone voice was deep as it wandered down the ocean. Masyadong malalim. He smiled and there's perfection in it.Nakakatunaw, nakakalusaw, pero kaagad naman akong bumalik sa realidad at inasikaso ang order nito.His broad shoulders and toned, thick figure made me jump into a conclusion that he's into working out.At nagpakilala sa akin sa kaisipang, may lakas siyang kaya ipatumba ang kahit sino't kahit kaninong puso.His bright face is like a gentle touch from heaven, cleanse with purity and gloriousness. But that impression tells me the opposite.Mga ganitong klaseng akala mo mabuting ginoong lalake, ngunit tarantadong abno pala. But I shrugged off that thought. Who am I to judge a stranger? A person I barely know.I've dived back into my work, forming an alliance with my skills and passion.I'm not saying that I'm a skilled bartender, but I've been working for over two years, and the reviews from the customers? Well, they're quite impressed. Not bragging."Woah! Bullseye." He complimented, twitching lips. Butterflies filled my stomach, and I timidly smiled."They should've put a caution that this bartender is cute." I was having a hard time checking if there's any other bartender aside from me, but I knew I was the only one for this shift.When I gazed at him, he was looking at me. Intensely."Navigating the culprit?" His lips formed a smirk. "It's you, dummy." I couldn't find the right reaction to meet the response he was aiming for, pero iyon na lahat. I masked my feelings and neutralized my expression.Mahirap na, ganitong lalake kadalasan ang mag-uwi sa 'yo sa kama at iiwan ka sa huli.But why the hell would I think of bed?"You're thinking of it too?" Napanganga ako sa sinabi ng lalake. I didn't know what he meant by it, pero it made my throat dry. Did he find out that I was thinking of bed?"As far as I know, you're thinking of how cute I am." Pagpapatawa ko. We both laughed, and I found him laughing so sexy.That even the way he touched his fingers to his lips drove me insane."And you're?" In the middle of our conversation, he asked."Sabihin na lang natin, I am hiding with the concept of: A person with nothing in the future." Even if the atmosphere was stable, and he seemed unaffected with those words, para sa akin, iyon na lahat.Kasi totoo naman lahat ng sinabi ko eh. Walang kwenta ang magiging bukas ko. And that's the thing I am afraid to hold, but grasping me tightly.But this man... This man is a vast green flag. I can even sense that he tastes my bitterness."Then be my future everything..."Larika F.SAll I can think is chopping Primo as I grind his inside slowly and freezing to death, burying him six feet under, just to inhale the revenge I've been wanting to do.Pero paano ko magagawa iyon when he has the power and authority to make me flinch and tremble my knees? Tingin palang malulisaw kana, what more magasalita na.Kahit sino mapapa-amo. I was pouring the hot water habang tinitimplahan siya ng kape. I didn't know what kind of coffee he like cause I haven't prepared him this drink.Alak oo.I've gave my service with the best liquor and best stunt I got. Maraming paraan upang gumawa ng kape dito, may machine nga na kayang gumawa ng ilang segundo lang. But I don't know why I'm making an effort to tear the sachet and pour the hot coffee, carefully.I'm a bartender, not a barista. Not that he command me to make a coffee, or get one, pero bakit sinasayang ko pa ang oras ko dito?I didn't put any sugar, instead, I mixed it with milk whisked.May ibang tumitingin pa sa ak
Larika F.S“Who really are you Kamari D’arcy?” kuryusong tanong sa sarili. Lahat ng dapat kong malaman ay nalaman ko kagabi. Their history and all. Primo and I talked about it until the time we were tired talking. Hinatid niya ako sa bahay at pinasalubungan ko naman ang mga kapatid ko. “Kamari Sevillano D’arcy. A wealthy female actress that married the CEO of the Line-Tech Company. They formally announce their marriage, and will consider having an off-springs.” Sa lahat ng balitang nakuha ko, iyon ang tumatak sa akin. Am I wicked to think na mas maganda ako sa kanya? I shrug off that idea. Basi kasi sa mga nakuhang litrato ko sa internet, marami muna ang nam-bash sa kanya dahil sa itsura nito? She has a fair skin but flat nose, but she got a good posture. Hindi ‘rin siya katangkaran gaya ng ibang artista. But one thing the media knows based on the internet, mahal na mahal siya ng mga tao dahil sa galing nito sa industriya ng pag-aartista. Sabi pa nga ay skilled actress na ito, a
Larika F.SIt was already night, and the skies are already dark but the beauty of it's mysterious color give shine in the season of longing. Typical night at BGC, may kaingayan sa rami ng tao. Nandito kami ngayon sa Uptown mall, at kahit gabi na ay marami parin ang tao. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang rason kung bakit kami nandito, but I stayed quiet the whole time. Ng tumigil kami sa isang exclusive restaurant ay napagtanto ko na ang destinasyon namin. Pero bago paman kami makapasok ay pana’y na ang tingin at tigil ng mga tao upang obserbahan kami. As if they’ve seen us somewhere and they are figuring it where. Maybe because recently, Primo just announced the new face of Kamari, his wife, at ngayon ay gulat at pagtataka parin ang nasa utak ng mga tao. I wonder how big this Kamari is in this Industry. Kaya bago paman kami pumasok ay dinumog na kami ng ilang fans. I was startled by the sudden attention I get from random people, at higit sa lahat, sa isang public place pa.
Larika F.S My eyes drifts and drops as soon as I realize where we’re going. “No way…” namilog ang mata ko ng tama nga ang hinala. We parked on the lobby of Meducy clothing line. “No not again with the tailors…” Halos nagmamakaawa ang boses ko, and I caught Primo grinning pero madali lang. Ngumuso ako at inis na umayos ng upo. Magiging impyerno na naman ang kaganapan sa loob ng lugar na ito. Demons are inside, there’s no way hell wouldn’t be there as well. Ngayon palang nanunuyo na ang lalamunan ko. Pero wala akong nagawa kundi ang sumunod kay Primo. Nasa likod ako nito na parang takot at tipong nagsumbong sa itay nito. “Stand straight. You’re D’arcy.” Kasabay ‘nun ay sunod-sunod na yumuko ang mga trabahante, and with Primo’s confidence and pose, parang nagkaroon ‘din ako ng lakas ng loob. “You’re D’arcy…” those words echoed on my mind. Dahan-dahang umayos ako ng tayo, at kahit suot ko ang uniform ng bar, may kumpansiya ako dahil kasama ko ang taong nasa harapan ko. Hindi ko ala
Larika F.SHindi ko alam, but I just found myself inside the bar, helping Julius with the enormous customer lining up right now. Wala akong ideya kung bakit ako nandito kahit sinabihan naman akong hindi ko na kailangan pang magtrabaho dito since sobrang sakto na ang sweldo ko kay Primo. But as much as I want to do nothing, parang plaka’ng paulit-ulit na nag-si-sink-in sa akin ang last na ‘di pagkakaunawaan namin ni Primo. At hello??? May mukha pa ba akong ihaharap sa kanya matapos siyang sinagot ng ganun? I can barely recognize due to the thick glasses, face mask, and cap I am wearing. Ito ang naging dahilan ng away ni Primo, that’s I am being cautious right now. Especially when I was spied, just like Primo said. Nakakahiya naman sa asawa niyang baka madumihan ang pangalan. “Fuck I’m being bitter.” I murmured while doing my job. Shanon kept calling me, but the last incident just embarrass and hurt me. I will call him as soon as I compose myself. Ngayon… I just feel like not ta
Larika F.SPara akong timang na iniiwasang dumaan sa bahay ni Julius. Hanggang ngayon kasi wala pa akong lakas na sabihin sa kanya ang bago kong trabaho, lalo pa’t sinabihan ko siyang mag-re-resign na ako kahit alam niyang mayroon akong pagkakagastusan. Isang linggo narin ang nakakalipas simula ng pumunta ako sa villa ni Primo. Pagkatapos ‘nun ay sinasibihan na niya akong magsisimula ang trabaho ko pag maayos na ang kalagayan niya. At isang linggo akong naghihintay.“HOY!” Nagulantang ako ng may humawak sa balikat ko. “Leche!” sigaw ko at hinarap ang may pakana. At sinong gago ang manggulat ng ganun?! Hinanap ng mata ko ang nanggulat at umatras na lamang ang tapang ko ng makitang si Julius iyon. Tawa pa siya ng tawa. “At bakit ka naman tutunganga sa daan Laraki Fadaine Sandoval?” sabi nito at tinusok ang noo ko. “Aray!” inis ko siyang tinignan. “Hoy babae. Ako dapat ang naiinis. Ikaw ‘tong walang paramdam ng isang linggo pagkatapos mong mag resign.” Umiwas ako ng tingin. “May
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments