บทที่ 20 คู่ประลองหน้าใหม่

“แล้วเธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า” ราฟาเอลใช้สองมือล้วงกระเป๋าพลางเอ่ยถามเอวาด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม 

เอวาไม่ได้ตอบกลับอะไรออกไป ดวงตากลมโตมองจ้องเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัวอยู่อย่างนั้น

“ฉันถามว่าเธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า!!” มาเฟียหนุ่มตะคอกใส่หน้าหญิงสาวด้วยความเดือดดาลที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ

“เธอกล้าดียังไง ถึงได้มาพูดจาแบบนี้กับนายท่าน” เสียงของชาร์ลอตต์ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เธอลุกขึ้นยืนจากโซฟาตัวใหญ่เต็มความสูง ทว่าราฟาเอลกับเอวาก็ไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิด ก่อนที่ชาร์ลอตต์จะเอ่ยขึ้นมาต่อ

“นายท่านคะ ผู้หญิงคนนี้ชักจะปีนเกลียวมากเกินไปแล้วนะคะ” 

“หุบปาก!!” ราฟาเอลตะคอกใส่คู่ขาของตัวเองโดยที่เขาไม่ได้หันกลับไปมองชาร์ลอตต์เลยสักนิด เขารู้สึกรำคาญเสียงที่แหลมจนน่าหนวกหูของเธอ และเมื่อชาร์ลอตต์โดนราฟาเอลตะคอกใส่ เธอจึงสงบปากสงบคำลงไปทันที

“ฉันถามเธอ…ไม่ได้ยินหรือไง” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำเอ่ยถามเอวาต่อ

“ได้ยิน” หญิงสาวตอบกลับสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

“แล้วทำไมไม่ตอบฉัน”

“เพราะมันเสียเวลา” เสียงหวานยังคงตอบกลับชายหนุ่มอย่างท้าทาย

“ลูกา..ส่งคนประลองคนใหม่ลงไป...ชื่ออันนา” ราฟาเอลยังคงจ้องหน้ากับหญิงสาวไม่ละสายตา ในขณะที่เขาเอ่ยกับลูกน้องคนสนิทของเขา

“นายท่านครับ มันจะดีเหรอครับ” ลูกาก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวพลางเอ่ยถามเจ้านายออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“เดี๋ยวนี้!!” มาเฟียหนุ่มตะโกนเสียงดังอย่างเกรี้ยวกราด

“ครับนาย” คนสนิทจึงต้องจำใจทำตามคำสั่งของเจ้านายอย่างเลี่ยงไม่ได้ ลูกาก้มหัวให้ราฟาเอลหนึ่งครั้ง ก่อนที่เขาจะหันไปพยักหน้าส่งสัญญาณให้กับบอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขา

ราฟาเอลปรายตามองสปายสาวอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะสะบัดหน้าหันหนีเธอ และก้าวขาเดินกลับมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิดทันที 

“ใจเย็นๆ ก่อนนะคะนายท่าน” ชาร์ลอตต์คว้าเรียวแขนแกร่งมากอดรัดเอาไว้ด้วยท่าทางออดอ้อน 

มาเฟียหนุ่มไม่ได้สนใจอะไรคู่ขาของเขา ชายหนุ่มคว้าแก้วบรั่นดีสีอำพันขึ้นมากระดกพรวดเดียวหมดแก้วพลางครุ่นคิดในใจ ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงชอบทำให้เขาอารมณ์เสียเหลือเกิน

เอวาถูกพาตัวลงมายังสนามประลองในเวลาต่อมา หญิงสาวเดินออกมาจากประตูข้างสนาม ดวงตากลมโตมองไปยังเบื้องหน้าของเธอ เอวาพบกับชายหนุ่มวัยกลางคนร่างสูงใหญ่ที่มีรอยสักเต็มตัวดูน่ากลัว ชายหนุ่มคนนั้นออกมาจากประตูที่อยู่ตรงข้ามกับประตูของเอวา เสียงฮือฮาและเสียงซุบซิบดังระงมจากรอบสนาม เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีหญิงสาวร่างอรชรลงมาประลองฝีมือกับบุรุษเพศ แต่เอวาก็เดินตัวตรงมาเรื่อยๆ ด้วยท่าทางมั่นคง

“ผู้หญิงเนี่ยนะ” ชายหนุ่มร่างใหญ่ที่มีรอยสักเต็มตัวบ่นพึมพำกับตัวเอง ในขณะที่เขาและเอวาเดินย่างกรายมาตรงกลางของสนาม จนกระทั่งพวกเขามาหยุดประจันหน้ากันกลางสนามประลอง เขามองหญิงสาวด้วยสายตาเหยียดหยาม ก่อนที่เสียงสัญญาณจะดังขึ้นมา

ติ้ดดดด

“ฉันจะเบามือกับเธอหน่อยแล้วกันนะ” 

สิ้นเสียงคำพูดของชายร่างใหญ่ เขาตั้งท่าขึ้นมาเตรียมจะปล่อยหมัดใส่หญิงสาว เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เอวาตั้งท่ากำหมัดยกมือขึ้นมาทั้งสองข้างตรงหน้าตัวเองเพื่อป้องใบหน้าของเธอเอาไว้

ราฟาเอลนั่งอยู่บนโซฟาด้านบนสุดจับจ้องมองลงมาที่เอวาอยู่ตลอดเวลาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยเดือดดาล

เพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของเอวาไม่รอช้า เขาปล่อยหมัดออกมาทันที ซึ่งแน่นอนว่าเอวาก้มลงเพื่อหลบหลีกหมัดหนักๆ ของชายร่างใหญ่ได้อย่างแม่นยำ ก่อนที่มือบางจะต่อยอัดเข้าไปที่สีข้างของชายคนนั้นอย่างจัง

ผลัวะ!

“อึก! ฝีมือใช้ได้เลยนี่หว่า!” ชายร่างใหญ่กัดฟันกรอดพลางเอ่ยอย่างเหี้ยมเกรียม ความเจ็บที่สีข้างทำให้เขานิ่งไปชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะมุ่งตัวเข้าไปหาเอวาอีกครั้ง 

เอวารู้ดีว่าถ้าสู้กันด้วยพละกำลังแล้ว ยังไงเธอก็เสียเปรียบให้กับผู้ชายร่างใหญ่อยู่วันยังค่ำ เธอจึงต้องใช้สมองมากกว่าใช้กำลัง ในจังหวะที่ชายหนุ่มปรี่เข้ามาอีกครั้ง หญิงสาวพยายามหลบและต่อยกลับไปที่หน้าท้องแกร่งของเขาอยู่หลายครั้ง กลางกายที่ยังคงเจ็บปวดอยู่ทำให้เอวาขยับกายได้ไม่สะดวกสักเท่าไหร่ ทว่าเธอก็ยังฮึดสู้และข่มความเจ็บปวดเอาไว้

ผลัวะ! ตุบ! ตับ!

เสียงต่อสู้กันดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องพร้อมกับเสียงโห่เชียร์ทั่วทั้งสนามเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เปรียบ ชายหนุ่มเริ่มรุกหนักเพราะเขาเริ่มรู้สึกโมโหขึ้นเรื่อยๆ หมัดซ้ายตามด้วยหมัดขวาฟาดมาอย่างไม่หยุดหย่อน 

เอวาถอยกรูด เธอหลบซ้ายทีขวาทีจนเหงื่อชุ่มทั้งร่าง เธอพยายามหาช่องว่างและสบจังหวะปล่อยหมัดสวนเข้าไปที่ลิ้นปี่ของเขา ทำให้ชายหนุ่มชะงักไปชั่ววินาที

“ฉิบ! แม่งเอ๊ย! เสียเวลาฉิบหาย!!” สิ้นเสียงของชายร่างใหญ่ เขาพุ่งตัวเข้ามาหาหญิงสาวอีกครั้งด้วยใบหน้าที่แดงก่ำโกรธจัด 

ผู้คนรอบสนามต่างก็ลุ้นกับเกมนี้ที่กินระยะเวลาไปนานกว่าคู่อื่นๆ ทำให้พวกคนที่นั่งอยู่ขอบสนามเริ่มนั่งไม่ติดกับการต่อสู้ที่ดุเดือดในครั้งนี้

ชายหนุ่มพุ่งเข้ามาอย่างโกรธจัด เอวากำลังจะปล่อยหมัดสวนกลับใส่สีข้างของชายหนุ่มอีกครั้ง ทว่ามือใหญ่ก็คว้าลำคอของเอวาไว้แน่น ก่อนที่เขาจะยกตัวเธอขึ้นเล็กน้อย 

“อึก! แค่กๆ” 

ลำคอระหงของเอวาถูกมือใหญ่บีบอย่างเต็มแรง ลมหายใจของเธอเริ่มติดขัด สองมือเล็กยกขึ้นมาและพยายามแกะมือเขาออกแต่ก็ไร้ผล 

เรียวขาเล็กพยายามดีดดิ้นเพราะขาดอากาศหายใจ ในเสี้ยววินาทีที่สายตาเริ่มพร่า เอวารวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย โน้มศีรษะไปข้างหน้าแล้วใช้หัวกระแทกเข้ากลางใบหน้าของชายหนุ่มอย่างจัง ทำให้มือแกร่งของเขาคลายออกทันที

เอวาร่วงลงกับพื้นสนามพร้อมกับหายใจเข้าออกเฮือกใหญ่ หญิงสาวกอบโกยเอาอากาศกลับเข้ามาในปอดของเธออีกครั้ง ในขณะชายหนุ่มยกมือขึ้นกุมจมูกตัวเอง เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากจมูกและไหลตามร่องนิ้วของเขามา

ราฟาเอลเริ่มนั่งไม่ติด เขาลุกขึ้นยืนพรวดพราดจากโซฟา และเดินมาประชิดขอบสนามมากขึ้นกว่าเดิม ดวงตาคมกริบมองจ้องลงไปยังเอวาที่กำลังใช้มือบางกอบกุมลำคอระหงของตัวเองเอาไว้อย่างไม่ละสายตา

ในขณะนั่นเอง มีดสั้นทั้งสองเล่มก็ถูกโยนลงมาให้ชายหญิงทั้งสองคนที่อยู่กลางสนามเนื่องจากการต่อสู้ที่ยืดเยื้อเกินไป ทั้งสองคนมองมีดสั้นที่ถูกโยนลงมาตรงพื้นที่อยู่ห่างจากเอวาไม่ไกลสักเท่าไหร่ เอวาหันหน้ามาสบตากับชายหนุ่มร่างใหญ่ชั่วครู่ ก่อนที่เธอจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วตั้งท่าจะวิ่งไปหยิบมีดสั้น

มือหนารีบเอื้อมไปคว้าข้อเท้าของเอวาเอาไว้อย่างรวดเร็ว ทำให้หญิงสาวล้มตึงลงไปกับพื้นอีกครั้ง เอวาใช้เท้าอีกข้างถีบหน้าของชายหนุ่มอย่างแรง ทว่าเขาก็ไม่ยอมปล่อยข้อเท้าหญิงสาวให้เป็นอิสระอยู่ดี

“ฤทธิ์เยอะนักนะ!!” ชายหนุ่มร่างใหญ่ดึงรั้งข้อเท้าเล็กเข้าหาตัว ก่อนที่เขาจะเคลื่อนกายมาคร่อมร่างอวบอิ่มของเอวาเอาไว้ 

มือบางพยายามปัดป่ายชายร่างสูงใหญ่ที่มีเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากจมูกและหยดลงมาโดนตัวของเธอ ก่อนที่ชายหนุ่มจะต่อยเข้าที่หน้าท้องแบนราบของหญิงสาวอย่างจัง

ผลัวะ!

“อึก!” เอวาอดทนกับความจุกที่แล่นแปลบมาทั่วท้องของเธอ มือบางยกขึ้นมากุมหน้าท้องของตัวเอง ชายร่างใหญ่ลุกพรวดขึ้นจากร่างหญิงสาวและตรงไปหยิบมีดสั้นที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาทั้งสองคนขึ้นมาถือเอาไว้ทันที

ชายหนุ่มเดินกลับมาหาเอวาอีกครั้ง เขากำลังจะคร่อมทับร่างหญิงสาว ทว่าเรียวขาเล็กก็ยกขึ้นมาถีบเข้าที่หน้าท้องของชายหนุ่ม ทำให้เขาเซถอยหลังเล็กน้อย ชายร่างใหญ่ยกมือข้างที่ไม่ได้ถือมีดขึ้นมา และใช้หลังมือซ้ายตบเข้าไปที่แก้มของเอวาอย่างเต็มแรง จนใบหน้าสวยคมหันขวับไปตามแรงตบ

จากนั้นเขาก็กลับมาทาบทับร่างอวบอิ่มเอาไว้ได้อีกครั้ง มือแกร่งจับมีดสั้นทั้งสองข้าง ก่อนที่เขาจะพยายามแทงลงกลางอกอวบอิ่มของหญิงสาว เอวามีเลือดไหลตรงมุมปากและแก้มขาวเนียนที่เป็นรอยแดง เธอใช้มือดันเอาไว้เพื่อไม่ให้คมมีดปักลงมากลางอกของเธอได้ง่ายๆ

ราฟาเอลที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่แรก มาเฟียหนุ่มเริ่มจะทนไม่ไหว มือหนากำหมัดเขาหากันแน่น ก่อนที่เขาจะตัดสินใจหันหลังและเดินจ้ำอ้าวลงมาจากที่นั่งของเขาทันที

“นายท่านคะ! จะไปไหนคะนายท่าน!” เสียงของชาร์ลอตต์ตะโกนตามหลังราฟาเอลด้วยความงุนงง

ในขณะที่ชายหญิงทั้งสองคนกำลังพยายามต่อต้านสู้แรงของอีกฝ่ายอยู่นั่นเอง ราฟาเอลเปิดประตูสนามประลองเข้ามาและเดินตรงมาหาพวกเขาด้วยท่าทางดุดัน

“พอได้แล้ว!” เสียงทุ้มทรงพลังของมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ป่าวประกาศดังลั่น ทำให้เสียงฮือฮารอบสนามดังระงมขึ้นอีกครั้ง 

แต่ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะหน้ามืดตามัวและหูอื้อตาลายไปหมดแล้ว ชายร่างใหญ่ไม่ได้ฟังคำสั่งของราฟาเอลเลยสักนิด เขายังคงพยายามจะกดปลายมีดปักลงกลางอกอวบอิ่มให้ได้

“กูบอกให้พอได้แล้ว!!” เสียงขู่คำรามของราฟาเอลดังก้องพร้อมกับมาเฟียหนุ่มยกขาขึ้นมา และถีบไปที่ไหล่ชายร่างใหญ่อย่างจัง แรงปะทะมหาศาลทำให้ร่างของชายคนนั้นเซถอยหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะเสียหลักหงายหลังและก้นกระแทกพื้นเสียงดัง

“ทะ..ท่านราฟาเอล” ชายร่างใหญ่มองบุคคลตรงหน้าที่เพิ่งถีบเขาไปหมาดๆ พลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“มึงกล้าขัดคำสั่งกูเหรอ” ราฟาเอลเอ่ยต่อ 

เอวาตวัดสายตามองราฟาเอลกับชายร่างใหญ่สลับกัน เธอไม่ได้คิดว่าราฟาเอลจะลงมาช่วยเธอเลยด้วยซ้ำ และถ้าหากว่าเธอโดนแทงขึ้นมาจริงๆ เธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัวตายเลยสักนิด เพราะชีวิตของเธอมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรอยู่แล้ว

“ผะ..ผมขอโทษครับท่าน”

ผลัวะ! 

ยังไม่ทันที่ชายร่างใหญ่จะได้ตั้งตัว ราฟาเอลยกเรียวขาแกร่งขึ้นมาอย่างฉับพลัน และเตะเสยเข้าไปที่คางของชายหนุ่มที่นั่งกองอยู่ตรงพื้นอย่างเต็มแรง ทำให้คู่ต่อสู้ของเอวาหงายหลังลอยขึ้นกลางอากาศเล็กน้อย ก่อนจะร่วงลงไปนอนแน่นิ่งตรงพื้นสนามประลอง