5. LIFE IN SAMAR

Theo

“Huwag ka mag-alala at walang iba tao rito kun’di tayo lang,” malambing na tugon ni Chona.

Wala ng tanong-tanong pa at sinunggaban ko na siya ng yakap at halik. Hiniga ko na lang si Chona sa sahig at parehong naghubad ng mga saplot sa katawan.

Nakailang rounds din kami at para ba ‘di nauubusan ng kalibugan ang babaeng ‘to na gumigiling pa rin sa ibabaw ko. Pinagbigyan ko pa rin siya hanggang sa siya na mismo ang magkusang umayaw. Alam ko matagal ng may pagnanasa sa akin si Chona. Nagmadali na ako magbihis dahil magtatakip silim na at marahil pauwi na rin si Kagawad.

“Honey! Nandito na ‘ko.”

Boses ni kagawad ang narinig ko at sabay pa kami napatingin ni Chona sa pagbukas ng pintuan. Ngunit, mukhang mas nagulat pa si Kagawad kaysa sa ‘min ni Chona.

“Balasubas ka Theo! Pati ako tinalo mo, mga hayop!!!” galit na galit na wika ni Kagawad at bumunot kaagad ng baril.

Ngunit mas mabilis ang pagkilos ko. Bago pa maitutok ni Kagawad ang baril sa ‘kin ay nakalapit na ‘ko sa kaniya upang itulak ‘to. Napasandal si Kagawad sa bukas na pinto, dahilan upang makakuha ako ng pagkakataon upang makalabas ng kanilang bahay at makatakas.

“Muntik na ‘ko,” bulong sa sarili.

Tulad ng dati ay sa lugar ni Leah ako nagpalipas ng oras bago umuwi sa barung-barong. Sigurado nakarating na kay Maymay ang mga nangyari at malamang nakahanda na rin ang kaniyang pamalo. Natawa na lang ako sa naiisip ko dahil sa edad na ‘to ay napapalo pa. Masyado na rin mainitin ang ulo ni Maymay simula nang lumipat kami sa squatter area. Hindi rin naman ako nagagalit o nagtatanim ng sama ng loob sa mga ginagawa niyang pangangaral sa akin.

Maghahating-gabi na rin kaya naisipan ko umuwi na. Napansin ko may rumoronda pa na mga tanod na para ba may hinahanap sila. Hindi pa nila ako namamalayan kaya lalapitan ko sana sila upang tanungin. Nang bigla na lang may humatak sa kaliwang braso ko.

‘Oh fuck!’

Napamura ako sa ‘king isipan dahil lagi na lang may humahatak. Sa gulat ko ay sinakal ko agad ang tao humatak sa ‘kin at marahas na sinandal sa pader.

“T-Theo,” usal nito.

Si Ramon lang pala, ang dakilang manliligaw ni Maymay kaya binitiwan ko kaagad.

“Bakit ka ba nanghahatak bigla?” tanong ko.

“Kanina pa kita hinahanap at nakita ko palapit ka sa mga tanod,” sagot nito.

“And why are you looking for me?” I asked again.

“Ah?” maang na tugon ni Ramon na marahil ‘di nakakaintindi ng English.

“Bakit mo ‘ko hinahanap?” pag-uulit ko.

“Umalis na muna tayo rito at ipapaliwanag ko sa ‘yo sa daan. Nasa terminal na si Myrella at naghihintay sa ‘tin,” paliwanag ni Ramon.

Matagal ng nanliligaw si Ramon kay Maymay at kahit kailan ay ‘di ito kinakitaan ng masamang hangarin. Sumama na rin ako kahit nagtataka at talagang halata ang pagmamadali ni Ramon na makaalis sa lugar.

Samar Leyte 2015

Two years have passed since we left the squatter settlement, and Ramon has taken us to a secluded part of Samar to hide me. Hindi ko akalain na malaki problema ang nagawa ko dahilan upang mapadpad kami sa lugar na ito. I pursued my education here, and I am currently enrolled in a criminology course. I'd like to take a break from studies in order to assist Maymay and Ramon, who got married last year. Maymay, on the other hand, does not want me to quit because she wants me to finish my studies and find a decent job.

“Theo, tulungan mo si Ramon sa pagsisibak ng kahoy,” utos ni Maymay na naglalaba habang humihithit ng sigarilyo.

“Sure, but hey! Stop smoking, lagi na lang may sigarilyo sa bibig mo at kabilin-bilinan ng doktor na bawal sa ‘yo ‘yan,” tugon ko sabay hatak sa sigarilyo.

Last two years din nang ma-diagnosed ng Lung Cancer si Maymay bago pa kami dalhin ni Ramon sa Samar. Matigas talaga ang ulo ni Maymay at ayaw papigil sa paninigarilyo. Lagi niyang hinahanap-hanap ang lasa at amoy ng sigarilyo kaya ‘di magawang alisin sa kanyang sistema.

Lumayo na ako kay Maymay upang puntahan si Ramon sa may bakuran. Maliit ang dampa tinitirahan namin ngunit malawak ang lupang kinatitirikan nito na minana ni Ramon sa mga magulang. Wala ako balak na tulungan si Ramon at magpapaalam lang na may pupuntahan. Madaling kausap ito at hindi kailangan ng mga paliwanag, kaya naman mabilis kami magkasundo. Sa ngayon ay silang dalawang mag-asawa ang pinakaimportanteng tao sa buhay ko.

Kanina pa naghihintay si Anna sa ‘kin sa ‘ming tagpuan, anak siya ng Punong Barangay sa lugar at magkasing-edad kami. Ilang buwan na rin kami magkasintahan at tuwing walang pasok ay umaakyat sa bundok upang maghanap ng iba’t ibang uri ng halaman. Madalas ay pinipili ko ang mga halamang nakakapaglunas ng sakit o nakakagawa ng lason. Iba talaga ang mga hilig ko sa buhay at ayaw ko ng mga bagay na hindi mapapakinabangan.

“I really missed my pitcher plants,” naisatinig ko na lamang.

“May sinasabi ka?” biglang tanong ni Anna.

“Wala naman,” sagot ko. Halatang hindi naniniwala si Anna kaya naman kailangan ko pa magsinungaling, “Na miss kita.”

Para namang kinilig ito sa narinig. Mahilig si Anna sa mga ornamental plants, binababa niya sa bayan ang mga nakukuha upang ibenta sa mga collector or turista. Bukod sa maganda ang mukha at katawan nito ay maganda rin ang kalooban. Ngunit hindi siya ang tipo ko babae na gusto makasama habang buhay.

“Hindi ka pa ba tapos?” naiinip na tanong ni Anna.

“Sandali na lang, may nakita ako mga edible yeast. Sayang din ang mga ‘to,” sagot ko at nagmadaling pinitas ang mga kabute. Naiisip ko na ang puwedeng iluto ito ni Ramon sa hapunan. Nagsasawa na ako sa laging gulay mula sa kanyang pananim ang iniluluto.

Pagkatapos na makuha ang lahat ng kabute nakita ay lumapit kaagad ako kay Anna. Nakasimangot ang mukha na marahil nagtatampo dahil sa hindi ko pagpansin sa kanya habang nangunguha ng mga halaman. Kaya naman hinalikan ko ito sa pisngi.

“Tapos na, puwede na tayong umuwi,” wika ko sabay akbay kay Anna. Ngunit nag-inarte pa ito at lumayo sa pagkakaakbay ko na halatang sinapian ng toyo ang utak.

“Pinaghintay mo na nga ako kanina sa tagpuan tapos pinaghintay mo na naman ako dahil sa mga kabute na ‘yan,” nagtatampong sabi ni Anna.

“Sorry na,” wika ko sabay hatak sa kaniyang baywang at ikinulong sa ‘king braso.

Hindi ko na hinayaang magsalita pa siyang muli at siniil ko na ng halik ang kaniyang mga labi. Madiin ang mga halik at sinasabayan ito ni Anna hanggang bumaba ang aking labi sa kaniyang leeg.

Anna suddenly moaned as I groped her womanhood and continued kissing her going down to her breasts. Kanina ko pa naalis ang pagkakabutones ng suot niyang blusa kahit abala kaming naghahalikan. Wala man lang suot na bra ito na para bang nakahanda sa magaganap ngayon. Hindi na ‘ko nagdalawang-isip pa na hatakin siya pababa at hihiga sa damuhan.

We were both naked, and I kissed her body while my two fingers moved in and out of her femininity. When I felt she was ready, I inserted my manhood inside her. Anna gasped with both pain and pleasure till I felt her juice flow. Pinagpatuloy ko pa rin ang paglabas pasok sa kanya kahit na sinasabunutan na ako nito sa buhok. Hanggang sa naramdaman ko ng lalabasan na ako, that's the time I pulled out my manhood to ejaculate.