Revenge Of The Martyr Wife

Limang taon! Limang taon na kaming mag kasama ng asawa ko. Pero kahit kaylan hindi nya ako tintrato na parang asawa nya. Para sa kanya isa lang akong katulong sa bahay na ito. Bakit ganun? Hindi ba dapat mahalin nya na ako dahil limang taon na kaming mag kasama? Pero bakit hindi nya ako kayang mahalin katulad ng pagmamahal nya sa kanya. "Ano pang tinatayo-tayo mo dyan? Linisin mo na ang kwarto ko!" Nabalik ako sa ulirat nang marinig ko ang malamig niyang boses. Nataranta ako at pinulot lahat ng mga damit niya na nagkalat sa sahig. Sa limang taon naming magkasama. Hindi nya ako ginalaw o pinagsamantalahan, at nagpapasalamat ako noon sa Diyos dahil hindi nya ako pinabayaan. "N-nakahanda na ang pagkain mo ho-- este sir." Parang tinusok ng karayom ang dibdib ko kapag sinabi ko ang salitang yan. "Mabuti naman at ginagawa mo ang trabaho mo at marunong kang lumugar! Kailangan malinis ang buong bahay, Heart, dahil sasama sa akin mamaya dito si April." Malamig nitong tugon bago lumaba

Sa totoo lang, kaya naman kami naging mag-asawa dahil in-arrange lang kami ng mga lolo namin. Kaya wala siyang magawa kundi pagbigyan ang kahilingan ng lolo niya bago ito yumao.Limang taon na kaming magkasama. Samantalang 20 anyos ako noon at siya naman ay 23 anyos at nasa noong ikasal kami. Isa akong doctor pero hindi ako nakapagtrabaho dahil ayaw ng asawa ko.Tatlong taon ang agwat namin, at simula nang makasal kami ay naging miserable ang buhay ko sa piling niya. Pero kahit ganun minahal ko sya sa kabila ng pananakit nya sakin.Siguro nga may katapusan ang sakit na nararamdaman ko sa ngayon. Balang araw magising din ako sa katotohanang hindi niya na ako mamahalin pa. At sa oras na magagawa ko yon ay magsisimula na ako at iparamdam ko sa kanya ang lahat ng sakit na nadarama ko.Pero hindi pa ngayon dahil mahal ko pa sya at hindi ko sya kayang iwan.Napabuntong hininga nalang ako at saka tumayo at umakyat sa kwarto. Pakiramdam ko tuloy para akong isang hangin na wala sa sarili. Yung

Nagising ako ng maramdaman ko ang lamig ng sementong hinihigaan ko. Inikot ko ang aking paningin sa paligid at bumungad sa akin ang kalat ng buong kwarto. Napangiti ako ng mapait ng maalala ko ang nangyari kanina. Pasadong alas singko na ng hapon at 'di man lang ako nakaramdam ng gutom. Dahan-dahan akong tumayo at kinuha ang cellphone ko. Napangiti ako ng mapait ng makita ko ang message ni Mom at Dad. Halos sa kanilang lahat iyon. Sigurado akong alam na nila ang kalagayan ko. Lalo na at maraming connection si Dad at Mom sa negosyo. Napangiti ako ng makita ang pangalan ni mom sa screen. She's calling."H-hello, am-mom?" Nauutal kong bungad at hindi ko mapigilang mapaiyak."Sweety, please come home now! We miss you so much! Please leave him." Alam ko kung sino ang tinutukoy ni Mom, ang asawa—si Alex.Narinig ko ang paghikbi ni Mom kaya mas lalo akong nasaktan dahil ayaw kong marinig o makitang umiyak si Mom nang dahil lang sa akin."Mom! Stop crying, okay? I miss you too, Mom. I'm f

Heart POVMasakit ang katawan ko , pakiramdam ko merong nakadagan sakin. Gusto kung imulat ang mga Mata ko pero Hindi ko kaya. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero Hindi ko rin kaya."Hon! Kaylan kaya sya magigising". Gusto kong imulat ang aking mga Mata. May mom is here.Buhay ako pero bakit Hindi ko mabuksan man lang ang mga Mata ko. Gusto kong magsalita pero Hindi ko maibuka ang bibig ko." shh. Hon tama na! Magigising din sya". Gusto kung ngumiti kasi pati si dad ay nandito din na nag babantay sakin.Ginalaw ko ang mga daliri ko! Ramdam ko ang mainit na kamay ni mom na hinawakan nito."O-oh God Harold! Gumalaw ang daliri nya". Natarantang usal ni mom!" w-what segurado kaba honey". Sabi ni dad na halata mong nataranta ito."No I'm not! Look". Masayang sabi ni mom at inangat ang kamay ko. Ginalaw ko ito na kinasinghap ni dad." oo nga!/----- DOC GUMISING NA ANG ANAK KO". rinig kung sigaw ni dad palabas kung San man ako naroon. Gusto kong tumayo dahil sa reaction ni dad! Pero Hin

Heart POVNagising ako sa mainit pag tapik ng pisnge ko. At alam kung si mom ang gumising sakin."Hmm". Ungol ko! At unti unti kung minulat ang mga Mata ko. Syempre ano paba ang aasahan ko kundi Dilim lang naman ang sumalubong sakin." Sweetie Were already here?". Malambing na tugon ni mom! Tumango ako at hinawakan ang kamay ni mom para Hindi ako madapa."Hon! Dalhin muna si Heart sa loob ako ng bahala sa mga gamit natin". Sabi ni dad! " okey hon! Let's go sweetie! ". Tumango ako at nag Simula ng maglakad." Mom! Maganda naba ang View! Anim na taon din ako hindi naka punta dito?". Tanung ko at dinamdam ang simoy ng hangin na sumasalubong samin ni mom! Malapit ito sa dagat at maganda ang tanawin. Hinding Hindi ko maka kalimutan ang Lugar na ito. Pero Hindi kuna alam ngayon baka merong nagbago."Hmm. Mas lalong gumanda anak". Narinig ko naman ang sinabi ni mom na tila nalulungkot." Mom". Tawag ko sa kanya at kinapa ang mukha nya. Now I know she's crying."I'm sorry sweetie I can't st