Chapter 3

“Wait a minute. Are you asking me a favor or what? ” I can't stop myself yelling at him, like, what the heck? Ano bang pumasok sa isipan niya para biglang latagan ako ng sagradong salita?

“I'm not asking you, Maureen. I'm giving you a chance to continue to live without thinking about a million debts.” Sandali akong natigilan sa huli niyang sinabi.

Kapag lumabas ako ng opisina niya na "no" ang sagot, alam ko na kung saan ako pupulutin, sa lansangan kasama ng mga taong kagaya ko. Wala na rin ibang mapuntahan kundi ang lansangan na bukas para sa lahat ng taong wala nang mauuwian.

“Pero bakit ako? Maraming iba dyan sir, mas mayaman kumpara sakin na malapit ng maging pulubi,” hindi ko na mapigilan ang sarili na maging sarkastiko, kahit sino naman siguro magmumukhang baliw dahil sa offer ng isang to.

Oo, mayaman siya, gwapo, at maraming babae na nagkakandarapa para mapangasawa siya pero hindi ako kasali ron. Hindi ko naman pinangarap magkagusto sa walang puso, ano. 

“Wag ka nang maraming tanong, Maureen. I just need a wife,” napahilot pa si Sir Travis sa sintido niya at masamang tumingin sa ‘kin.

Ayan, ganyan ang nang-aalok ng kasal, galit!

“Marami ngang iba diyan, bakit kasi ako? Heler, deserve ko naman siguro ng valid reason kahit ganito ako, ano? Alangan naman isasabak ko na lang ang sarili ko sa giyera ng wala akong assurance na hindi ako tatablan ng bala sa uniform na pinasuot niyo, diba? ” I muttered through gritted teeth.

Nakita ko kung paano mapaawang ang labi ni Sir Cameron dahil sa biglang pagtaas ng boses ko; maging si Sir Travis ay napataas rin ang kilay at malakas na bumuntong hininga. Halatang frustrated, ganyan nga ma-frustrate ka sir. 

“Ayaw ko sa babaeng may gusto sakin,” straight forward niyang sagot. Taray, ramdam niya rin na hindi ko siya type. Mabuti yon. Dahil kahit Tall, Dark, and Handsome ang datingan niya, wala pa rin magbabago, masama pa rin ang ugali niya.

“Cool. Tanong lang sir, bakit kailangan niyo ng asawa? Ayaw niyo ba na tumandang binata at puro payaman lang ang nasa utak niyo? ” I asked while clenching my nose; he suddenly shrugged his head and looked at me with his cold eyes. “No, gusto ko ng asawa para sa'kin mapunta lahat ng mana ng pamilya, maliwanag? ” sagot niya at sumenyas na umupo sa harap niya.

Agad naman akong umupo; kailangan kong maging mabait lalo pa nasa loob ako ng opisina niya, malabong makalabas ako ng buhay kapag nagdabog ako rito. 

Sandali pa siyang natigilan bago niya ilapag sa table na nasa harap ko ang hawak niyang brown envelope. Nagtataka ko naman itong pinasadahan ng tingin dahil umiiral na naman ang kuryosidad ko. My gosh, Maureen! Detective yarn?

“This is our contract before the wedding is held.” itinuro ni Sir Travis ang brown envelope na ang laman pala ay kontrata. Lakas maka nobela ng isang tao. May pa kontrata pang nalalaman. “Bakit naman may pa ganyan pa sir, Travis? Natatakot ka ba na takbuhan kita sa oras ng kasal? ” Biro ko pa sa kanya. 

“No, as if maiisipan mo pang takbuhan ako kung tatlong linggo na lang ang natitira bago tuluyang mawala lahat ng alaala na naiwan sayo ng mga magulang mo,” nakangisi niyang sagot sa akin. 

Naramdam ko naman ang biglang pagsikip ng dibdib ko. Kung hindi ko lang iniisip ang letseng utang na yun, kanina pa ako nakauwi sa bahay, pero hindi ko yata maatim na maliitin na lang ako ni Genovia at gawin nilang katulong, lalo na ng Chantel na yun, baka masampal ko lang siya. 

Peke akong tumawa bago tumingin kay Sir Travis. “Ganon na nga, babasahin ko muna ang kontrata sir,” sabi ko pa at inabala ang sarili sa pagbabasa ng kontrata.

Napaubo ako ng mabasa ko ang nakalagay sa kontrata. “Tatlong taon? ” bulalas ko at agad na napatayo. “Seryoso ka ba? Tatlong taon tayong magpapanggap bilang mag-asawa? Parang ang hirap naman yata non! Hindi kaya sa tatlong taon na yun ay ma-in love ka sakin ng tuluyan? Jusmiyo, ngayon pa lang ay kinikilabutan na ako!” 

Halos ihampas ko sa table ang hawak kong papel habang sinasabi yon, naramdaman ko ang frustration ngayon pa lang!

“What? Mukha ba akong walang taste? Kahit umabot pa ng sampung taon ang kontrata natin, hinding hindi ako mahuhulog sayo, mark my word, Maureen,” sagot sa akin ni Sir Travis gamit ang malamig at nakakatakot niyang boses.

Bigla naman akong natauhan, bakit ko nga ba nasabi yon? Nahihibang na rin ako, ano? Ang isang abstinence Zillionaire magkakagusto sa kagaya kong maganda nga ulila naman, psh!

“Walang bawian, sir Travis ha? Baka kapag na-fall ka sakin, hindi kita masalo hays.” Kumurap-kurap naman siya sa ‘kin at tinaasan ulit ako ng kilay. “Baka kamo Ikaw ang ma fall sa ‘kin, hindi ko na kasalanan yon, Maureen. Business lang walang personalan,” inismiran pa ako bagong nagpakawala ng matunog na ngisi.