Home / วัยรุ่น / Theory ล้อมรัก ละลายใจ / C H A P T E R 2 ไม่คงคอนเซ็ปต์เดิม

Share

C H A P T E R 2 ไม่คงคอนเซ็ปต์เดิม

last update Last Updated: 2025-04-18 14:26:41

“บ้ายบายจ้า ไว้เจอกันวันพรุ่งนี้นะจ๊ะเพื่อนจ๋า”

“จ้า บ้ายบายน๊า” ฉันเองก็ไม่ยอมแพ้ ใช้เสียงสองตามบ้าง พลางยื่นมือไปดึงแก้ม ยีผมยัยแจนลูกสาวพ่อป่าด้วยความมันเขี้ยวแล้วฉันก็หันมายกมือไหว้พ่อป่า พ่อเพื่อนผู้แสนใจดีที่มักจะแวะมาส่งฉันเสมอหากว่าท่านมารับลูกสาวที่มหา’ลัย ซึ่งก็ไม่ค่อยบ่อยนักหรอก เดือนละหนสองหนได้ ปกติยัยแจนก็กลับรถเมล์เหมือนฉันกับยัยเบลนี่แหละ แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่ยัยสองสาวเพื่อนซี้ขับรถของที่บ้านมาเรียนเอง คือขับรถเป็นกันทั้งคู่เลยแหละ ยกเว้นฉัน พริกหวานผู้ซึ่ง ขี่เป็นแต่จักรยาน

“ขอบคุณนะคะพ่อที่แวะมาส่งหนู”

“ไม่เป็นไรลูก” พ่อป่ายิ้มกว้างใจดีให้อย่างเคย

ฉันยืนโบกมือบ้ายบาย รอจนกระทั่งท้ายรถเก๋งป้ายแดงคันงามรุ่นใหม่ล่าสุดภายใต้สัญชาติญี่ปุ่นของพ่อยัยแจนเลี้ยวพ้นไปจากสายตาแล้วนั่นแหละฉันถึงเริ่มขยับเท้า ปราดตามองซ้าย มองขวาเพื่อความชัวร์ ก่อนเดินข้ามถนนแคบ ๆ พอดีให้รถสองคันได้วิ่งสวนทางกันไปมาได้มาฝั่งอะพาร์ตเมนต์ หย่อนมือล้วงหยิบคีย์การ์ดในกระเป๋า อีกหนึ่งกุญแจสำคัญที่จะเป็นใบเบิกทางไปสู่ด้านใน

ติ๊ด ติ๊ด

ผลักประตูเข้าไปเห็นว่ามีคนกำลังจะเดินสวนออกมาพอดี

ฉันเลยรอ

“ขอบคุณค่ะ”

ฉันยิ้มรับคำขอบคุณจากเธอคนนั้น

“รอด้วยครับ!”

อีกนิดเดียวบานประตูลิฟต์ก็จะประกบเข้าหากัน พอได้ยินเสียงคนร้องตะโกนบอกให้รอก่อน คนไม่แล้งน้ำใจอย่างฉันเลย เอื้อมแขนไปที่แผงวงจร บานประตูแยกออกจากันอีกครั้ง แช่นิ้วค้างไว้จนเจ้าของเสียงวิ่งเข้ามาด้านใน

“ขอบคุณครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นไหนคะ”

“อ้อ ชั้นแปดครับ”

“คุณอยู่ชั้นห้าใช่ไหมครับ”

ฉันเหลือบตามองหนุ่มแว่นบุคลิกดีแล้วพยักหน้า

“ค่ะ”

“ผมชื่อโทนครับ เรียนเศรษฐศาสตร์ ปีหนึ่ง มหา’ลัยเดียว กับคุณฮะ ผมสังเกตจากเข็มติดเสื้อ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไรนะฮะ ผมสาบานได้”

ฉันร้องหือ ไม่ได้ใส่ใจฟังคำอธิบาย “รุ่นน้องฉันนี่”

“รุ่นน้อง ?”

“พี่อยู่ปีสาม คณะเดียวกับเราแหละ” ฉันเฉลย

“จริงดิครับ”

“ไม่เชื่อก็ลองไปถามใครในคณะได้เลยว่ารู้จักไหมพริกหวาน” ฉันไม่ใช่คนเด่นคนดัง หรือเด็กกิจกรรมอะไรหรอก เป็นแค่นักศึกษาธรรมดา ๆ นี่แหละ แต่ถึงฉันจะไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มคนพวกนั้นก็มีคนจำนวนไม่น้อย วงเล็บคนในคณะนะที่รู้จักฉัน

“พี่ชื่อพริกหวาน ?”

“อืม” ฉันพยักหน้า ยิ้มบาง ตาเหลือบมองตัวเลขบนแผงวงจร “พี่ต้องไปก่อนแล้วล่ะโทน ถึงชั้นพี่แล้ว” ชี้นิ้วไปที่ตัวเลขสีแดง ๆ “เจอกันก็เข้ามาทักได้ พี่ไม่หยิ่ง” ฉันขยิบตาแล้วโบกมือลา ก่อนจะขยับเท้าออกจากลิฟต์ทันทีที่มันเปิด

“เจอกันครับพี่พริกหวาน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ พี่น่ารักมาก”

“แล้วเจอกัน”

ฉันโบกมืออีกครั้งโดยที่ไม่ได้หันหลังกลับไปมอง

เดินจากลิฟต์มาไม่กี่ก้าวฉันก็มาหยุดยืนอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง

507

หมายเลขห้องฉันเอง

ที่นี่ในหนึ่งชั้นมีจำวนห้องอยู่ทั้งหมดเก้าห้อง คนที่พักอาศัยอยู่ที่นี่หลักใหญ่เลยจะเป็นนักศึกษาจากสถาบันเดียวกันกับฉัน และสถาบันใกล้เคียงซะส่วนใหญ่ คนทำงานแล้วนี่แทบหาไม่เจอเลย อาจเป็นเพราะแพงจนเกือบจะเทียบเท่ากับเช่าคอนโดด้วยแหละ ถ้าเงินเดือนไม่เยอะมาอยู่แบบนี้ ค่าใช้จ่ายอย่างอื่นที่รออยู่คงเป็นเรื่องที่หนักหนา

เฉพาะค่าห้องเพียว ๆ เลยก็ตกเดือนละห้าพันห้าร้อยบาทเหนาะ ๆ ราคานี้คือยังไม่รวมค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอินเทอร์เน็ตนะ ซึ่งอย่างหลังนี่ก็ปาไปห้าร้อยต่อเดือนแล้ว สองอย่างรวมกันค่าห้องกับค่าเน็ตก็หกพันถ้วนเข้าไปแล้ว บวกน้ำไฟเพิ่มไปด้วยก็จะอยู่ที่เจ็ดพันถึงเจ็ดพันกว่าต่อเดือน ราคาประมาณนี้คือที่ฉันจ่ายมาตลอดทุกเดือนตั้งแต่ ขนย้ายข้าวของเข้ามาอยู่ ก็เกือบจะสามปีเต็มแล้วล่ะ ไม่เคยเกินไปมากกว่านี้

ใจจริงฉันเองก็อยากหาที่อยู่ที่ถูกกว่านี้เพื่อช่วยครอบครัวประหยัดค่าใช้จ่ายนะ แต่ติดตรงที่พ่อเป็นห่วงในเรื่องของความปลอดภัยของลูกสาวคนนี้แบบมากถึงมากที่สุด เขาเห็นว่าที่นี่เรื่องระบบอะไรค่อนข้างโอเค พ่อแม่มารับมาส่งก็ไม่ยุ่งยาก แล้วคนที่อาศัยอยู่ในตึก คนดูแลบอกตั้งแต่ตอนที่มาดูห้องครั้งแรกแล้วว่ามีแต่นักศึกษาอยู่ ไม่น่ากังวล การเดินทางไปเรียนก็ไม่ได้ลำบากอะไร นั่งรถเมล์ต่อเดียวถึงมหา’ลัยเลย เวลาคุยเรื่องจะย้ายหอทีไรจึงไม่เคยสำเร็จ ล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ ความคิดที่จะย้ายของฉันก็เลยล้มพับไปตามกาลเวลา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน (2)

    “แฟนยัยพิมพ์เขาเป็นลูกชายเจ้าของร้านทอง ตามจีบยัยพิมพ์อยู่นานกว่าแม่ลูกสาวฉันจะยอมใจอ่อนตกลงปลงใจคบหาด้วย ไอ้ตอนเรียนมหา’ลัยน่ะไม่เคยมีแฟนอย่างใครเขาหรอก” ปากป้าณีพูดกับป้าหมอนคนที่แกกำลังเม้าท์ด้วย ทว่าปรายตามองมาทางฉันที่นั่งโต๊ะติดกัน ประโยคต้นพูดอวยลูกสาวตัวเอง ประโยคหลังนี่กระทบกระเทียบ นี่แหละนิสัยป้าฉัน ซึ่งก็คือลูกพี่ลูกน้องของพ่อตอนนี้ขั้นตอนการทำบุญเลี้ยงพระแล้วผ่านพ้นไปแล้ว ทีนี้ก็ถึงคราวรับประทานอาหารร่วมกัน ป้าณีแกสั่งโต๊ะจีนมาหกสิบโต๊ะ อันนี้ทราบจากแม่ พี่พิมพ์วันนี้แต่งตัวสวยจัดเต็ม ข้างกายมีแฟนหนุ่มซึ่งได้รับการชื่นชมจากป้าณีไม่ขาดตามติดไม่ห่าง“โชคดีของยัยพิมพ์มันแล้วณีเอ๊ย แต่จะว่าไปแล้วลูกหลานตระกูลเธอได้แฟนหน้าตาดีกันทั้งนั้น” ป้าหมอนเอ่ยขึ้นมา ไม่ต้องคอยเงี่ยหูฟังฉันก็ได้ยินแม้ว่าเสียงดนตรีในงานจะดัง “อย่างแฟนของยัยหนูพริกหวานนั่นก็ดูดีเชียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฐานะทางบ้านคงไม่ธรรมดา ผิวพรรณงี้ผุดผ่อง หน้าหล่อยังกับพระเอกละครแน่ะ ได้ยินใครว่าขับรถราคาหลายล้านเลยนะ”“แฟนยัยพิมพ์ก็เปลี่ยนรถขับเป็นว่าเล่น เอาเถอะยังไงฉันขอตัวไปคุยกับแขกคนอื่นต่อแล้วกันนะหมอน”“ป้าณีแก

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน

    “แฟนปืนสวยจัง”ลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านประโยคแรกที่ได้ยินก็ทำฉันยิ้มกว้าง วางมือลงบนฝ่ามือแกร่งที่ยื่นออกมารอรับ ริมฝีปากสวยแนบจูบลงบนหลังมือฉันด้วยสัมผัสทะนุถนอม ก่อนเขาจะรวบเอวฉันเข้าไปกอดแนบอก“แฟนเค้าก็หล่อมากกกก” ลากเสียงพลางคล้องแขนโอบรอบลำคอแกร่ง โน้มคนตัวสูงให้ก้มต่ำลงมาหา จูบหนัก ๆ ที่แก้มนุ่มซึ่งนุ่มน้อยกว่าฉันนิดนึง ก่อนจะเกยคางกับแผ่นอกแข็ง ๆ แหงนคอมองดวงตาลุ่มลึกที่แสนอบอุ่น“ชักไม่อยากให้ดื้อไปออกงานแล้วสิ หรือเราจะไม่ไปดี” ปืนพึมพำ จูบเปลือกตาฉันตามด้วยจมูก แก้มทั้งสองข้าง และมาหยุดที่ริมฝีปาก“เปลี่ยนใจมานอนกอดกันอยู่บ้านแทนเถอะค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันปืนคิดถึงกอดอุ่น ๆ ของดื้อ” แล้วเขาก็จูบจุ๊บปากฉันติด ๆ กันจนฉันหลุดเสียงหัวเราะ คิดถึงส่วนหนึ่ง หวงก็ส่วนหนึ่งแหละอาการนี้อะ หลังกลับจากบ้านสวนปืนฉันก็เอ้อระเหยอยู่ในกรุงเทพฯ ต่ออีกสามวัน แล้วถึงได้กลับมาบ้าน ตอนมาปืนก็มาส่งนี่แหละ แต่เขาจะมาขลุกตัวอยู่บ้านฉันลากยาวมันก็ไม่เหมาะ อีกอย่างเขาต้องช่วยงานพ่อกับแม่ด้วย เพราะใกล้สิ้นปีแบบนี้ทั้งร้านอาหาร และบริษัทต่างก็ยุ่งพอกัน เมื่อวานกว่าจะขับรถมาถึงที่บ้านฉันก็ปาเข้าไ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (3)

    ‘เกียร์วิศวฯ คือเกียร์แห่งความภาคภูมิใจ มีไว้เพื่อระลึกถึงความยากลำบากว่ากว่าจะได้มากูต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมากแค่ไหน ส่วนเกียมัวคือเกียร์ที่กูก็ต้องพึงระลึกอยู่เหมือนกันว่าอย่าได้ทำอะไรให้เกียนี้ระคายเคืองเพราะอาจส่งผลถึงชีวิตกูได้’“ยิ้มอะไรคะดื้อ” เสียงทุ้มนุ่มถามข้างหู“คิดถึงเรื่องเกียร์อยู่ค่ะ” เงยหน้ายิ้ม แผ่นหลังพิงอกแกร่งสบาย“เกียร์เหรอคะ ดื้อหมายถึงเกียร์อะไร เกียร์ที่ปืนให้ดื้อเก็บรักษาเอาไว้ หรือปืนที่เกียมัว” เขาเขี่ยปลายจมูกฉัน ประโยคท้ายกระซิบด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ก็ทั้งสองแหละ” ฉันยิ้มเต็มใบหน้า ปืนรัดแขนแน่นแสดงอาการมันเขี้ยวฉัน ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าคนเยอะเขาคงจับฉันฟัดไปแล้ว ไม่ทำแค่หอมแก้มธรรมดาหรอก“นี่ ๆ ๆ ที่เราจะปาร์ตี้หมูกระทะกันเนี่ย มีของครบเหรอ”“เออว่ะ ถ้าแจนไม่ทักคงไม่มีใครคิด” เป้ขมวดคิ้ว เท้าเอว“ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงคืนนี้ก็ได้กิน”“พูดแบบนี้หมายความว่ามึงเตรียมไว้แล้วเหรอวะไอ้ปืน”“อือ”สรุปได้ว่าก่อนมาปืนให้คนงานช่วยเตรียมซื้อเสบียงไว้รอท่าพวกเราอยู่ก่อนแล้ว เหมือนเขารู้อะว่าความต้องการของทุกคนคืออะไร รางวัลที่เขาสมควรได้ฉันเลยจัดไปชุดใหญ่ หอมแก้มเน้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (2)

    เราใช้เวลากินข้าวกันประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นฉันก็ไล่ปืนให้ไปนั่งดูทีวี ส่วนฉันก็ทำหน้าที่เก็บกวาดโต๊ะอาหารแล้วถึงนำจานชามทั้งหมดมาล้างทำความสะอาด เสร็จจากในครัวฉันก็แวบมาดูปืนแป๊บหนึ่ง เห็นเขานั่งดูหนังเงียบ ๆ ฉันก็ยิ้มพอใจก่อนจะหมุนตัวเดินมาทางห้องนอน อาบน้ำอีกสักรอบ คืนความสดชื่นให้ร่างกาย“ถึงว่าทำไมหายมานาน”เท้าพลันชะงักเมื่อได้ยินเสียงเอื่อยเฉื่อยทักขึ้นมา ฉันคลี่ยิ้มแล้วเดินตรงมาที่เตียง แขนยาว ๆ ข้างหนึ่งเด่ออกรอท่าให้ฉันถลาเข้ามาอยู่ในวงแขน ส่วนอีกข้างกำมือถือฉันไว้ ระหว่างเราไม่มีความลับต่อกัน ใครจะใช้ของใครจึงไม่ใช่ปัญหา เขาเล่นของฉัน ฉันเล่นของเขา หยิบผิดหยิบถูกสลับเครื่องกันประจำเพราะตอนนี้ เราใช้โทรศัพท์รุ่นเดียวกัน สีเดียวกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็ความคิดปืนอีกแหละ เงินเขาด้วย“นึกว่าจะได้นอนหลับสบายบนเตียงคนเดียวซะอีก” แสร้งบ่นทว่าก็ทิ้งตัวลงนอนซบอกอุ่น ๆ ที่ช่วงหลังมานี้ฉันใช้มันนอนต่างหมอนเป็นประจำ“คิดว่าจะได้นอนหลับสบายจริง ๆ เหรอคะคนสวย” ถามเสียงเจ้าเล่ห์ก่อนจะงับแก้มฉันไปคำใหญ่ และดูดจนเกิดเสียงดังบ๊วบ ชอบเล่นอะไรแบบเนี้ย “ตอนอาบน้ำใหม่ ๆ นี่น่ากินนักแหละ” คราวนี้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ

    ฉันกลั้นหายใจขณะเปิดและปิดประตู ก่อนจะเดินย่องเบา ลงน้ำหนักแค่ปลายเท้าเข้ามาในห้องนอนกว้าง ร่างสูงเปลือยท่อนบนอวดแผ่นหลังขาวจั๊วะของผู้เป็นเจ้าของพื้นที่ที่กำลังนอนคว่ำหน้า ไม่รู้สึกรู้สากับอุณหภูมิที่เปิดเอาไว้เย็นจัด ฉันกัดริมฝีปากพลางอมยิ้ม คลานเข่าขึ้นมานั่งทับขาอยู่บนเตียง ใช้นิ้วชี้จิ้มสะกิดจึก ๆ บริเวณเหนือขอบกางเกงนอนขายาวก็ยังไม่ขยับจึงตัดสินใจเหยียดขาข้างขวาตวัดคร่อมสะโพกสอบก่อนจะพาตัวเองปีนขึ้นมานอนทับเรือนกายแข็งแรง แกล้งเป่าลมเข้าไปในหูสะอาด ปลุกคนนอนตื่นสายให้ตื่นจากการนอนหลับฝันดี“ปืนนนนน”“อือ”“ตื่นได้แล้วค่ะ ตอนนี้จะเที่ยงแล้วนะคะ”พรึ่บ“ว้าย” กรีดเสียงร้องด้วยความตกใจ ปืนพลิกตัวทีเดียวฉันก็ตกอยู่ใต้ร่างในอ้อมแขนเขา ทิ้งน้ำหนักตัวกว่าเจ็ดสิบกิโลกรัมให้ฉันเป็นคนแบกรับเอาไว้“แฟนปืนตัวหอมจังค่ะ” เสียงแหบแห้งของคนเพิ่งตื่นงึมงำ จมูกกับปากคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอ ฉันแทรกนิ้วเข้าไปซุกในเส้นผมนุ่มลื่น สิ่งที่โปรดปรานอีกอย่างหนึ่งของฉันคือการได้เล่นผมเขา แล้วเขาเองก็ชอบที่ฉันหมั่นนวดคลึงหนังศีรษะ ช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดให้ ผู้ชายหลายคนอาจจะถือ ไม่ปลื้มที่แฟนเล่นหัวแต่ส

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   บทส่งท้าย ผมรักลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ครับ (3)

    หลังจากกินอิ่มเราก็หอบหิ้วของฝากมาให้พ่อกับแม่ ปืนเขาคอยถามตลอดว่าเอาอันนั้นไหม พ่อจะกินไหม แม่จะชอบรึเปล่า แล้วเขาก็เข้ากันได้ดีกับน้องชายฉันมาก ๆ ฉันดีใจนะ ดีใจมากเลยล่ะที่การคบกันของเราสองคนไม่ได้นำพาความหนักใจให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพื่อนฉันหลาย ๆ คนเจอปัญหาครอบครัวแฟนไม่ปลื้ม เข้ากับใครคนใดคนหนึ่งไม่ได้ เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าวันใดวันหนึ่งฉันต้องเจอกับสถานการณ์แบบนั้นจะทำยังไง ซึ่งมันก็ไม่ได้คำตอบ เพราะเรายังไม่เจอ จนวันนี้ฉันมีแฟน และปัญหานั้นฉันกับปืนไม่มี จึงบอกได้เลยว่ามันคือความโชคดีของเรา “แอบคิดถึงผู้ชายคนไหนรึเปล่าคะดื้อถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” “อื้อ” “อื้อนี่คือไรดื้อ” “ก็คิดไง” “ว่าไงนะ!” “คิดถึงปืน” ยิ้มอ้อนปืนก่อนเอนหัวพิงไหล่เขาอย่างออดอ้อน “คิดถึงปืนในแง่ไหนเล่าให้ฟังหน่อย พูดดีมีรางวัล พูดไม่ดีต้องโดนทำโทษ” ฉันอมยิ้ม ปืนยกมือขึ้นลูบผม ได้ยินเสียงสูดดมแถวข้างขมับแล้วพึมพำว่า “หอม” “คิดว่าเค้าโชคดีจังที่ได้เจอกับเธอ และที่โชคดีไม่แพ้กันคือครอบครัวของเรารักและเอ็นดูเรา” มุ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status