Sandoval Series #2 : A BEAUTIFUL NIGHTMARE

"You are my uncluttered mess, my organized chaos and my beautiful nightmare." -Gustavo Orion Sandoval-He wants nothing but the best. Be the top of his game and remain on the top for a lifetime. Despite being the youngest most successful CEO, most sought after bachelor, nothing can give him the happiness his heart is longing for years. There's only one woman who can give that to him. The woman who never left his heart and his mind.She's an orphan. At a very young age she managed to live a life on her own. Street smart, fearless and wise. She always dreamed for a better life not for herself but for the family she found in the street. She fell in love and gave her all but he left her heart broken. The man who promised her forever is the same man who broke her young heart. Will the day come he'll gonna find her dream? or She will remain forever a beautiful nightmare?********"Tatay, bakit po wala kayong chicken joy at spaghetti?" Tanong ko kay tatay ng makitang kami lang ni Ate Ji

"Ay bet ko yun, ang talino mo Luningning! Hindi ako nagkakamaling maging bff ka!" Sa lakas ng hampasan nila, sigurado akong malalamog ang mga braso ng mga ito mamaya. Pwede namang magtawanan lang bakit kailangan pang maghampasan?Ang weird lang tingnan na kahit parang nagkakasakitan na silang tatlo, tawang-tawa pa rin ang mga ito. Meron palang ganun? Pwede pala ang ganun?"Ikaw naman Milagring, anong kaya mong gawin 'pag nangyari yun?" Tanong ni Mariposa. Nag-isip pa si Milagring pagkatapos pilya itong ngumiti. "Hindi mangyayari sa akin yun Mariposa dahil yung forever ko mismo ang pipigil. Alam niyo naman ako, palaban ako. Kaya kong gawin lahat, kaya kung lunukin yung mga hindi dapat nilulunok." Gago! Ano daw? Nanlaki ang mga mata kong nakatingin sa kanila. Parang nagloading ang utak ko saglit. Tama ba ang narinig ko. Si Milagring pa talagaa ng nagsabi nun? Hindi naman ako inosente sa mga ganung bagay dahil dito sa lansangan kung ano-ano ang mga nakikita namin. Pero hindi pa rin

Hindi ako sumagot at gaya ng nakasanayan walang emosyon ang mukha ko. Anong klaseng extra? Kung marangal naman, ayos lang. Hanggat maari papanindigan ko itong pagbabagong buhay ko. "Baka gusto mong maging janitress. Yung anak ko nagsabi may hiring daw doon sa opisina nila. Umalis daw kasi ang isang janitress kaya ngayon kailangan nila ng isa. Kailangan na daw talaga nila kasi kababalik lang nung Boss nila at yung umalis na janitress ay doon naka-assign sa opisina nya."Nanatili akong tahimik dahil hindi ko alam kung anong isasagot sa kanya. Sixteen palang ako, ang alam ko eigteen ang edad bago ka makapasok ng nagtatrabaho sa mga opisina."Sayang naman kasi kung dito ka lang sa palengke. Sa totoo lang naawa ako sayo, Chichay. Hindi ko alam kung ano ang pinagdaanan mo pero alam kung may mabuti kang puso. Gusto man kitang tulungan at doon sa bahay patirahin pero alam mo namang maliit lang din ang bahay namin."Tango lang ang sagot ko sa kanya. Wala din naman akong balak makitira kahit k

Nang ma-inlove ako sa'yoKala ko'y pag-ibig mo ay tunayPero hindi nag-tagal lumabas din ang tunay na kulayAng iyong kilay mapag-mataas at laging namimintasPero sarili kong pera ang iyong winawaldasI was annoyed as fuck, like fucking fuck! Dahil ang lintek kong kapatid kanina pa kanta ng kanta. Ang sarap na sungalngalin ng bibig nya sa sobrang ingay. The heck with that song? Is that the new trend now? Ang baduy! He is here inside my office. Kanina ko pa sya pinapalabas pero ayaw niya. This fucker really enjoy annoying me. He feels like he's in a concert and I am his fan. He's holding the remote, making it as his microphone while singing on top of his lungs like a fucking idiot.Para kang sphinx ugali mo'y napaka-stingKung hiyain mo ko talagang nakaka-shrinkGirlie biddy bye bye don't tell a lieBakit mo ako laging dini-deny"Will you please shut your fucking mouth!? I can't fucking work!" I scolded him once again but the brute didn't listen to me. Humakbang pa ito palapit sa akin

"Stay, Andromeda."Tinaliman ko ng tingin ang lalaking pangiti-ngiti ngayon sa harapan ko. Ang walang hiya muntik pa akong kargahin kanina nung nagmatigas ako. Kung hindi ko lang sya naitulak baka parang sako niya na akong binuhat sa harapan ng mga empleyado niya.Ang ending, para tuloy akong batang hila-hila niya hanggang sa makarating kami dito sa opisina niya. Lintek talaga! Hindi man lang ba niya naisip ang kahihiyan ko? Ano nalang ang sasabihin ng mga kasamahan ko? Sigurado akong pinagpi-pyestahan na naman nila ako ngayon. Ano bang akala ng lalaking to sa akin, kung sino-sino lang na babae na basta niya nalang bubuhatin?Hindi ba siya nag-aalala sa kung anuman ang sabihin ng mga empleyado niya dito? Hindi man ba niya naisip ang reputasyon niya?Eh kung kasuhan ko kaya siya ng illegal...ano nga ba ang kasong yun? Illegal position? Illegal parking? Ah basta!" Stop frowning, Andromeda. You eat first" Isa-isa niyang binuksan ang mga pagkain sa harapan habang ako ay nakasimangot