ตอนที่ 27

น้าชดจ้ะ ไปกินข้าวกันเร็ว”

น้าชดเปิดประตูออกมาเบาๆ “จ้ะเมียจ๋า”

“บ้าน้าชดนี่ รีบๆตามมาละ” โมเดินกลับไป น้าชดยิ้มอย่างพอใจคิดว่าเมียรักคงจะไม่โกรธอะไรกับที่เขาแตกในอย่างนั้น น้าชดก็รีบใส่เสื้อผ้าและรีบเดินตามออกไปเพื่อนั่งกินข้าวกับเมียสุดที่รักของเขา นั่งกินกันคุยกันกระหนุงกระหนิง หยอกล้อกันเหมือนเคย ก่อนที่ทั้งสองคนจะมาอยู่ที่ห้องน้าชดเหมือนเดิม น้าชดเข้ากอดโมจากด้านหลัง

“เมื่อวานมีความสุขไหมเมียจ๋า”

“ไม่ต้องมาพูดเลยนะทำไมทำแบบนี้โมไม่ชอบเลยนะ”

“ก็ผัวอยากให้มีความสุขกับการแตกในบ้างนี่นา แล้วชอบไหมละ แตกในน่ะ”

“ก็รู้สึกดีละ แต่ขอร้องอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหมคะ โมไม่พร้อมยังไม่อยากท้องค่ะ”

“ได้สิครับ แต่ขออย่างนึงได้ไหม ขอไม่ใช้ถุงยางได้ไหมมันอึดอัดไม่ชอบเลย”

“ไม่ได้ค่ะต้องใช้ๆ อย่าลืมสัญญาสิคะ”

“จ้าๆเมียจ๋าผัวยอมละจ้ะ แต่ตอนนี้ผัวหงี่อีกแล้วขอเอาหน่อยนะ”

“ไม่ได้ๆค่ะโมบอกละนี่ว่าจะพาไปเที่ยวตัวเมืองกันไง วันหยุดทั้งที ไปแต่งตัวเลยค่ะเอาเสื้อที่โมซื้อให้มาใส่นะจะได้หล่อๆ”

“จ้ะๆดีใจจังเมียพาไปฮันนีมูนตัวเมือง รอเดี๋ยวนะเมียจ๋า”

“รู้จักด้วยเหรอคำเนี่ยะ งั้นเดี๋ยวโมไปแต่งตัวก่อนนะน้าชดแต่งเสร็จแล้วไปรอในรถเลยนะคะไม่อยากให้คนเห็นหรือถามน่ะ เอาชุดเผื่อไปด้วยชุดนึงนะ”

โมเดินออกจากบ้านน้าชดก่อนจะรีบไปแต่งตัวด้วยชุดง่ายๆ กระโปรงบานสั้นๆสีขาว กับเสื้อยึดสีชมพูง่ายๆ โชว์ขาขาวๆให้หนุ่มๆตัวเมืองได้เห็น ก่อนจะปิดบ้านล็อคกุญแจเรียบร้อยมาขึ้นรถที่น้าชดมานั่งรออยู่แล้ว

“โอ้โห เมียผัวสวยจังเลยจ้ะ น่าเอามาก”

“ไม่ต้องมาชมเลย ผัวเค้าก็หล่อเหมือนกันละดูสิหล่อสุดๆเลยนะ ไปกันเถอะบ่ายๆคนจะเยอะค่ะ”

“เดี๋ยวๆๆๆเมียจ๋า ผัวขอทำอะไรหน่อยสิ”

“อะไรเหรอคะ”

น้าชดเอื้อมมือมาถกกระโปรงขึ้นจนเห็นกางเกงในสีชมพูบางๆชิ้นน้อย

“ถอดกางเกงในออกเลยเมียจ๋า ผัวอยากเห็นเมียไม่ใส่กางเกงใน”

“บ้าเหรอ ไม่เอาๆทะลึ่งๆ”

“เอาน่าเมียจ๋า กระโปรงมันไม่ได้บางซะหน่อยคนไม่เห็นกันหรอกจ้ะน่าๆๆๆๆผัวขอร้องละจ้ะนะๆๆๆ”

“ก็ได้ค่ะ ลองดูก็ได้” โมยกขาขึ้นน้าชดก็ช่วยดึงกางเกงในลงไปกองกับปลายขาและถอดออกมาดมด้วยความชื่นใจและโยนไปท้ายรถ

“รู้สึกแปลกๆจังตอนไม่มีกางเกงในเนี่ย เล่นอะไรก็ไม่รู้”

“ลองดูนะเมียจ๋า ผัวอยากเห็นมีแบบนี้น่ะ”

“งั้นไปกันเลยเนอะ” โมก็รีบขับรถออกจากที่นั้นเพื่อมุ่งหน้าไปน้ำตกไทรโยคสถานที่ที่เธอตั้งใจจะพาน้าชดไปนี่เอง

การเดินทางของครูสาวและภารโรงก็ผ่านไปเรื่อยๆ หิวก็แวะกินข้าวกันกลางทาง ขณะที่โมลงจากรถนั้น สายตาหนุ่มๆที่เดินไปเดินมาแถวๆนั้นต่างหันมามองเธอด้วยความหื่นและชื่นชม ในความใส น่ารัก ขาวสะดุดตา แต่คงมีไม่กี่คนที่เห็นว่าโมนั้น ไม่ได้ใส่กางเกงใน โมทั้งเขินทั้งอายเพราะคิดว่าที่พวกเขามองกันนั้นเขารู้ว่าเราไม่ได้ใส่แน่ๆเลย แต่หนุ่มๆพวกนั้นก็ต้องรีบหันกลับไปเมื่อเห็นชายหนุ่มผิวดำขี้เหร่ร่างผอมคนนี้เดินคว้าเอวของเธอแนบชิด เพื่ออวดว่าข้านั้นมีเมียสวย พวกเอ็งอย่าคิดจะมามองเลยเชียว แต่โมเองก็ไม่รู้สึกรังเกียจที่น้าชดแสดงแบบนั้น กลับดึงแขนน้าชดมาคว้าเดินไปด้วยกันแบบไม่แคร์สายตาอะไร เพราะหัวใจทั้งหมดสี่ห้องนั้นมีแต่น้าชดคนเดียวเท่านั้นโมรักเขาด้วยความรักจริงๆซะแล้ว

ทั้งสองคนเดินเข้าไปกินร้านก๋วยเตี๋ยว กินกันไปถ่ายรูปไปด้วย หนุ่มๆโต๊ะข้างๆก็ต่างอิจฉาไอ้ลุงคนนี้กันมาก ที่ได้สาวสวยผิวขาวแบบนี้มาแนบกาย กินกันเสร็จโมก็ขับรถพาน้าชดเที่ยวที่ต่างๆ เช่น สถานที่ถ่ายทำหนังพระนเรศวร สังขละบุรี ก่อนจะมาปิดท้ายด้วยน้ำตกไทรโยคน้อย ในช่วงเย็นๆเกือบ 5 โมง โมเลยชวนน้าชดเล่นน้ำด้วยกับคนแถวๆนั้นที่เล่นมากมายทั้งเด็กและผู้ใหญ่ โดยยังไม่ลืมว่าตัวเองนั้นไม่ได้ใส่กางเกงใน น้าชดถอดเสื้อไว้แถวนั้นรีบลงน้ำทันทีพร้อมกับเมียรัก

               “ไปเล่นลึกๆหน่อยเมียจ๋า”

               โมพยักหน้าตอบ กอดคอน้าชดส่วนอีกมือนั้นเอามือไปดึงชายกระโปรงเพื่อไม่ให้มันลอยขึ้น น้าชดพาโมมาตรงที่ไม่มีคนแถวๆนั้นแถวโขดหินใหญ่ จังหวะนี้นี่เองน้าชดแกล้งปลดตะขอกระโปรงตัวนี้ให้หลุดก่อนจะถือไว้ในมือ

               “น้าชดไม่เอาทำไมเล่นแบบนี้เดี๋ยวคนเห็น ไม่เอาๆอายเขา”

               “ใครจะเห็นละจ้ะ ผัวอยากเห็นเมียโป๊แบบนี้นี่นาตื่นเต้นจะตาย”

               โมทั้งเขินและอายเมื่อมีเด็กๆและผู้ชายว่ายมาเล่นใกล้ๆ และยืนจ้องร่างโมกันอย่างจดจ่อไม่กะพริบ น้าชดรีบดึงตัวมากอดแนบกาย

               “มองอะไรเมียผมครับแค่กระโปรงหลุด” แล้วน้าชดก็กลับไปใส่ให้เหมือนเดิม โมก็มาตีไหล่แก้เขินว่าเล่นอะไรทะลึ่งแบบนี้