อรณิชากลับมาอยู่เมืองไทยครบหนึ่งสัปดาห์แล้ว ตั้งแต่คุยกับอเล็กซ์ครั้งสุดท้ายหญิงสาวก็ไม่ได้ติดต่อเขาไปอีกเลย
เธอรู้ว่าเขางานยุ่งแต่ก็อดน้อยใจไม่ได้และคิดว่าถ้าหากอเล็กซ์ยังเป็นแบบนี้อยู่เธอที่จะต้องถอยออกมาจากชีวิตคู่เพราะฝืนต่อไปก็คงไม่มีความสุข
มันไม่ใช่แค่เรื่องเวลาเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่อเล็กซ์เปลี่ยนไปแต่มีบางอย่างที่มันติดค้างอยู่ในใจของอรณิชา เพราะหนึ่งปีที่ผ่านมาอเล็กซ์ไม่เคยนอนกับเธอเลย ชายหนุ่มแสดงความรักกับเธอแค่กอด และหอมแก้มก่อนไปทำงาน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติมากๆ สำหรับคนอายุอย่างเขาหญิงสาวไม่รู้ว่าที่อเล็กซ์ไม่มีอะไรกับเธอนานถึงหนึ่งปีเพราะเขาเบื่อเขามีปัญหาสุขภาพหรือเพราะเขามีคนอื่น เรื่องหลังสุดเป็นเรื่องที่เธอคิดอยู่ตลอดเวลาแต่ไม่เคยบอกมารดาหรือเล่าให้ใครฟังเพราะถ้าหากยังไม่แน่ใจก็ไม่อยากจะไปปรักปรำเขา
หญิงสาวไม่รู้ตัวเองมีข้อบกพร่องเรื่องบนเตียงตรงไหนอเล็กซ์ถึงทำเย็นชากับเธอแบบนี้ เธอพยายามแต่งตัวยั่วยวน เอาใจเขาเวลาอยู่บนเตียงอเล็กซ์ก็ไม่สนใจเธอเลย
เธอเป็นผู้หญิงอยู่ในวัยเจริญพันธุ์และย่อมมีความต้องการแต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาไปใช้บริการบาร์โฮสที่มีบริการอยู่เกลื่อนเมือง อรณิชารู้สึกเครียดมากกับเรื่องนี้จนในที่สุดก็ตัดสินใจเข้าไปคุยกับจิตแพทย์และจิตแพทย์แนะนำว่าอาการที่เกิดขึ้นกับเธอมันไม่ใช่เรื่องผิดปกติของผู้หญิงวัยนี้เลย
จิตแพทย์แนะนำให้เธอพาสามีมาพบด้วยเพื่อจะได้ช่วยกันแก้ปัญหาแต่อรณิชาก็ไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับอเล็กซ์ จิตแพทย์จึงแนะนำให้เธอใช้เซ็กซ์ทอยเพื่อระบายความรู้สึกออกมาบ้าง ซึ่งช่วงแรกเธอก็ปฏิเสธและไม่กล้าจะใช้ หญิงสาวเพียงแค่ช่วยตัวเองในห้องน้ำแต่ความต้องการมันก็ไม่ถูกปลดปล่อยสุดท้ายแล้วอรณิชาก็ตัดสินใจสั่งเซ็กซ์ทอยมาใช้กับตัวเอง
หญิงสาวสั่งไข่สั่นมาทางอินเตอร์เน็ตเพื่อช่วยบำบัดความต้องการภายนอกเพียงเท่านั้น
คืนนี้เป็นคืนที่ฝนตกอย่างหนักอากาศกำลังดีและอรณิชาก็เกิดอารมณ์ทางเพศเธอปิดไฟในห้องนอนและเปิดโคมไฟเล็กๆ ที่หัวเตียง หญิงสาวสวมชุดนอนแบบกระโปรงแต่ไม่ได้สวมชุดชั้นใน เธอเอนตัวลงกับหมอนใบใหญ่เปิดอุปกรณ์ลักษณะกลมรีให้เริ่มทำงาน แรงสั่นสะเทือนของไข่สั่นไม่ได้รุนแรงมากแต่ความถี่ของมันค่อนข้างสูง หญิงสาวกดมันลงบนคลิตอริสเบาๆ แรงสั่นสะเทือนทำให้หญิงสาวรู้สึกดี เธอหลับตาแล้วจินตนาการถึงตอนเองกำลังร่วมรักอยู่กับสามีซึ่งครั้งสุดท้ายก็คือหนึ่งปีก่อน เธอแทบจำความรู้สึกเวลาที่เขาสอดใส่เข้าไปด้านในไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ความเสียวซ่านของเธอกำลังเพิ่มขึ้น อรณิชาปล่อยอารมณ์ไปกับไข่สั่นอย่างเต็มที่แต่ทุกอย่างก็ต้องหยุดลงเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น หญิงสาวตกใจมากเพราะไม่คิดว่าเวลาดึกขนาดนี้จะมีคนมาเคาะประตูและประตูนั่นมันก็คือประตูห้องนอนเธอรีบลุกจากเตียงและเอาไข่สั่นไปเก็บไว้ในลิ้นชักในห้องน้ำก่อนจะเดินมาที่ประตูห้องแล้วตะโกนถาม
“นั่นใคร” หญิงสาวตะโกนถามแข่งกับเสียงฝนที่ตกมาอย่างหนักตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ
“ผมเองอีฟ”
“มีอะไรทำไมมาดึกแบบนี้”
“ผมจะมาดูบ้าน”
“ทำไมต้องมาดูตอนนี้พรุ่งนี้เช้ามาดูไม่ได้เหรอ”
“ตอนนี้ฝนตกหนักมากผมจะมาดูว่าบ้านคุณมีรอยรั่วตรงไหนหรือเปล่าเปิดประตูให้ผมหน่อยสิ”
“ต้องดูตอนนี้เลยเหรอ”
“อือ ห้องอื่นผมดูหมดแล้วเหลือแค่ห้องคุณห้องเดียว”
“คุณเข้ามาตั้งแต่ตอนไหนแล้วเข้ามาได้ยังไง”
“ผมยังไม่ได้คืนกุญแจรั้วบ้านให้คุณแล้วรหัสที่หน้าประตูคุณก็ยังไม่ได้เปลี่ยน”
“ปกติคุณเข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ขออนุญาตแบบนี้ตลอดเหรอคะคุณน่าน”
“ผมทั้งโทรทั้งไลน์มาบอกคุณแล้วนะอีฟ ให้ผมเข้าไปดูเถอะเสร็จแล้วผมจะรีบกลับ”
“ปกติเขาสำรวจกันแบบนี้เหรอ”
“ส่วนใหญ่เขาจะมีระบบตรวจสอบโดยใช้น้ำฉีดแต่วันนี้ผมเห็นว่าฝนมันตกหนักมากๆ ก็เลยคิดว่าเป็นโอกาสดีที่จะดูว่ามีน้ำรั่วซึมตรงไหน”
“แล้วห้องข้างนอกมีไหม”
“ไม่มีผมขอเข้าไปดูห้องนอนของคุณหน่อยได้ไหม คุณหลับแล้วหรือเปล่า”
“ยังหรอกค่ะ”
อรณิชาเปิดประตูให้กว้างขึ้นเพื่อให้น่านนทีเข้ามาในห้องนอนซึ่งห้องนี้น่านนทีเดินเข้าออกมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งเขา จึงรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน
ชายหนุ่มมองไปตามฝ้าเพดาน ขอบหน้าต่างและตามมุมต่างๆ อย่างละเอียด ขณะที่เจ้าของห้องก็นั่งอยู่บนเตียงเธอรู้สึกใจเต้นแรงมากๆ อารมณ์เมื่อครู่ยังไม่ถูกปลดปล่อยแล้วยังมีผู้ชายมายืนอยู่ตรงหน้าด้วยเนื้อตัวเปียกปอนมันทำให้ร่างกายของหญิงสาวเกินความต้องการขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนนี้หญิงสาวอยากจะรีบไล่ให้เขากลับเพราะเธอจะได้สานต่อกับสิ่งที่ทำอยู่
“เสร็จหรือยังคุณน่าน”
“คุณง่วงแล้วเหรอถ้าง่วงก็นอนก่อนเลยถ้าผมตรวจเสร็จผมจะกลับไปเอง”
“ก็ไม่เชิงหรอกแต่ฉันคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้วคุณไม่เชื่อมั่นในฝีมือลูกน้องคุณเลยเหรอ”
“เชื่อมั่นสิแต่ผมก็อยากมั่นใจด้วยว่าบ้านคุณจะไม่มีปัญหาเพราะมันไม่ใช่บ้านที่สร้างใหม่ทั้งหมดมันเป็นการรีโนเวทขึ้นมา”
“แต่ฉันเชื่อใจคุณนะเพราะบ้านออกมาสวยถูกใจฉันจริงๆ"
“ผมทำตามที่คุณเคยบอกผมไว้ บ้านในฝันที่ผมสัญญาจะสร้างให้คุณ” ชายหนุ่มมองหน้าเธอแล้วพูดออกมาจากใจจริง
อรณิชาหลบหน้าเพราะไม่ชอบสายตาที่เขามองมาเลย ตอนนี้หญิงสาวอยากจะให้เขารีบออกไปจากที่นี่ แต่ก็รู้ว่าเขามาทำตามหน้าที่ เธอจึงได้แต่นั่งหนีบขาอยู่บนเตียง
“ผมขอเข้าไปตรวจในห้องน้ำก่อนนะ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ”
“คุณซ่อนอะไรไว้ในห้องน้ำหรือเปล่าถึงไม่อยากให้ผมเข้าไป”
“เปล่าหรอกค่ะ แต่อีฟคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ในเมื่อทั่วบ้านไม่มีรอยรั่วตรงไหน ในห้องน้ำและห้องแต่งตัวก็น่าจะไม่มีเหมือนกัน”
“เอาน่าอีกแค่นิดเดียวให้ผมเข้าไปดูเถอะผมจะได้สบายใจแล้วจากนี้ผมจะไม่มาวุ่นวายกับคุณอีกเลย” น่านนทีพูดจบก็เดินไปที่ห้องแต่งตัวเปิดไฟจนสว่างจ้ามองหาจุดน้ำรั่วเมื่อไม่เจอก็เดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ติดกัน
ชายหนุ่มสำรวจรอบห้องขณะที่กำลังจะออกจากห้องน้ำก็ได้ยินเหมือนเสียงอะไรบางอย่างอยู่ในลิ้นชักด้านล่างเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เขาคิดว่าน่าจะเป็นหนูหรือแมลงสาบจึงคิดจะเปิดออกมาและจัดการเพราะรู้ว่าอรณิชากลัวสัตว์พวกนี้มาก แต่เมื่อเปิดออกดูก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่มันอยู่ด้านในคืออุปกรณ์อย่างหนึ่งซึ่งเขารู้ดีว่ามันมีหน้าที่อะไร
น่านนทีไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอย่างอรณิชาถึงใช้ของแบบนั้นและเขาคิดว่าก่อนหน้าที่เขาจะมาเธอคงกำลัง เพลิดเพลินกับของเล่นชิ้นนี้อยู่
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากเขาเข้าใจอารมณ์ของผู้หญิงดีและคิดว่าตอนนี้อรณิชาก็คงจะอยู่ในอารมณ์พิศวาส น่านนทีจินตนาการถึงเรื่องที่หญิงสาวกำลังทำแล้วร่างกายมันก็ร้อนรุ่ม เขาจึงรีบออกจากห้องและอยากจะถามถึงเหตุผลว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้ ทำไมกลับมาอยู่ที่เมืองไทยตามลำพังและมาใช้ของพวกนี้ทั้งที่เธอน่าจะมีความสุขกับสามีมากกว่า
พรุ่งนี้ก็จะครบหนึ่งปีตามที่น่านนทีในสัญญาไว้กับกษิดิศแล้ววันนี้ชายหนุ่มเลยเข้ามาที่บ้านของอรณิชาอีกครั้งในเวลาค่ำเขาคิดว่าคืนนี้จะนอนค้างที่นี่หนึ่งคืนจากนั้นก็จะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีกเขาจะตัดใจเพราะคิดแล้วว่ายื้อต่อไปหรือรอต่อไปหญิงสาวก็คงไม่มีทางกลับมาหาชายหนุ่มถึงบ้านในเวลาหกโมงเย็นแต่เขายังไม่เปิดประตูเข้าไป ในบ้านเพราะคิดว่าจะรดน้ำต้นไม้บริเวณรอบๆ ก่อนที่มันจะมืดไปกว่านี้ใช้เวลารดน้ำต้นไม้ไม่นานก็เรียบร้อยน่านนทีเปิดประตูเข้าไปด้านในและใช้ห้องน้ำเล็กอาบน้ำก่อนจะมานอนอยู่บนโซฟากลางห้องรับแขก คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เขาจะมานอนค้างที่นี่ปกติแล้วก็จะมานอนบนโซฟาอยู่บ่อยครั้งตั้งแต่อรณิชากลับไปเพราะเขาคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่เคยได้ใช้ชีวิตกับหญิงสาวในบ้านหลังนี้เนื่องจากทำงานหนักมาตลอดทั้งอาทิตย์ พอนอนไปสักพักน่านนทีก็เลยหลับลงด้วยความเหนื่อยแล้วน่านนทีก็รู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงเหมือนมีคนเปิดประตูชายหนุ่มลืมตาขึ้นท่ามกลางความมืด หัวใจเขาเต้นแรงเมื่อเห็นแสงไฟออกมาจากห้องนอนของอรณิชา เขาไม่รู้ว่านี่เป็นความฝันหรือความจริงกันแน่ชายหนุ่มพยายามรวบรวมสติและเพ่งมองไปรอบๆ บ้า
ผ่านมาสามเดือนแล้วหลังจากอรณิชากลับไปอเมริกา ตั้งแต่นั้นน่านนทีไม่ได้ข่าวคราวของเธออีกเลย แต่เขาก็เข้าไปที่บ้านของหญิงสาวอาทิตย์ละครั้งเพื่อเข้าไปทำความสะอาดบ้านรดน้ำต้นไม้และดูแลความเรียบร้อยต่างๆ แม้ว่าอรณิชาจะไม่ได้สั่งไว้แต่เขาก็อยากทำให้บ้านมันน่าอยู่เผื่อวันในวันหนึ่งเธอกลับมาแล้วจะได้มีความสุขกับบ้านที่เขาตั้งใจดูแลให้เธอเป็นอย่างดีน่านนทีอยากจะโทรศัพท์ไปคุยกับเธออยากจะถามว่าเธอสบายดีไหมแต่ชายหนุ่มก็ไม่กล้าเพราะกลัวหญิงสาวจะโกรธ แต่ถ้าจะส่งข้อความหรือไลน์ไปก็รู้สึกเกรงใจ เขากลัวว่าการติดต่อไปของตนเองจะทำให้หญิงสาวมีปัญหากับสามี น่านนทีจึงได้แค่เฝ้ารอคอยให้เธอติดต่อมา แต่ก็ไม่มีวี่แววคงเธอเลยสักนิดชายหนุ่มคิดว่าตอนนี้อรณิชาแล้วจะลืมเรื่องระหว่างเธอกับเขาไปหมดแล้วแต่สำหรับเขามันทำใจให้ลืมเรื่องราวเรานั้นไม่ได้เลยสักนิดเขาคิดถึงใบหน้าหวานเวลาส่งยิ้มมาให้มันก็ทำให้เขาลืมเธอไม่ลงวันนี้น่านนทีมาทานข้าวกับลูกค้าที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งหลังจากท่านเสร็จแล้วก็เดินมาที่ลานจอดรถชายหนุ่มดีใจมากเมื่อบังเอิญเห็นกิ่งกาญจน์กำลังเดินมาพอดี“สวัสดีครับกิ่ง”“สวัสดีน่าน มากินข้าวที่นี่เหมือนกันเหร
หญิงสาวมองหน้าบิดามารดาสลับกันไปมาก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องที่ตนเองแอบไปมีความสัมพันธ์กับน่านนทีที่เมืองไทยด้วยความรู้สึกผิดคุณอลิษามองหน้าลูกสาวแล้วถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่คิดว่าลูกสาวคนเดียวของเธอจะทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ เธออยากต่อว่าลูกสาวที่ทำตัวไร้ค่ามากแต่พอนึกถึงเรื่องที่อรณิชาเพิ่งเจอมาในวันนี้ก็เปลี่ยนใจเพราะฟังดูแล้วทั้งอรณิชาและอเล็กซ์ก็ผิดด้วยกันทั้งคู่ เธอไม่ได้เข้าข้างลูกสาวจนเกินไปแต่เรื่องที่อรณิชานอกใจอเล็กซ์มันเกิดขึ้นไม่นานผิดกับอเล็กซ์ที่ทำเรื่องแบบนั้นมานานถึงหนึ่งปีครึ่ง“แม่คะหนูรู้ว่าสิ่งที่หนูทำมันผิดต่อเล็กมากๆ แต่หนูก็ยอมรับอย่างไม่อายเลยค่ะว่าช่วงเวลาที่หนูใช้ชีวิตอยู่กับเขาที่เมืองไทยมันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ” อรณิชาสารภาพทุกอย่างออกมาเพราะถ้าทนเก็บไว้คนเดียวก็คงจะอึดอัดมาก“ที่หนูบอกว่ากลับมาจะหย่ากับอเล็กซ์เพราะหนูคิดว่าจะกลับใช้ชีวิตกับเขาที่นั่นเหรอลูก”“เปล่าค่ะแม่หนูบอกเขาแล้วว่าไม่ต้องรอหนู ให้เขาเดินหน้าใช้ชีวิตของเขาต่อไปและมองหาผู้หญิงที่เหมาะสมกับเขา”“อ้าว ในเมื่อหนูบอกว่าหนูรักเขาแล้วเขารักหนูทำไมหนูถึงไม่คิดจะกลับไปหาเขาล่ะ แม่ไม่ว่าอ
อรณิชาเช็ดน้ำตาออกจนแห้งสนิทก่อนจะเดินเข้าไปทางด้านหลังร้านอาหารไทยซึ่งตอนนี้พนักงานกำลังทยอยกันกลับบ้านหญิงสาวกล่าวทักทายกับทุกคนและยิ้มให้เล็กน้อย เธอรอจนกระทั่งทุกคนกลับไปหมดก็เดินเข้าไปหาบิดามารดาที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์คิดเงิน“พ่อคะแม่คะหนูกลับมาแล้วค่ะ” หญิงสาวโผกอดบิดามารดาพร้อมทั้งสะอื้นเล็กๆ ทำให้มารดาของเธอรู้สึกแปลกใจมาก“อีฟหนูเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมร้องไห้แบบนี้ล่ะลูก”“หนูคิดถึงพ่อกับแม่นี่คะ ไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งเดือน”“แต่แม่ว่ามันผิดปกติมากๆ นะหนูไม่เคยร้องไห้เพราะคิดถึงแม่แบบนี้มาก่อนเลยนะลูก หนูเป็นอะไรหรือเปล่า”“หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะก็แค่คิดถึงพ่อกับแม่จริงๆ ค่ะ”“แต่แม่ว่าไม่น่าจะใช่นะลูก”“หนูไปเมืองไทยนานตั้งหนึ่งเดือนก็เลยคิดถึงมากกว่าทุกครั้ง แล้วพ่อกับแม่คิดถึงหนูมั้ยคะ”“คิดถึงสิแต่แม่ว่าหนูนั่นแหละไม่เคยคิดถึงพ่อแม่เลย ตั้งแต่ไปเมืองไม่ค่อยโทรหาแม่มัวแต่เที่ยวจนสนุกเลยใช่ไหม”“หนูยอมรับเลยค่ะแม่ว่ากันกลับไปเมืองไทยครั้งนี้หนูมีความสุขมากๆ จนแทบจะไม่อยากกลับมาที่นี่อีกเลย” หญิงสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือเมื่อนึกถึงความสุขที่ตัวเองมีร่วมกับน่านนทีตอนที่อยู่เมือง
บรรยากาศในห้องรับแขกเงียบสนิทเพราะอเล็กซ์ไม่ยอมพูดอะไรส่วนอรณิชาก็จ้องหน้าเขาด้วยความโกรธเพราะไม่คิดว่าเรื่องที่เคยได้ยินในร้านซักผ้าตอนอยู่เมืองไทยจะเกิดขึ้นกับตนเอง“ถ้าคุณไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไงรีน่าจะเป็นคนเล่าให้คุณอีฟฟังเองก็ได้ค่ะ ว่าแต่คุณพร้อมที่จะฟังจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ” มารีน่าคิดว่าถ้าหากอเล็กซ์ยังเอาแต่นั่งเงียบแบบนี้เรื่องก็คงไม่จบง่ายๆ และคนที่เสียหายจะต้องเป็นตัวเองที่ท้องเริ่มโตมากขึ้นทุกวัน“อีฟก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”แล้วมารีน่าก็เล่าเรื่องของตนเองกับอเล็กซ์ให้อรณิชาฟังอย่างละเอียดว่าเริ่มคบกันตั้งแต่ตอนไหนและใช้ชีวิตอยู่กันยังไงในเวลาหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมา รวมไปถึงเรื่องที่ตอนนี้เธอกำลังท้องและก่อนหน้าที่อรณิชาจะกลับมาอเล็กซ์ได้สัญญาว่าจะหย่ากับอรณิชาและจะมาสร้างครอบครัวกับมารีน่า“เป็นอย่างที่คุณรีน่าพูดใช่ไหมอเล็กซ์” อรณิชาหันไปถามชายหนุ่มที่เอาแต่นั่งเงียบอเล็กซ์พยักหน้าแต่ไม่กล้าสบตากับอรณิชาเพราะตอนนี้เขาเองรู้สึกผิดมากๆ ที่นอกใจภรรยาหลังจากแต่งงานได้เพียงครึ่งปีเท่านั้น“ทำไมคุณไม่พูดกับฉันตรงๆ ล่ะคะอเล็กซ์ ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณหมดรักฉันแ
อรณิชามาถึงสนามบินในเวลาบ่าย เมื่อรับกระเป๋าก็รีบเปลี่ยนซิมโทรศัพท์จากนั้นก็ไลน์ไปบอกน่านนทีและกิ่งกาญจน์ว่าเธอมาถึงอเมริกาอย่างปลอดภัยแล้วจากนั้นหญิงสาวก็เรียกรถให้ไปส่งที่บ้านและอดแปลกใจไม่ได้ว่าที่เห็นรถยนต์ของอเล็กซ์จอดอยู่ในบ้านซึ่งปกติเวลานี้ชายหนุ่มน่าจะอยู่ที่บริษัทมากกว่า หญิงสาวบอกเขาแล้วบอกเขาว่าเธอจะมาถึงวันพรุ่งนี้เพราะจำวันที่ผิด แต่ก็รู้สึกดีใจที่กลับมาแล้วเจอเขาอยู่ที่บ้านเธอหยิบมือถือขึ้นมาเปิดโหมดวิดีโอเพื่อจะถ่ายสีหน้าของเขาเมื่อเห็นเธอมาถึงบ้านก่อนเวลา เธอเปิดประตูพร้อมกับลากกระเป๋าใบใหญ่เข้ามาในบ้านแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้ในห้องรับแขกมีเสื้อผ้ากระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมดมีทั้งเสื้อผ้าผู้หญิงผู้ชาย หญิงสาวตัวชาหน้าซีดและก้าวขาแทบไม่ออกเมื่อคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นในห้องรับแขกเธอยังคงถือกล้องถ่ายไว้ขณะที่เดินเข้ามาใกล้ห้องนอนของตนเองจนได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ด้านใน เธอจำเสียงนั้นได้เป็นอย่างดีเพราะมันเป็นเสียงของอเล็กซ์ส่วนอีกเสียงนั้นเธอไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่แต่ก็รู้สึกคุ้นเหมือนเคยได้ยินที่ไหนใจหนึ่งอยากจะหนีออกไปจากที่นี่เพราะไม่อยากรับรู้ว่าภายในห้องนอนนั้นเ