The Battered Wife's Wild Vengeance

“SAAN ka ba galing ikaw na bata ka!” mabilis akong sinalubong ni Nanay at pinunasan ang aking likod ng tuyong tuwalya.“Nay, ano ba naman ‘yan hahaha! Bente anyos na ako, ginagawa n’yo parin akong bata? Hahahaha! Tsaka ito nga po pala..” dinukot ko sa bulsa ko ang aking kinita kanina mula sa paglalako ng suman.“Ang bilis naman ikang maubos niyan? Ano bang ginawa mo?” natatawang ani ni Nanay habang iginigiya ako papasok ng bahay.“Syempre nay, dinaan ko lang sa karisma at ganda ko ang lahat ng bumibili kaya ayon dinadamihan nila ang bili.” Pagmamayabang ko pa at natawa naman si Nanay.“Ikaw talagang bata ka. Kung ano-ano ang nalalaman mo. Oh siya, kumain ka muna at ipaghahanda kita.” Ani niya at nagderetso sa kusina. Mabilis naman akong umupo sa hapag habang nakangiting pinagmamasdan si Nanay.“Nay, kaninong bahay nga po pala itong tinitirhan natin ngayon? Naririnig ko kasi sa mga kapitbahay na patay na raw ang may-ari nito?” tanong ko at mabilis na napatingin sa akin si Nanay. Agad n

“NANDITO na po tayo Madam.”Marahan akong dumungaw sa labas ng sasakyan nang marinig ang sinabi ng aking personal driver.Marahang sumilay ang ngiti sa aking labi nang mapagmasdan ang mga taong nakatayo sa entrada.Maraming salamat, Eliz. Rest assured, I’ll make sure this night will be memorable for the both of us. A night of revenge.Agad kong inayos ang postura ko at sinuot ang aking hawak na sunglasses. Bumukas ang pinto ng sasakyan at dahan-dahan naman akong bumaba. Ninanamnam ang naaamoy kong tagumpay na paghihiganti.I can’t wait to see him.Napalingon sa akin ang lahat pagkalabas ko. Muli akong napangiti nang mapansin ang kakaibang titig na ipinupukol ng mga ito sa akin.Kitang-kita ang pagtataka at tanong sa kanilang mga mata ngunit may iilan naman na kakikitaan ng bahagyang paghanga.Deretso ang tingin ko sa daan at hindi inalintana ang kanilang mga bulungan.“This way po, Madame Eliz.” Iginaya ako ng aking sekretarya papasok sa hall ng hotel kung saan gaganapin ang narinig

Hindi mawala sa isip ko ang impormasyong nakuha ko kanina kay Trisha. Hindi ko inaasahang may iba pa palang nakaalam sa kahayupang ginawa ni Emmanuel sa mga Almazan.-------Flashback:"Hindi na po namin siya mahanap.""What do you mean?"“Sinubukan niya po kasing magsalita noon tungkol sa nangyari sa mga magulang n'yo. Medyo matagal po bago siya nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita. Pero nung tinangka niya pong magsalita, bigla nalang pong hindi namin siya mahanap. Magpi-pitong taon na po siyang nawawala, kaya inisip nalang namin na wala na siya. ” End of Flashback---------Malaki ang maitutulong nito sa akin sa pagpapabagsak ko kay Emmanuel. Magiging matibay na ebidensya ang mga nalalaman niya pag tumistigo siya. Kailangan ko siyang mahanap. "What are you doing here?" Halos mapatalon ako sa gulat nang bumulagta sa harap ko ang isang demonyo.Hindi ko inaasahang may kakaibang pa surpresa pala sa mga bisita ang kasiyahang ito. Hindi ko man lang naihanda ang sarili ko.Agad ko si

[Emmanuel Hidalgo]Agad kong ipinarada ang aking sasakyan sa garahe at pagkababang-pagkababa ko ay bumungad sa akin ang taxi papalabas na ng gate."Who's here?" Takang tanong ko sa kasambahay na sumalubong sa akin. I handed her the car keys."Si Ma'am Vanessa po." Kumunot ang noo ko sa isinagot niya kaya naman ay nagmadali na akong pumasok ng loob. "Seriously? Wala man lang sumundo sa akin sa airport? I have lots of luggages and suitcases with me." Reklamo nito sa mga kasambahay na ngayon ay nakahilerang nakaharap sa kaniya. "Ano ba ang pinanggagawa ninyo rito? Nakahilata? Nagf-feeling at home? Ganoon?" She's starting to hystericate."I'm gonna fire you all, especially you!" Turo nito kay sa isang kasambahay."Sino ba naman kasing nagsabi sayong umuwi ka." Usal ko at gulat naman itong napaharap sa akin. She immediately changed her mood after she saw me and ran towards my direction."Oh my ghad, honey!" Sinalubong niya agad ako ng halik ngunit bago pa man dumampi iyon sa labi ko ay hi

[3rd Person’s POV]10 years ago“Ma?” agad siyang napalingon siya sa kaniyang anak nang magising ito bigla. Nagmamadali niyang tinupi ang mga damit na nagkalat sa higaan at agad itong isinilid sa bag.“Bumangon ka na riyan.” Utos niya nang hindi ito nililingon. Animo’y magbabasakan na ang mga luha niya nang sandaling iyon ngunit kaniya itong pinipigilan.“Saan tayo pupunta ma?” tanong ng anak nito habang nasa pag-aayos parin ang atensyon. Mabigat siyang nagpakawala ng buntong hininga.“Basta bumangon ka na riyan.” ma awtoridad na utos nito. Walang magawa ang anak kaya tumayo ito at inayos ang higaan. Lumapit siya sa kaniyang ina at tinulungan itong mag impake ng mga gamit.Marami siyang tanong, marami siyang gustong linawin sa nangyayari ngunit hindi niya magawa. Palihim niyang pinagmasdan ang kaniyang ina na panay pahid ng luha habang nag-iimpake. Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding lungkot at pangamba. Sa kabilang banda ay nakadungaw ang isang babae sa kanila mula sa isan