บทที่ 12 งานเลี้ยง

ด้านใต้เท้าเมิ่งที่ได้รับจดหมายตอบกลับจากชินอ๋องก็ถึงกับหน้าม้าน ซือหม่าเหลียนบอกว่าระยะนี้ให้เขาเก็บตัวเงียบๆไปก่อน อีกทั้งยังไม่คิดจะช่วยเขาหาเงินมาชดเชย ใต้เท้าเมิ่งหงุดหงิดใจยิ่งนัก สมบัติในจวนถูกเผาไปกว่าครึ่ง เงินทองที่มีก็ยิ่งต้องใช้จ่ายอย่างจำกัด การจะฉ้อโกงเงินเข้ากระเป๋าตนก็ไม่ง่ายเหมือนแต่ก่อน ที่ผ่านมาเขาทำงานแทบถวายหัวให้กับชินอ๋อง แต่พอเขาเกิดภัยคนผู้นั้นกลับอิดออดไม่คิดจะช่วย เช่นนี้มันหมายความว่าอย่างไรกัน!

อยู่ๆเขาก็คิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ที่ครอบครัวเขาเกิดภัยครั้งนี้ อาจจะเป็นเพราะเมิ่งอ้ายเยว่ไปรับไออัปมงคลจากด้านนอกเข้ามาจนล้มป่วยเป็นแน่ เมื่อนางป่วยอานุภาพของเครื่องรางมนุษย์ก็จะถดถอยลงไปด้วย เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงบอกให้เถียนฮูหยินรีบเดินทางไปพบกับไต้ซือผู้นั้นอย่างรวดเร็วเพื่อหาทางแก้ไข

เถียนฮูหยินรับคำก่อนจะหายไปครึ่งค่อนวัน นางได้พบกับไต้ซือผู้นั้นและเขายังเสนอวิธีแก้ไขเรื่องนี้ให้นางวิธีหนึ่ง แต่เรื่องนี้นางต้องกลับมาหารือกับสามีตนเสียก่อน ใต้เท้าเมิ่งที่เห็นว่าภรรยากลับมาแล้วจึงรีบเอ่ยถามด้วยท่าทีร้อนลน

"ฮูหยิน ไต้ซือผู้นั้นว่าอย่างไรบ้าง?"

เถียนฮูหยินร