ตอนที่ 10 - รุมกินเด็กน้อย

เอลีสต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเธอเดินทางมาถึงบ้านคุณยาย ประตูบ้านปิดสนิท แต่ไม่มีทีท่าว่า คุณยายจะเปิดประตูบ้านเลย เด็กน้อยหันไปถามพลางๆ

"ทำไมคุณยายไม่เปิดบ้านคะ?"

"ยายว่าจะเข้าหลังบ้านน่ะ ยายลืมกุญแจ" เจเดนบอก มันเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะเข้าบ้านยายได้ เพราะกลอนมันเสีย

หนูน้อยหมวกขาวจึงเดินไปกับคุณยายในชุดสีน้ำตาล เพื่อเข้าบ้านด้านหลัง แต่เมื่อเธอไม่ทันระวัง ก็ต้องตกใจเมื่อมีหมาป่าตัวนึง กระโดดออกมา กัดเข้าที่เสื้อคลุมของเธอ จนหลุดออกจากตัว

"หมาป่า!!! คุณยายคะ ระวังหมาป่าด้วยนะคะ" เอลีสตกใจมาก ร้องตะโกนลั่นบ้าน หวังว่าคุณยายจะช่วยเหลือเธอทัน

"หมาของยายเองจ้า… หนูน้อยหมวกขาว…" เจเดนเผยตัวออกมา ถอดชุดคลุมสีน้ำตาลออก ปรากฏร่างของคนเถื่อนสองคนออกมาตรงหน้าเเธอ

"พวกท่านสองคน… ที่เราเคยเจอกันระหว่างหลายวันก่อน…" เอลีสเริ่มมือสั่น หวั่นกลัว ตอนนี้มีแค่เธอเพียงลำพังกับชายแปลกหน้าสองคน

หมาป่าซึ่งกระโจนออกมากัดเสื้อคลุมสีขาวเธอหลุดไป มันคาบราวกับเป็นของโปรดอันโอชะ พลางวิ่งเข้าบ้านทางประตูหลัง ลับหายภายในบ้าน

คนเถื่อนสองคนเริ่มเดินเข้าไปหาหนูน้อยตัวเล็ก เพื่อหวังจะได้กินอะไรบ้าง ให้ตกถึงท้อง หลังจากไม่ได้กินอะไรอร่อยๆ มาหลายวัน

"ไม่มีอะไรตกถึงท้องหลายวันแล้ว วันนี้ของลุยสดๆ เถอะนะ!!!" เวอร์ดัลบอกกับเจเดน เพราะเขาอยากจะป้อนเห็ดโคนของตัวเองให้เด็กคนนี้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้

"อย่าเพิ่งสิ ข้าก็หิวเหมือนกัน ข้าจะป้อนให้เด็กคนนี้ก่อน แล้วแกค่อยป้อนให้กินไปด้วย นางจะได้ไม่มีปากส่งเสียงยังไงล่ะ" เจเดนออกความเห็น

******

มือหนาหยาบใหญ่ ร้อนผ่าวแทบเปียกเหงื่อ หิวกระหายตกกลัดได้อารมณ์หนักเต็มที่ของเวอร์ดัล กำลังฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเอลีส ในขณะที่มือของเด็กน้อย ถูกเจเดนจับล็อคพันธนาการเอาไว้มิให้ขัดขืนต่อสู้ เรือนร่างเล็กๆ ของเธอเปลือยเปล่าในเวลาอันรวดเร็ว พลางลับหายเข้าไปในสวนหลังบ้านของคุณยาย

เมอร์เรสวิ่งกลับมาอีกครั้ง ไม่พบนายสองคนของมัน หมาป่าเห็นเนื้อผ้ามากมายกองอยู่กับพื้น จึงได้คาบพวกมันทั้งหมด วิ่งกลับเข้าไปในบ้าน เพื่อเอาไว้นอนเกลือกกลิ้ง อุ่นท้องอยู่ในห้องนอนของคุณยาย

สายลมพัดผ่าน เสียประตูบ้านของคุณยายปิดประตูดัง ประตูภายในห้องนอนของคุณยายก็เช่นกัน ที่เลื่อนปิดประตูเองอย่างแรง จึงทำให้กลอนภายในห้องล็อคเองโดยขังหมาป่ากำลังนอนเกลือกกลิ้งอย่างสนุกสนานกับเสื้อผ้าอุ่นๆ ของเด็กน้อยตัวหอมๆ

"ชะ...ช่วย… อึ๊ก!!!" เอลีสพยายามที่จะขัดขืน แต่ว่ายามนี้เธอเหลือเพียงแค่ร่างเปลือยเปล่า สองมือถูกจองจำเอาไว้ ไม่อาจต่อสู้แรงคนเถื่อนตัวใหญ่สองคนได้

เรียวปากเล็กๆ ของเธอต้องปิดสนิท เพื่อกันมิให้ก้อนดำเห็ดโคนใหญ่ล้นปาก พยายามเล็ดลอดสอดเข้ามา ให้เธอได้กลืนกิน เอลีสเริ่มน้ำตาไหลร้องไห้ อยากจะหนีก็ทำไม่ได้ เธอไม่คิดว่า คุณยายของเธอจะกลายเป็นคนเถื่อนปลอมตัวมาหลอกเธอออกจากบ้านจนลับสายตาคนอื่น

อีกมือหนาใหญ่ของเจเดน พยายามบีบแก้มของเอลีสให้ง้างฟันกรามออกมา เปิดปากเธอให้อ้ากว้างๆ หัวบากกลมใหญ่รูปทรงเห็ดโคนได้โอกาส เล็ดลอดส่วนหัวเข้าปากกเด็กเล็กทันที เพื่อมิให้ส่งเสียงร้องออกมา

เรือนร่างเปลือยเปล่าของเอลีส ถูกอุ้มยกสูงตัวลอย เพราะเธอตัวเบามาก เวอร์ดัลใช้เรียวนิ้วมือหยอดแหย่เข้าใต้ก้นเด็กน้อย เสาะหาร่องแคบที่กำลังแห้งผาก เห็นทีจะต้องทำให้เปียกก่อนจัดการยัดของใหญ่ใส่ร่องเล็กของเธอให้เปิดปากกว้าง

เวอร์ดัลยกส่วนล่างของเด็กน้อย ทำให้เอลีสแทบร้องไห้อยากจะกรีดร้อง ด้วยความหวาดกลัว พวกเขากำลังใช้มือถ่างขาเล็กๆ ของเธอให้เปิดทางกว้าง ของร้อนสากอุ่นเป็นก้อนแข็ง กระดกลิ้นตอดตวัดกับร่องแคบที่แห้งผาก กำลังได้รับความชุ่มชื้นฉ่ำแฉะ

อารมณ์เด็กน้อยกำลังเคลิบเคลิ้ม คล้อมตาม หมดแรงขัดขืนลงไปทุกที เรียวปากเด็กเล็กอ้ากว้างคับสนิท เมื่อเห็ดใหญ่อัดเข้าปากเข้ามาได้แค่ส่วนหัวเห็ดเท่านั้น เหลือความยาวของมัน เป็นท่อนใหญ่ยาวอีกกว่าสิบนิ้ว ดวงตาเล็กๆ ของเอลีสอาบไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด และทรมานมาก

ของยาวใหญ่ลากออกจากปากเล็กน้อย เด็กเล็กพยายามจะกัดปากปิดสนิท แต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อมันอัดแรงมากมาย ดันของใหญ่เข้าปากจนสุดลิ้นไก่ ตันคอจนเธอส่งเสียงร้องไม่ออก เจเดนเพลิดเพลินมาก ปากเล็กๆ กับลิ้นนุ่มๆ กำลังเสียดสีกับหัวเห็ด กระตุ้นเอ็นใต้ท่อนเนื้อเขาอย่างวาบหวิว เขารู้สึกเสียวส่วนหัวบาก ยิ่งได้อารมณ์มาก ก็ยิ่งแข็งตลอดลำมากยิ่งขึ้น

ภายในกายคนเถื่อนร้อนรุ่ม ตื่นเต้น ที่ได้ร่วมเพศกับเด็กเล็กขนาดนี้ แถมขนก็ยังไม่ขึ้น โหนกนูนอวบอิ่มกลมกลึง นุ่มนิ่มน่าแทะน่าเล็มไปเสียหมด มือหนาทั้งสองของเวอร์ดัล จับต้นขากดปลายนิ้วทั้งสิบเข้าที่แก้มก้นกลมของเด็กน้อย

เรียวลิ้นร้อนกระดกสอดใส่ยัดเข้าร่องแคบของเอลีส หยอดเข้าลึกๆ กระดกปลายตวัดระรัวเร็ว เด็กน้อยเสียววาบสะท้านไปทั่วร่าง ขนลุกเกลียวกราว เสร็จเสียวน้ำแตกฉาบไปทั่วปากของเวอร์ดัล เขารู้ว่าเด็กน้อยกำลังเพลินเคลิบเคลิ้มไปกับพวกเขาด้วย

"ข้าทนไม่ไหวแล้ว ปลายลิ้นข้าเจอม่านบางๆ ด้วย ข้าอยากจะเป็นฝ่ายฉีกมันเอง…" เวอร์ดัลเสนอตัวว่าจะเป็นคนเริ่มออกแรง เสียบอัดร่องสวาทของเด็กน้อยนี่เสีย

"ทำไมไม่ลองมาเสียบเข้าปากก่อนล่ะ มันเล็กคับหนีบหัวของข้าแทบน้ำแตกกระฉูดเลย" เจเดนบอกให้เวอร์ดัลเปลี่ยนใจ เขาต่างหากที่ต้องการเสียบเด็กน้อยประเดิมเปิดก่อน…

******

ในขณะที่เอลีสกำลังเสียวจนไม่สติ เพราะกำลังเพลิดเพลินจากปลายลิ้นของเวอร์ดัลสอดใส่ กระดกระรัวเสียวซะหยาดน้ำไหลเยิ้มฉาบไปทั่วร่องภายในกาย เธอรู้สึกอยู่ในสวรรค์ชั้นฟ้า แทบจะไม่มีสติพาตัวเองหนีระหว่างที่พวกเขาสองคนกำลังสลับตำแหน่งกัน

ปากของเอลีสต้องถูกปิดด้วยหัวเห็ดโคนขาวใหญ่อวบอัดอีกครั้ง พร้อมๆ กับช่วงท่อนล่างของเธอที่ยังลอยอยู่เหนือพื้น ถูกแหกเรือนต้นขากว้างๆ พร้อมๆ กับก้อนเนื้อกลมใหญ่แข็งๆ กำลังถูไถกับร่องเล็กแคบเล็กไร้ขน บวมอิ่มเปียกชุ่มไปด้วยเรียวลิ้นเปียกฉ่ำของเวอร์ดัล

หัวเห็ดโคนใหญ่คับปากทางเข้า ทำให้เอลีสรู้สึกตกใจ ได้สติอีกครั้ง มันเริ่มเจ็บปวดกว่าครั้งแรกที่เคยได้เสียกับโทมัส ขนาดของมันใหญ่คับช่องจนแทบรู้สึกจะฉีกเป็นชิ้นๆ

"อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!!" เอลีสกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และตกใจมาก เมื่อความใหญ่ของมันกำลังพยายามทิ่มแทง อัดลึกเข้าปากทาง ขยายทางเข้าให้เปิดออกกว้าง ปล่อยให้เห็ดโคนใหญ่กลมแข็ง ล้วงล้ำเลื้อยเข้าร่างเด็กน้อยจากเบื้องล่าง

ปากของเอลีสไม่อาจพูดส่งเสียงร้องใดๆ นอกจากเห็ดโคนขาวอีกอัน อัดเข้าปากเธอแทงลึกสุดลิ้นไก่ ลากเข้าลากออก น้ำลายใสๆ ไหลอาบออกมุมปากเด็กน้อย ร่างบางกำลังถูกเห็ดโคนใหญ่ดันเข้าลึกขึ้นเรื่อยๆ เรือนหน้าท้องอวบนูนตามรูปร่างความยาวของเห็ดโคนไหลเข้าท้องของเอลีสอย่างเต็มที่

มันเข้าไปได้ครึ่งท่อนแล้ว จนกระทั่งหัวบากของเจเดนชนกับทางตัน เขากัดฟันกลั้นเสียวมาก เพราะเข้ามาลึกขนาดนี้ มันบีบหัวบากเขาแน่น ยิ่งแรงยิ่งเสียว คนเถื่อนกำลังมือสั่น ปากสั่น อยากจะลั่นสะโพกระรัว ลากออกยาวๆ แล้วกระแทกให้ลึกเข้าไปอีก เจเดนเสียวมาก รู้สึกอยากจะอึ๊บเด็กน้อยนี่มากกว่า เอเม็ตที่เคยอยู่ในใจ เขาเริ่มลบภาพของเธอออกไป หลังจากเสียบหัวเห็ดอัดร่างเด็กน้อยคนนี้ไปแล้ว

"อื๊อ!!!" เอลีสกรีดร้องภายในลำคอ แต่ได้ครางออกมาตามแรงอัดกระแทกหนักๆ จากเบื้องหลัง เจเดนลากหัวเห็ดใหญ่ออกจนเกือบหมด ปรากฏเลือดแดงๆติดออกมา เขาเกิดคลุ้มคลั่ง หื่นกระหายหนักกว่าเดิม ที่ได้ฉีกทึ้งพรหมจรรย์ของเด็กเล็กออกมาได้

"นังเด็กนี่ยังไม่มีฤดู ไม่นึกเลยว่าเราจะได้กินของหวานแบบนี้" เจเดนเริ่มอัดหัวเห็ดใหญ่เสียบเข้าไปในกายของเอลีส

เด็กน้อยเสียววูบวาบ สั่นสะท้านไปทั่วกายบางๆ โดนแรงกระแทกหนักๆ อัดก้อนเนื้ออวบใหญ่ยาว ตลอดลำ สอดใส่ระรัวเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ กาย เด็กน้อยหมดแรงทั่วร่าง จนไม่เหลือสติควบคุมตัวเองได้อีกแล้ว เอลีสกำลังคล้อยตามปล่อยให้คนเถื่อนทำตามอำเภอใจแทบสิ้นแรงขัดขืน

เสียงสายลมพัดผ่านเอื้อยๆ ตลอดวัน ไร้เสียงใดๆ นอกจากมีแค่เสียงขยับของใบไม้ไหวๆ ตลอดเวลา กับบางเสียงที่เกิดจากกล้ามเนื้อขยับชนกัน ราวกับมันเปียกอยู่ตลอดเวลา มีเสียงหอบหายใจของชายคนเถื่อนกลัดมันสองคน กำลังเมามันกับเด็กน้อย ซึ่งไม่มีทางได้ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่เล็กน้อย...

มือหนาทั้งสองของเวอร์ดัลโอบเรือนร่างช่วงบนของหนูน้อยหมวกขาว ร่างเปลือยบางกำลังกลายเป็นท่อนเนื้อปลา ถูกด้ามไม้เนื้อใหญ่ๆ เสียบหน้าเสียบหลัง สอดใส่เสียบกระแทก เข้าปากเข้าร่องเปียก เปิดปากขยายระหว่างโดนอัดเข้า ลากออกอย่างต่อเนื่อง

เจเดนกัดฟัน ออกแรงกระแทกป้อนหัวเห็ดอัดภายในกายเด็กน้อย ยิ่งลึกยิ่งชนกับทางตัน เขาก็ยิ่งเสียวหนักแทบร้อนวูบวาบไปทั่วร่าง ของเหลวร้อนกำลังจะหลั่งไหล ทำให้ท่อนเห็ดร้อนรุ่มแผ่ขยายขนาดออกจนเด็กน้อยรู้สึกได้ว่า มันใหญ่ขึ้นระหว่างลากเข้าลากออก

ปากเล็กๆ ของเอลีสฉ่ำไปด้วยน้ำลายไหลออกมุมปาก และยามนี้ กำลังจะมีน้ำขุ่นร้อนหลั่งไหลมากมาย อัดฉีดเข้าลำคอเธอแทบจะล้นทะลักออกปาก ออกรูจมูก เด็กน้อยแทบเพ้อสิ้นสติ เมื่อถูกป้อนด้วยน้ำขุ่นมากมาย อัดปากสิ้นเสียงร้องขอความช่วยเหลือ ไม่มีแม้กระทั่งสติจะควบคุมตัวเองให้พาตัวเองหลบหนีเสียด้วยซ้ำ

ช่วงล่างถูกสอดใส่กระแทกปากร่องสวาทเปิดออกกว้าง ภายในร่องสวาทแคบๆ ที่ยังเครื่องฟิต อัดแน่นไปด้วยเนื้อหวานๆ เจเดนกระแทกสุดแรง ยังเข้าไปได้แค่ครึ่งลำ เริ่มผ่อนแรงช้าลง หลังจากเสียบสุดทางตัน อัดฉีดของเหลวร้อนๆ มากมาย พวยพุ่งอยู่ในร่องช่องท้อง หลั่งไหลทะลักล้นออกมา เพราะคับแคบช่องเล็กมาก

คนเถื่อนสองคนหอบเหนื่อย พลางโยกสะโพกช้าๆ แต่ยังไม่อยากถอนหัวบากออกจากปาก และร่องแคบที่หนีบรัดคับแน่นตลอดลำองคชาต พวกเขาเสียวจนขาแข็ง เกร็งตลอดตัว ค่อยๆ ลดตัวลง เมื่อได้ยินเสียงชาวบ้านมากมาย กำลังมาที่บ้านของหญิงผู้ให้แลกอาหาร… นางกำลังมา พร้อมๆ กับชาวบ้านมากมาย

"เมอร์เรสล่ะ?" เวอร์ดัลถาม เพราะพวกเขาสองคนเอาแต่สนใจเด็กน้อยจนลืมดูหมาป่าของตัวเอง

"มันเอาตัวรอดได้ เชื่อเถอะ แต่ที่แน่ๆ พวกเราควรจะค่อยๆ ลากตัวเองกับเด็กน้อยนี่ ออกไปจากแถวๆ นี้ก่อนที่พวกมันจะเห็นนะ" เจเดนบอกให้เวอร์ดัลทำตาม

คนเถื่อนสองคนจึงค่อยๆ ขยับเขยื้อนออกจากบริเวณนั้นอย่างช้าๆ โดยที่ยังเสียบหัวเห็ดคาอยู่ในปากของเอลีส มิให้เธอส่งเสียงร้องออกมา ร่างบางอยากจะดิ้นรนหนีเอาตัวรอด แต่ไม่อาจหลุดจากเห็ดโคนแข็งใหญ่สองลำ เสียบอยู่ในปาก และร่องแคบของเธอก็ดันล็อคหนีบแน่นกับเห็ดอีกลำเสียบคาอยู่ในร่างเธอ

"อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!! อื้อ!!!" เอลีสพยายามร้องขอความช่วยเหลือ ยิ่งพยายามดิ้นรนมากเท่าไหร่ ร่างเล็กๆ ก็บิดเบี้ยวหนีบรัดองคชาตของเจเดนจนเขาเสียว อัดฉีดน้ำขุ่นยิงเข้าร่างบางๆ เพิ่มเข้าไปอีก

ปากเล็กๆ ที่พยายามส่งเสียง ขยับริมฝีปากไปมา ก็ยิ่งกระตุ้นหัวเห็ดที่เสียบคาอยู่ ลื่นไหลเพิ่มขึ้น เวอร์ดัลออกแรงเสียบลึกดันเข้าลำคอ มิให้เธอส่งเสียงร้องออกมา เกรงว่าชาวบ้านจะได้ยิน พวกเขาค่อยๆ อุ้มเธอออกมาอย่างช้าๆ ในขณะที่ร่างบางอยู่เป็นไส้แซนวิชตรงกลาง โดนหัวเห็ดเสียบหัวเสียบร่องเปียกฉ่ำๆ คาอยู่

ไม่มีใครได้ยินเสียงเธอเลย แม้ว่าครั้งนี้คนเถื่อนสองคนมิได้อาหารกลับไปในหมู่บ้านวันนี้ แต่พวกเขาได้เด็กน้อยมนุษย์กลับไปแทน...

******

"หลานยาย.. ฮื้อๆๆๆ ไม่น่าเลย… ไม่น่าอายุสั้นเลย ฮือๆๆ" แคทเธอรีนรู้สึกผิดจริงๆ ที่มาช่วยหลานสาวไม่ทัน เธอยังเด็กนัก ที่โดนหลอกออกจากบ้าน แถมโดนหมาป่ากินจนไม่เหลือซาก

"ทำไมพวกมันถึงเลือกเด็กมากิน ผมไม่เข้าใจ!!!" โทมัสโกรธแค้นมาก ทั้งๆ ที่เอลีสกำลังจะได้เข้าพิธีแต่งงานกับเขาแล้วแท้ๆ เธอก็ดันไร้เดียงสา จนถูกคนเถื่อนหลอกมา ปล่อยให้หมาป่ากินจนหมดภายในบ้านคุณยาย

ทำให้โทมัสรู้สึกสงสัยว่า คนที่หลอกเอลีส รู้จักคุณยายด้วยรึ ถึงได้ปลอมตัวไปหลอกเธอออกมาจากบ้าน

"คุณยายครับ มีใครรู้จักเอลีสอีกมั๊ยครับ?บางทีพวกมันอาจจะปลอมเป็นคุณยาย หลอกเอลีสมาที่นี่ก็ได้นะครับ" โทมัสพูดไปเรื่อยเปื่อย ชาวบ้านไม่มีใครเชื่อหรอก เพราะแถวนี้ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว

"ไม่รู้!!! ยายไม่รู้อะไรเลย ฮื้อๆๆๆ" คุณยายแคทเธอรีนยังโศกเศร้าอยู่กับการจากไปของหลานสาว เหลือเพียงศพของหมาป่าผู้เคราะห์ร้าย กลายเป็นที่ประชาทัณฑ์ของชาวบ้าน

คุณยายแคทเธอรีนไม่รู้ว่า หลานสาวไปเจอใครบ้าง เธอเองก็ไม่กล้าพูดถึงคนเถื่อนที่เคยมาขอแลกอาหาร คุณยายไม่ทันได้คิดอะไรนอกจากเสียใจกับการจากไปของหลานสาวอย่างสุดหัวใจ

******