LOGINShare
บทที่ 4
Latest chapter
การทรยศของคนรัก บทที่ 11
“จิ้นซิวเหยียน ความรู้สึกก็เหมือนกับกระจก เมื่อมันแตกไปแล้วก็คือแตกไป ไม่ว่าคุณจะพยายามซ่อมมันให้ดีแค่ไหน หรือจะชดเชยอย่างไร รอยร้าวที่เคยเกิดขึ้นก็จะไม่มีวันหายไป”ฉันมองหน้าเขา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและเด็ดเดี่ยว“คุณไปเถอะ ฉันกับเจียหนานกำลังจะแต่งงานกันแล้ว ขอร้องล่ะ ต่อไปนี้อย่ามารบกวนชีวิตพวกเราอีกเลย”“แต่งงาน?”จิ้นซิวเหยียนรู้สึกราวกับตกลงไปในห้วงน้ำแข็ง อวัยวะภายในถูกแช่แข็งจนชาด้านไปหมด“พวกคุณจะแต่งงานกันงั้นเหรอ?”เขาก้าวเข้ามาหนึ่งก้าวแล้วคว้าข้อมือฉันไว้ ออกแรงบีบราวกับจะทำให้มันหักฉันอดทนต่อความเจ็บปวด กัดฟันพูดว่า“ใช่ เราจะแต่งงานกัน คุณอย่ามารบกวนเราอีกเลย”“ไม่! ผมไม่ยอม! อวิ๋นซาน เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด ผมผิดไปแล้ว ขอโอกาสให้ผมสักครั้งได้ไหม ผมจะไม่ทำร้ายคุณอีกแล้ว ผมจะกลับไปเป็นจิ้นซิวเหยียนคนเดิมที่รักเดียวใจเดียวและมั่นคงต่อเธอคนเดียว!”เขากระชากฉันอย่างแรง หมายจะดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอด แต่เฮ่อเจียหนานที่วิ่งเข้ามาจากข้างนอกก็คว้าข้อมือของจิ้นซิวเหยียนไว้ แล้วออกแรงบิดอย่างรุนแรงได้ยินเสียงแกร็กดังขึ้น เขาทำให้ข้อมือของจิ้นซิวเหยียนหลุดจากข้อต่อเฮ่อเจ
การทรยศของคนรัก บทที่ 10
ฉันย้ายออกจากร้านกาแฟ และเข้าไปอยู่ในบ้านของเฮ่อเจียหนานบ้านของเขาอยู่ไม่ไกลจากร้านกาแฟ ใช้เวลาเดินแค่สิบนาที ทุกวันฉันจะเดินไปเปิดร้าน พอตกเย็นหลังเฮ่อเจียหนานเลิกงาน เขาก็จะมารับฉันที่ร้านกาแฟ แล้วเราสองคนก็จะเดินเล่นกลับบ้านด้วยกัน บางครั้งก็แวะซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของสดและของใช้ในชีวิตประจำวัน เป็นชีวิตที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นสมัยที่ยังคบอยู่กับจิ้นซิวเหยียน เพราะเขาเป็นถึงผู้นำตระกูลจิ้นแห่งแก๊งมาเฟีย ต้องแบกรับแรงกดดันของทั้งตระกูลเอาไว้ ทำให้ในแต่ละวันของฉันเต็มไปด้วยความอึดอัดใจทั้งที่ความปรารถนาสูงสุดของฉันก็เป็นเพียงแค่การได้เปิดร้านกาแฟเล็ก ๆ และใช้ชีวิตอย่างอิสระไปกับคนที่แสนโรแมนติกคนหนึ่งเท่านั้นแต่หลังจากที่ฉันตกหลุมรักจิ้นซิวเหยียน ฉันก็ยอมเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเองเพื่อเขา กลายเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและเข้าอกเข้าใจ และเป็นผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาอย่างเงียบ ๆหลังจากปิดร้าน ฉันกับเฮ่อเจียหนานกำลังเดินเคียงข้างกันอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ต พลางปรึกษากันว่ามื้อค่ำนี้จะกินอะไรดีเขากุมมือของฉันไว้แน่น ใช้แก้มของเขาคลอเคลียหน้าผากฉันเป็นครั้งคราวภาพอันแสนหวานและอบอ
การทรยศของคนรัก บทที่ 9
เป็นเวลาสองสัปดาห์แล้ว ที่ฉันมาถึงประเทศ Aตอนนี้ฉันลงหลักปักฐานอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่นี่อากาศสดชื่น ผู้คนใช้ชีวิตสบาย ๆ ซึ่งถูกใจฉันมากฉันเช่าร้านเล็ก ๆ เพื่อเปิดร้านกาแฟของตัวเองในแต่ละวันที่วุ่นวาย ทำให้ฉันแทบจะไม่ได้นึกถึงจิ้นซิวเหยียนอีกเลยป่านนี้จิ้นซิวเหยียน เย่เมิ่งชิว แล้วก็ลูกของพวกเขา คงใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขมากสินะพอคิดถึงพวกเขา หัวใจที่คิดว่าด้านชาไปแล้ว กลับรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาอีกครั้งในขณะนั้นเอง ชายคนหนึ่งก็อุ้มลูกแมวที่น่ารักตัวหนึ่งเดินเข้ามาในร้านกาแฟ“ขอโทษนะครับ นี่แมวของคุณหรือเปล่า? มันอยู่แถวหน้าร้าน เกือบจะหลงทางแล้ว”ลูกแมวส่งเสียงครางน่ารักในลำคอ ฉันอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปสัมผัสใบหูที่นุ่มฟูของมันเบา ๆ“ไม่ใช่แมวของฉันหรอกค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นมันคงหลงทางมา หรือไม่ก็เป็นแมวจรจัด”ชายคนนั้นถอนหายใจ ก่อนจะลองหยั่งเชิงถาม“คุณชอบแมวไหมครับ? อยากจะรับเลี้ยงมันไว้ไหม?”มุมหนึ่งในหัวใจของฉัน พลันถูกสัมผัสอย่างแผ่วเบาการมีสัตว์เลี้ยงน่ารักแบบนี้อยู่เป็นเพื่อน ก็ดูเหมือนจะไม่เลวเลยแต่ฉันคาดไม่ถึงว่า หลังจากที่รับเลี้ยงลูกแมวตัวนี้แล้ว เฮ่
การทรยศของคนรัก บทที่ 8
ทันทีที่ใบหน้าถมึงทึงของจิ้นซิวเหยียนปรากฏขึ้นที่ประตูห้องส่วนตัว ในหัวของเย่เมิ่งชิวก็มีเพียงความคิดเดียว จบสิ้นแล้ว!กู้อี้เฉินเองก็ตกใจจนทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา แม้ว่าตระกูลกู้ของพวกเขาจะเป็นมาเฟียเช่นกัน แต่ก็เป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ ที่ต้องพึ่งพิงตระกูลจิ้น ไม่มีทางที่จะต่อกรกับตระกูลจิ้นได้เลยจิ้นซิวเหยียนเดินเข้ามาในห้องช้า ๆ กู้อี้เฉินรีบลุกขึ้นหลีกที่นั่งให้เขา“ว่ามา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ทันทีที่นั่งลง จิ้นซิวเหยียนก็เปิดฉากถามอย่างอดรนทนไม่ไหว“หัวหน้าจิ้น ดื่มชาให้ใจเย็นลงก่อนเถอะครับ!”กู้อี้เฉินยื่นถ้วยชาให้พร้อมกับฉีกยิ้มประจบประแจง“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผมเลยนะ เย่เมิ่งชิวเคยมีอะไรกับผมก็จริง แต่คุณไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงคนนี้สำส่อนแค่ไหน! จะโทษผมฝ่ายเดียวก็ไม่ได้! อีกอย่างตอนนั้นเธอท้อง ผมยังให้เงินเธอไปสองล้านเป็นค่าทำแท้ง ใครจะไปรู้ว่าเธอยังไม่ยอมจบสิ้น หลอกลวงทั้งสองฝ่าย... ผมเองก็เป็นเหยื่อนะครับ!”“นายหมายความว่า เย่เมิ่งชิวจดทะเบียนสมรสกับฉันแล้ว แต่ก็ยังไปมั่วกับพวกนายอยู่บ่อย ๆ งั้นเหรอ? แล้วก็ไปมีลูกจนท้อง แถมยังมาโยนความผิดให้ฉันงั้นเหรอ?”น้ำเสียงของจิ้นซ
การทรยศของคนรัก บทที่ 7
เย่เมิ่งชิวทนไม่ไหวจนต้องตวาดออกมา เธอเบื่อเต็มทนที่ใคร ๆ ก็เอาเธอไปผูกติดกับเสิ่นอันที่ตายไปแล้ว อีกอย่างตอนนั้นเธอก็ไม่ได้มีแฟนแค่เสิ่นอันคนเดียวเสียหน่อยจิ้นซิวเหยียนสะบัดมือเธอออก แล้วพูดเน้นทีละคำ“ความสุขของเธอไม่ได้อยู่ที่ฉัน คนที่ฉันรักมาตลอดมีเพียงอวิ๋นซานคนเดียว ที่จดทะเบียนกับเธอก็เพื่อเสิ่นอันเท่านั้น ตระกูลจิ้นจะรับรองเด็กคนนี้ แต่ตำแหน่งนายหญิงจะต้องถูกเก็บไว้ให้อวิ๋นซานเท่านั้น!”เขาหันหลังเดินออกจากห้องผู้ป่วย และรีบขับรถจากไปจิ้นซิวเหยียนจากไปอย่างรีบร้อน จนไม่ทันได้เห็นแววตาเย็นเยียบของเย่เมิ่งชิว และคำพูดพึมพำด้วยความเคียดแค้นของเธอ“คุณเป็นคนบีบให้อวิ๋นซานไปเองแท้ ๆ แล้วยังมาทำเป็นรักลึกซึ้งอะไรอยู่ตรงนี้!”เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรออก“ผู้ช่วยจาง ไม่ได้ติดต่อกันนานเลยนะคะ เมื่อกี้ฉันโอนเงินให้แล้ว ได้รับหรือยัง? ใช่ค่ะ พอดีว่าฉันมีเรื่องต้องคุยกับเขา รบกวนช่วยบอกตารางงานล่าสุดของกู้อี้เฉินให้ฉันหน่อยนะคะ”หลังจากวางสาย เย่เมิ่งชิวก็เผยรอยยิ้มออกมา“จิ้นซิวเหยียน ฉันไม่น่าเสียเวลากับคุณเลยจริง ๆ! ถ้าไม่ได้เป็นนายหญิงแล้ว ฉันจะอยู่ข้างกายคุณไปทำไม? น่
การทรยศของคนรัก บทที่ 6
จิ้นซิวเหยียนฝ่าไฟแดงถึงห้าครั้ง เพื่อขับรถกลับบ้านให้เร็วที่สุดเขาไม่เชื่อคำพูดของพ่อบ้านเลยแม้แต่น้อย เมื่อวานยังดี ๆ อยู่เลย แล้วเธอจะจากไปกะทันหันได้อย่างไรกัน?เป็นไปไม่ได้!แต่เมื่อเขาผลักประตูห้องนอนของเธอเข้าไป หัวใจที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายก็ร่วงหล่นสู่ห้วงเหวทันทีข้างในว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่ แม้แต่ของใช้ส่วนตัวทั้งหมดของเธอก็หายไปจนหมดสิ้น“อวิ๋นซาน! อวิ๋นซาน!”เขาเริ่มตื่นตระหนกและร้องเรียกชื่อฉันไม่หยุด เขาเริ่มค้นหาไปทั่วทั้งคฤหาสน์ เปิดตู้ทุกบาน ลิ้นชักทุกอัน เพื่อหวังจะพบร่องรอยว่าฉันยังไม่ได้จากไปแต่เขาก็ต้องผิดหวังสิ่งที่ทำให้เขาสิ้นหวังยิ่งกว่า คือของขวัญที่เขาเคยให้เธอ เธอกลับไม่เอาไปแม้แต่ชิ้นเดียว ทั้งหมดถูกเก็บไว้ในกล่องอย่างเป็นระเบียบ“อวิ๋นซาน คุณไม่ต้องการผมแล้วเหรอ?”ในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นผนังที่เคยเต็มไปด้วยรูปถ่ายคู่ของเรา บัดนี้กลับว่างเปล่าจิ้นซิวเหยียนคุกเข่าลงกับพื้นอย่างสิ้นหวัง เขาพลิกค้นทุกซอกทุกมุม แต่ก็ไม่เจออะไรที่เกี่ยวข้องกับฉันเลยสักอย่างเขากลับไปที่ห้องนอนของฉันอย่างคนไร้วิญญาณ แต่แล้วสายตาก็เห็นรูปถ่ายยับยู่ยี่ใบหนึ่งในถังขยะ
