Prologue

"Grabe ka naman, boss! Hindi niyo pa nga kilala 'yang babaeng 'yan, gusto mo na kaagad na angkinin! Paano kung may asawa pala 'yan? E 'di, masasaktan ka din sa huli? Naintindihan ko na nangungulila ka kay Ma'am Ira pero matagal na po siyang wala. Kailangan niyo na po'ng mag-move-on pero... 'wag naman sa ganito, boss. Mali 'tong ginagawa mo. Paano naman ang pamilyang naghihintay sa babaeng 'yan, boss? Kawawa din sila kung ganoon," mahabang litanya ni Graziana sa boss na si Thunder Santillan, ang kasalukuyang CEO ng Santillan Group of Companies.

"Shut the f*ck up, Grazie!" singhal ni Thunder sa kan'ya. "Naririndi na ako sa bunganga mo. Wala kang ginawa kung hindi ang sermonan ako! Sino ka ba, ha? Secretary lang kita!She might be the one who can make me whole and happy! So please, leave. Hindi ko kailangan ng sermon mo, o ni Kuya! Out!" 

Natitigal si Graziana sa narinig. Parang may pumipiga sa puso niya ng mga sandaling iyon. Oo nga naman, sekretarya lang siya nito. Bakit pa kasi siya nangingialam?

Napalabi siya dahil iba na ang tono ng  pananalita ng boss. Paniguradong galit na ito.

Bakit? Concern lang naman siya, ah. Paano nga kung masaktan ulit ito dahil sa babaeng nakahimlay sa hospital bed na ito? Malamang sa malamang, masasaktan ulit siya. Kasi nga... mahal niya ang boss. 

Oo, mahal na mahal niya ang boss, mula pa noong unang maupo siya sa upuang nakalaan para sa kan'ya bilang sekretarya nito. Matagal na siyang inlove dito. Kahit na may asawa na ito hindi niya napigilan ang sariling hindi ito mahalin. Kaya nga kahit gaano pa kabigat ang work load niya sa trabaho ay tinatanggap niya para lamang dito. Gano'n naman talaga ang mga nagmamahal, nagtitiis makasama lang ang iniibig. Umaasa kasi siya, na mahalin din siya nito, kagaya ng mga napapanod niya sa television, mga boss na nai-inlove sa sekretarya.

Oh, yes! Matagal na niyang ipinagdarasal na mangyari iyon sa pagitan nila ng boss. Pero nang malaman niyang pinalitan nito ang mukha ng babaeng iniligtas nito ng mukha ng dati nitong asawa, para na namang dinudurog ang puso niya. Pero wala, e. Mahal niya talaga. Magtitiis na naman siya.

Akala pa naman niya nagkakagusto na ito sa kan'ya sa mga nakalipas na taon, 'yon pala hindi. Kaibigan at sekretarya lang talaga ang turing nito sa kan'ya. Sandalan sa tuwing may problema ito. Mukhang ganoon na lang siguro ang role niya sa buhay nito. 

Sana kasi hindi na ito nakipagmabutihan sa kan'ya bilang kaibigan. Ito tuloy, umasa siya at nasasaktan naman siya.

Ba't 'di man lang kasi siya nito makita bilang babae? Bakit? Maganda, masipag at sexy naman siya kagaya ng dati nitong asawa? Bakit hindi man lang kasi nagkakagusto sa kan'ya ang boss niya na ito?

"What are you waiting for, Grazie? Pasko? Bagong taon? Get out, now!" matigas na sabi nito sa kan'ya.

Kailangan bang ulit-ulitin sa harap niya?

Napapikit siya saglit at inayos ang sarili. "Fine! Uuwi na ako! Bahala ka sa buhay mo! Huh! 'Wag na 'wag kang tatawag o kakatok sa bahay ko para sabihing malungkot ka! Never na kitang ico-comfort! Hindi mo pa rin talaga makuha na concern lang ako sa'yo? Hindi dahil sa kung sino lang ako boss. Hindi mo lang ako secretary, kaibigan mo din ako, remember? Ayoko talaga kasing nakikita kang malungkot," aniya dito na ikinatigil nito.

"J-just leave, Grazie. Please?" anito sa mahina ng tinig.

Nagpakawala siya ng buntong-hininga bago tumalima. Inis na hinigit niya ang sling bag at mabilis na lumabas ng silid na iyon. Pabagsak na isinara niya iyon. 

Nilingon pa niya ang pintuan kasabay ng paggalaw ng itaas na labi niya. 

"Bwisit! Paano mo nga ako makikita, kung sa ibang tao ka naman nakatingin! Matagal na akong nandito sa tabi mo, boss pero para lang akong hangin sa'yo. Sana makita mo rin ang halaga ko, Thunder. Sana makita mo rin ako bilang isang babae," naisatinig niya habang hindi inaalis ang tingin sa pintong nilabasan.

Malungkot na hinayon niya ang sarili palabas ng hospital na iyon. Pumunta siya para ipaalam, na handa na ang gamit ng babaeng hanggang ngayon ay wala pang malay dahil sa aksidente, at handa na rin ang chopper na sasakyan ng mga ito pabalik ng Bicol.

Dalawang beses pa na tinampal niya ang d****b bago binilisan ang lakad palabas ng ospital na iyon.

Napalabi siya ng maalala na naman ang sinabi ni Thunder na sekretarya lang siya nito. 

Napakahirap talaga kapag one-sided love lang!