หน้าที่ครืนนน ครืนนนเสียงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้นในขณะที่หญิงสาวกำลังทำรายงานส่งอาจารย์อย่างเคร่งเครียด สายตากลมโตมองไปที่หน้าจอผ่านกรอบแว่นใส เมื่อเห็นรายชื่อคนที่โทรเข้าเธอก็ลอบหายใจเบา ๆ ก่อนจะหยิบขึ้นมาแล้วกดรับสาย."ฮาโหล"(มาให้เอาหน่อยสิ)เสียงทุ้มเอ่ยดังเข้ามาในสาย ทำให้หัวใจหญิงสาวเต้นรัว ๆ"ทะ เทมโปวันนี้แกนขอ..."(รีบมาก่อนที่ฉันจะหงุดหงิด!)สิ้นเสียงคำขู่สายก็ถูกตัดไปทันที หญิงสาวจ้องมองไปที่หน้าจอแล้วพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่พร้อมกับภาพในหัวก็ผุดขึ้นมาสามปีที่แล้วออร์แกนนักศึกษาสาวปีหนึ่งเดินเข้าคณะด้วยความรีบร้อนจึงเผลอไปขนเข้ากับชายหนุ่มร่างสูง.ทำให้แว่นตาที่เธอสวมใส่ตกลงพื้น"ขอโทษค่ะ"เธอเอ่ยพร้อมกับหรี่ตามองใบหน้าชายหนุ่มด้วยความที่เธอสายตาสั้นจึงทำให้เธอเห็นใบหน้าเขาลาง ๆ ก่อนที่จะก้มมองหาแว่นตาที่ตก "หึ"นั่นเป็นน้ำเสียงแค่นหัวเราะของชายหนุ่มออกมา ซึ่งเธอไม่ได้สนใจเพราะกำลังคลำหาแว่นตาที่ไม่อยู่ว่ามันตกไปอยู่ที่ไหน"คะ คุณเห็นแว่นตาฉันไหม"ออร์แกนควานหาจนทั่วแล้วก็ยังไม่เจอ จึงตัดสินใจเอ่ยถามชายหนุ่มที่ยังคงยืนอยู่ "โน้น..แว่นเธออยู่กลางถนนและตอนนี้ก็โดนรถเหยียบแต
Terakhir Diperbarui : 2025-07-22
Masuk
