8. ลูกใครวะ

“งั้นเราไปกันเถอะ ป่านนี้แม่เรากับน้ากีกี้คงรอนานแล้ว ไปกันเถอะครับ” มาติกาพูดเป็นภาษาอังกฤษแบบเดิมเพื่อให้อีกฝ่ายได้รับรู้ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วจูงมือหลายชายให้ลุกขึ้นอีกคน แต่อยู่น้องวินก็ร้องออกมา

“โอ๊ย น้องวินเจ็บขาครับน้ามายด์ อุ้มน้องวินหน่อย” น้องวินพูดบอกไปก็ทำหน้าออดอ้อนออกไป ทั้งที่ความจริงตัวเองไม่ได้เจ็บอะไร แต่เขาแค่อยากจะให้น้าสาวได้อยู่กับหนุ่มคนนี้นานๆ เผื่อลุงคนนี้จะได้เป็นแฟนของน้ามายด์ในอนาคต

มาติกาก็อุ้มหลานชายอย่างเป็นห่วงทันที แต่เพราะเธอตัวเล็กมันจึงดูลุลักเลที่จะอุ้มเด็กในวัยหกขวบได้ อาเธอร์ที่มองดูถึงกับถอนหายใจอย่างแรง เพราะเสื้อของเธอมันถูกดึงรั้งลงมาจนจะเห็นนมของเธออยู่แล้ว เขาจึงต้องเข้าไปอุ้มเด็กคนนี้ไว้แทน

“มาผมอุ้มเอง หลานคุณเจ็บก็เพราะผมนิ เกรดคุณหมายเลขอะไร ผมจะไปส่ง” อาเธอร์ถามออกไปขณะที่อุ้มเด็กน้อยแล้ว แล้วสายตาของเขาก็หยุดแลมองหน้าอกของเธอไม่ได้เลย เพราะมันรั้งต่ำจนเขาจะเห็นอะไรต่อมิอะไรหมดแล้ว

“ยี่สิบสี่ค่ะ” มาติกาพูดบอกไปก็มองใบหน้าหล่อที่โชว์ความเป็นสุภาพบุรุษจนเธอรู้สึกประหม่า ถึงแม้เธอจะเจอผู้ชายเข้ามาช่วยเธอแบบนี้บ่อยๆ แต่เธอก็ไม่ชินที่มีผู้ชายหล่อตรงสเปคแบบนี้เข้ามาช่วย

“ลำเดียวกับผม อ่อ แล้วเสื้อคุณน่ะดึงขึ้นหน่อยก็ได้ นมคุณจะหลุดออกมาอยู่แล้ว มีเด็กมาด้วยคุณก็ไม่ควรจะใส่เศษผ้าแบบนี้มานะ ” อาเธอร์พูดเสียงเข้มออกไป แล้วหลบสายตาไม่มองหน้าอกสวย เพราะขืนมองนานๆ เธอก็หาว่าเขาเป็นไอ้ลามกอีก เพราะฉะนั้นเขาต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลม นี่ถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นเมียเขาล่ะก็เขาคงได้ปวดหัววันละหลายรอบแน่ เพราะคงได้มานั่งหึงกันทั้งวันไม่ต้องเป็นอันทำอะไร

“เศษ เศษผ้าเหรอ” มาติกาพูดไปแบบตะกุตกักก็ก้มมองหน้าอกตัวเอง แล้วเงยมองเขาแบบอึ้งๆ หน้าก็หล่อหุ่นก็ตรงสเปคอยู่หรอก แต่ปากนี่สิร้ายเป็นบ้าเลย กล้าดียังไงมาว่าชุดเธอแบบนี้ เธอทำงานเป็นสไตล์ลิสมาหลายปี ไม่มีใครเคยว่าเรื่องการแต่งตัวของเธอเลยสักคน บางคนกลับชื่นชมเธอด้วยซ้ำว่าเป็นเจ้าแม่สายสวยเซ็กซี่ของบริษัท แต่ไอ้หล่อนี่กลับมาบอกว่าเธอไม่ควรใส่เศษผ้าพวกนี้เนี่ยนะ มาติกาแทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ ก่อนจะมองเขาอุ้มหลานชายของเธอเข้าไปยังเกรด พร้อมกับยืนตั๋วให้พนักงานตรวจสอบ ส่วนเธอก็เดินไปบอกกับพนักงานแล้วเขาก็ให้เธอผ่านก่อนจะรับเอากระเป๋าที่ฝากไว้ แล้วเธอก็เดินตามชายหนุ่มเข้าไปแบบงอนๆ

“เลขที่นั่งของคุณกับหลานคืออะไร” อาเธอร์หันมาถาม ขณะกำลังอุ้มเด็กน้อยไว้อย่างประคับประคอง มาติกาก็ยื่นตั๋วให้เขาดูแทน โดยที่เธอไม่พูดอะไร

อาเธอร์ก็แลสายตามองหญิงสาวคนนี้ออกไปแบบขมวดคิ้วว่าเธอเป็นอะไร หรือว่าจะโกรธที่เขาบอกว่าเธอใส่เสื้อผ้าโป๊ เขาก็พูดไม่ผิดนิ แล้วเธอจะโกรธอะไร อาเธอร์คิดไปก็มองดูตั๋วที่นั่งแล้วก็อึ้งเอเธอกับหลานชายดันได้นั่งแถวเดียวกับเขา

“เราได้นั่งแถวเดียวกันพอดี คุณก็ตามผมมาก็แล้วกัน แล้วก็เอานี่คลุมไว้ซะจะได้ไม่โป๊” อาเธอร์พูดบอกไปพร้อมกับเอาเสื้อยีนส์แขนยาวของเขาส่งให้เธอ ก่อนจะมองแล้วก็หันกลับเดินเข้าไปในเครื่องบินทันที เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะห่วงผู้หญิงคนนี้ทำไม ในเมื่อเธอเองก็จงใจจะใส่มาโชว์อยู่แล้ว

“พ่อพระไปอีก คนเขาอ่อยยังไม่รู้ตัวอีก แบบนี้ต้องให้อ่อยเบอร์ไหนเนี่ย จะสุภาพบุรุษไปแล้วพ่อคุณเอ้ย” มาติกาพูดไปแบบอดไม่ได้ เพราะเขาดูสุภาพบุรุษเกินไป จนไม่รู้ตัวว่าเธอกำลังอ่อยเขาอยู่ หรือว่าเธอต้องเพิ่มเลเวลการอ่อยขึ้นอีก เขาถึงจะสนใจ มาติกาคิดไปก็เดินตามชายหนุ่มเข้าไปด้านใน

อาเธอรืก็อุ้มเด็กน้อยเข้ามาในเครื่องบินที่ตอนนี้ผู้โยสารส่วนใหญ่ได้นั่งประจำที่กันหมดแล้ว พอเขาเดินเข้ามามันก็จะกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งลำไปโดยปริยาย

“อีกีกี้ แกดูนั้น พ่อฝรั่งคนนั้นอุ้มลูกฉันมานู้นแล้ว” วาริตาเอ่ยพูดบอกเพื่อนหนุ่มไปด้วยเสียงตื่นเต้น เพราะไม่คิดว่าเพื่อนสาวจะก้าวข้ามขั้นให้ชายหนุ่มอุ้มลูกของเธอเข้ามาในเครื่องบินได้รวดเร็วขนาดนี้

“ไม่น่าล่ะฉันมองหายังไงก็ไม่เจอ ที่แท้อยู่ข้างนอกนี่เอง ยัยมาย์ดมันไปอ่อยอีท่าไหนเนี่ย พ่อคุณฌอ้ย หล่อ งานดี ดีเหลือเกิน” กิติกรพูดไปก็มองแบบเคลิ้มๆ เพราะยิ่งเห็นชายหนุ่มคนนั้นอุ้มหลายชายเข้ามามันก้ยิ่งเห็นถึงความบึกบึนแข็งแรงของเขา

“แกยัยมายด์ก็ตามเขามาแล้วนั่น โอ๊ยแก ฉันว่าคนนี้ยัยมายด์ได้แน่ๆ ไม่พลาดแน่นอน” วาริตาพูดบอกไปก็ยื่นหน้ามองแบบอย่างรู้อยากเห็น เพราะตอนนี้เพื่อนสาวกำลังเดินตามหลังหนุ่มหล่อคนนั้นเข้ามาแบบพ่อแม่ลูกอย่างไรอย่างนั้น

“แกดูสิ ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้ายัยมายด์ท้องกับผู้ชายคนนี้แล้วลูกมันจะน่ารักขนาดไหน พ่อก็หล่อ แม่ก็สวยแบบนี้” กิติกรพูดออกไปก็มองแบบลุ้น

ด้านดีแลนและแซมที่กำลังนั่งรออยู่บนเครื่องก็ตกใจที่อยู่ๆเพื่อนหนุ่มก็อุ้มเด็กเข้ามาด้วย แถมมีสาวสวยตัวเล็กๆเดินตามหลังมันมาอีก

“ไอ้แซม มึงดูนั่น ไอ้อาเธอร์มันอุ้มเด็กที่ไหนมาวะ ไหนมันบอกไปเข้าห้องน้ำไงวะ ทำไมมันมันเอาเด็กกับผู้หญิงกลับมาด้วยวะ” ดีนแลนพูดออกไปก็มองเพื่อนหนุ่มที่เดินมาใกล้ๆเขาแล้ว

“ฉันก็นั่งกับแกที่นี่ ฉันจะไปรู้ได้ยังไงวะ” แซมก็พูดบอกไปแบบไม่รู้ ก่อนจะมองดูแบบสังเกต พอเพื่อนหนุ่มเดินเข้ามาก็อุ้มเอาเด็กไปนั่งที่ริมหน้าต่างในแถวเดียวกับมันเลย จนเขางงหนักกว่าเดิม

อาเธอร์พอมาถึงแถวที่นั่งของเขาเอง เขาก็อุ้มเด็กน้อยไปนั่งริมหน้าต่าง ส่วนเขาก็มานั่งริมทางเดินแทน ก่อนจะชะโงกมองหญิงสาวที่กำลังเดินถือกระเป๋ามา

“ขอบคุณฮะ” น้องวินบอกไปก็ยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งคุกเข่าบนเบาะ แล้วหันไปด้านหลังเบาะที่มีแม่กับน้องสาวและน้ากีกี้ของเขานั่งอยู่ ก่อนจะเห็นผู้เป็นแม่ทำมือจุ๊ที่ปากแล้วไล่มือให้เขาหันกลับไปนั่งที่เดิม จนเด็กน้อยทำหน้าเซ็งแล้วกลับมานั่งดังเดิน ก่อนจะเล่นเลโก้ไป

“ไอ้อาเธอร์ แกไปอุ้มเด็กที่ไหนมาวะ แล้วสาวนั่นน่ะ ใคร” ดีแลนเอียงตัวมาถามเพื่อนหนุ่มอย่างอยากรู้ เพราะแถวที่นั่งของเขาเรียงแถวเดียวกับเพื่อนหนุ่ม แต่แค่มีทางเดินแทรกกลางเท่านั้น

“ฉันไปชนเด็กคนนี้น่ะ ฉันก็เลยช่วยเขาอุ้ม แม่เด็กเขาอุ้มไม่ไหว” อาเธอร์พูดบอกเพื่อนหนุ่มออกไปว่าหญิงสาวคนนี้คือแม่เด็ก เพราะเพื่อนของเขาจะได้ไม่สนใจ เธอยิ่งตรงสเปคผู้ชายหลายๆคนอยู่ด้วย ต้องกันไว้โดยเฉพาะได้ดีแลนที่มันชอบสาวนมใหญ่ตัวเกแบบนี้เป็นพิเศษ

“ใจดีขึ้นมาเลยนะแกเนี่ย แต่เสียดายว่ะ มีลูกแล้ว แต่หน้ากับหุ่นนี่ใช้ได้เลยนะโว้ย” ดีแลนพูดกระซิบออกไปก่อนจะกลับไปนั่งแบบเกร็งๆ เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาถึงที่นั่งแล้ว