ตอนที่ 75 ภาพจำแห่งรัก (NC)

ภีมวัชมองสบตาอิงลดาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาจูบหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยนก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวในอดีตต่อ

“วันนั้นเป็นพี่กำลังจะไปสอบที่มหาวิทยาลัย แล้วพี่ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งร้องไห้ผ่านหน้าพี่ไป เธออุ้มลูกหมาตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งที่โดนรถชน เนื้อตัวของเธอเต็มไปด้วยเลือดของมัน”

อิงลดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอจำเรื่องนั้นได้ดี

“พี่ไม่รู้ว่าทำไม แต่พี่รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปช่วย อยากจะเข้าไปปลอบใจอิง แต่พี่ก็ใจไม่กล้าพอที่จะทำแบบนั้น” ภีมวัชพูดต่อ

“แล้วพี่ก็เจออิงบ่อยขึ้น พี่เจออิงที่ห้องสมุดเกือบทุกวันเลย พี่เห็นอิงนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว พี่อยากจะเข้าไปทัก อยากจะเข้าไปทำความรู้จัก แต่พี่ก็มัวแต่ลังเล เพราะไม่มั่นใจว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับอิงกันแน่ จนกระทั่งพี่เรียนหนักขึ้นก็เลยไม่มีโอกาสเจออิงอีก ถึงได้รู้ว่าตัวเองพลาดมากไปแค่ไหน”

อิงลดาฟังเรื่องราวของภีมวัชด้วยความรู้สึกที่ตื้นตัน เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเฝ้ามองเธอมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้น

“ทำไมพี่ภีมไม่บอกอิง ทำไมถึงไม่บอกว่าแอบรัก