(25)คนเลว nc++

คนเลว

ตอนนี้ฉัน หว่าหวา และภิสิงห์ได้มาถึงผับแห่งหนึ่งที่ไม่ใช่ผับของเทมโป ฉันเป็นคนบอกเองว่าขอไม่ไปผับนั้น ระหว่างที่รออาหารแล้วเครื่องดื่ม เสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น พอหยิบขึ้นมาดูสายที่โทรเข้ามาก็ต้องพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ ก่อนจะวางลงอย่างไม่ใส่ใจ และไม่คิดจะรับด้วย

ครืนนน ครืนนนน ครืนนนน

เสียงสายเรียกเข้าก็ยังดังไม่หยุด

"ใครโทรมาเหรอแกน"เป็นคำถามของหว่าหวา ในขณะที่ภิสิงห์ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์ของฉัน

"เทมโป"พอเห็นชื่อปลายเสียงเขาก็พึมพำออกมาเบา ๆ

"ไม่รับเหรอ"หว่าหวาพูดขึ้น ฉันส่ายหน้าแล้วคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาปิดเครื่องซะเลย ทำให้สองพี่น้องยกยิ้มทันที ในขณะที่พนักงานเดินเข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่ม

"เรามาฉลองกัน"เคร๊งงง แก้วทั้งสามใบชนกันเบา ๆ พอได้ยินเสียง จากนั้นก็ต่างกระะดกดื่ม

"เป็นอย่างไรกันบ้างฝึกงานวันแรก"ภิสิงห์เปิดการสนทนา

"ก็สนุกดี"หว่าหวาตอบพร้อมกับยิ้มตาหยี

"พี่รู้มาว่าเธอได้เข้าไปทำงานในห้องกับเทมโป?"

"ใช่"

"เขาทำอะไรเราหรือเปล่า"คนเป็นน้องส่ายหัว

"เทมโปสนใจแต่งานบนโต๊ะ เราสองคนไม่ค่อยได้พูดคุยกันเลย...."หว่าหวาหันมาที่ฉันแล้วพูดขึ้น

"....หว่าหวาเริ่มแน่ใจแล้ว"ฉันย่นคิ้วจ้องใบหน้าสวยด้วยความสงสัย

"แน่ใจอะไรเหรอ"

"เทมโปไม่ได้คิดจะจีบหว่าหวาจริงจังหรอก เหอะ ๆ"พูดจบ หว่าหวาก็กลั้วหัวเราะออกมา คำพูดของเธอทำให้ฉันรู้สึกมึนงง

"เขาทำแบบนั้นไปทำไม"ฉันพึมพำเบา ๆ

"แกล้งแกนยังไงล่ะ"

"แกล้งแกน?"ฉันยกนิ้วชี้ตัวเอง

"...."ใบหน้าสวยผงกหัวรับ

"หว่าหวาไม่ได้คิดจะเป็นแฟนเทมโป..."

"ก็แค่เล่นไปตามน้ำ"หว่าหวาแทรกพูดขึ้นแล้วหันไปฉีกยิ้มกับภิสิงห์ ทำให้รู้สึกมึนงงเข้าไปใหญ่

"เลิกพูดถึงเทมโปเถอะ เรามาฉลองกันต่อดีกว่า"ภิสิงห์พูดขึ้นแล้วยกแก้วขึ้นชน ขณะที่ในหัวฉันยังคิดเรื่องที่หว่าหวาพูดเมื่อกี้ ไม่เข้าใจเทมโปเลยจริง ๆ เป็นบ้าอะไรของเขากันนะ

เวลาล่วงเลยผ่านไป

"เรากลับกันเลยไหม"ภิสิงห์มองไปที่นาฬิกาข้อมือตัวเองก่อนจะพูดขึ้น

"ก็ดีค่ะ แกนรู้สึกมึน ๆ ง่วงแล้วด้วย"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มรู้สึกว่าตาจะปิด

ภิสิงห์เช็คบิลเรียบร้อย เราสามคนก็ออกมาจากผับ ระหว่างที่ฉันกำลังเปิดประตูรถ อยู่ ๆ ก็มีมือใครบางคนมากระชากฉันอย่างแรง จนร่างฉันเซแทบจะล้ม

"ว้าย..."พอรู้ว่าเจ้ามือหน้าเป็นใคร ก็สบถออกมาด้วยความตกใจ

"...เทมโป!"

"กล้าดีมากนะที่หนีเที่ยว แล้วยังปิดเครื่องใส่ฉัน"เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำกับใบหน้าที่ดุดัน

"ปล่อยนะ"

"เทมโป / เทมโป"ทั้งภิสิงห์และหว่าหวาต่างก็ตกใจที่อยู่ ๆ เทมโปก็ปรากฏตรงหน้า

"เทมโปปล่อยแกน"ภิสิงห์เห็นฉันถูกมือหนาบีบที่ต้นแขนไม่ปล่อยถึงเดินมาพูดขอร้องให้ปล่อยฉัน

"มึงเกี่ยวอะไรด้วย"เทมโปในตอนนี้เขาเหมือนหมาบ้าสีหน้าท่าทางดูเอาเรื่องมาก

"กูบอกให้ปล่อยแกน!"ฉันหันขวับอย่างตกใจที่ได้ยินคำพูดของภิสิงห์ที่ดูเกรี้ยวกราด

"กูไม่ปล่อย...."ทางด้านเทมโปก็ไม่ได้เกรงกลัวเลย

"....มานี่!"พูดจบเขาก็ลากฉันไปยังที่รถ แต่ทว่า..

"เทมโป!"ผลัวะ! ภิสิงห์ทำในสิ่งที่ไม่คาดคิดเขาต่อยเข้าไปที่ใบหน้าหล่อของเทมโปอย่างแรง

"ว้ายยย / ว้ายยย" ฉันกับหว่าหวาที่ยืนอยู่ร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ

"ไอ้สิงห์!"ผลัวะ! เทมโปกำหมัดแล้วชกกลับไปอย่างไม่ยอม.

ผลัวะ! ผลัวะ! ต่างฝ่ายต่างแลกหมัดกัน ไม่มีใครยอมใคร

จนฉันกับหว่าหวาต้องเข้ามาแยก โดยเธอดึงพี่ชายออกมา ส่วนฉันก็ดึงเทมโป

"พอเถอะ"ฉันพูดขอร้องเทมโปเสียงสั่น ทั้งกลัวและทั้งตกใจ

"พี่สิงห์แกนขอโทษ...หว่าหวาฝากดูพี่สิงห์ด้วยนะ"ฉันพูดกับภิสิงห์ประโยคแรก แล้วบอกกับหว่าหวาประโยคหลัง. ก่อนจะดึงเทมโปเดินออกมาไปยังที่รถของเขา

"ฉันบอกเธอไว้ว่ายังไง?"พอมาถึงรถ เทมโปก็ตั้งคำถามใส่ฉันด้วยใบหน้าที่บวมซ้ำ มีเลือดซิบ ๆ ที่ริมฝีปากด้วยอารมณ์โมโห ในขณะที่ฉันรวบรวมความกล้าแล้วพูดกับเขาอย่างสุดจะทนว่า

"เลิกยุ่งกับชีวิตแกนสักที!"พอชายหนุ่มผมสีทองได้ยินแบบนั้นก็ใช้สายตาคมจ้องหน้าฉัน พร้อมกับขบกรามกัดฟันพูดขึ้น

"คิดดีแล้วใช่ไหมที่พูดคำนี้กับฉัน"

"...."สายตาเขาที่มองมาดูน่ากลัวมาก ฉันจึงได้แต่เงียบแล้วก้มหน้างุด

"ฉันสามารถทำให้ครอบครัวเธอล่มจมได้นะ"ฉันเงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างรู้สึกโกรธเคืองมาก

"นายจะทำอะไร?"

"ในเมื่อเธอไม่ทำตามที่ตกลง..ฉันก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าครอบครัวเธอ"ฉันกำหมัดกัดกรามแน่นอย่างแค้นใจ เขาทำไมชั่วร้ายแบบนี้นะ

"ขึ้นรถ!"ฉันสะดุ้งโหย่งแล้วรีบเปิดประตูอย่างอัตโนมัติ

เทมโปขับรถด้วยความเร็วมายังที่คอนโด พอเข้ามาในห้อง คนตัวโตก็ผลักร่างฉันไปที่กำแพงแล้วรวบมือทั้งสองของฉันใว้เหนือหัวติดกำแพงแน่น ก่อนที่จะกดจูบริมฝีปากฉันอย่างหนักหน่วง.

"อื้อ.."ฉันได้กลิ่นคาวเลือดที่มาจากเขา พยายามสะบัดหน้าหนีแต่คนร่างสูงก็ใช้มืออีกข้างจับล็อกใบหน้าฉัน

"..อื้ออ "แฮ่ก แฮ่ก เขาถอนจูบเมื่อเห็นว่าฉันแทบจะหมดลมหายใจ

"หึ...วันนี้ฉันจะลงโทษเธอทั้งคืน"เขากลั้วหัวเราะด้วยสีหน้าที่ดูพึงพอใจแฝงความสะใจ

แคว่ก!

"กรี๊ดดดดด"ฉันกรีดร้องออกมาเมื่อมือหนาฉีกเสื้อนักศึกษาฉันขาดวิ่งไปต่อหน้า

"ทะ เทมโป.."ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเทา ในขณะที่ชายหนุ่มตรงหน้ากำลังปลดเข็มขัดรูดซิบถอดกางเกงทั้งนอกแล้วในลง.เผยให้เห็นแท่งร้อนที่กำลังขยายใหญ่ผงาดออกมา ฉันยืนกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ด้วยหัวใจดวงน้อยที่วูบไหว ถึงแม้จะเคยเห็นมันมาบ่อย ๆ แต่ก็ไม่เคยชินสักที มันน่ากลัวมาก

"รู้ใช่ไหมว่าต้องทำอะไร"ปากหนาเอ่ยพร้อมกับใช้มือรูดท่อนเอ็นเข้าเอ็นเข้าออก ฉันผงกหัวรับอย่างว่าง่ายเพราะไม่อยากให้เขาโกรธ กลัวว่าเขาจะทำรุนแรงกับฉัน

ฉันย่อตัวลงก่อนจะจับแท่งร้อนขนาดยักษ์ที่กำไม่มิด รูดเข้ารูดออก จากนั้นก็ใช้ลิ้น ตวัด ไปที่ปลายหัวหยัก

"อ่า...อมมันเข้าไป"ฉันอ้าปากกว้างแล้วครอบส่วนหัวของท่อนเอ็นก่อนที่จะรูดขึ้นรูดลง.

"ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ...ฉันจะอ่อนโยนกับเธอ ซี๊ดดดด"ฉันถอนปากออกจากแท่งร้อนแล้วครอบลูกบอลทั้งสองแล้วดูดเลียมันทำให้เจ้าของส่งเสียงครางออกมา

ฉันใช้ปากปรนเปรอให้เขาอยู่พักหนึ่ง จนกระทั่ง

"ออร์แกน...."เสียงกระเส่า ในขณะที่กายแก่นกระตุกที่ในปากฉัน

"...จะแตก อ้ากกก ซี๊ดดด"สิ้นเสียง น้ำคาวสีขาวขุ่นก็พ่นเข้ามาในปากฉันจนทะลักออกมาที่ริมฝีปาก

เทมโปยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนที่จะดึงร่างฉันยืนขึ้นแล้วก็อุ้มฉันในท่าเจ้าสาวเดินเข้าไปในห้องนอน ในขณะที่ฉันกำลังตกใจกับการกระทำของเขา มารู้สึกตัวอีกที่ฉันก็นอนราบอยู่บนเตียงนุ่มแล้ว

เสื้อผ้าของฉันถูกชายหนุ่มถอดออกที่ละชิ้น ทีละชิ้นอย่างใจเย็น หลังจากที่เขาถอดหมดสภาพฉันก็นอนเปลือยเปล่านิ่ง ๆ พร้อมกับลอบหายใจเบา ๆ สมเพชตัวเองที่จะเป็นแบบนี้ ต้องยอมนอนกับเขาราวกับนางบำเรอ โดยที่ไม่สามารถขัดขืนได้ คิด ๆ ไปก็อยากจะร้องไห้

พรวด! ฉันสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่ามีสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่เข้ามาในโพลงรักแคบ ๆ

"อะ อ๊ะ.."มันถูกสอดแทรกเข้ามาจนสุดลำในคราเดียวทำให้ฉันรู้สึกเจ็บและจุก

"...เทมโป..นะ นายไม่ได้ป้องกัน"ฉันรู้สึกว่าท่อนเอ็นคาอยู่ในช่องแคบปราศจากสิ่งป้องกัน

"เอาสดมันกว่า"ว่าจบ คนบนร่างก็ตอกสะโพกเข้ามา ปึก ปึก

"นะ นาย..."

"หุบปาก..ฉันกำลังเสียว อ่า"ฉันจะทักท้วงแต่ก็ถูกห้ามไว้จากชายหนุ่มที่กำลังขยับเอวสอบเข้ามารัว ๆ ถี่ ๆ

ฉันเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็นใบหน้าคนข้างบนเพราะรู้สึกโกรธและโมโหมาก ก่อนหน้าเขามีอะไรกับฉันก็ไม่ป้องกัน

"หันหน้ามา!..."เทมโปออกคำสั่งเสียงเข้ม

"....ฉันอยากเห็นหน้าเธอตอนโดนฉันเอา"

"เหอะ"ฉันกลั้วหัวเราะออกมาก่อนจะทำตามที่เขาสั่ง.

"หึ"ชายหนุ่มบนร่างแสยะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

เทมโปเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์หรูของเขาขึ้นมาในขณะที่ยังกระแทกสะโพกอยู่

"ทะ เทมโป จะ..ทำอะไร"เขาส่องกล้องมาที่ฉัน

"ครางออกมา"เขาไม่ตอบคำถามแต่เลือกที่จะออกคำสั่ง

"นายจะ.."

"บอกให้ครางออกมาไง!"ปึก ปึก ปึก เขากระแทกกระทั้นเอวสอบเข้ามาอย่างรุนแรงและหนักหน่วง ทำให้ฉันเผลอร้องครางออกมา

"อะ อ๊ะ อร้ายยย อื้มม"กล้องจากโทรศัพท์ในมือคนบนร่างก็ได้ส่องมาที่ร่างฉันที่นอนเปลือยเปล่า

"อย่าถ่าย..อะ อ๊ะ อ๊ะ"ฉันยกมือปิดหน้า แต่ทว่าก็โดนปัดออก

เทมโปทั้งตอกสะโพกเข้าออก มือก็ถือโทรศัพท์ถ่ายฉันที่โดนเขากระทำเรื่องอย่างว่าโดยที่ขัดขืนไม่ได้เลย มันทั้งแค้นใจ และซ้ำใจที่สุด

จนกระทั่ง...

น้ำรักถูกพ่นเข้ามาในกายฉัน

"อ่า..ซี๊ดดดด"เทมโปปิดการถ่ายวีดีโอแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่จะถอดท่อนเอ็นออก เขาช้อนตาขึ้นมองมาที่ฉัน

"กินยาด้วยถ้าไม่อยากท้อง..."แล้วแสยะยิ้มชั่วร้าย

"....ฉันไม่รับผิดชอบนะ"พูดจบก็ลงจากเตียงหยิบผ้าขนหนูมาพันกายแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยถือโทรศัพท์เขาเข้าไปด้วย

ฉันหยัดกายลุกขึ้นนั่งชันเข่าขึ้นแล้วโอบกอดก้มหน้าร้องไห้ออกมา

"ฮึก ฮือออออ..คนเลว"ฉันเงยหน้ามองไปที่ประตูห้องน้ำแล้วกัดฟันพูดอย่างโกรธแค้น ในใจก็มีความกังวลเรื่องคลิปที่เทมโปถ่าย ฉันกลัวเหลือเกิน กลัวว่าเขาจะทำให้สิ่งที่คาดไม่ถึง.