ข้อมูลเบื้องต้น

หม่าหลัน บุตรีแม่ทัพพิทักษ์เมืองหลวง ขณะกำลังแต่งงานและรอเข้าหอ นางทนหิวไม่ไหวจึงได้กินอาหารและดื่มสุรามงคล โดยที่ไม่รู้เลยว่าในสุรามียาพิษ ทำให้นางตายไปอย่างไม่ยินยอม นางได้แต่ก่นด่าสวรรค์ที่ใจร้ายไม่ยอมให้นางได้มีความสุขในคืนเข้าหอเสียก่อน ทั้งที่นางอุตส่าห์ทำตัวเรียบร้อยจนได้รับการขอแต่งงานจากจวนเสนาบดีกรมอาญา นางได้แต่คิดว่า รู้อย่างนี้นางทำตัวแข็งแกร่งเหมือนอยู่ที่จวนคงไม่ตายไวเช่นนี้

สวรรค์ที่ทนคำด่ามากมายของหม่าหลันไม่ไหว เหล่าเทพจึงปรึกษาหารือกันก่อนจะส่งนางข้ามภพไปเข้าร่างไป๋เหลียนที่ถูกแม่เลี้ยงกับน้องเลี้ยงทำร้ายขณะตั้งครรภ์ เหล่าเทพที่กลัวว่าหม่าหลันจะด่าซ้ำด่าซ้อนหากข้ามเวลาไปยังภพอื่นโดยไม่มีพลังปราณเพื่อปกป้องตัวเอง พวกเขาจึงมอบพลังปราณที่นางมีอยู่ติดวิญญาณของนางไปด้วย ก่อนจะพากันถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะในภพนั้น หม่าหลันจะต้องต่อสู้กับผู้คนมากมายแทนไป๋เหลียนที่อ่อนแอและถูกรังแกอยู่ตลอด พวกเขาหวังว่า นางคงไม่ด่าพวกเขาอีกกระมัง ในเมื่อพวกเขามอบบุตรให้นางพร้อมสามีหน้าตาดีและร่ำรวยให้นางด้วย

หม่าหลันที่ฟื้นขึ้นมาในเวลาต่อมา นางได้รับความทรงจำอันเลวร้ายของไป๋เหลียนมากมายจนนึกรังเกียจคนที่รังแกไป๋เหลียน ก่อนวิญญาณของไป๋เหลียนจากไป เธอฝากฝังให้หม่าหลันช่วยดูแลลูกของเธอด้วยและช่วยทำความปรารถนาในการเรียนแพทย์แผนจีนให้จบแทนเธอด้วย หม่าหลันที่เข้าใจแล้วว่าตอนนี้ตนเองอยู่ในร่างของไป๋เหลียนจึงรับปากนางว่าจะทำตามความปรารถนาของไป๋เหลียนให้ แต่นางไม่ได้บอกไป๋เหลียนว่าจะแก้แค้นเหล่าคนที่รังแกไป๋เหลียนแทนเลยแม้แต่น้อย ในเมื่อตอนนี้นางคือไป๋เหลียน หม่าหลันรีบลืมตาขึ้นเพื่อมองหาสามีสุดหล่อที่นางเห็นในความทรงจำทันที… อ่า สามีที่ฉันยังไม่ได้เข้าหอด้วยทำไมหล่ออย่างนี้นะ ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะท้องอยู่ แต่อย่างน้อยขออ่อยสามีสุดหล่อเพื่อให้สมความปรารถนาในชาติก่อนสักทีฉันจะไม่ลืมพระคุณเลย…

        ***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น  หากนักอ่านคนใดไม่ชอบแนวนี้ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ***

                                            ***สถานที่และผู้คนในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ***

***สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบญัญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 และ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ ไปคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน ถ่ายรูป แปลเป็นภาษาอื่น จัดพิมพ์ เพื่อนำออกเผยแพร่โดยมิได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรเด็ดขาด***