Home / โรแมนติก / คีย์ตรา / คนที่ชื่อไอ้เผือก

Share

คนที่ชื่อไอ้เผือก

Author: -BlackRoses-
last update Last Updated: 2025-06-17 10:52:06

"อ๊ะๆๆๆ พี่คีย์ค่ะ จีจี่ขอแรงกว่านี้อีกค่ะ อ๊าาาา"

"ต่อให้แรงกว่านี้ น้องก็ไม่รู้สึกเสียวไปมากกว่านี้หรอก" คนตัวใหญ่เอ่ยเสียงหอบ ก่อนที่เขาจะกระแทกเอวสอบเข้าบั้นท้ายงอนงามไม่ยั้ง

"ทำไมพี่คีย์พูดแบบนั้นล่ะค่ะ หรือว่าจีจี่ไม่เด็ดพอ" 

"นมกับหุ่นน้องนะเด็ด แต่รูน้องมันหลวมไปหน่อย" คีย์เอ่ยขึ้นอย่างไม่รักษาน้ำใจ ก่อนที่เขาจะผลักร่างเล็กลงไปนั่งกับพื้น แล้วยัดท่อนเอ็นใหญ่ที่มันวาวเข้าไปในปากของเธอแทน

อ๊อก อ๊อก อ๊อก !!

เสียงกระแทกดุ้นใหญ่ในลำคอของสาว ทำเอาใบหน้าสะสวยเริ่มแดงก่ำจนแทบทนไม่ไหว

"รูนี้ค่อยฟิตขึ้นหน่อย"

"ไอ้คีย์ มือถือมึงดังหลายรอบแล้ว"

เสียงตะโกนของเพื่อนดังขึ้น ทีแรกพวกเขาก็ไม่คิดที่จะขัดจังหวะการเข้าด้ายเข้าเข็มของคีย์ แต่สายนี้โทรมาหลายรอบแล้วกลัวว่าจะมีเรื่องด่วนอะไร

"ใครโทรมาว่ะ" เสียงหอบตะโกนถามกลับ

"มันขึ้นว่าไอ้เผือก" 

อ๊าาาา ! น้ำเมือกพุ่งกระฉูดเต็มหน้าของหญิงสาว ก่อนที่ชายหนุ่มจะรีบรูดซิป แล้วออกไปรับโทรศัพท์ด้วยท่าทีรีบร้อน

"นานกว่าที่กูคิดนะมึง"

"ถ้ากูไม่ยัดใส่ปากมัน ป่านนี้ก็คงยังไม่แตก"

คีย์รีบคว้าโทรศัพท์ในมือของเพื่อน ก่อนจะเห็นชื่อของมีนโชว์หราอยู่บนหน้าจอ

"ว่าไง มาถึงแล้วเหรอ" เสียงหล่อเอ่ยถามด้วยความอาการหอบ

"ใกล้ล่ะ ดูเหนื่อยๆนะ ให้แวะซื้อน้ำไปให้ไหม?" คนปลายสายเอ่ยถาม เมื่อได้ยินเสียงหอบแห้งของคีย์

"ก็ดี ถ้ามึงมาถึงแล้วก็เดินมาตรงสนามข้างตึกเลยนะ เดี๋ยวกูไปต่อก่อน"

"อืมๆ"

ร้านสะดวกซื้อ...

"เอาน้ำเปล่าสองขวดค่ะพี่" 

"วันนี้ไม่เอาถุงยางด้วยเหรอ" พี่เจ้าของร้านพูดเชิงหยอก

"ยังเหลือเยอะเลยพี่" คนตัวเล็กตอบ ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบนมเปรี้ยวตรงตู้แช่

"ก็เล่นมาซื้อวันละกล่องสองกล่อง ใช้หมดก็แปลกแล้วล่ะ" มีนยกยิ้มขึ้น เพราะเธอพอจะเข้าใจความหมายที่พี่เจ้าของร้านเขาพูด

ก็ไอ้คีย์มันเล่นใช้เธอมาซื้อถุงยางเช้าทีเย็นที ต่อให้มันเงี่ยนแค่ไหนมันก็คงใช้ไม่หมดอยู่ดี แต่ก็ช่างเถอะ ขอแค่มันจ่ายเงินให้เธอตามที่มันบอกก็พอแล้ว 

"ฮ่าๆๆ หนูก็ว่าอย่างงั้นแหละ" มีนยิ้มเจื่อนๆให้กับพี่เจ้าของร้าน ก่อนที่เธอจะเดินหิ้วถุงน้ำออกไป

จากนั้นก็มีชายร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาเดินเข้ามาในร้าน หลังจากที่มีนเดินออกไป

"ใครอ่ะพี่ น่ารักเชียว" ผู้ชายคนนั้นเอ่ยถามพี่เจ้าของร้านอย่างเป็นกันเอง

"น้องมีน ลูกค้าขาประจำพี่เอง" พี่เขาพูดขึ้น ก่อนที่จะเดินไปจัดของหน้าร้าน

"น้องมีน ! เรียนคณะไหนอ่ะไม่เคยเห็นเลย" ผู้ชายคนนั้นเอ่ยถามต่อ

"เรียนหมอ แต่ว่ามึงจะถามมากทำไมว่ะ ชอบน้องเขาเหรอ?" พี่เจ้าของร้านเอ่ยด้วยความรำคาญ

"ชอบ! สเปคเลยล่ะ" ใบหน้าของชายคนนั้นปรากฏรอยยิ้มขึ้น

"ของมึงใหญ่ไหมล่ะ" พี่เจ้าของร้านพูดขึ้น ก่อนจะมองไปยังคนตัวสูง

"พี่หมายถึงอะไร?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วปม ก่อนจะเอ่ยถามพี่เจ้าของร้านอีกทีเพื่อความแน่ใจ

"ไอ้นั่นมึงอ่ะใหญ่หรือเปล่า กูขอบอกเลยนะ ถ้ามึงเล็กกว่า 59 มึงก็อย่าคิดที่จะไปจีบน้องเขาเลย" พี่เจ้าของร้านพูดอย่างดูถูก

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกันอ่ะ พี่พูดให้เคลียร์ดิ" หนุ่มหล่อยังคงสงสัยในสิ่งที่พี่เจ้าของร้านพูด

"มึงรู้ไหมว่าทุกครั้งที่น้องมีนมาที่ร้านกู สิ่งแรกที่น้องเขาสั่งคืออะไร" พี่เจ้าของร้านพูดขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ผู้ชายคนนั้น

"จะไปรู้ได้ยังไง ผมก็พึ่งมาเรียนเนี่ย" 

"กูจะบอกให้ก็ได้ ของที่น้องเขาชอบมาซื้อ ก็คือถุงยางกลิ่นสตรอเบอร์รี่ไซส์ 59 มาซื้อแทบทุกวัน สงสัยเซ็กจัดเลยล่ะ"

เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ถึงกับกัดปากแน่น ก่อนจะมองตามบั้นท้ายสะบัดของสาว ด้วยสายตาลุกวาว 

มีนที่กำลังเดินหิ้วถุงน้ำ พลางฮัมเพลงมาอย่างสบายใจ จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงสาวๆกระซิบกระซาบกัน

"เป็นไงอีจี่ มึงพอมีหวังได้สานสัมพันธ์กับพี่คีย์ต่อไหมว่ะ" ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถามเพื่อนสาว ที่กำลังจัดแจงเสื้อของเธออยู่

"คงยากว่ะ!" น้ำเสียงดูผิดหวัง

"ทำไมว่ะ ลีลามึงก็ออกจะเด็ดดวงขนาดนี้" เพื่อนถามด้วยความสงสัย

"ก็พี่เขาบอกว่าของกูหลวม"

อุ๊บ!

เสียงกลั้นขำเล็ดลอดออกมาจากด้านหลังของพวกเธอ ก่อนที่สายตาทั้งสองคู่จะมองมายังเจ้าของเสียงขำนั่น เหมือนไม่พอใจ

"มึงหัวเราะอะไร?" ยัยคนที่ชื่อจี่หันมาถามมีน

"เปล่า ! กูขำคนเดียว" มีนตอบพวกเธอ แต่เธอก็ยังคงกลั้นขำไม่หยุด

"มึงโกหก มึงขำกู" ดูเหมือนว่ายัยจีจี่อะไรนี่จะโมโหมีนมาก

"มึงจะคิดอย่างงั้นก็ได้" มีนพูดขึ้น พลางเดินผ่านหน้าพวกหล่อนไป

กรึก!

ตอนนี้มีนรู้สึกถึงแรงกระชากที่หัวของเธอ ก่อนที่เจ้าของมือนั้นจะเอ่ยขึ้น

"ปากดีนักนะมึง อยากถูกตกจนเลือดกลบปากใช่ไหม?" หญิงสาวตะคอกใส่หน้ามีน

"จัดการมันเลยอีจี่ อีนี่มันเป็นเด็กของพี่คีย์วันนั้นกูเห็นมันไปกินข้าวต้มกับพี่เขา" อีเพื่อนมึงก็เสี้ยมเก่งจริง

กรรมล่ะ! ดันมาเจอโจทย์ของไอ้คีย์ซะได้

ฝ่ายคีย์ที่รู้สึกว่านี่ก็นานมากแล้ว ทำไมมีนถึงมาไม่ถึงอีกหรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า

"ไอ้เอ็ก มีคนโทรหากูเปล่าว่ะ" คีย์ตะโกนถามเพื่อนที่อยู่นอกสนาม

"ไม่มีนิ มึงรอสายใครอยู่ว่ะ หรือว่าคนที่ชื่อไอ้เผือก" เอ็กตะโกนถามคีย์ที่กำลังเดินตรงมาที่เขา

"เออว่ะ นี่ก็นานมากแล้วมันน่าจะมาถึงแล้วนิ" 

"สงสัยไอ้เผือกของมึงมันแวะฉี่ข้างทางมั้ง เดี๋ยวมันก็มา" ไอ้เอ็กพูดติดตลก

"มึงจะบ้าเหรอว่ะ ไปเล่นแทนกูเลยมึง เดี๋ยวกูไปดูมันหน่อย" สิ้นเสียงของคีย์ มันก็ว่างผ้าเช็ดหน้าในมือลง ก่อนจะเดินหายไปในความมืดมิด

"ที่แท้มึงก็เป็นเด็กของพี่คีย์สินะ กูก็นึกว่ามึงสูงส่งมาจากไหน"

มือเล็กจิกหัวของมีนแน่นขึ้น จนเธอรู้สึกปวดร้าวไปทั่วหนังหัว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คีย์ตรา   กูเป็นผู้หญิงนะ

    ในขณะที่มีนกันหลงใหลได้ปลื้มกับความหล่อเหลาของเพื่อนชาย จู่ๆคำถามของเอ็กก็ทำให้เธอหลุดจากภวังค์"ฮ่าๆ หน้าอย่างเราเนี่ยนะจะมีแฟน ผู้หญิงอย่างเราคงไม่มีใครชอบหรอกมั้ง" มีนหัวเราะกลบเกลื่อน ถึงแม้จะมีใครถามคำถามนี้กับเธอบ่อย แต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่าทุกครั้งที่ต้องตอบมัน"ไม่หรอก คนชอบเธอออกจะเยอะ เรียกว่าคลั่งเลยก็ว่าได้" เอ็กพูดเชิงหยอก ก่อนที่เขาจะมองเข้าไปในสนาม ประจบเหมาะกับคนตัวสูงวิ่งมาขอน้ำพอดี"พวกมึงนินทากูเปล่าว่ะ เผือกมาล้างให้กูหน่อยดิ" คีย์วิ่งมาด้วยอาการเหนื่อยหอบ ก่อนจะให้มีนเอาน้ำมาล้างหน้าให้เขาอย่างเช่นทุกครั้ง"มือมึงไม่มีหรือไง ใช้มีนมันอยู่ได้" เอ็กพูดแทรกขึ้น"ก็หน้าที่ของมันอ่ะ ใช่ไหมเผือก" มีนหันมาพยักหน้ารับมันก็ถูกของไอ้คีย์ แต่ไหนแต่ไรตอนอยู่มัธยมเธอก็จะล้างหน้าให้มันแบบนี้ หนักหน่อยก็ถึงขั้นล้างตัว แต่สงสัยที่มหาลัยไม่ค่อยได้มาดูมันเตะบอลเลยไม่ได้ทำแบบนี้ให้มัน"เออๆ กูยอมในความเป็นเพื่อนของพวกมึงจริงๆ ว่าแต่เสร็จกันยัง กูจะได้กลับ ป๊ากูโทรตามล่ะ""กลับไปก่อนเลย เหลืออีกครึ่งหลัง" คีย

  • คีย์ตรา   มีนมีแฟนหรือยัง

    "พวกมึงคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ เพราะความสัมพันธ์ของกูกับคีย์มันลึกซึ้งมากกว่านั้น" มีนย้ำคำ ก่อนที่เธอจะบีบมือของยัยนั่นแน่นขนัด"ความสัมพันธ์อย่างงั้นเหรอ มึงคิดว่าพี่คีย์จะจริงจังกับมึงสินะ" เจ้าของเสียงแสยะยิ้ม ก่อนที่จะง้างมือตบไปยังใบหน้าสวยของมีน"หยุดเลยนะพวกมึง!" คนร่างใหญ่เข้ามาผลักยัยจีจี่จนล้มไปกองบนพื้น"คีย์ นี่คุณกล้าผลักจีจี่เหรอค่ะ" มารยาหญิงเริ่มแสดงออกมา"กูจะทำให้มึงเจ็บกว่านี้อีก ถ้ามึงยังกล้าทำมีน!" คีย์ตะคอกใส่ยัยจีจี่ จนหล่อนนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น"ยัยนี่มันมีดีตรงไหน สวยก็ไม่สวย แถมยังนมเล็กอีก" มีนก้มดูนมตัวเอง ก่อนจะมองไปที่นมของยัยจีจี่จริงว่ะ! นมกูเล็กกว่ามันเยอะเลย"ยังมีหน้าเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับมีนของกูอีก ช่างหน้าไม่อายเลยนะมึง รีบๆไสหัวไปเลยซะ แล้วอย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก"นี่คงเป็นครั้งแรกที่มีนเห็นว่าคีย์มันโกรธขนาดนี้ เพราะปกติแล้วมีนจะเห็นคีย์ในมุมตลกๆ ไม่งั้นก็ไร้สาระ แต่เธอยังไม่เคยเห็นเขาในมุมจริงจังแบบนี้ พอได้เห็นแล้วก็แอบน่ากลัวอยู่นะ ว่าไม่ได้แหละ"มาไกลแล้ว ปล่อยมือกูเถอะ" เสียงห

  • คีย์ตรา   ไอ้เวรคีย์

    คุยเพลินจนลืมเวลาไปเลย ป่านนี้ไอ้คีย์ก็คงจะเสร็จแล้ว ถ้างั้นก็กลับตอนนี้เลยก็แล้วกัน"ถ้างั้นให้พี่ไปส่งนะ ดึกแล้วมันอันตราย" พี่แมนอาสาไปส่งมีนถึงหน้าคอนโด เธอก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะนี้มันก็ดึกมาแล้วด้วย"มีนพักอยู่ที่นี่กับเพื่อนเหรอ?" พี่แมนเอ่ยถามด้วยความสงสัย ก่อนจะมองไปยังรถหรูที่คุ้นตาเขา"ใช่ค่ะ ถ้างั้นมีนขอตัวก่อนนะคะ" หลังจากที่มีนหันหลังไป เสียงเรียกของพี่แมนก็ดังขึ้น"น้องมีน" เสียงพี่เขาหล่อไม่ไหวอ่ะ"ค่ะ!" แอ๊บแล้วหนึ่ง"พี่ขอแอดไลน์น้องมีนได้ไหม เผื่อว่างๆจะได้ทำความรู้จักน้องมีนมากขึ้น" จังหวะนี้ขอไม่เล่นตัวนะ เพราะผู้งานดีเกินเบอร์"เอางั้นก็ได้ค่ะ" หลังจากแลกไลน์กันเสร็จสรรพทั้งสองก็ได้แยกย้ายกัน มีนก็รีบขึ้นห้องไป นี้ก็ตีสามแล้วนอนสักสองสามชั่วโมงก็ยังดีแกร็ก!เสียงลูกบิดประตูห้องดังขึ้น"คงหลับกันหมดแล้วสินะ" มีนพูดเสียงเบา ก่อนที่เธอจะย่องเบาตรงไปยังห้องของเธอในขณะที่มีนกำลังจะเดินไปถึงห้องของเธอ จู่ๆก็มีเงาดำเข้ามากระชากของเธอ ก่อนจะผลักเธอล้มไปนอนที่โซฟา"มึงไป

  • คีย์ตรา   ใจดี อบอุ่น สุภาพ

    เขารู้ว่าเวลามีนอยู่ห้อง เธอชอบใส่ชุดหลวมๆสบายๆ ซึ่งนั่นมันก็เป็นอะไรที่คีย์ชินตาอยู่แล้ว แต่สำหรับชุดนอนของมีนมันคือเรื่องต้องห้ามเพราะขนาดตัวคีย์เองยังอดใจแทบไม่ไหว แล้วนับประสาอะไรกับไอ้เอ็ก"มึงเป็นบ้าอะไรของมึงเนี่ย กูก็ใส่แบบนี้ทุกวัน" มีนพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญก่อนจะผลักตัวคีย์ออก"ก็เพราะมึงใส่แบบนี้ไงกูเลยหวง!" คีย์ตวาดเสียงขึ้น ก่อนที่เขาจะมองไปยังชุดนอนลายลูกไม้สายเดี่ยวของมีน มันทั้งบางทั้งแหวกลึกจนเกือบเห็นอะไรต่อมิอะไรแล้ว"นี่มึง?" มีนที่ได้ยินดังนั้นก็แทบพูดอะไรไม่ออก เพราะปกติไอ้คีย์มันก็ไม่ค่อยจะสนใจเธออยู่แล้ว"มึงยืนอยู่นิ่งๆเลยนะ" พูดจบ คีย์ก็รีบถอดเสื้อที่เหม็นคลุ้งไปด้วยกินเหล้า ไปสวมใส่ให้มีน เพื่อปกปิดทรวดทรงองค์เอวอันเย้ายวนของเธอ"มึงทำอะไรของมึงเนี่ย กูไม่ใส่ เหม็นจะตายห่าอยู่แล้ว" มีนพยายามขัดขืน แต่กระนั้นเธอก็สู้แรงของคีย์ไม่ได้พอใส่เสื้อเน่าตัวนั้นให้มีนเสร็จ คนตัวสูงก็อุ้มเธอตรงไปยังเตียงใหญ่ ก่อนจะค่อยๆวางเธอลงอย่างเบามือ พร้อมกับห่มผ้าเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้เธอ"จำไว้นะ ถ้าใครมาเคาะประตูตอนดึกๆ

  • คีย์ตรา    มึงจะทิ้งกูไว้ที่นี่ไม่ได้นะ

    ชายหนุ่มในลุคเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำ บวกกับแว่นตาดำ แถมความสูงเกือบร้อยเก้าสิบของเขา มันดูสะดุดตาจนคนที่เดินผ่านเป็นต้องหันมามอง คงคิดว่าดารามาจากไหน อะไรประมาณนั้น แต่มันไม่ใช่ นี่เสี่ยวข่อยเอง! ฮาโล! ไอ้คีย์คนเดิมเพิ่มเติมคือแต่งตัวขัดกับสันดานมาก ฮ่าๆๆ"วันหลังมึงหัดแต่งตัวให้มันน้อยๆหน่อยได้ไหม? กูอายคนอื่นเขา" มีนบ่นขึ้น พลางหยิบขนมเข้าปากจนแก้มป่อง"มึงมีเพื่อนหล่อ ไม่ดีตรงไหนวะ" คีย์เถียง ก่อนจะช่วยหยิบขนมใส่ปากมีนอีกแรง"ใจมึงจะฆ่ากูให้ได้เลยใช่ไหม?"ทั้งสองตีกันไปครู่หนึ่ง จู่ๆก็มีสาวสวยเดินมาทักทายไอ้คีย์ตามประสาคนหล่อ เพราะตั้งแต่มันนั่งอยู่ตรงนี้ ยัยคนนี้ก็หน้าจะเป็นคนที่สิบแล้วมั้ง ที่เข้ามาทักไอ้คีย์"คุยอะไรกันหนักกันหนาว่ะ เมื่อไหร่จะไปก็ไม่รู้" มีนบ่นด้วยความรำคาญ เพราะเธอเบื่อที่ไม่มีเพื่อนคุย"มึงรออยู่ตรงนี้แป๊บนึ่งนะ เดี๋ยวกูมา" เป็นอย่างนี้ตามเคย พอถูกใจเข้าหน่อยก็พากันไปกินตับ มีนเคยชินกับพฤติกรรมเงี่ยนไม่รู้เวล่ำเวลาของไอ้คีย์ล่ะ ไปไหนก็ช่างหากมันถูกใจใครมันก็ต้องทิ้งให้เธออยู่คนเดียวแบบนี้ แม้แต่ในโรงหนังก็ยั

  • คีย์ตรา   มึงเอาตัวเองให้รอดก่อนไหม

    มีนที่ยังคงนั่งรอคีย์อยู่"ไปไหนของมันนะไอ้คีย์ ป่านนี้ทำไมยังไม่กลับห้องอีก" มีนบ่นขึ้นด้วยความหัวเสีย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องไปวันนี้มีนรู้สึกเพลียมาก เธอเลยรีบอาบน้ำแล้วเข้านอนไปเลยและกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เช้าซะแล้ว"นี่เราลืมชาร์ตแบตโทรศัพท์เหรอเนี่ย" พอรู้สึกตัวมีนรีบคว้าโทรศัพท์มาชาร์ตแบต แล้วก็เปิดเครื่องดูคีย์พยายามติดต่อคุณ..."คิดจะโทรมาขอโทษกูสินะ ไม่ยกโทษให้ง่ายๆหรอกหย๊ะ" มีนทิ้งโทรศัพท์ไว้บนหัวเตียง ก่อนที่เธอจะไปอาบน้ำวันนี้เป็นวันอาทิตย์ เธอเลยกะจะขัดสีฉวีวันให้ตัวขาวผ่องไปเลย สิบนาทีก็แล้ว หนึ่งชั่วโมงก็แล้ว มีนก็ยังไม่ออกมาจากห้องน้ำอีก และเหมือนเธอจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าโทรศัพท์ของเธอมีสายเข้าเป็นสิบๆรอบแล้วกริ๊งงงงกริ๊งงงงกริ๊งงงงเสียงโทรศัพท์ของมีนดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมารับสายด้วยความใจเย็น"ไอ้เหี้ยคีย์ มึงยังมีหน้าโทรมาหากูอีกเหรอ" หลังจากรับสายของคีย์ มีนก็สวดใส่มันไปซะยกใหญ่ ทำเอาคนปลายสายนิ่งเงียบไป"ท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status