13 - รู้สึกผิด

รู้สึกผิด

อีกด้าน

ทางด้านดาราหนุ่ม ชีโน่พาหญิงสาวอย่างอลินเข้ามาภายในห้อง แล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอนส่วนตัวของเขา แล้วบอกหญิงสาวให้เดินเข้ามาตาม

“ห้องน้ำอยู่ทางด้านโน้น ส่วนเสื้อผ้าก็ใส่ของผมไปก่อนแล้วกัน อยู่ในตู้เลือกใส่ได้เลย” ชิโน่แจงรายละเอียดกับหญิงสาวไว้ แล้วก็เดินออกจากห้อง ทิ้งให้หญิงสาวอยู่คนเดียวในห้อง

“...” หญิงสาวไม่พูดตอบอะไร ได้แต่หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

สักพักหญิงสาวออกมาจากห้องน้ำ กลับพบว่าชายหนุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้า และอาบน้ำเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมนั่งจ้องมองเธออยู่ที่ปลายเตียง เพราะเธอสวมใส่เพียงเสื้อเชิ้ตตัวเดียวของเขา อลินพยายามดึงลงมาปิดที่หน้าขาตัวเองไว้

“มะ มองอะไร” อลินถามขึ้น เมื่อเห็นชายหนุ่มมองสำรวจร่ายกายเธอตาไม่กระพริบเลย

“เสร็จแล้ว ก็รีบขึ้นมานอนได้แล้ว จะยืนบื้ออยู่ทำไม” ชีโน่พูดขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังยืนนิ่งอยู่ ไม่ยอมเดินมา

“เอ่อ...ฉันออกไปนอนที่โชฟาดีกว่าน่ะ” อลินกำลังจะก้าวขาเดินออกไปจากตรงนี้

“ลิน!...” แต่ถูกเสียงเข้มเอ่ยเรียกชื่อเธอแค่พยางค์เดียว พร้อมกับสายตาที่จ้องมองขู่เธอ

“...” หญิงสาวไม่พูดตอบโต้อะไร ได้แต่เม้มปากไว้แน่น และก้าวเดินไปที่เตียงนอนอย่างช้าๆ

“ชักช้า”

ชีโน่ลุกขึ้นไปกระชากร่างบางนั้นมาทันที พร้อมกดลงแนบลงบนที่นอนกว้างนั้นทันที เมื่อเห็นหญิงสาวทำอะไรเยือดเยื่อไม่ทันใจเขาเลย

“ว้ายยย...ไอ้บะ อื้อออ” หญิงสาวร้องออกมาเสียงหลง เมื่อถูกร่างสูงกระชากอย่างแรง แถมกดเธอลงมาบนที่นอน ร่างบางกำลังจะพ่นคำด่า แต่ถูกกลืนคำพูดลงคอไปเสียก่อน เพราะชายหนุ่มก้มลงมาจูบปากเธอไว้

“ร้องยังกับว่า ไม่เคยโดน” ชีโน่เอ่ยแซวขึ้นมาทันที ที่ถอนจูบออก

“ก็ฉันตกใจนี้ อยู่ๆคุณก็...”

“ก็...อะไร หืม...” ชายหนุ่มก้มมองหน้าหญิงสาวตาไม่กระพริบ

“คุณทำแบบนี้ทำไมกัน” อลินถามออกมาทันที เพราะไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มต้องการอะไรจากตัวเธออีก

“แบบนี้...แบบไหนเหรอ?” ชีโน่เอ่ยถามกลับอย่างกวนๆ

“ก็เราคุยกันแล้ว ว่าเป็นแค่ One Night ไง” อลินพูดขึ้นมา แต่หลบสายตาของชายหนุ่ม เพราะไม่กล้าสบตากับร่างสูงตรงหน้าที่ยังคงคร่อมตัวเธอไว้

“ผมพูดเหรอ เท่าที่ผมรู้ คุณเองต่างหากน่ะอลิน ที่พูดเองเออเอง”

“ก็...แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงล่ะ”

“คุณหลบหน้าผมทำไมกัน อลิน” ชีโน่ถามขึ้นมาบ้าง เพราะตั้งแต่วันนั้น หญิงสาวก็พยายามหลบหน้าเขาตลอด

“ฉันเปล่าสักหน่อย ฉันแค่งานยุ่ง”

“เหรอ ผมไปถามหาคุณถึงที่ทำงาน แต่กลับพบว่าคุณลาออกงานประจำของบริษัท แถมย้ายที่อยู่ใหม่อีกต่างหาก นี้เหรอคือไม่ได้หลบหน้าผม”

“มันเป็นเรื่องของฉัน คุณจะมายุ่งอะไรด้วยล่ะ” อลินถามขึ้นมา

“เรื่องระหว่างเรา หลังจากวันนั้นที่คุณออกไปแล้ว คุณได้กินยาหรือเปล่าอลิน” ชีโน่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มลง พร้อมกับจ้องหน้าของหญิงสาวอย่างรอคำตอบ

“ยะ ยาเหรอ...” หญิงสาวนึกขึ้นได้แค่นั้น ก็ทำหน้าสลดลงทันที

“ทำหน้าแบบนี้ คงไม่ได้กินสิน่ะ” ชีโน่ที่เห็นอาการกังวลของหญิงสาวก็พอจะรู้คำตอบแล้ว ถึงแม้หญิงสาวไม่ตอบ แต่ก็พอจะรู้

“คุณไม่ต้องกลัวหรอก ฉันคงไม่ท้องง่ายๆ แค่วันเดียวฉันคงไม่โชคร้ายท้องหรอกมั้ง แต่ถึงฉันจะท้อง ฉันก็ไม่ให้คุณมารับผิดชอบหรอก คุณสบายใจได้” อลินพูดขึ้นมาอย่างจริงจัง

“ลิน...คุณพูดอะไรของคุณออกมา การมีลูกกับผมมันเป็นเรื่องที่โชคร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ” ชายหนุ่มเริ่มขึ้นเสียงกับหญิงสาวทันที

“...” อลินเงียบลงทันที เพราะเธอไม่รู้ว่าจะพูดคำไหนตอบ และหันหน้าไม่ทางอื่นแทน

“ดี ในเมื่อคิดว่ามันเป็นเรื่องโชคร้าย งั้นคุณก็รอรับความโชคร้ายไปก็แล้วกัน” ชีโน่พูดจบก็ก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวของอลินทันที

มือหนาจับล็อคมือของหญิงสาวทั้งสองข้างไว้เหนือศรีษะ ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ส่วนมืออีกข้างที่ว่าง รีบปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออก แล้วกระชากอย่างแรงเมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออก

“คุณ...กรี๊ดดด ปล่อยฉันน่ะ ไอ้เด็กบ้า” หญิงสาวร้องออกมาอย่างเจ็บแสบ เมื่อถูกชายหนุ่มกระเสื้อออกอย่างแรง พร้อมสาดคำด่าใส่ทันที

“คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ดีจะได้รู้ว่าโดนเด็กกระแทกมันเป็นยังไง” เสียงเข้มเอ่ยบอก พร้อมกับรีบถอดเสื้อผ้าของตนออกทันที

มือหนาชักสาวตัวตนยักษ์สองสามครั้ง แล้วนำมากดลงที่ช่องทางรักคับแคบของหญิงสาวทันที โดยที่ไม่ได้เล้าโลมอะไรมาก ทำให้ร่างบางร้องออกมาเพราะความเจ็บแสบฝืดเคืองไปทีเดียวจนมิดลำ

“กรี๊ดดด”

“อ่าห์...นะ แน่น เหมือน เดิมเลย ละ ลิน” เสียงกระเส่าเอ่ยออกมาแทบไม่เป็นศัพท์ มือหนาที่ล็อคข้อมือของหญิงสาวไว้ ปล่อยออกเมื่อเห็นว่าร่างบางนิ่ง

“...” หญิงสาวไม่โต้ตอบและมองหน้าใดๆ ของชายหนุ่ม ได้แต่เม้มปากไว้แน่น พร้อมกับน้ำใสๆ ที่ไหลออกจากห่างตา

“ลิน” เสียงนุ่มเอ่ยเรียกชื่องของหญิงสาวอ่อนลง เมื่อเห็นว่าร่างบางร้องไห้

ร่างสูงหยุดชะงักการกระทำไปทันที แต่ยังคงแช่แก่นกายไว้ จ้องมองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของหญิงสาว แล้วจึงเอื้อมมือไปเช็ดคราบน้ำตาให้แก่หญิงสาว แต่ถูกร่างบางสะบัดหนี

“ลิน...เค้าขอโทษ ลินเจ็บมากไหม” เสียงนุ่มเอ่ยขอโทษขึ้นมา แล้วถามกลับไปด้วยความเป็นห่วง

“...” อลินไม่ตอบอะไร ได้หลับตานิ่ง

“ขอโทษน่ะ เจ็บไหมครับ ฟอด...” ร่างสูงเอ่ยขอโทษอีกครั้ง พร้อมกับก้มลงไปหอมแก้มของหญิงสาว พร้อมกับสบตาของหยิงสาว แล้วลูบศรีษะเธอเบาๆ อย่างรู้สึกผิดต่อเธอ

อลินลืมตาขึ้นมามองจ้องหน้าของชายหนุ่มกลับไป แต่ก็ยังไม่ยอมพูดอะไรออกมาสักคำกับชายหนุ่มกลับ

“ขอโทษ จุ๊บ” คำขอโทษเสียงเบาออกมาอีกครั้ง เมื่อหญิงสาวยอมมองหน้า แล้วก้มลงจุ๊บปากเธอเบาๆ โดยไม่ได้ล่วงล้ำแต่อย่างใด

“ให้เค้าทำต่อไหมครับ” เสียงนุ่มถามขึ้นอีกครั้ง พร้อมมองสบตาของหยิงสาว อย่างรอคำอนุญาต

“...” หญิงสาวไม่ตอบออกมา แต่ยกแขนขึ้นคล้องคอของชายหนุ่มไว้ แล้วดึงร่างสูงลงมาจูบเพื่อเป็นคำตอบแทน คำพูด